Frjáls verslun - 01.04.1974, Blaðsíða 11

Að vonum vakti það
nokkra athygli, er Magn-
ús Kjartansson tilkynnti
endurskoðun á bókhaldi
íslenzka álfélagsins sam-
kvæmt heimild, sem rík-
isstjórnin hefur haft til
þeirra hluta og samn-
ingar við félagið gera
ráð fyrir. Töldu menn
hér vera á ferðinni enn
eitt dæmið 'um að Magn-
ús væri á tiltölulega ó-
dýran hátt að slá sjálfan
sig til riddara í augum
samherja sinna. En
meira mun þó búa að
baki. Samkvæmt áreið-
anlegum heimildum ætl-
ar Magnús með niður-
stöðu endurskoðunar að
réttlæta nýja rafork'u-
sölusamninga við álver-
ið, þar sem samið verður
á sama, góða, lága verð-
inu. Magnús ku vera
orðinn öllu meiri iðju-
höldur í þankagangi nú
en þegar hann skrifaði
leiðara Þjóðviljans í
gamla daga.
— « —
Óli Jó & Co. voru á
hafnarbakkanum um
daginn til að taka á móti
Ólafi Noregskonungi eins
og menn sáu í sjónvarp-
inu. Þegar forsetinn var
búinn að kynna ráðherr-
ana fyrir konungi varð
vandræðaleg þögn en
síðan sagði forseti ís-
lands: „Det er nu det“
og Ólafur konungur tók
undir með honum: „Ja,
det er det.“ Þótti þetta
nokkuð í stíl við um-
mæli Biarna Guðnason-
ar um fall ríkisstjórnar-
innar í þingrofsumræð-
unum: „Það er nú það.
Svo er nú það. Það er
nú svo“.
Eins og fram kom í
blöðunum um daginn
eiga Rússar nokkur þús-
und fermetra af húsnæði
í Reykjavík, sem enginn
veit til hvers er notað.
Það vekur hins vegar at-
hygli, hvar þeir hola sár
nið'ur, eins og t. d. í ná-
grenni við Landhelgis-
gæzluna. Nýlega komu
þeir sér líka fyrir í húsi
við Laufásveginn, auðvit-
að rétt hjá ameríska
sendiráðinu. Með slíkri
staðsetningu má auð-
veldlega hlera símtöl við
sendiráðið. Ibúar næstu
húsa á Laufásveginum
segja, að í húsi Rúss-
anna sé'u verðir á ferli
allan sólarhringinn. Það
vekur líka athygli að
KGB-njósnarar við rúss-
neska sendiráðið reyna
að villa á sér heimildir
með því að aka um ná-
grenni Reykiavíkur í
nýium amerískum trylli-
tækjum.
Kunnugir segja, að
Lúðvík Jósefsson þrái
það heitast að komast í
ríkisstjórn með Sjálf-
stæðismönnum að kosn-
ingum loknum. Hefur
Lúðvík tjáð sig um það
í viðræðum við vini og
vandamenn að slík
stjórn yrði sterk. Vand-
inn er bara sá, að Sjálf-
stæðisforystan er andvíg
samvinnu við kommún-
ista.
Margir urðu hissa,
þegar Ásgeir Magnússon
lét af starfi sem forstjóri
Samvinnutrygginga til
þess að taka við fram-
kvæmdastjórastarfi hjá
Bæjarútgerð Reykjavík-
ur. Fyrirtækið er rekið
með miklu tapi og telja
menn það óskiljanlega
hugsjón hjá Ásgeiri, ef
hann ætlar að helga sig
end'urreisn Bæjarútgerð-
arinnar fyrir 120 þúsund
krónur á mánuði, sem
eru framkvæmdastjóra-
launin um þessar mund-
ir. Menn í trygginga-
bransanum segja annað
og meira vera í mynd-
inni. Sé þarna um bið-
stöðu að ræða hjá Ás-
geiri þar til hann taki
við forstjórastarfi hjá
Sjóvá, þegar slík staða
losnar. Pott'urinn og
pannan í þessu öllu ku
vera Sveinn Benedikts-
son, formaður Bæjarút-
gerðarinnar og formaður
Sjóvá.
Lúðvík Jósefsson
stendur oft í stórræðum
og þarf að koma í gegn-
um ráðuneytið ýmsum
málum fyrir skjólstæð-
inga sína, þó að málstaðr
urinn sé ekki alltaf sem
beztur. Undirmenn Lúð-
víks, sem gjarnan eru
kallaðir til, þegar svona
stendur á, segjast vera
búnir að sjá athyglis-
verðar vísbendingar um
það í fari Lúðvíks,
hversu bölvaður málstað-
urinn sé hverju sinni.
Þegar Lúðvík tekur í sí-
fellu ofan gleraugun og
setur þau á sig aftur
meðan hann talar við
embættismenn sína, er
eitthvað smávegis bogið
við málatilbúnað allan.
Ef ráðherrann tekur
gleraugun alveg ofan og
sveiflar þeim hratt og
örugglega í hægri hend-
inn, telja menn hæpið að
taka mark á einu orði af
bví sem ráðherrann seg-
FV 4 1974
11