Frjáls verslun - 01.03.1975, Qupperneq 57

húsgagnaútflutningur Dana
væri hættur að vaxa, og að út-
flutningur Svía mundi að öll-
um líkindum fara upp fyrir
útflutning Dana á þessu ári,
en Sviar eru með nýja hönn-
un. Aðspurður um það hvort
Asko sé stöðugt boðin ný
hönnun sagði Karttunen, að
þeir yrðu stöðugt aði leita að
henni. Stundum yrðu þeir að
sárbiðja arkitekta. „Ef maður
gerir ekki eitthvað sjálfur í
hönnuninni, nær maður ekki
árangri“. Hjá Asko 'hafa iþeir
núna vöruþróunarhóp, sem í
eru verksmiðjustjórinn, tækni-
stjórinn, sölustjórinn, markaðs-
stjórinn og Asko Karttunen.
Þessi hópur tekur loka ákvörð-
un um hvað skuli tekið til
framleiðslu.
HÖNNUN HÉR Á LANDI.
Útflutningssamtök hús-
gagnaframleiðenda hér á landi
hafa stofnað vinnuhóp fimm
húsgagnaarkitekta, til að vinna
að hönnun á húsgögnum til út-
flutnings. Karttunen var spurð-
ur hvernig ætti að velja hvað
yrði framleitt og hver ætti að
gera það. Hann sagði:
„Þetta er mjög erfitt við-
fangs, vegna þess að því meira
sem fyrirtækin sjálf fást við
hönnunarmálin, þeim mun
betra. Það er alltaf erfitt fyrir
samtök að fást við vöruþróun
fyrir meðlimi sína. Samtökin
geta fengist við almannatengsl
(public relation), auglýsingar,
sýningar o. s. frv. En þegar
kemur að vöruþróun er svo
mikil einstaklingshyggja, hugs-
un einstaklings og sjónarmið
eignarréttar, að því fyrr sem
þið getið losað samtökin við
þessi mál og fært þau til fram-
leiðenda sjálfra, því betra“.
Karttunen hélt því ennfremur
fram að því meiri umræður
sem fara fram, þeim mun
veikari eru samtökin, og eftir
því fleiri tækifæri sem eru
gefin, fyrir innri átök í sam-
tökunum, þeim mun verra að
fást við þessi mál.
Hjá Asko er farið með arki-
tekta eins og viðskiptavinina,
farið er með þá í sauna og
þeim gefið að eta og drekka.
Það verður að gefa sér tíma
til þess að heimsækja arkitekt-
ana og ræða málin.“
Karttunen lagði mikla á-
herzlu á að allir meðlimir sam-
takanna, sem hópur, kæmu til
fundar við arkitekta, sem hóp,
og fengju að sjá hvað þeir
hafa upp á að bjóða og reyndu
að velja sér það, sem hverjum
og einum bezt hentaði. Síðian
myndi framhald samstarfsins
verða það, að einn arkitekt
vinnur fyrir og með nokkrum
framleiðendum, en samtökin
verða einungis samræmingar
og tengslaaðili milli arkitekta
og framleiðenda.
MARKAÐSSETNING.
Kaittunen sagði að það væri
álit þeirra hjá Asko að taka
þyrfti til endurskoðunar sölu-
átaksmálin (sales promotion),
og leggja ekki mikið fé í sýn-
ingar, heldur nota það til þess
að fá þá, sem virkilega eru
mikilvægir, til Finnlands, a. m.
k. einu sinni á ári í 2-3 daga
í senn. Setja upp fyrir þá
þannig prógram, að þeir séu
hreinlega heilaþvegnir fyrir
næsta árið. En þetta getur ein-
ungis gilt um fyrirtæki, sem
þegar er orðið þekkt.
Um markaðssetningu hús-
gagnanna sagði Karttunen, að
þeir byrji með nýja vöru á
sama tíma í Finnlandi, Sví-
þjóð, Englandi og Þýzkalandi.
40 af verzlunum Asko eru í
Finnlandi, 12 í Þýzkalandi, 3 í
Svíþjóð og 2 í Bretlandi. Ef
Asko framleiðir t. d. tvö sófa-
sett fyrir þær allar, eru það
um það bil hundrað sófasett.
Þetta er í rauninni þeirra
prufumarkaður. Þeir geta eig-
inlega skyldað verzlanirnar til
þess að taka þessi tvö sett,
sem þeim voru ætluð. Auk
verzlana sinna hefur Asko
samvinnu við smásöluverzlan-
ir í Þýzkalandi á þann veg,
og þeir leigja þeirn nafn sitt,
sem þegar er orðiði mjög þekkt
og verzlanirnar eru látnar líta
út eins og Asko-verzlanir.
Asko vantar fjármagn, og telja
því þetta mjög viturlega leið.
HAGNAÐUR AF
ÚTFLUTNINGI.
Aðspurður um það hvort
við gætum vænzt þess að hafa
hagnað af útflutningi á fyrsta
ári, sagði Sarttunen, að ef
ekkert er fjárfest erlendis,
ætti ekki að vera ástæða til
annars en að hagnast, en í
byrjun þarf að gera bæklinga,
fara fleiri ferðir o. s. frv.
heldur en á næstu árum. Hann
sagði ennfremur: „Allt sem
fæst út úr þessu skyldi lagt
1 það aftur, svo að í framtíð-
inni sé hægt að búast við
'hagnaði. Ég tel það ekki mjög
viturlegt að reyna að ná hverj-
um eyri út úr viðskiptunum í
byrjun, heldur skyldi endur-
fjárfesta fyrstu ávextina og fá
þannig stærri ávexti í fram-
tíðinni“.
Karttunen var bent á að
það mundi e. t. v. reynast erf-
iðleikum bundið að fá íslenzika
húsgagnaframleiðendur til þess
að flytja út, þar sem þeir
hagnast á heimamarkaði og
finnst e. t. v. ekkert vit í því
að flytja út án hagnaðar. Um
þetta sagði Karttunen:
„Þá hljóta þeir að reikna
með því að vaxa aldrei neitt,
og það held ég að sé ekki
mjög viturlegt. Ef maðui’ held-
ur fyrirtæki sínu alltaf í sömu
stærð, hlýtur það að þýða
dauða, þegar fram í sækir.
Þá lætur maður ekki hlutina
þróast, en er ánægður með
allt það gamla.“
ST^LINGAR.
Um viðbrögð keppinauta við
nýjum vörum frá Asko sagði
Karttunen að mjög litið væri
um það að aðrir tækju upp
þeirra vöru. Um einkaleyfi
sagði Karttunen að Asko sækti
yfirleitt ekki um slíkt, því það
tekur langan tíma, og verndar
svo í rauninni ekki neitt.
„Það, sem við gerum þegar
við komum með eitthvað nýtt,
er að koma því að í öllum
mögulegum viðskiptatímaritum
og blöðum og segjum: „Við,
hjá Asko, höfum fundið upp
á þessu“. Og þá mun enginn
vel þekktur framleiðand.i
reyna að taka upp eftir okk-
ur".
FV 3 197íi
57