Frjáls verslun - 01.07.1972, Side 74

ritstjórn
IMú árið er liðið....
Um þessar mundir er eitt ár liðið frá
því að Ól-afur Jóhannesson, formaður
Framsóknarflokksins, myndaði ríkisstjórn
liinna þriggja svokölluðu vinstri flokka. A
jáfniöngum tíma lilýtur að liafa komið
veruleg reynsla á hæfni einnar ríkisstjórn-
ar og einstakra ráðherra til að takast á
við vandamálin, sem við hafa blasað.
Núverandi ríkisstjórn tilkynnti það með
pompi og ])ragt í dæmalausum málefna-
samningi sínum, sem menn eiga að lesa
kvölds og morgna, að hún ætlaði sér ekk-
ert minna hlutverk en algjöra stefnubylt-
ingu, að hreinsa út, hyggja íslenzkt efna-
hagslíf upp frá grunni, móta sjálfstæða
islenzka -utanríkisstefnu o. s. frv., o. s. frv.
Af vinnuhrögðum núverandi ríkisstjórn-
ar má hins vegar telja, að á öllum þessum
sviðum hafi Iítið verið eftir óunnið, þegar
viðreisnarstjórnin fór frá, því að í engu
hafa Ólafur Jóhannesson og félagar sýnt
það frumkvæði og þá stjórnvizku, sem
jieir sögðu að sér væru í rikara mæli gefin
en öðrum stjórnmálamönnum á landi hér.
Þó að ríkisstjórnin minntist ekki á það
einu orði við gerð málefnasamningsins, að
þörf væri sérstakra bráðabirgðaráðstafana
í efnahagsmáiunum, er nú svo komið að
hún verður að verja Iangverulegustum
hluta orku sinnar i að fleyta skútunni
spölkorn áfram, ])ó ekki sé nema framhjá
næsta skeri. Hvað framundan er veit hún
ekki eins og hinar síðustu efnahagsaðgerð-
ir til skamms tíma bera með sér.
Það er ekki aðeins að þessu leyti sem
ríkisstjórnin hefur á herfilegasta hátt
svipt sjálfa sig öllu trúnaðartrausti fólks-
ins í landinu. Sjáldan eða aldrei hefur rík-
isstjórn á íslandi þurft að kúvenda jafn-
rækilega frá Iþeim grundvallarmálum, sem
myndun liennar var byggð á, og gert hef-
ur verið í stjórnartið þessarar vinstri
stjórnar.
Hún hét því, að kaupmáttur launa ykist
um 20% á tveimur árum. Samkvæmt þessu
höguðu forystumenn verkalýðshrejdingar-
innar sér í samningunum í vetur. Nú fyrir
fáeinum vikum beittu sömu stuðningsmenn
ríkisstjórnarinnar sér fyrir þvi, að Verka-
mannasamband Islands gaf yfirlýsingu um
66
að kaupmátturinn hel'ði aldrei verið meiri.
Aðeins örskömmu síðar grípur ríkisstjórn-
in til sérstakra efnahagsaðgerða vegna
])ess að kaupmátturinn er stórlega farinn
að rýrna eins og hún viðurkennir nú sjálf.
„Um landhelgi Islands verður aldrei sam-
ið við útlendinga” sögðm forystumenn
stjórnarfokkanna fvrir síðustu kosningar.
Eins og kunnugt er voru ís'lenzkir stjórn-
málamenn ekki á einu máli um það, hvort
ræða skvldi landhelgismálið við Breta og
Þjóðverja. Núverandi ráðherrar fullyrtu
þó margsinnis, að þeir myndu aldrei
semja um þetta mikla sjálfstæðismál við
fulltrúa erlendra rikja. Það er því kald-
hæðni örlaganna að eftir margháttaðar
samningaviðræðiur íslenzkra ráðherra um
landhelgina í Bonn og London kom hing-
að brezk barónessa að semja um land-
helgismálið á eins árs afmæ'li ríkisstjórn-
arinnar. Samningar tókust ekki en haldið
er opinni leið fyrir frekari viðræður.
Rikisstjórnin tilkynnti í fyrrahaust, að
viðræður við Bandaríkjamenn um dvöl
varnaríiðsins á Islandi myndu hefjast eft-
ir áramót. Þessar viðræður eru enn ekki
hafnar. Utanríkisráðherra Bandaríkjanna
kom hingað í heimsókn i vor og sam-
kvæmt tilkynningum ríkisstjórnarinnar
átti að ræða varnarmálin við hann. Það
var hins vegar landhelgismálið, sem ráð-
herrarnir töluðu um við bandaríska utan-
ríkisráðherrann, og minnt-ust tæpast á
varnarmálin.
Utanríkisráðherra skýrði hálíðlega frá
því í sjónvarpi í vetur, að hin margumtal-
aða flugbrautarlenging á Keflavikurflug-
velli yrði framkvæmd fyrir innlent fjár-
magn. Skömmu siðar féllst ríkisstjórnin
á að ])iggja bandarískt fé til flugbrautar-
gerðarinnar, þó að í því fælist frávik frá
sjálfstæðri íslenzkri utanríkisstefnu eins og
kommúnistarnir í ríkisstjórninni sögðu.
Hér hefiur verið stiklað á stóru, en dreg-
in fram áberandi dæmi um það, hvernig
lýðræðislega kjörin ríkisstjórn í frjálsu
landi hefur fyrirgert rétti sínum til að
fara með umboð fólksins til landsstjórnar
með því að haga gerðum sínum í þveröf-
uga átt við stefnuyfirlýsingar sínar og op-
iniher uinmæli einstakra ráðherra.
FV 6-7 1972