Frjáls verslun - 01.08.1988, Blaðsíða 20

MYNDLIST
Listasafn íslands er með stærri kauþendum málverka þótt fjárveitingar safnsins til listaverkakauþa se'u oft af
skornum skammti.
að vitað sé um heildarverðmæti
þeirra. Þess má hins vegar geta að
ríkið hefur þá stefnu að tryggja ekkert
af eigum sínum nema það sem fellur
undir skyldutryggingu, s.s. fasteignir
og bifreiðar. Af þessu leiðir að lista-
verkaeign ríkisins er með öllu
ótryggð, að undanskildu því sem for-
stöðumenn einstakra ríkisstofnana
hafa tryggt í leyfisleysi.
Listasafn íslands er hið eina af
söfnum í eigu ríkisins sem fær fram-
lög á fjárlögum til listaverkakaupa. Á
þessu ári nemur sú upphæð 7,4 millj-
ónum króna. Af öðrum söfnum er rétt
að nefna Listasafn Kópavogs, sem
hefur keypt töluvert af listaverkum á
síðustu árum.
MYNDLIST SEM FJÁRFESTING
„Gott verk eftir góðan listamann er
góð fjárfesting," segja þeir sem fylgj-
ast með þróun á listaverkamarkaðn-
um. Þessi fullyrðing er vitanlega
ófullkomin að því leyti að erfitt gæti
reynst að skilgreina í hverju gæði
listaverks felast.
Góð fjárfesting verður að ávaxtast
umfram verðlagsbreytingar og þess
eru dæmi að einstök listaverk hafí á
skömmum tíma vaxið að verðgildi
langt umfram verðbólgu og hæstu
vexti á peningamarkaðnum. Þeir sem
íjárfesta í myndlist geta þó ekki geng-
ið að neinu vísu í þeim efíium. Oft er
vitnað til „gömlu meistaranna" sem
tryggrar fjárfestingar og er þá átt við
listamenn á borð við Kjarval, Ásgrím
Jónsson, Jón Stefánsson, Mugg,
Kristínu Jónsdóttur, Þórarin B. Þor-
láksson, Nínu Tryggvadóttur og Þor-
vald Skúlason, svo einhverjir séu
nefndir.
Víst er rétt að verk þessara lista-
manna seljast hærra verði en verk
flestra annarra, en það eitt tryggir
ekki að um góða fjárfestingu sé að
ræða. Nafnið á striganum er ekki
trygging fyrir verðmæti og því síður
ávísun á framtíðarverðgildi. Viðkom-
andi mynd þarf fyrst og fremst að
vera góð. Verðmæti myndanna og
gildi þeirra sem fjárfestingar fer því
ekki síst eftir almennum inyndlistar-
smekk. Yfirleitt er myndlistarsmekk-
ur íslendinga talinn vera góður og
hafa þróast á síðustu árum með
stærri kaupendahóp og meiri grósku í
listinni. Seljendur myndlistar veita
ráðgjöf og leiðbeiningar um kaup á
verkunum og ókunnugir kaupendur
eiga fárra kosta völ annarra en að
treysta umsögn þeirra og áliti.
Fátítt er að listaverk skili eigend-
um sínum skjótfengnum hagnaði.
Yfirleitt þurfa kaupendur að vera
býsna fróðir um listamennina og
markaðinn til að sjá hvort uppsett
verð á tilteknu verki sé sanngjarnt.
Þeir sem vilja ijárfesta til lengri tíma
ættu e.t.v. ekki síður að beina sjón-
um sínum að verkum yngri lista-
manna. Myndir þeirra eru ódýrari en
hinar eldri og með svolítilli fyrirhöfn
og góðri ráðgjöf má gera góð kaup í
slíkum verkum.
En myndlistarmarkaðurinn er
kannski hverfulli en aðrir markaðir og
umskiptin geta verið snögg. Ef tiltek-
ið listaverk reynist ekki sú arðbæra
fjárfesting sem kaupandinn ætlaðist
til í upphafi getur hann þó huggað sig
við að hafa notið þeirrar arðsemi sem
felst í því að njóta faUegrar myndlist-
ar.
20