Frjáls verslun - 01.12.1978, Blaðsíða 28

„Ömurlegt að fórna útflutningi
fyrir fáa eins og okkur”
„Setja þarf innflutn-
ingi frá þróunarlönd-
unum ákveðin tak-
mörk“, segja eigend-
ur fataverksmiðjunn-
ar Bótar h.f.
Fataverksmiðjan Bót h.f. var
stofnuð í febrúarmánuði 1973. í
fyrstu voru verslanir Kastalans
reknar af sömu aðilum, en þær
hafa nú verið seldar. Nú er Bót h.f.
hins vegar að opna, og er raunar
búin að opna nýja verslun í Versl-
anahöllinni við Laugaveg í
Reykjavík, þar sem seld er fram-
leiðsla verksmiðjunnar. Ætla má
að þessi verslun sé hin eina sinn-
ar tegundar á landinu, því þarna
verða seldar buxur og aðeins
buxur.
Af tilefni þessarar opnunar átti
FV stutt rabb við þá bræður Tómas
og Óla Hertervig Sveinbjörnssyni,
sem eiga og reka Bót h.f.
„Okkar framleiðsla er, hefur
alltaf verið og verður áfram buxur
og afturbuxur", sögðu þeirTómas
og Óli, „og þá raunar allt sem
kallast getur því nafni. Við fram-
leiðum vinnubuxur, barnabuxur,
en þó mest tískubuxur og höfum í
dag að bjóða þrjátíu og fjórar
stærðir, fyrir fólk frá tveggja ára
aldri og upp úr.
Við hönnum sjálfir þær buxur
sem við framleiðum (Tómas er
hönnuðurinn), sem skapaðist
beinlínis af því að við vorum með
okkar eigin verslanir, Kastalann.
Þá áttum við þetta í sameign með
öðrum, en síðan höfum við keypt
þeirra hluta og svo selt Kastalann.
Þrjú snið í 10 litum á dag
Eitt okkar stærstu vandamála er
að við höfum orðið að haga verð-
lagningu á framleiðslu okkar svo til
algerlega eftir verðlagi á innflutt-
um buxum. Það setur okkur aftar-
lega á merina, því jafnvel þótt
gengið sé fellt, er breytingin svo
lengi á leiðinni inn í kerfið, að
verðbólgan er búin að ná okkur
aftur í kostnaði.
Hins vegar værum við fyllilega
samkeþpnishæfir, ef við aðeins
byggjum við eitthvað svipaðar að-
stæður og keppinautar okkar er-
lendis.
Því má bæta við að megin-
ástæðan fyrir því að við erum til í
dag, er sveigjanleiki. Við getum
framleitt þrjú snið, í allt að tíu litum
á dag og þess vegna getum við
boðið úrval.
Stærsta vandamál fataiðnaðar
hér í dag er að verksmiðjur eru
ekki nógu sérhæfðar. Við höfum
aldrei framleitt neitt annað en
buxur, en héreru framleiðsluaðilar
flestir að vinna í öllu. Markaðurinn
er náttúrulega takmarkaður, því
útflutningur á þessu kemur varla til
greina.
28