Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1961, Qupperneq 4

584
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
birtu? Hirðaruir voru í hinni
uppljónmðu kirkju. Þeir hlust-
uðu á skýra prédikun. Þar var
hin skýra frásögn. En þannig
á hver prédikun að vera. Hvað
er að prédika? Það er að segja
frá því, sem flytur mönnum
blessun. Slík blessun var hirð-
unum flutt Það var talað beint
til þeirra: „Ottist ekki, því sjá,
ég flyt yður mikinn fögnuð“
Þess var þörf, því að hér voru
hræddir menn. Þess er þörf,
því að enn eru margir hræddir.
Víða er angist og kvíði. Myrkr-
ið grúfir yfii jörðinni og sorti
vfir bjóðunum. Víða ríkir
mikill ótti. Þessvegna er þörf á
miklum fögnuði. Myrkur grúf-
ir yfir jörðinni. En gleymum
ekki því, sem segir í næstu
setníngu: ,En yfir þér upp
rennur Drottinn og dýrð hans
birtist vfir þér“. Þetta breytir
öllu. Fögnuðurinn er ætlaður
öllum, og þá einnig þér. Ég
veit, að einnig á jólunum eru
margir daprir í bragði og eiga
um sárt að binda. Ég sam-
fagna þeim, sem búa í heim-
kynnum gl.eðinnar, og finn
sárt til með þeim, sem heya
bar áttu og eiga heima í sorgar
ranni. Ég hugsa til hinna
sjuku og sorgbitnu, og sú er
jóiabæn min, að á heilögum
jólum og a\allt megi blíður
friðarengill sfanda hjá barátt-
unnar börnuro. Guð blessi alla
þá sem bera (óiabirtu til ann-
arra og telja sér ljúft að vera
í flokkí þeirra. sem eru sam-
verkamenn að gleði annara.
Nú eru byrjuð blessuð jól.
Það er indælt. En það er ekki
ncg að fagna hátíð í fáa daga.
Verura meðal þeirra, sem ár-
langt eiga í hjarta hin heilögu
jól.
Þá er tilgangi hátíðarinnar
náð, er vér tileinkum oss boð-
skap jólanna. Munum, að eng-
illmn sagði: „Yður er í dag
frelsari fæddur“.
Þetta er handa þér og mér.
Leyfum þessum fögnuði að
sn?rta hjartað, svo að það verði
hin sæla reynsla, að með hjart
anu er trúað Þá skilur þú boð-
skap jólanna cg eignast jóla-
gleðina.
Hvað segir Matthías, er
hann hlustai á móður sína, er
hún t9]ar uir> fegurð og auð-
legð iólanna? „Síðan hóf hún
heilög sagnamál, himnesk
birta skein í okkar sál; aldrei
skyn né skilmngskraftur minn
skildi betur ]óiaboðskapinn“.
Ég Dið þess, að þessi him-
neska birta rnegi skína í sálum
vorum. Þetta er bæn, en ekki
skipun. Ég hefi ekkert umboð
eða ieyfi til þess að drottna
yfir þér En ég spyr: Er betra
í boði9 Þekkir þú betri bless-
un? Viltu annað jólaguðspjall?
Nei. Þetta nægir oss, þetta er
handa öllum, og því er hin
heilaga saga nú lesin víðsveg-
ar um heiminn, mönnunum til
blessnnar í sæld þeirra og
þraut.
En gleymum því ekki, að
rnimnunum er í sjálfsvald sett,
hvort beir vilja taka á móti
gjöfinni.
Þannig er það ekki í heim-
inum. Jólasugan segir frá því,
að allir urðu að hlýða valdboði
keisarans. En frá himninum
var mönnurc sent tilboð. Hví-
líkur munur á valdboði keisar-
ar ans og tilboði himinsins.
Valdboðið hsimtar skilyrðis-
lausa hJýðni En tilboðinu fylg-
ir hið frjálsa val Þessvegna er
beðið eftir svari. Ég á ekki að
skipa bér. Þetta er persónulegt
milli Guðs og þín. En ég má
samgleðjast þér, er þú svarar
tilboði og gjöf Drottins með
fagnandi trú. Djúpri þrá hjart-
ans vil ég fylgja, er ég segi frá
hinu bezta sem ég þekki. Ég
má læra af eiiglinum að tala
við þig beint og skýrt, og segi
aftur með Matthíasi: „Þeim
sannleik kveð ég sigurljóð og
seldi fús mitt hjartablóð“.
----II----
Nú má spyrja: Hver áhrif
fylgdu gleðiíregninni? Engill-
inn sagði: „Þer munuð finna“.
Hirðarnir hlýddu þessu orði.
Prédikunin hafði tilætluð
áhrif. Við sannfærða menn var
sagt: , ,Þér munuð finna“. Þeir
vissu, að þeir mundu finna, og
því sögðu þeir: „Vér skulum
fara rakleiðts“. Engar króka-
leiðir, en rakleiðis. Þeim kom
ekki til hugar að slá þessu á
frest Þeim var um það hugað
að sjá þennan atburð, sem orð-
inn var. Þeir segja ekki: Skyldi
þetta vera satt? Má ekki um
þetta deila? Eru ekki á þessu
skiftar skoðanir. Hvar er sönn
unin? Þeir áttu sönnunina, því
að þeir sögðu* „Drottinn hefir
kunngiört oss þetta“. Þannig