Frjáls verslun - 01.06.1973, Blaðsíða 35

nota éður en verkið var full-
gert.
— Ilefur þessi vegur reynzt
jafnvel og menn gerðu sér
vonir um?
— Já. Það eru rúm 10 ár síðr
an fyrsti áfangi hans var tekinn
í notkun og enn hefur ekkert
verið gert fyrir hann. Svo
virðist sem mismunur hafi
verið á efni, annars vegar því
sem tekið var í Stapafelli og
hins vegar í Þúfubarði hjá
Hafnarfirði. Það síðara hefur
gefizt betur, sennilega vegna
þess að steypan hefur verið
þéttari og fínkornaðri. Eftir 5
ár tel ég að leggja þurfi þunnt
asfalt slitlag á allan veginn,
sem myndi kosta um 90 mill-
jónir króna miðað við núver-
andi verðlag.
— Af hverju tókstu svo þá
ákvörðun að hætta í starfi
syðra og einbeita þér að hygg-
ingu ibúðarhúsnæðis í Reykja-
vík?
— Þegar ég var búinn að
starfa í 16 ár á Keflavíkur-
flugvelli fór ég að hugsa mér
til hreyfings. í Ameríku er
sagt að eftir 10 ár í sama
starfi sé hætt við að menn
fari að kalka, — það reynir
ekki á þá lengur. Vinir mínir
og kunningjar héldu að ég
hefði dottið á höfuðið, því að
ekkert var ákveðið um hvað
við tæki. Óneitanlega hugsaði
ég mér að flytjast búferlum
til útlanda ef ekkert byðist.
En þá hófust framkvæmdir
í Breiðholti og var ég einn af
fjórum verktökum, sem til
greina komu í forvali en tveir
ákváðu að hætta og á
endanum voru samþykktir
tveir aðilar, sem stofnuðu
Breiðholt h.f. í fyrsta áfanga
voru reistar 312 íbúðir en
þegar ég seldi minn hlut í
Breiðholti h.f., á þessu ári,
hafði fyrirtækið steypt fyrir
1000 íbúðum fyrir fram-
kvæmdanefndina.
— Talsverð gagnrýni hefur
komið fram á þessa fram-
kvæmd, bæð.i frá utanbæjar-
mönnum og eins har á kvört-
unum vegna frágangs í íbúð-
unum. Fólkið í dreifbýlinu
hefur ekki fellt sig við alla
þessa fjárfestingu á vegum
hins opinbera í íbúðum á
þétthýliissvæðinu og telur sig
ekki hafa notið jafngreiðrar
lánafyrirgreiðslu fyrir hragðið.
Hverjuin augum lítur þú á
þessa stefnu?
— Það hafa verið gerðar
„Heildverzlanirnar munu
ekki láta flæða undan sér”
— segir Guðmundur Einarsson, formaður stjómar Heild-
verzl. Eggerts Kristjánssonar
G-uðmundur Einarsson
hefur verið formaður stjórn-
ar heildverzlunar Eggerts
Kristjánssonar & Co. í rúm
tvö ár. Norskir hagræðiing-
arsérfræðingar lögðu til, að
fenginn yrði utanaðkomandi
aðili til að gegna for-
mennsku í stjórn með hin-
um fimm eigendum fyrir-
tækisins.
Guðmundur Einarsson
tjáði FV. að fyrir tveimur
árum hefði það komið fram
við athugun, að tap hefði
verið á um 60% af pönt-
unum hjá verzluninni fyrir
það, hve smáar þær voru.
Var þá tekin ákvörðun um
að binda afgreiðslu á pönt-
unum við ákveðna lág-
marksupphæð vegna geysi-
mikils dreifingarkostnaðar.
Að' öðrum kosti gátu kaup-
menn komið og sótt vöruna
sjálfir. Sagði Guðmundur, að
þetta fyrirkomulag hefði
sætt gagnrýni í byrjun en
rekstur heildverzlunarinnar
hefði lagazt mikið og skap-
azt hefðu möguleikar á að
veita stærri viðskiptavinun-
um betri þjónustu.
Guðmundur sagði, að fjár-
magnsvandamál heildverzl-
unarinnar í dag væru mjög
mikil og yxu þau með
hverri gengisfellingu og til
viðbótar hækkuðu svo vext-
ir. Taldi hann annað óraun-
hæft en að teknár væru upp
hagrænar rekstraraðferðir.
Samkvæmt niðurstöðum
hagræðingardeildar norska
stórkaupmannasambandsins
er talið brýnt, að komið sé
á staðgreiðslu í matvöru-
heildverzluninni og verð
vörunnar og kostnaður
lækkað um leið.
Guðmundur taldi að láns-
viðskipti í verzluninni væru
blekking. Staðgreiðslufyrir-
komulagið væri til þess fall-
ið að knýja menn til betri
innkaupa og með því fyndu
kaupmenn strax áhrif
ákvarðana sinna og gætu
hagrætt málum sínum á
áhrifaríkari hátt. Heildsal-
inn yrði hins vegar að sjá
jafnan til þess að hafa rétta
vöru á réttu verði á réttum
tíma.
Aðspurður um svokallað
„vaxtastríð“ heildverzlana
og kaupmanna sagði Guð-
mundur, að með því að snið-
ganga heildverzlanir með
þeim hætti, sem kaupmenn
gerðu nú, væru þeir ein-
vörðungu að fresta vanda.
Um það, hvort fyrirtækin
Eggert Kristjánsson & Co.
og O. Johnson og Kaaber
hefðu í hyggju að reisa stór-
markað í Reykjavík eins og
legið hefur í loftinu að
undanförnu, sagði Guð-
mundur, að það mál væri
á athugunarstigi. Augljóst
væri að heildverzlanirnar
myndu ekki bíða eftir því
að flæddi undan þeim. Erl-
endis hefði þróunin verið í
þá átt, að rekstrareiningar
hefðu stækkað og samruni
fyrirtækja eða náið sam-
starf átt sér stað. Guðmund-
ur sagði það skyldu manna
í verzlunarrekstri að sjá
fyrir, hvað gerast muni í
hagrænu rekstrarfyrirkomu-
lagi. Aðrir yrðu að við-
skiptalegum nátttröllum,
sem sé þeir, er festa vildu
tímann og viðhalda hinu
ríkjandi ástandi.
Guðmundur taldi, að með-
al þess sem endurskoðunar
þyrfti við í sambandi við
verzlunina, væri flutnings-
leiðin öll frá seljanda vöru
erlendis til neytanda. Veru-
legur kostnaður fælist í
flutningi á milli vöru-
skemma og taldi Guðmund-
ur brýnt nauðsynjamál að
hin stærri innflutningfyrir-
tæki legðu fram tryggingar
gegn því að fá toll kredit
og fengju að reka tollvöru-
hús, þannig að varan kæmi
þangað beint úr skipi og
dreifing gæti farið fram
beint þaðan.
FV 6 1973
35