Morgunblaðið - 01.12.2001, Blaðsíða 75

Morgunblaðið - 01.12.2001, Blaðsíða 75
FÓLK Í FRÉTTUM MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. DESEMBER 2001 75 ALMENNUR DANSLEIKUR með Geirmundi Valtýssyni í Ásgarði, Glæsibæ, í kvöld. Húsið opnað kl. 22.00. Allir velkomnir! STUÐMENN Í KVÖLD Húsið opnar kl. 23:30i l sími 551-8900 ÞETTA er mikið áfall. Ég tek þetta mjög nærrimér. Þetta er eins og að missa góðan vin,“ sagðiJón Ólafsson tónlistarmaður í samtali viðMorgunblaðið um lát Bítilsins fyrrverandi, George Harrisons. „Ég er mikill Bítlaáhugamaður og veit meira um George Harrison heldur en marga af mín- um bestu vinum,“ sagði Jón. Jón bendir á að hann hafi vitað að Harrison væri veikur og því hafi þetta ekki verið eins mik- ið áfall og þegar John Lennon var skotinn til bana í New York árið 1980. „Það er alltaf erfitt þegar einhver deyr sem manni þykir vænt um,“ sagði hann. Auk þessa eiga Jón og Harrison sama afmæl- isdag, 25. febrúar. „Manni fannst það voðalega flott þegar maður var yngri,“ sagði hann. Jón ræddi einnig um þau miklu áhrif sem Bítl- arnir hafa haft á þróun tónlistar og dægurmenn- ingar í heiminum. „Maður væri jafnvel ekki í tónlist ef Bítlarnir hefðu ekki verið í útvarpinu þegar maður var lítill,“ sagði hann. Jón minnist þess að Harrison hafi notið mik- illar virðingar sem tónlistarmaður og að tónlist- artímaritið Q hafi valið fyrstu sólóplötu Harr- isons, All Things Must Pass, sem bestu sólóplötu Bítils. Platan er þreföld enda segir Jón að Harrison hafi átt mikið af óútgefnu efni þegar hann hætti í Bítlunum. Þó að Harrison hafi ekki verið mest áberandi Bítillinn hafa mörg þeirra laga, sem Harrison kom að, endað í hópi hinna eftirminnilegustu, að sögn Jóns, og bendir á „Here Comes the Sun“ og „Something“ í þessu sambandi. Gúrú á kassagítarinn Eyjólfur Kristjánsson, félagi Jóns úr Bítla- vinafélaginu, tekur undir með honum hvað varð- ar þessi tvö lög. „Ég var farinn að gefa Harrison sérstakan gaum þegar Abbey Road kom út og féll sérstaklega fyrir þessum lögum sem þar er að finna. Sem kassagítarleikari hafði maður reynt mikið að ná gripunum hans Harrisons og það var eitthvað við stílinn hans sem höfðaði sterkt til mín. Maðurinn var algjört gúrú á kassagítarinn. Það jafnar engin þessar sérstöku gítarhendingar hans. Ég var aldrei neinn sér- stakur unnandi Bítlanna sem slíkra en Harrison var samt minn maður.“ Því hefur einmitt verið haldið fram að Eyjólf- ur sé í hópi örfárra sem kunna að spila „Here Comes The Sun“ nákvæmlega eins og á að gera það og nú hefur enn fækkað í þeim hópi við frá- fall höfundarins. „Mér var mjög brugðið,“ segir Eyjólfur er hann lýsir því hvernig honum varð við að heyra tíðindin. „Maður hafði svo sem al- veg búið sig undir þetta eftir að hafa fylgst með fréttum af heilsubresti hans undanfarið. En þetta er bítill sem var að deyja og það er alltaf áfall.“ Mjög sárt saknað Rúnar Júlíusson úr íslensku bítlunum Hljóm- um tekur undir það að Harrisons verði saknað og tónlistar hans verði minnst. „Hans verður mjög sárt saknað. Hann var einn af merkilegustu tónlist- armönnum síðustu aldar. Það hafa fáir haft eins djúp áhrif á heimsbyggðina í tónlist eins og Bítlarnir og þar með Harrison,“ sagði Rúnar og benti á að tónlist Bítl- anna hefði enn áhrif en skemmst er að minnast útkomu safnplötunnar 1, sem selst hefur í metupplagi um heim allan. Rúnar ætlar að leggja sitt af mörkum til að minnast Harrisons og tónlistar hans. „Ég bæti „My Sweet Lord“ á dagskrána hjá mér um helgina og í jólamánuðinum,“ sagði hann en lagið er af áðurnefndri All Things Must Pass og er eitt vinsælasta lagið frá sólóferli Harrisons. Sér á báti „Maður harmar náttúrlega alltaf þegar einhver af manns eigin kynslóð gengur burt, sérstaklega svona merkilegir tónlistarmenn eins og liðsmenn Bítlanna voru,“ segir Magnús Eiríksson þegar blaðamaður ber honum tíðindin af fráfalli Harrisons. Magnús segir að Harrison hafi haft þá sérstöku þýðingu fyrir sig að þegar hann hafi verið í bítlasveitum á 7. ára- tugnum hafi hann þurft að pikka upp sólóin hans nótu fyrir nótu „og slapp ekkert með minna held- ur en það“. Hann segist þá hafa gert sér grein fyrir að Harrison væri býsna merkilegur gítarleik- ari. „Hann var svolítið sér á báti, svona blanda af sjálfum sér og Chet Atkins. Hann var kannski ekki að mínu skapi sem gítarleik- ari en virkaði mjög vel í þeirri sveit sem hann var í. Ég var hrifn- ari af Peter Green og Clapton.“ Magnús segir engan vafa leika á því að Harrison hafi haft mjög mikil áhrif á seinni tíma gítarleik- ara. Mesti sjarmörinn Ragnheiður „Heiða“ Eiríks- dóttir, tónlistarkona, fyrrum söngkona í hljómsveitinni Unun og núverandi sólóstjarna, er Bítla- aðdáandi með meiru. „Mér hefur alltaf líkað rosalega vel við George Harrison, ekki bara vegna þess að hann var í Bítlunum heldur fyrir það að hann var framúrskarandi gítarleikari,“ sagði hún og minntist sérstaklega lagsins „While My Guitar Gently Weeps“ af „Hvíta albúminu“. „Hann var sá maður sem fór lengst inn í austurlenska speki og slíkt. Hann var með rosalega flottar pælingar,“ sagði Heiða en henni finnst George Harrison líka hafa verið sætasti Bítillinn. „Hann var mesti sjarmörinn að mínu mati,“ sagði Heiða. Henni finnst einnig sítar-hug- myndir Harrisons hafa verið mjög skemmtilegar og bendir á Bítlalagið „Within You, Without You“ af Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band í tengslum við þetta. „Það er eitthvað í tónlist Bítlanna sem allir í heiminum geta samsamað sig á einhverjum tímapunkti,“ sagði hún. Viðbrögð íslenskra tónlistarmanna við fráfalli George Harrisons Eins og að missa góðan vin AP George Harrison tapaði baráttu sinni við krabbameinið á heimili vinar síns í Los Angeles um klukkan hálftíu að kvöldi fimmtudags, að íslenskum tíma. Magnús Eiríksson Heiða Rúnar Júlíusson Jón Ólafsson Eyjólfur Kristjánsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.