Morgunblaðið - 28.01.2001, Page 38

MINNINGAR
38 SUNNUDAGUR 28. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ

  




   
 

  

  




  

   
   

  
    

 
  !
"
 
 

 #

   $

# 
 #
 % $&
  !"## 
$ $ %$#  &'()& #"**

+ ##  $+&
&&#"**
#",# #"** -  ,#$# 
)!!') & $&)!!').

 



 

   



  

  

  
 

    
  

    
    ! "# $ %$
& $ (    
)  * +, ) -  
# $  
% . $ ./$,

  

   
    

     
  


     

 


  


     
  
 !" 
# $
 !
 

 !
 

    ! # $$ 

 
  




   
 !"


 



    
     ! "#"  $    

# $$ %

 
 
  

   
  






   
 
  ! "#$
%&'(
!    )  *!+ ,%-

  )  .) % 
 +/ ++!
00 1 )  00 2 (

 


  
  
       
   


  
  
 ! "#



 



 
 



 !" 



#  $
  
       
 
   "   %
 $

Það er með sorg í hjarta sem ég
kveð þig, ástin mín. Í sorginni finn ég
fyrir þakklæti vegna alls þess góða er
við áttum saman.
Þegar ég kynntist þér var ég ein-
stæð móðir með þrjár dætur. Tóku
þær þér einstaklega vel og skapaðist
mikill innileiki á milli ykkar.
Það var stórt stökk að vera orðinn
einn af fimm manna fjölskyldu og ég
dáðist að því hvað þú vildir allt fyrir
okkur gera.
„Draumarnir voru stórir“ „ekki
rættust þeir allir, en margir þó.“
Og enn fór fjölskyldan stækkandi
þegar litli hundurinn okkar hún Lady
kom, hún var eins og litla barnið okk-
ar. Svo kom sólargeislinn hann Alex-
ander Bjarki sem þú kallaðir alltaf
afastrákinn. Þú varst alltaf svo stolt-
ur af stóru fjölskyldunni þinni. Við
söknum þín öll svo mikið, elsku Reyn-
ir okkar.
Mér eru minnisstæð ýmis atvik,
sérstaklega er við ferðuðumst saman
innanlands og utan. Fjölskyldan fór
saman í þriggja mánaða ferðalag um
Evrópu árið 1995. Stefnt var á tón-
leika með The Rolling Stones í Kaup-
mannahöfn, en þú varst forfallinn
aðdáandi hljómsveitarinnar. Eftir
tónleikana heimsóttum við bróður
minn sem vann á hestabúgarði í Dan-
mörku. Það stóð til að grilla nauta-
steikur og þar sem mér hefur alltaf
fundist grilleldamennska vera karl-
mannsverk fór ég fram á það við þig
að þú sæir um grillið. Þá kom í ljós að
þú hafðir aldrei á ævinni grillað, þótt
þú værir annars ágætur kokkur. Þú
vildir standa í stykkinu og gekkst í
hlutverkið með ákveðni. Þegar grill-
mennskan var hálfnuð gerði úrhell-
isrigningu. Ekki vildir þú gefast upp,
heldur settir upp stóran veiðihatt til
að sjá til verka og réttir okkur svo
blautar steikurnar inn um gluggann.
Eftir þetta varðst þú grillmeistari
fjölskyldunnar.
Við keyrðum síðan til Spánar, þar
sem við höfðum tekið hús á leigu og
áttum þar góðar stundir.
Ég var á Spáni er skyndilegt and-
lát þitt bar að. Til stóð að þú kæmir til
mín í endaðan janúar. Ég hringdi í
þig á laugardagsmorgni og spurði
hvað þú værir að gera. Þú sagðist
vera sofandi og ég sagði: „Sofðu þá
vel, ástin mín.“ Datt mér þá ekki í
hug að ég ætti aldrei eftir að sjá þig
vakandi aftur.
Í bænum mínum bið ég Guð að
taka vel á móti þér og varðveita þig
uns við sjáumst aftur.
REYNIR SIGURJÓN
SIGURJÓNSSON
✝ Reynir SigurjónSigurjónsson
fæddist 29. október
1961. Hann lést 21.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans eru
Anna Sigrún Run-
ólfsdóttir og Sigur-
jón Ingvarsson frá
Seyðisfirði. Systkini
Sigurjóns eru: 1)
Ingólfur, f. 9.1. 1957.
2) Friðbjörg, f. 10.12.
1958. 3) Jónas, f.
