Frjáls verslun - 01.01.1977, Blaðsíða 53

Hluti af vinnslulínunni hjá Freyju. Fiskurinn hausaður, flakaður og roðflettur í vélum, en síðan
lendir hann á vinnsluhorði hjá starfsstúlkunum.
Hann hefur þó alls ekki aflað
vel og útkoman hjá honum er
sú lakasta af Vestfjarðatogur-
unum, rúm 2000 tonn meðan
sumir hinna hafa farið yfir
4000 tonn. Þá er þess að gæta,
að skipið var frá veiðum í fjóra
mánuði á árinu. Aflinn á bátun-
um er hins vegar þetta frá 1000
til 1200 tonn á bát.
F.V.: — Er ekki mikil sam-
keppni hjá sjómönnum um að
fá pláss á togara, þegar launa-
munur er þctta mikill?
Páll: — Línumennirnir vilja
vera áfram á bátunum, sérstak-
lega þeir, sem vinna við að
beita i landi og fara kannski
aldrei á sjó. Það má segja, að
hópurinn skiptist i tvennt og
það séu aðrir menn, sem vilji
vera á togara en á bátunum.
Þess vegna hafa engir árekstrar
orðið út af þessu.
F.V.: — Svo aftur sé snúið að
frystihúsrekstrinum þá er ekki
úr vegi að rifja dálítið upp sögu
fyrirtækisins.
Páll: — Fiskiðjan Freyja
byrjaði á ishúsrekstri í núver-
andi mynd sinni 1968 með
sameiningu tveggja slíkra fyr-
irtækja, sem þá störfuðu á
Suðureyri. Ég tel, að sameining
fiskvinnslufyrirtækjanna 'hafi
orðið okkur til mikils gagns og
það yrði til mikilla bóta ef fyr-
irtæki víðar á landinu samein-
uðust þar sem tvö eða fleiri
starfa í samkeppni af litlum
mætti. Sannleikurinn er sá, að
smáu byggðarlögin þola ekki
nema eitt fyrirtæki. Árið 1971
brann húsið svo hjá okkur og
bá var ákveðið að byggja upp
frá grunni og haga gerð húss-
ins þannig að það uppfyllti
ströngustu kröfur, sem mat-
vælaeftirlitið í Bandaríkjunum
hafði sett um búnað frystihús-
anna, sem framleiddu fyrir
Bandaríkjamarkað.
Þetta var eitt fyrsta húsið,
sem byggt var í samræmi við
þessar reglur, og við töldum að
15—20% af byggingarkostnaði,
sem var rúmar 100 milljónir,
'hefði farið í að mæta þessum
Þessi er frá Nýja Sjálandi og
kann vel við sig í fiski.
auknu kröfum. Húsið er stál-
grindarhús. keypt frá Héðni og
hlaðið úr múrsteini. í því er ein
samfelld vinnslulína, þannig að
fisku.rinn er fluttur frá skipi í
kör í kæligeymslu og þaðan á
færibandi inn í vinnsluna í
salnum og endar svo í frysti-
klefanum, allt í samfelldri
vinnslulínu.
Löndunin úr togaranum er
með dálítið öðrum (hætti en úr
bátunum. Það er kassafiskur,
sem kemur af togurunum og er
tekinn frá skipshlið með lyft-
a,ra og fluttur í kæligeymslurn-
ar þannig en aftur á móti koma
bátarnir með fiskinn óslægðan
að landi og þá fer hann i
geymslur, þar sem hann er
slægður en síðan aftur í kæli-
geymsluna, þar til byrjað er að
vinna úr honum.
F.V.: — Svo eru hreinlætis-
ráðstafanir hjá starfsfólkinu
allar hinar ströngustu.
Páll: — Já. Það má til dæmis
nefna, að fólkið þarf hvergi að
skrúfa frá krana með höndun-
um heldur er það gert með sér-
stökum fótabúnaði undir vösk-
unum. Vinnuföt fólksins eru
líka geymd í búningsherbergj-
um og það skiptir ávallt um áð-
ur en það fer út úr 'húsinu. Svo
gengur það í stígvélunum ofan
í laug með sótthreinsunarvökva,
áður en það fer inn í vinnslu-
salinn.
F.V.: — Var fólkið fljótt að
tileinka sér þessar nýjungar og
FV 1 77
53