Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1960, Blaðsíða 24

660
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
JÓN VALFELLS:
JÓLAFERÐ
Á EIGIN BÍL UM ÞVER BANDARÍKIN
1 VOR serm leiö kom Jón Valfells til mín og sagöi mér frá
því aö hann heföi einu sinni ekiö í eigin bíl þvert yfir Banda-
nkin frá hafí til hafs. Táldi hann líklegt aö fár Islendingar
heföi fanö slika ferö, og spuröi hvort Lesbók mundi vilja
birta feiöasöguna, þótt nokkuö vœri nú um liöiö. Og er ég
kvaö já viö því, kvaöst hann þurfa aö draga hana saman úr
ýmsum brotum, bréfum og minnisgreinum. Um mitt sumar
fœröi hann mér svo greinina og kom okkur saman um aö hún
skyldi bxrtast í Jóla-Lesbók, þar sem feröalagiö hófst á jólum.
Skömmu síöar andaöist þessi mœti maöur. En greinin birtist
nú eftir umtali og er alveg eins og hann gekk frá henni.
-w- Ritstj.
„EINU sinni var“. Þannig byrjuðu
sögur stundum í gamla daga. Og
þessi ferðasaga var. Hún er tekin
úr gömlu bréfi skrifuðu kunn-
ingja mínum árið 1945.
Það var svo sem engin morg-
unljómi þegar við á annan jóla-
dag 1944 lögðum á stað í ferð
þvert yfir Bandaríkin vestur að
Kyrrahafi. Það var kl. sjö um
morguninn, og kuldinn var 16
below eins og Kaninn segir —
sama og stig C. — þegar við
sáu vofur í líki hvítra manna. Og
um þær mundir er Clavering og
félagar hans voru komnir heim
og sögðu brosandi sögur af því er
þeir hittu Eskimóana, leið hinn
litli flokkur Eskimóa undir lok,
hvarf fyrir fullt og allt. Og þar
með lauk aldalangri sögu um lífs-
baráttu Eskimóanna í Austur-
Grænlandi.
tókum töskur okkar út í bílinn.
Kaldur var hann, en blæalogn
var. Kuldinn smaug gegnum mörg
lög af ullarfötum inn í merg og
bein. Hefðum við ekki verið búin
að fastákveða burfarardaginn og
búin að segja húsnæðinu lausu,
og hefði mér ennfremur ekki þótt
skömm að því að hætta við ferð-
ina, þá veit ég ekki nema að ég
hefði gugnað og hætt við allt
ferðalagið. Og svo var ég líká
búinn að sníkja hjá benzín-
skömmtun Bandaríkjanna nægi-
legt benzín til fararinnar. En
benzínskömmtunina mátti ég ekki
svíkja.
Við sem ætluðum í ferð þessa
vorum þrjú, ég, konan mín og
sonur minn. Við höfðum dvalizt
í bænum Rochester, Minnesota, um
fjögurra mánaða skeið. Og þar
byrjar sagan.
Fjóiskyldan, Jón Valfells, frú og sonur, á ferðalaginu.