Frjáls verslun - 01.01.1978, Side 82

'Fn
riisijórn
Hækkanagleði
í umræöum um þróun efnahagsmála
þessa lands og þá gífurlegu veröbólgu, sem
hér er viö að glíma, hefur oft veriö bent á
hve mikið skorti á að fyrirtæki og stofnanir
ríkisins gangi á undan meö góöu fordæmi
og hafi gjaldskrárhækkanir sínar í lág-
marki. Með rökum er hægt aö benda á
nauðsyn þess að opinber fyrirtæki séu ekki
látin bera allan kostnaðarauka óbættan
þó ætla verði að hækkunarbeiðnir séu ekki
samþykktar hjá æðstu verðlagsyfirvöldum
og ríkisstjórninni án þess að þær hafi verið
kannaðar ítarlega og þess gætt, hvernig þær
komi viö neytendur, sem þjónustu kaupa.
Því verður seint trúað, að ábyrgir aðilar
hafi til þrautir kannað afleiöingar þeirrar
gjaldskrárhækkunar, sem varð nýlega hjá
Pósti og síma. Þjónusta þeirrar stofnunar
er margbreytileg og verðflokkunin flókin.
Þær aðstæður hljóta að kalla á enn meiri
gætni í verðákvörðunum en ella. Engu að
síður hafa forráðamenn Pósts og síma kom-
izt upp með að hækka einn lið í gjaldskrá
sinni um tæp 400% í einu stökki án þess að
ráðherra gripi í taumana og kæmi hrein-
lega í veg fyrir slíkt frumhlaup.
Hér er um að ræða póstburðargjöld fyrir
blöð og tímarit, sem að vísu koma misjafn-
Oþolandi
Sú nafnleynd, sem hvílt hefur yfir athug-
un á innistæðum íslendinga í dönskum
bönkum er algjörlega óviðunandi og yfir-
völdum til skammar. Ofan á bætist, að þaö
embættismannakerfi, sem um þessi mál
fjallar er „lekt“ og lætur frá sér síast upp-
lýsingar af pólitískum ástæðum. í skugga
nafnleyndarinnar hafa svo alls kyns sögu-
sagnir verið á kreiki og tekið á sig hinar
ljótustu myndir. Einstakir framámenn í
þjóölífinu eru svertir og sakaðir um hið sví-
virðilegasta athæfi. Þannig hafa forstöðu-
Pósts og síma
lega illa við útgáfufyrirtækin en getaí mörg-
um tilfellum verið mjög áberandi útgjalda-
þættir, ef dreifing er að mestu eða öllu leyti
háö póstsendingum. í einu vetfangi hefur
stjórn Pósts og síma þannig ákveðið, að frá
1. febrúar þessa árs verði póstburðargjald
fyrir tímarit eins og þetta 60 krónur í staö
16. Engin minnsta vísbending var áður gef-
in um að slíkt heljarstökk yrði tekið en eftir
á hefur því helzt verið borið við, að þessi
tiltekni flokkur gjaldskrárinnar hefði dreg-
izt aftur úr. Nú hefur veriö tekið til hönd-
um og misræmið rækilega leiðrétt eða
hitt þó heldur.
Aðrir hafa áður orðið til þess að benda á
hvílíkrar mismununar gæti í kjörum sem
sendendur blaðapósts til íslands frá útlönd-
um njóta annars vegar og hins vegar þau
útgáfufyrirtæki, sem innanlands starfa og
þurfa að koma blöðum sínum til kaupenda
með pósti. Væri fróðlegt að skoða það dæmi
nánar og krefja forráðamenn Pósts og síma
viðhlítandi skýringa á þessum aðstöðumun,
svo varhugavert sem það er að ei’lend blöð
beri minni kostnað af dreifingu til lesenda
hérlendis en þeir innlendu aðilar, sem með
ærinni fyrirhöfn reyna að sjá íslenzkum al-
menningi fyrir lesefni á móðurmálinu.
nafnleynd
menn skipafélaga, sem keypt hafa skip í
Danmörku, verið sagðir mútuþegar og
komiö fengnum fyrir á bankareikningum í
Finansbanken. Meö þessum hætti er misk-
unnarlaust reynt að svipta menn ærunni á
götuhornum, yfir kaffibolla eða hjá rakar-
anum.
Er nú svo komið aö viðkomandi yfirvöld
geta ekki dregið það lengur aö birta lista
yfir reikningshafana í Danmörku og vernda
mannorð þeirra, sem í munnmælum ei'u
hafðir fyrir rangri sök.
82
PV 1 1978