Morgunblaðið - 01.07.2001, Blaðsíða 32

MINNINGAR
32 SUNNUDAGUR 1. JÚLÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Hafdís HlífBjörnsdóttir
fæddist í Reykjavík
7. júlí 1990. Hún lést
í Húsafelli 21. júní
af völdum heila-
himnubólgu. For-
eldrar hennar eru
Sigrún Waage leik-
kona, f. 5. júní 1961,
og Björn Jónsson
tölvufræðingur, f.
30. maí 1960. Systk-
ini Hafdísar Hlífar
eru Sigurður Björn,
f. 4. janúar 1987, og
Margrét Kristín, f.
9. ágúst 1996. Foreldrar Hafdísar
Hlífar skildu. Sambýlismaður Sig-
rúnar er Franz Ploder flugstjóri,
Hlífar er Hafdís Hlíf Sigurbjörns-
dóttir kennari, f. 7. september
1938. Hennar foreldrar voru
Margrét Guðjónsdóttir húsmóðir
og Sigurbjörn Ásbjörnsson, sjó-
maður. Föðurafi Hafdísar Hlífar
er Jón Óskarsson flugumsjónar-
maður, f. 21.janúar 1937. Hans
foreldrar voru Guðrún Jónsdótt-
ir, húsmóðir og Óskar Einarsson
póstfulltrúi.
Hafdís Hlíf ólst upp í Garðabæ,
gekk í leikskólana Kjarrið og
Bæjarból. Þaðan lá leiðin í Ísaks-
skóla og síðan í Hofsstaðaskóla.
Um síðustu áramót flutti hún í
Hafnarfjörð og gekk í Setbergs-
skóla. Hún stundaði píanónám í
Tónlistarskóla Garðabæjar, ball-
ettnám í Ballettskóla Sigríðar Ár-
mann og æfði handbolta með
Stjörnunni í Garðabæ.
Útför Hafdísar Hlífar fer fram
frá Áskirkju í Reykjavík á morg-
un, mánudaginn 2. júlí, og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
f. 9. nóvember 1957.
Sambýliskona Björns
er Anna Kristín Dan-
íelsdóttir erfðafræð-
ingur, f. 18. júlí 1960.
Móðuramma Hafdísar
Hlífar er Guðrún
Hjálmarsdóttir
Waage verslunarmað-
ur, f. 18. nóvember
1928. Hennar foreldr-
ar voru Margrét Hall-
dórsdóttir og Hjálm-
ar Þorsteinsson. Móð-
urafi Hafdísar Hlífar
er Sigurður S. Waage
forstjóri, f. 2. nóvem-
ber 1927. Hans foreldrar voru
Kristín Helga Waage og Sigurður
Waage. Föðuramma Hafdísar
Ó, blíði Jesús, blessa þú
það barn, er vér þér færum nú,
tak það í faðm og blítt það ber
með börnum Guðs á örmum þér.
(V. Briem.)
Mamma.
Elsku hjartans Hafdís Hlíf.
Guð leiði þig, mitt ljúfa barn,
þú leggur út á mikið hjarn
með brjóstið veikt og hýrt og hlýtt,
og hyggur lífið sé svo blítt, –
Guð leiði þig.
Guð leiði þig, en líkni mér,
sem lengur má ei fylgja þér.
En eg vil fá þér engla vörð,
míns innsta hjarta bænargjörð:
Guð leiði þig.
Guð leiði þig, þitt líf og sál,
og létti þína harmaskál:
Þú ferð nú út í fjarlæg lönd
frá föðurauga, móðurhönd, –
Guð leiði þig.
Guð leiði þig. Hans lífsins vald
á lög og jörð og himintjald,
hans auga sér, hans armur nær
um allan geiminn nær og fjær.
Guð leiði þig.
Guð leiði þig, hans eilíf ást,
sem aldrei góðum manni brást.
Gakk, gakk, mitt barn, og forlög fyll,
og finnumst þegar Drottinn vill.
Guð leiði þig.
(Þýð. M. Joch.)
Amma Hafdís Hlíf og afi Jón.
Það er margt í þessari veröld
sem veldur okkur mannfólkinu
hugarangri. Á hverjum degi berast
okkur fréttir af hörmulegum at-
burðum jafnt á Íslandi sem og úti í
hinum stóra heimi. Þegar fólk á
besta aldri er tekið frá fjölskyldum,
vinum og kunningjum leitar hug-
urinn til þeirra sem eftir sitja og
eiga um sárt að binda. Sérstaklega
á þetta við þegar börn hverfa yfir
móðuna miklu og eftir standa
minningar sem við höldum í og
kannski hjálpa okkur í gegnum þá
miklu sorg sem slíkum atburði
fylgir.
Þegar okkur bárust þær fréttir
að elskulega afa- og ömmubarnið
sem okkur var mikið kært hefði lát-
ist án nokkurs fyrirvara var sem
niðamyrkur fyllti sál okkar á júní-
degi þar sem bjartar sumarnætur
hafa áður fyllt hjörtu okkar gleði
og ánægju því að höggvið hafði ver-
ið skarð í hópinn sem okkur stend-
ur næst. Það er margt sem við höf-
um spurt okkur sjálf, en lítið um
svör enda með öllu óskiljanlegt að
barnið hafi verið tekið frá okkur en
það hlýtur að vera tilgangur sem
æðri máttarvöld geta ein skýrt.
Hafdísi Hlíf er best lýst sem
barni sem lagði sig fram að gleðja
aðra hvort sem um var að ræða hin
börnin í fjölskyldunni eða þá full-
orðnu. Ófáar stundir á Laugarás-
vegi áttum við með henni þar sem
hún spurði frétta um líðan og heilsu
ömmu sinnar og afa og okkur þótti
afar sértakt að hún ekki eldri en
hún var lét sig svo miklu máli
skipta að allt væri í góðum hönd-
um. Ef henni t.d. fannst einhver
óreiða á skrifborði afa og ömmu þá
tók hún til hendinni án þess að vera
beðin og fyrr en varði var komin
röð og regla á alla hluti sem þar
voru. Yfirleitt þurfti ekki að biðja
hana um verk sem þetta því hún
fann það upp hjá sjálfri sér að taka
til hendinni ef henni þótti þörf á.
Eins og með hin ömmu- og afa-
börnin höfum við orðið þeirrar
gæfu aðnjótandi að fylgjast með
uppvexti þeirra og eiga dýrmætar
stundir með þeim. T.d. ballettnámi
Hafdísar en stundum sóttum við
hana og vinkonur hennar eftir ball-
etttíma og var þá farið á Laug-
