Morgunblaðið - 10.04.2001, Side 59

Morgunblaðið - 10.04.2001, Side 59
Þessari spurningu sem og öðrum verður svarað á æðri stöðum og við verðum að sætta okkur við að bíða þeirrar vitneskju sem við fáum þar, þegar að okkur kemur. Þakklæti er okkur hjónunum efst í huga fyrir að hafa fengið að þekkja Tobbu og eiga hana að vini, sem í okkar augum eru forréttindi. Við kynntumst Tobbu og Magga, mann- inum hennar, á ferðalagi fyrir 24 ár- um í Ródesíu sem nú heitir Zim- babve, þar sem þau bjuggu um skeið. Í raun má segja að Afríka hafi átt hug þeirra hjóna alla tíð, þótt þau hafi seinna flutt heim til Íslands. Sérstaklega fannst henni erfitt að sætta sig við kuldann hér heima og má segja að rætur hennar hafi að hluta til orðið eftir á suðurslóðum, en dóttirin Sonja býr í Höfðaborg í Suð- ur-Afríku ásamt eiginmanni og ung- um syni. Þetta barnabarn hennar var augasteinninn hennar en hún fékk bara því miður ekki að fylgjast með uppvexti hans eða sjá fleiri barnabörn eins og hana dreymdi um. Eftir heimkomuna til Íslands styrktust vináttuböndin sem höfðu myndast við Tobbu og Magga í Afr- íku og má segja að þau bönd hafi haldið áfram að styrkjast allt fram á þennan dag. Hugurinn leitar tvö ár aftur í tím- ann er þau komu að heimsækja okk- ur í maímánuði í hjólhýsið okkar sem við höfðum komið fyrir á landskika sem við höfðum keypt í Eyrarskógi í Svínadal. Áttum við þar saman ynd- islega stund sem endaði með því að þau ákváðu að slást í hópinn og kaupa sér líka land í skóginum. Leið ekki á löngu þar til allt var komið í gang og í júlí var fokheldur sumarbústaður fluttur á lóð, ekki fjarri staðnum þar sem okkar bú- staður átti að koma. Þá var hafist handa við að fullgera bústaðinn. Leið varla sú helgi sem þau voru ekki að vinna í honum, sumar sem vetur, og marga gleðistundina áttum við með þeim þar. Verða minning- arnar um þær stundir geymdar á vel vörðum stað í hugskoti okkar sem dýrmætustu gersemar. Í eðli sínu var Tobba dul, en samt geislaði af henni hlýju sem yljaði þeim um hjartaræturnar sem þekktu hana. Átti hún því marga vini og öllum vildi hún sinna. Jafnvel í veikindum sínum undir það síðasta þegar krafturinn var að dvínaa, lét hún aldrei í ljós þreytu gagnvart fólki, heldur var sígefandi. Minningin um hana mun halda áfram að ylja okkur þrátt fyrir að jarðnesku lífi hennar sé lokið. Með þessum fátæklegu orðum kveðjum við elsku Tobbu okkar og biðjum Guð um að styrkja Magga og dæturnar Sonju og Hegu í þeirra miklu sorg. Karítas og Hólmar. Elsku vinkona. Í dag kveðjum við þig, sem nú ert farin í þína hinstu ferð. Okkar vinátta hefur haldist í 40 ár, og aldrei borið skugga á. Okkur verður hugsað til unglingsáranna í barna- og gagnfræðaskólanum. Oft höfum við skemmt okkur yfir minn- ingum frá árinu sem við áttum sam- an stúlkur í London. Þá var tvistað á Wiský A go, go og borðaðir ham- borgarar og drukkið vanillusjeik á Wimpýs. Það vafðist ekki fyrir okk- ur að sauma kjól fyrir kvöldið eða greiða eðalgreiðslu. Síðan hefst nýr kafli í lífi okkar, sem snerist um framtíðina. Í þrem heimsálfum var stofnað til fjöl- skyldubanda. Á Íslandi, Afríku og Bandaríkjunum. Framtíðin bar með sér skin og skúrir í lífi okkar allra. En alla tíð studdum við hver aðra, í blíðu og stríðu. Elsku Tobba, við tókum allar þátt í gleði þinni, þegar dóttursonur þinn, Danimar Magnús, fæddist og þú varst orðin amma. Litli prinsinn hennar Sonju gaf þér gleði og ham- ingju eins og þú gafst okkur öllum. Ég sendi þér kæra kveðju, nú komin er lífsins nótt. þig umvefji blessun og bænir, ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta, þá sælt er að vita af því þú laus ert úr veikinda