Frjáls verslun - 01.01.2000, Side 89

FÓLK
ominique Pledel
kom til starfa hjá
Ferðamiðstöð Aust-
urlands (FAL) i byrjun októ-
ber á síðasta ári. „Starf mitt
hjá FAL felst aðallega í þvi að
stækka umfang utanlands-
deildar fyrirtækisins og selja
íslendingum ferðir til Frakk-
lands. Ég stend þar sæmilega
að vígi því ég er fædd í Frakk-
landi og ólst þar upp,“ segir
Dominique.
„Ferðamiðstöð Austur-
lands breyttí nýverið um nafn
og starfar nú undir heitínu
Terra nova, en það er latína
og táknar „ný jörð“. Hin nýja
nafngift er í nánum tengslum
við breytíngar á ferðaþjón-
ustu sem hafa orðið um allan
heim á síðustu árum. Ferða-
miðstöð Austurlands var upp-
haflega stofnuð á Egilsstöð-
um árið 1978 af Frakkanum
Antoni Antonssyni og iyrsta
hlutverk skrifstofunnar var
að taka á mótí frönskum og
þýskum ferðamönnum í
hestaferðir. Fljótlega fóru
ferðamenn frá öðrum lönd-
um að bætast í hóp viðskipta-
vina FAL, s.s. Bretar og
Bandaríkjamenn.
Fyrirtækið stækkaði fljótt
og þar kom að því að stofnað
var útibú í Reykjavík. Ekki
leið á löngu þar tíl útíbúið var
orðið að aðalskrifstofu fyrir-
tækisins, en það gerðist árið
1995. Skammstöfun fyrir
Ferðamiðstöð Austurlands
var FAL og við starfsfólkið
höfum verið að grínast með
það okkar á milli að skamm-
stöfunin standi fyrir „Ferða-
miðstöð allra landsmanna",
enda eru fjölmörg ár síðan
FAL fór að þjóna öllum
landsmönnum en ekki bara
einstökum landshlutum.
Starfsemi Terra nova er
orðin umfangsmikil í dag.
Hér vinna 12 manns á skrif-
stofunni árið um kring en 35
manns á sumrin, að ótöldum
leiðsögumönnum og bílstjór-
um á okkar vegum. Terra
nova rekur einnig Hótel
Höfða á sumrin til að geta út-
vegað viðskipavinum sínum
gistingu.
Dominique Pledel er
fædd í París árið 1948 og ólst
þar upp í miðborginni. „Við
erum fjögur systkinin og
ekkert okkar býr lengur í
Frakklandi. Ég fór í háskóla-
nám í landafræði og efna-
hagsfræði og skrifaði dokt-
orsritgerð um ísland. Ég
kom í því skyni fyrst til ís-
lands árið 1970 og féll fljót-
lega fyrir landi og þjóð. Loka-
ritgerð mín fjallaði um
hvernig hægt væri að þjóna
byggðarlögum í svona dreif-
býlu landi. Á þessum tíma
voru allt aðrar aðstæður en
nú ríkja, vegakerfið mun lak-
ara og Samband íslenskra
samvinnufélaga sterkt á
landsvísu, svo eitthvað sé
nefnt.
Franska sendiráðið fór
fljótlega að nota efni úr dokt-
orsritgerð minni og ég fór í
framhaldi af því fram á ijár-
styrk þaðan til áframhald-
andi rannsókna. Þann styrk
fékk ég og fór fljótlega eftir
það að vinna í franska sendi-
ráðinu. Ég dvaldi lengstum
hér á landi, en var send árið
1984 tíl Danmerkur í sendi-
ráð Frakka þar í landi og
1990 tíl Noregs. Þar sinntí ég
mun sérhæfðari störfum en
ég hafði gert í sendiráðinu á
íslandi. Ég kom aftur til Is-
lands árið 1993 og var þá
verslunarfulltrúi í franska
sendiráðinu þar tíl í október
á síðasta ári þegar ég réðist
tílFAL.
Ég kynntist íslenskum
eiginmanni mínum hérna en
hann heitír hinu séríslenska
nafni, Jón Jónsson. Hann er
loftskeytamaður og er ættað-
ur frá Þórshöfn á Langanesi.
Við hjónin eigum tvö börn
saman, Marinu Dögg Pledel
Jónsdóttur og Eymar Pledel
Jónsson. Þau eru tvítyngd,
tala frönskuna alveg
reiprennandi en hafa þó
aldrei búið í Frakklandi."
Dominique hefur marg-
vísleg áhugamál. „Ég var
mikið í hestamennsku en hef
ekki getað gefið mér tíma tíl
að sinna því áhugamáli mínu
á síðari árum. Frítími minn
fer nú að mestu í að skoða
náttúru Islands í gönguferð-
um. Ég er mikill lestrarhest-
ur, les aðallega heimspeki-
og sögurit og hef mjög mik-
inn áhuga á vínrækt og vín-
menningu. Tónlist skipar
stóran sess í mínu hjarta og
síðan hef ég ákaflega gaman
af ferðalögum, en af þeim hef
ég fengið álitlegan skammt.
Ferðalög mín einskorðast
ekki aðeins við Evrópu. Ég
var í Chile árið 1973 á mikl-
um umbrotatímum, rétt íyrir
fall Salvadors Allende, og
síðan hef ég tíl dæmis farið í
skemmtilegar ferðir til
Marokkó og Túnis í N-Afr-
íku.“ SO
I
89