arásveginn og stúlkurnar þá svang-
ar enda búnar að dansa í dágóðan
tíma. Þegar við horfum til baka
kemur sterkast upp minningin um
léttleika og skemmtilegheit Hafdís-
ar við eldhúsborðið og allar þær
umræður sem þar sköpuðust.
Við höfum fylgst með tónlistar-
námi hennar í gegnum tíðina og
urðum þeirrar gæfu aðnjótandi að
fylgjast með seinustu tónleikum
hennar þar sem greinilegt var að
Hafdís Hlíf naut sín einkar vel,
örugg í fasi og framkoman falleg
eftir því. Augun hennar ljómuðu
þar sem hún sat við flygilinn og lék
af fingrum fram fallega tónlist sem
fyllti hjörtu ömmu og afa stolti og
gleði.
En núna þegar við sitjum og rifj-
um upp fallegar minningar um
elskulega barnabarnið okkar þá er
sem tíminn standi í stað og órétt-
lætið sem við finnum í hjörtum
okkar er óskiljanlegt. Oft er sagt
að þeir sem guðirnir elska deyi
ungir og það hlýtur að vera skýr-
ingin að litla afa- og ömmubarnið
sé tekið frá okkur í blóma lífsins.
Það sem eftir situr eru fallegar
minningar um Hafdísi Hlíf sem
fylgja okkur öllum um ókomna tíð
og ylja okkur um hjartaræturnar
sem vonandi hjálpar öllum þeim
sem syrgja hana svo sárt. Við erum
þess að fullviss að Hafdísi Hlíf hafi
verið tekið opnum örmum af öllu
því fólki sem hafði fylgst með henni
frá stað sem við vitum að henni líð-
ur vel á og að þær þjáningar sem
að hún upplifði skömmu fyrir and-
lát sitt eru að baki og friður og ró
ríki nú í hjarta hennar.
Elskulega Hafdís Hlíf, við kveðj-
um þig að sinni og vitum að við eig-
um eftir að hittast aftur og fallast í
faðma eins og svo oft áður þegar þú
varst hjá okkur á Laugarásvegi.
Megi góður Guð varðveita þig og
við vitum að þú fylgist með okkur
öllum og gerir þitt besta til þess að
styrkja foreldra þína, systkini og
fjölskyldu okkar í þessari miklu
sorg.
Minningin um þig fylgir okkur
alla ævi.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. J.)
Afi Sigurður og amma Guðrún.
Þegar fregnir bárust af skyndi-
legu andláti elskulegrar systur-
dóttur minnar var margt sem fór í
gegnum huga minn. Vanmáttur
voru fyrstu viðbrögð enda með öllu
óútskýranlegt að hún skuli vera
tekin frá okkur aðeins tíu ára göm-
ul. Hinn 7 júlí nk. hefði Hafdís Hlíf
orðið 11 ára.
Undanfarna daga hefur hugur
minn leitað aftur og margar minn-
ingar um Hafdísi hafa styrkt okkur
sem eftir sitjum og syrgjum fallega
og góða stúlku. Þessar minningar
verða alltaf í huga mér og munu
varðveita margar góðar stundir
sem ég og sonur minn Guðjón
Kjartan áttum með henni á stuttri
dvöl hennar meðal okkar. En henn-
ar hlýtur að hafa verið meiri þörf á
meðal æðri máttarvalda þó svo að
við sem eftir erum eigum erfitt með
að skilja að hún hafi verið tekin frá
okkur í blóma lífsins.
Ég minnist þess þegar Hafdís
kom í heimsókn til Flórída þegar
ég dvaldi þar svo og sumarfrí á
Spáni, þá var einstakt hvað hún lét
son minn sig miklu máli skipta ekki
eldri en hún var. Hún þreyttist
aldrei á að leika við hann og upp-
fylla ýmsar óskir sem svo títt er að
börn á hans aldri hafi til þeirra sem
í kringum þau eru. Í raun var hún
lítil mamma sem lét sig ungana
sína öllu skipta sem er ákaflega fal-
legt og sérstakt þegar svo margt
annað er að skoða og sjá hjá börn-
um á þeim aldri sem Hafdís var á í
þessum ferðum erlendis. Svona var
hún við alla fjölskylduna og ekki
síst litlu systur sína, foreldra og
bróður.
Það voru margar stundir sem við
áttum saman þar sem við sungum
hin og þessi lög því Hafdís var
mjög tónelsk. Oft barst talið að
hvað Hafdís Hlíf ætlaði sér þegar
hún yrði eldri og voru svörin mis-
jöfn, t.d. búðarkona, læknir eða
leikkona. Einlægnin og útgeislunin
sem fylgdi þessum framtíðar hug-
leiðingum frá henni var með sama
sniði og annað sem frá Hafdísi kom
og ekki annað hægt en að hrífast
með.
Í vor sem leið kom Hafdís Hlíf að
máli við mig og bauð sig fram í að
líta eftir syni mínum. Oftar en ekki
leit hún eftir litla frænda sínum ef
á þurfti að halda og aldrei hafði ég
áhyggjur af honum í hennar umsjá
enda öruggt að hann var í góðum
höndum hjá henni. Stundum er
sagt að enginn viti hvað átt hefur
fyrr en misst hefur. En öll vissum
við sannarlega hvað við áttum þeg-
ar að Hafdísi Hlíf kom og það er
því með miklum söknuði og trega
sem við kveðjum hana í hinsta sinn.
Ég bið góðan Guð að styrkja syst-
ur mína Sigrúnu, Bjössa, Sigurð
Björn og Margréti Kristínu í þeirri
miklu sorg sem þau nú upplifa.
Elsku Hafdísi Hlíf þökkum við
Guðjón Kjartan fyrir kærleiksríka
samfylgd og biðjum hið eilífa ljós
að umvefja hana.
Megi minningin um yndislega
stúlku vara að eilífu.
Verndi þig englar, elskan mín,
þá augun fögru lykjast þín;
líði þeir kringum hvílu hljótt
á hvítum vængjum um miðja nótt.
(Steingrímur Thorst.)
Hendrikka og Guðjón Kjartan.
HAFDÍS HLÍF
BJÖRNSDÓTTIR
  