20.8. 1960, d. 1988. 4)
Trausti, f. 21.4. 1963.
5) Einar, f. 20.4.
1964.
Sambýliskona Reynis er Hulda
B. Ingibergsdóttir. Hennar dætur
eru Hanna María, Birgitta Inga og
Karen Mjöll. Barnabarn Huldu er
Alexander Bjarki.
Útför Reynis fór fram frá kap-
ellunni í Hafnarfirði 26. janúar.
Eins og logandi fingur
kringum lokaða vitund
mína
fór líf þitt.
Þetta lýsandi tákn,
sem luktist um sjálft sig
varð líf mitt.
Og trú mín óx
yfir tilveru sína
og tákn sitt.
(S. Steinarr)
Þín elskandi,
Hulda.
Elsku Reynir minn,
ég trúi því ekki að þú sért farinn frá
mér, þú áttiir eftir að segja mér svo
margt.
Við náðum svo vel saman þegar við
vorum tvö saman að ræða um allt
mögulegt milli himins og jarðar. Mér
fannst ég geta sagt þér allt, það var
mjög gott að tala við þig og á ég eftir
að sakna þín sárt. Við áttum okkar
góðu stundir saman, sem eiga eftir að
hjálpa mér í gegnum þessa erfiðu
tíma og margar þeirra fá mig jafnvel
til að hlæja. Ég veit að Guð hefur
elskað þig jafnmikið og ég, því veit ég
að þú ert í góðum höndum.
Þín stjúpdóttir,
Karen Mjöll.
Hér með kveð ég þig í hinsta sinn,
Reynir minn. Ekki datt mér í hug
seint á laugardagskvöldið er þú
hringdir í mig og vildir fá að tala við
Alexander, afastrákinn þinn, eins og
þú kallaðir hann alltaf, að það yrði í
síðasta sinn er við myndum tala sam-
an. Ég bað þig að hringja næsta dag
þar sem klukkan var orðin svo margt,
þú baðst mig að kyssa hann og knúsa
frá þér, en ætlaðir að tala við mig aft-
ur eftir klukkutíma en ég heyrði aldr-
ei frá þér aftur. Aldrei áttirðu erfitt
með að tjá þig við okkur og varst sí-
fellt að taka utan um okkur og lést
okkur vita hvað þú varst stoltur af
okkur eins og stoltur faðir. Við áttum
margar góðar minningar saman og sú
sem mér er minnisstæðust er þegar
við fórum á Rolling Stones-tón-
leikana í Danmörku, við fórum öll
fjölskyldan og ein vinkona mín. Þeg-
ar þeir komu fram á sviðið varð mér
litið til þín og þú táraðist og sast dol-
fallinn yfir þeim, þarna sá ég hversu
mikill aðdáandi þú varst í raun og
veru. Þú kenndir mér að meta Roll-
ling Stones og við vorum frekar
svekkt yfir því að þeir tóku ekki lagið
sem ég og vinkona mín biðum eftir
„Angie“. Það var mjög gott að tala við
þig og hlusta á þig og áttum við marg-
ar góðar stundir saman inni í stofu
bara að spjalla um lífið og tilveruna.
Þú vildir alltaf vita allt um okkur
systurnar, hvað væri að gerast í okk-
ar lífi og vina okkar.
Ég gleymi því aldrei þegar ég var
ólétt og búinn að ákveða nafnið á Al-
exander en ekki búin að láta neinn
vita sagðir þú við mig að þig hafði
dreymt að hann myndi heita ein-
hverju útlensku nafni sem byrjaði á
A, mér brá ekkert smá. Þú sást ekki
sólina fyrir honum og vildir allt fyrir
hann gera. Eitt sinn er þú passaðir
hann kom hann heim með öfuga
bleiu, ég gat ekki annað en hlegið. Ég
á margar góðar minningar sem ég
geymi í hjartastað og mun deila þeim
með Alexander Bjarka þegar hann
verður eldri. Ég kveð þig með sökn-
uði og veit þú vakir yfir okkur öllum
og sérstaklega yfir afastráknum þín-
um.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Þín stjúpdóttir
Hanna María.
Elsku Reynir, ég man fyrir sjö ár-
um þegar þú komst með mömmu
heim á Skeljagranda, ég hugsaði það