viðjum, þín veröld er björt á ný. (Þórunn Sig.) Elsku vinkona. Að heilsast og kveðjast, það er lífsins saga. Það er sárt að sjá á eftir þér, yndislega vin- kona, í blóma lífsins, en kveðjumst að sinni. Við vottum móður þinni Dórotheu, elskulegum manni þínum, Magnúsi, dætrunum Helgu og Sonju og henn- ar fjölskyldu, dýpstu samúð okkar. Þínar einlægar vinkonur, Ása, Unnur Gréta og Guðríður. Þá er baráttu Þorbjargar vinkonu minnar lokið. Hún stóð sig eins og hetja til síðasta dags. Ég fann svo vel styrk hennar í síðustu heimsókn- inni, aðeins tveimur dögum áður en hún kvaddi. Hugarfarið var enn já- kvætt og handtak hennar þétt. Þor- björg var fjölskyldumanneskja af öllu hjarta. Maggi og dæturnar voru henni allt og það var sérstaklega gaman að taka þátt í gleði hennar þegar fyrsta barnabarnið fæddist í fyrra. Ég á eftir að sakna einstakrar nærveru Þorbjargar bæði í vinskap og starfi. Fjölskyldu hennar votta ég mína dýpstu samúð. Sárt er vinar að sakna, sorgin er djúp og hljóð. Minningar djúpar vakna svo var þín samfylgd góð. Daprast hugur og hjarta, húmskuggi féll á brá. Lifir þó ljósið bjarta, leysir upp myrkrið svarta, vinur þó falli frá. Góðar minningar geyma, gefur syrgjendum fró. Til þín munu þakkir streyma, þér munum við ei gleyma, sofðu í sælli ró. (Höf. ók.) Þín vinkona Helga Briem. Ég kynntist Þorbjörgu þegar hún hóf störf í sendiráði Bandaríkjanna. Á milli okkar myndaðist ágætis vin- skapur. Við gáfum okkur alltaf tíma til að spjalla svolítið saman og skiptast á fréttum hvor af annarri. Ég fékk að heyra um það hvað hún og Maggi, eiginmaður hennar, höfðu afrekað að gera fyrir sumarbústað- inn um helgar en það voru alltaf ein- hverjar framkvæmdir í hverri ferð. Hún talaði líka oft um dætur sínar. Helgu, sem býr hér heima, og Sonju sem býr í Suður-Afríku. Hún varð svo stolt þegar Sonja eignaðist litla drenginn sinn og gerði hana að ömmu. Hún talaði oft og mikið um barnabarnið sitt. Verst þótti henni hvað það var langt að heimsækja hann. Þau létu verða af því um síð- ustu jól að fara til Suður-Afríku til þess að fjölskyldan gæti öll haldið jól saman. Ég mun minnast hennar með söknuði og sendi fjölskyldu hennar og ættingjum mínar innilegustu samúðarkveðjur. Guð blessi Þorbjörgu og veiti henni eilífan frið. Kallið er komið, komin er stundin. Vinaskilnaðar viðkvæm stund. Vinirnir kveðja vininn sinn látna, er sefur hér hinn síðsta blund. (V. Briem.) Kristjana Óladóttir. MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. APRÍL 2001 59 Útfararþjónustan ehf. Stofnuð 1990 Persónuleg þjónusta Slóð heimasíðu okkar er runar@utfarir.is Rúnar Geirmundsson útfararstjóri Símar 567 9110 og 893 8638 ;   .  * (    $   %                /  .4 /.4 /2    ,@ 7# $    ,'  . $ . , # . , 7' . , # ;, 2,,,'  $ 3. ) . , ,'  *- 0'# +-'  . , # $ . , ,' 4                        F/ 0 2  .#  "> ) $         :          9  0,-'# ')$F$,,'  *- !  & #  / F$,,'   + ,# 0'F$,#  3$  ,'  -1 ,  -  ,'   $ & -#  "  "1 #$"  "  "1  ;  .   .   (    $ %(%   $                    * 4! 2    -  3 #"  .         *        ,'  # # /+  ,' # 4, * , ,'   3  ,' # $ 3&   ,' ,'  7' ! " $ #   * $ ,' #  $    ,' # $ 3*  ,'  # $ 3# "  "1 #$+8 <     .   (   %(%   $  $%                 8       4* .     ;  ,:5 +8- ) 8  7'  # $  >)  #  G ,'  $ 7'  # 7# $  ,'  )  # <) ) ,'      #  0','    )$ ,'  $ $ # "  "1 #$"  "  "1  4           8       /&DJ  2  & 8->8- 8# !-'      :      1   :$ 7 ) *           7'  ,'  7'   0'# &  GK ,'  -1  / 83#  3/ 83,'   / 83,'  ; 0'# ) / 83#   " *-1 ,'    / 83# *  ) & #  / / 83,'     0' # / $ K/ 83,'  F   # + / 83# I  / *$# "  "1 #$"  "  "1 

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.