 
    

    


  



 
 

   

   

 
 
  
 !

  


 
 ! 

 "

 #

  $
"%

 &##

'
!" 
# !!$ $#%% 
& % 
'" & 

 () *
+ $#%% 

# !"
'" $#%% 


)
!!$!
'" & , 
%

!
'" &
--. &' ---./

 
 
 


  

 

        
 


  

 
  
!
    "


! 
 #     $%%&
 !!!
" # #  $! %&  $!'!
(#
" # # '#) #'!*# !
" # #
+ #! +,#! '  !,+,#!&

 


  




   



                  
!         "   #  $
   %&     %% 
'       (
      
   !

"  ! #$%&
'' (

  

 

 
    
 

 
 

  
  

 

 



    

 

   !
  ! "
  #$%&%& '
(%! 
#
& #$%&! 
) *  &%&
#$%& (" #$%&%& 
 #
! 
#! 
+ ! 
 ,& -&!%&


+ %&  ." /0 ! 
&
+ !  ' & "  %&
&,& % &&&"

 

 
    

  
         

 

 
  
 
 



 


   

 
  ! "!

#$! % !!   "!
&$!! '!($  )$ 

    "!

* ! +,!   )$ 
+! (   "!

 (   )$ 
-. #$! "!

/!/0! "( /!/!/0!