Morgunblaðið - 18.12.2001, Qupperneq 49
ruglast eins og annað gamalt fólk,
en það gerðist nú aldrei. Amma og
afi hafa yfirleitt verið öll áramót
upp á Baugholti hjá okkur síðan við
fluttum þangað. Eitt sinn var amma
að horfa út um stofugluggann og
sagði „það er kviknað í móanum!“
Enginn trúði henni og sögðu bara
„já, já það er brenna upp á Iðavöll-
um.“ En amma gaf sig ekki og loks
litu allir út um gluggann og jú, það
var að kvikna í móanum! Alls kyns
svona sögur eru til um ömmu okkar
og þegar þær voru sagðar hló hún
manna hæst og skemmti sér kon-
unglega við að gera grín af sjálfri
sér.
Styrkur ömmu kom best í ljós
þegar afi veiktist og hún þurfti að
taka bílpróf. Það var ekki auðvelt
fyrir 65 ára gamla konu að læra á
bíl, en amma gerði það með stæl,
eins og allt annað sem hún tók sér
fyrir hendur. Eftir það keyrði hún í
hvaða veðri sem var og fannst ekki
mikið mál að skreppa í kaffi í Borg-
arnes eða Hveragerði.
Amma var ekki bara fyndin,
hress og skemmtileg, heldur var
hún líka einstaklega góð og
hjartahlý kona og höfum við öll not-
ið þess. Sama hvað gekk á hjá
henni, ef við leituðum til hennar
lagði hún allt frá sér og hjálpaði
okkur. Hún gaf ráð, sagði sögur og
huggaði. Hún var með eindæmum
klár og Sandra gat leitað til hennar
vegna upplýsinga sem hana vantaði
í sambandi við nám sitt. Amma var
vel lesin kona og full af alls kyns
fróðleik sem hún ruddi úr sér eins
og besti fræðimaður og sagði
skemmtilega frá.
Þegar amma veiktist í haust var
það mikið áfall fyrir alla. Það hafði
enginn haft áhyggjur af henni fyrr
og allir alltaf haldið að hún væri
ósigrandi. En það er víst enginn.
Gott er sjúkum að sofna,
meðan sólin er aftanrjóð,
og mjallhvítir svanir syngja
sorgblíð vögguljóð.
Gott er sjúkum að sofa,
meðan sólin í djúpinu er,
og ef til vill dreymir þá eitthvað,
sem enginn í vöku sér.
(Davíð Stefánsson.)
Hvíl í friði, elsku amma okkar.
Þín
Atli, Brynleifur og Sandra.
Það er komið að kveðjustund og
það allt of snemma. Þótt þú værir
komin yfir áttrætt var það ekki að
sjá, börnin mín og fleiri sögðu er
aldur þinn barst í tal ,,Nei það get-
ur ekki verið, hún Sigga“. Þú varst
alltaf svo fín og stíll yfir þér og
hafðir gaman af fötum og fylgdist
vel með tískunni. Þegar við Kiddi
fluttumst til Keflavíkur þá var gott
að hafa ykkur á staðnum. Þið út-
veguðuð okkur fyrstu íbúðina og
uppfrá því varð svo til daglegur
samgangur sem nú hefur spannað
33 ár og aldrei borið skugga á, en
það er að þakka þinni ljúfu lund
sem var einstök.
Ég er þakklát fyrir að við skyld-
um láta verða af ferðinni sem við
fórum á Hótel Örk í ágúst sl. Það
var án efa ein ánægjulegasta mál-
tíðarstund sem ég hef átt og við öll
fjögur.
Mikið á ég eftir að sakna þess að
þú komir ekki oftar í morgunkaffi
en söknuður Billa og krakkanna er
þó mestur og bið ég að Guð styrki
þau í sorginni.
Þakka þér, elsku Sigga, allt, ég
kveð þig með kveðjunni þinni gegn-
um árin.
Við heyrumst og sjáumst, þín
vin- og svilkona.
Selma og fjölskylda.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. DESEMBER 2001 49
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Pabbi minn, það er
erfitt að skrifa þessi
orð til þín en það verð-
ur bara að hafa það.
