Frjáls verslun - 01.01.1973, Blaðsíða 90

Frá ritstjórn
„Samstaðan með
Grænlendingum og Færeyingum“
Það er í tízku hjá útlendum kommúnista-
klíkum að lýsa yfir einhug með barátitu
einhverra minnihlutahópa í fjarlægum lönd-
um, og stundum líka Iieilla þjóða, sem
eiga í stríði við erlenda drottnara. Vitaskuld
er þetta gert til að sýnast, en ekki af því, að
hugur fylgi máli. Það samrýmist hvergi
kenningum kommúnistanna, að einstakling-
urinn fái að njóta frelsis til orðs og æðis,
hvað þá að heilar þjóðir megi sjálfar með
lýðræðislegu stjómarfari velja sér eigin
markmið og ráða því, hvernig að þeim skuli
stefnt.
Islenzkir vinstriliðar og herstöðvaandstæð-
ingar þykjast nú bera sérstaka umhyggju
fyrir vell'erð Færeyinga og Grænlendinga og
eru þar með að fylgja forskrift hinna er-
lendu kokkahóka.
Færeyingar og Grænlendingar eiga allt
betra skilið en að kommúnistahjörðin hér
á íslandi sé að blanda sér í málefni þeirra.
Tvískinnungshátturinn hefur heldur ekki
leynt sér og hlýtur það t. d. að valda „vina-
þjóðinni í Grænlandi“ nokkurri furðu, að á
sama tíma sem vinstriliðar segja bandarískt
varnarlið á Islandi óalandi og óferjandi,
benda þeir jafnvel á Grænland sem heppi-
lega miðstöð fyrir þá hernaðarstarfsemi, sem
i'ekin hefur vei’ið á Keflavíkurflugvelli und-
anfai'ið.
Það er líka mjög óljóst, hvort Færeyingar
kæra sig almennt urn meiri tengsl við íslend-
inga en við ýmsar aðrar þjóðir á Noi’ður-
löndum eða í Noi’ður-Evrópu. Mjög veruleg-
ur hluti Fæi’eyinga telur samhandið við Dani
óumflýjanlegt jafn litilli þjóð, en vissulega
liafa Færeyingar viljað starfa með Islend-
ingum, þegar þeir hafa sjálfir notið góðs af.
Islendingar gegndu afar þýðingai'miklu hlut-
verki við upphaf reglulegi'a flugsamgangna
milli Færeyja og umheimsins, en Færeying-
ar lögðu sig lítt fram um að mótmæla því,
að Danir tækju þann llugi’ekstur í sínar
hendui’, þegar flugleiðin var oi'ðin nokkuð
arðbær.
Fleiri dærni svipaðs eðlis mætti nefna, en
meginmáli skiptir, að þessi frændþjóð okk-
ar fái sjálf að ráða því, hvei’s félagsskapar
hún leitar, og í því tilviki er það allsendis
óvíst, hvort við Islendingar skipum þar æðra
sess á vinsældalistanum en mai’gir aðrir.
Þingfylgisleysi flugmálanna
Flugmálastjórinn lýsti því yfir í viðtali
við Frjálsa verzlun fyrir nokkru, að flug-
málin hefðu aldi’ei notið þingfylgis á Islandi.
Þó að ráðhei’i’ar hefðu haft skilning á þörf-
inni fyrir góðar flugsamgöngur, hefðu þeir
jafnan talið erfitt að fá verulegar fjárveit-
ingar til flugmálanna vegna lítils pólitísks
áhuga, ólíkt því sem gerist t. d. um vega-
gerð.
Þessi yfii’lýsing embættismannsins ermjög
athyglisvei’ð og hlýtur að vekja menn til
umhugsunar um það, lxvað valdið geti slílcri
afstöðu Alþingis.
Hefði mátt ætla, að landsmenn allir, í þétt-
býli sem dreifbýli, sæju Ijóslega nauð-
synina á góðum flugsamgöngum. Fáar
eða engar þjóðir nota flugvélina jafnmikið
til ferðalaga og Islendingar, en samt er illa
búið að flugvöllum, svo að flugmenn hafa
opinbei’Iega vai’að við því ástandi, sem sums
staðar ríkir í öi’yggismálum hér á inn-
anlandsleiðum. Það voru vissulega tiltölu-
lega fáir áhugamenn, sem gei’ðu flugið
að jafnveigamiklum þætti samgöngumál-
anna og raun ber vitni. Flugtæknin hefur
lengi vei'ið mönnum aðdáunarefni og vera
má, að afstaða almennings til hennar liafi
oi’ðið alllxokukennd af þeiiri ástæðu, að liún
var um skeið hafin ylir skilning þeiira
rnörgu, sem horfðu lotningarfullir á.
Þetta hlýtur þó að vera liðin tíð á Islandi.
Flugið er almenningseign, þjóðarnauðsyn,
og sem slíkt á þessi þýðingarmikli mála-
flokkur að hljóta annan og betri skilning
foi’ystumanna þjóðarinnar en ummæli flug-
málastjórans benda til að hann gei'i nú.
90
FV 1 1973