Frjáls verslun - 01.09.1985, Side 26
___________í NÝJUM STÖÐUM________________
íslenska menntakerfið hátt
skrifað í Bandaríkjunum
—segir Magnús Gylfi Þorsteinsson fyrsti íslenski
lögfræðingurinn sem hlýtur réttindi til starfa í Bandaríkjunum
Texti og mynd: Karl Birgisson.
Magnús Gylfi Þorsteinsson er
ungur íslenskur lögfræöingur,
nú búsettur í New York í Banda-
rikjunum. Hann er fyrstur ís-
lenskra lögfræðinga til að öðl-
ast lögmannsréttindi þar i landi.
Réttindi þessi öölaðist hann sl.
vor og hefur hann síöan stund-
að lögmannsstörf hjá banda-
rískri lögmannsstofu. Hann er
reyndar þekktur í Bandaríkjun-
um sem Magnus G. Thorstenn,
enda breytti hann nafni sínu til
samræmis við enska stafsetn-
ingu er hann kvæntist þar í sum-
ar.
Magnús lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum i Reykjavík
voriö 1977 og hóf þá nám við lög-
fræðideild Háskóla Islands.
Hann lauk lögfræðiprófi árið
1983 og var aö þvi loknu skipaö-
ur í stööu dómarafulltrúa viö
Bæjarfógetaembættiö i Kópa-
vogi. Því starfi gegndi hann um
hriö, en þá lá leiðin utan til fram-
haldsnáms. Þeirri utanför erekki
lokiö enn, enda starfar Magnús
nú og býr i New York, eins og
áöursagöi.
Frjáls verslun heimsótti Magn-
ús fyrir skömmu og lék hugur á
aö fræöast nánar um starf hans
og feril.
„Ég haföi alltaf hugsað mér aö
fara i framhaldsnám aö loknu
lögfræöiprófi,“ sagöi Magnús.
„Þegar menn koma út út laga-
deildinni heima hafa þeir í raun
um tvær skýrt markaðar brautir
aö velja. Annars vegar geta þeir
„praktiseraö" lögmannsstörf,
þ.e. fariö út i einkarekstur, en
hins vegar geta þeir fariö i „opin-
bera geirann" og oröiö dómar-
arar. Þessu er aftur öfugt fariö
hér í Bandarikjunum. Hér veröa
menn aö stunda lögmannsstörf i
ákveðinn tima og standa sig vel,
áöur en þeir geta gert sér vonir
um dómarastöðu. Mér þótti
framtiöin heldur of skýrt mörkuö
fyrir mig sem dómarafulltrúa, svo
ég ákvaö aö standa viö fyrri fyrir-
heit um framhaldsnám. Annars
var gott aö vinna hjá Bæjarfóget-
anum i Kópavogi, gott starfsfólk
og reynslan góö sem ég öðlaðist
þar.“
„Ég hélt til náms i Austurriki
haustiö 1983. Ég hlaut styrk frá
austurrisku stjórninni til náms i
alþjóðalögum og nam viö tvo
háskóla i einu, háskólann i Salz-
burg og McGeorge School of
Law, sem er bandariskur há-
skóli. Þarna var ég i eitt ár og
vann auk þess i nokkra mánuöi á
lögfræöistofu i Kaupmannahöfn.
I Austurriki kynntist ég konunni
minni, Susan, sem er bandarísk-
ur lögfræöingur, og þá fóru hlut-
irnir aö gerast nokkuö hratt. I júli
1984 stóö ég á flugvellinum i
26