ekki þá en þegar ég rifja það upp þá
hugsa ég „þvílík harka í einum
manni“. Það var nefnilega ekkert
grín að heilla þrjár unglingsstelpur
upp úr skónum en þér tókst það svo
sannarlega og reyttir af þér brand-
arana. Þvílíkur sjarmur!
Ég man þegar þú sast við rúmið
mitt og baðst mig að tala við þig en ég
var of syfjuð og hinar stelpurnar voru
í þagnarbindindi, þegar þú svo stóðst
upp og ætlaðir að labba út var eins og
ég hefði fengið högg í höfuðið og ég
stóð upp og talaði við þig og bað þig
ekki að fara, svo töluðum við allar við
þig og þú varst með tárin í augunum
og eftir það varð ekki aftur snúið, þú
varst einn af fjölskyldunni.
Þú varst þessi maður sem var bú-
inn að upplifa svo margt í augum
ungrar stúlku og var ekki annað
hægt en að líta svolítið upp til þín. Ég
veit að þér leið svo vel í faðmi okkar
og þú naust þess að segja okkur til í
sambandi við allt mögulegt, til dæmis
stráka, klæðaburð og síðast en ekki
síst „stelpur veriði með hárið slegið“,
man ég að þú varst vanur að segja.
Einnig varstu mjög traustur vinur og
var hægt að trúa þér fyrir öllu. Þú
hjálpaðir mömmu og okkur systrun-
um svo mikið og vildir allt í veröldinni
fyrir okkur gera.
Aldrei datt mér í hug að þú værir
að kveðja mig í síðasta sinn þegar ég
talaði við þig á laugardagskvöldið, þú
sagðir mér að þú værir að fara að
leggja þig en það var í síðasta sinn
sem ég talaði við þig, elsku Reynir, og
þín síðustu orð voru „ég elska þig“.
Ég bið Guð að geyma þig og varð-
veita, elsku Reynir minn, ég veit að
þú vakir yfir okkur alla tíð og tíma og
ég veit þú fylgir okkur hvert spor inn
í framtíðina og vísar okkur rétta veg-
inn.
Ég sakna þín svo mikið.
Þín stjúpdóttir
Birgitta Inga.
Ég vil kveðja þig, kæri Reynir, eft-
ir allt of stutt kynni, en á þessum
tveim árum sem ég er búin að vera
með stjúpdóttur þinni Birgittu Ingu
komst ég að því að þú vildir allt fyrir
okkur gera og komst aldrei tómhent-
ur. Þú vildir að ég kallaði þig tengdó
sem og ég gerði
Ég bið Guð að varðveita þig og
blessa, ég skal passa Birgittu fyrir
þig sem ég veit að þú vakir líka yfir.
Ég votta Huldu Björk, dætrum og
fjölskyldu hans samúð mína.
„Ræddu við okkur um vináttuna.
Vinur þinn er þér allt. Hann er akur
sálarinnar, þar sem samúð þinni er
sáð og gleði þín uppskorin.“ (Ka.G.)
Haukur Þórir.
Reynir minn, mig langar til að
kveðja þig með nokkrum orðum.
Ég kynntist þér fyrir sjö árum,
þegar þú fórst að búa með Huldu vin-
konu minni. Þá tókst með okkur vin-
átta sem jókst með árunum. Kannski
ekki furða, þar sem við vorum lík á
margan hátt. Hulda hló oft að því
hversu vel hún þekkti okkur á háttum
hvors annars.
Ég þarf ekki að telja upp kosti
þína, þá vita þeir sem þig þekktu. Þó
verð ég að geta þess hversu mikla að-
dáun það vakti hvað þú annaðist
stelpurnar hennar Huldu og þeirrar
væntumþykju sem ríkti ykkar á milli
frá upphafi.
Huldu, stelpunum og fjölskyldu
votta ég mína dýpstu samúð.
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það sem ég fæ ekki
breytt
kjart til að breyta því sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
Sigrún Skúladóttir.
Blómastofa
Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Blómaskreytingar við öll tilefni
Opið til kl. 19 öll kvöld