Þetta hefur verið mjög
erfiður tími hjá mér
því að ég missti minn besta vin og
pabba. Í fyrstu var ég þér mjög
reiður en svo áttaði ég mig á að það
þýddi ekki neitt því að minningar
mínar um þig eru svo góðar. Ég er
ánægður með að hafa oft sagt þér
hvað ég elskaði þig. Manstu símtalið
laugardagskvöldið, þá töluðum við
um allt sem okkur datt í hug og ef
ég gat ekkert sagt þá datt þér alltaf
eitthvað í hug. Sama hvað ég sagði
og gerði vitlaust þá hafðirðu alltaf
lausn á öllu. Ég á eftir að sakna þín í
veiðitúrum því við vorum svo góðir
ÁRNI BERGUR
SIGURBERGSSON
✝ Árni Bergur Sig-urbergsson
fæddist á Selfossi 4.
mars 1948. Hann lést
á Landspítala – há-
skólasjúkrahúsi 30.
nóvember síðastlið-
inn og fór útför hans
fram frá Digranes-
kirkju 7. desember.
saman. Þú stóðst með
mér í gegnum súrt og
sætt og við upplifðum
margt saman. Aníta
Crystal á eftir að
sakna þín mjög mikið,
hún er alltaf að spyrja
um elsku afa sinn. En
hún veit það núna að
þú átt heima í skýjun-
um. Þið sem voruð svo
góð saman, sérstak-
lega þegar þið voruð að
hnýta flugur.
Við bræðurnir hugs-
um vel um mömmu.
Við hittumst aftur
seinna. Þú varst bestur allra.
Vertu hjá mér, hirðir bestur,
hjartað mitt svo eigir þú.
Þegar dug og djörfung brestur,
Drottinn, gef mér nýja trú,
vertu hjá mér, hvort ég þarf
hvíldar eður vinn mitt starf
loks er æfiárin þverra,
allra næst mér vertu, herra.
(Höf. ók.)
Ástar- og saknaðarkveðjur,
Finnur og Aníta Crystal.
4"
(6#
%/&5
+,*-
--
@+.
#*-
#
+ (
+
3
$4 (
3
.
,
,* -,
'*
% -, 5
5 %
%
%
6B(<
# 0&$.
AC
$%
#
67$7 6
3
6
.
8
$
6
1
%
67$7
6
$%0
0)0*- *
$% -,
0**
$% * .
/ D
0 *
&$* -,
*'$
0** *
$%0
0** *
$%0
E+$.
*
6*-
E+$.
*5
5 %
%
1
= 6
B
=+0
C
6*$
9
3
,
8
$
61 9
0**
,* *
00.0
'
,* * 0'0
,
@*-,
.00
*
,* * 4%
0 *
4* -,
.0'*
,* -,
+*+4*
.
/ *5
4
6(B
%
$.-
%$ &$
$)
+0
AF
#
: ;
$
11
%$
41$
)
% *5
!
"%
3
=
&$.$
$7 $ ! 3
:
4**5
5
B6B B
6
( .4 0
!C
%*%
8%
*3
. &
8
$
%
* <
%
=%
3
%*
+ (
%(
0)0*-0
0**0. * 600
$% -,
*.
0**0. *
/ ,% -,
0**0.0
$.
0**0. *
-,
0**0. * $$*$
0;*
3 $**
0**0. *
.'0
0 -,
0 *
*.+ 4.
0**0. -, *.
, *
.
+*+4*5
5
%
?
=
@
; ,
** +0
A!
% &'
#
1
>
? 3
.. , 6"
/6@
%%'
& -,
$)
>+ 4* -,
*-
>+ 4* -,
*.0
&$**
>+ 4* *
$)**
3,
>+ 4* *
/
$* '
*
@ .$
$ $) *
,)%'0
0)0*- -, *.0
$. *
&
3,
,* *
/ *
*
*
.
*-$*-05
!
"
B6
6
00
!!
%*%
#
:
;
)
*.&$-0
/..&-,
)
($/
0** * 4%
**
0)0*- -,
# '*
0** -,
#$*
4..
0** -, 5