Morgunblaðið - 15.10.2002, Side 29
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 15. OKTÓBER 2002 29
Heimsferðir bjóða nú ótrúlegt tilboð á síðustu
sætunum til Prag þann 21. október. Þú bókar 2 flugsæti, en greiðir
aðeins fyrir 1 og getur kynnst þessari fegurstu borg Evrópu á einstökum
kjörum. Og þú getur valið um úrval
góðra hótela í hjarta Prag og að
sjálfsögðu nýtur þú traustrar
þjónustu fararstjóra Heimsferða í
Prag allan tímann.
Skógarhlíð 18, sími 595 1000.
www.heimsferdir.is
Verð kr. 19.250
Flugsæti til Prag, út 21. okt., heim 24.
okt. Almennt verð með sköttum.
Verð kr. 3.900
Verð fyrir mann, m.v. 2 í herbergi,
Quality, per nótt með morgunmat.
Völ um góð 3ja og 4 stjörnu hótel.
Ferðir til og frá flugvelli, kr. 1.800.
Síðustu sætin
2 fyrir 1 til
Prag
frá kr. 19.250
21. október
DRAUMASMIÐJAN er tvímæla-
laust einn af öflugri sjálfstætt starf-
andi leikhópum landsins. Á undan-
förnum árum hafa aðstandendur
hennar meðal annars sett upp söng-
leikinn Ávaxtakörfuna eftir þau
Kristlaugu Maríu Sigurðardóttur og
Þorvald Bjarna Þorvaldsson, og ung-
lingaleikritið Baneitrað samband á
Njálsgötunni eftir Auði Haralds.
Báðar þessar sýningar voru vel
heppnaðar, sérstaklega naut Ávaxta-
karfan mikilla vinsælda og lifa söng-
lögin úr þeirri sýningu enn góðu lífi
meðal yngstu kynslóðarinnar.
Síðastliðinn laugardag frumsýndi
Draumasmiðjan, á sviði Loftkastal-
ans, nýjan söngleik með tónlist eftir
Þorvald Bjarna Þorvaldsson og að
þessu sinni var ráðist í að gera leik-
gerð eftir vinsælum bókum Ólafs
Gunnars Guðlaugssonar um Bene-
dikt búálf, en þær munu vera orðnar
fjórar talsins. Leikgerðin tekur þó
(að því að ég best veit) aðeins mið af
fyrstu bókinni þar sem sagt er frá
kynnum stúlkunnar Dídí og búálfsins
og ævintýrum sem þau lenda í saman.
Ólafur Gunnar gerir sjálfur leikgerð-
ina, en Andrea Gylfadóttir er höfund-
ur söngtexta.
Sú saga sem sögð og sungin er á
sviði Loftkastalans af þeim Benedikt
búálfi (Björgvin Franz Gíslason) og
Dídí mannabarni (Lára Sveinsdóttir)
hefur flest það að geyma sem prýðir
gott ævintýri. Verkið gerist í tveimur
heimum – heimi mannanna og heimi
álfanna – og átökin snúast um gott og
illt, tvísýnt er um útkomu um stund,
en það góða sigrar að lokum – að und-
irlagi mannsbarnsins. Þetta er hið
klassíska ævintýraminni sem við
þekkjum í ótal útfærslum í ýmsum
barna- og fullorðinsbókum sem hvað
vinsælastar eru í dag.
Útfærsla Ólafs Gunnars er ágæt-
lega frumleg og skemmtileg. Litla
stúlkan, Dídí, kynnist búálfinum
Benedikt sem gætir hússins hennar,
og í gegnum hann kynnist hún fleiri
álfum, svo sem blómálfum og tannálf-
inum (Tinna Hrafnsdóttir) sem kem-
ur í veg fyrir tannpínu í ljósálfaland-
inu. En þegar illu öflin, dökkálfarnir,
ræna tannálfinum, fer tannpína að
hrjá ljósálfakónginn (Hinrik Ólafs-
son). Dökkálfarnir hafa þó meira illt í
hyggju en að stuðla að tannpínu hjá
góðu álfunum; þeir hyggja á yfirráð
yfir álfaheimi öllum og það er aðeins
með hjálp Dídíar sem hægt er að af-
stýra að þeir nái fram markmiði sínu.
Hinir tveir andstæðu heimar góðs
og ills eru dregnir sterkum dráttum í
þessari leiksýningu og hjálpast þar
allt að: leikmynd, búningar og tónlist.
Hjá ljósálfakóngi og drottningu
(Selma Björnsdóttir) eru ljósir litir og
léttleiki ráðandi, en hjá dökkálfunum
ríkir myrkur og ógn. Leikmynd og
búningar Maríu Ólafsdóttur ljá sýn-
ingunni sterkan svip og er hvoru
tveggja áhrifaríkt. Túlkun Sveins
Þóris Geirssonar á Sölvar súra dökk-
álfakóngi var kraftmikil og stóð
yngstu áhorfendunum mikill stuggur
af þessum ljóta karli. Sveinn Þórir fór
einnig á kostum í hlutverki Jósafats
mannahrellis sem er svört og
ísmeygileg vera sem hrellir Dídí litlu
þegar hún kemur til álfheima í fyrsta
sinn. Túlkun hans þar er þó fremur á
skoplegum nótum en ógnandi, enda
nóg að hafa einn alvondan skúrk í
sýningunni! Tinna Hrafnsdóttir vakti
einnig kátínu í hlutverki tannálfsins
sem brýndi vel fyrir áhorfendum
nauðsyn þess að bursta tennurnar.
Lára Sveinsdóttir var hæfilega
sakleysisleg í hlutverki Dídíar, en
greinilegt að stelpan átti þó einnig til
áræði og hugrekki þegar nauðsyn
krafði. Björgvin Franz var fjörlegur í
hlutverki Benedikts og átti þau Lára
fínan samleik. Jóhann Sigurðarson
smellpassaði í hlutverk Daða dreka,
sem er stór og mikill en ósköp góður
og meyr inn við beinið. Þau Hinrik
Ólafsson og Selma Björnsdóttir
sungu af miklu öryggi í hlutverkum
Aðalsteins álfakóngs og Brynhildar
álfadrottningar, eins og við mátti bú-
ast.
Gunnar Gunnsteinsson leikstjóri
heldur vel á spöðunum í þessari sýn-
ingu, enda orðið vanur að stjórna um-
fangsmiklum leiksýningum. Kannski
var sýningin dálítið sein í gang en í
heildina er Benedikt búálfur afar
skemmtilegur söngleikur og stuðla
margir þættir að þeirri niðurstöðu,
eins og ætíð þegar góð leiklist er á
ferðinni. Umgjörðin er falleg og lit-
rík, búningarnir sniðugir (og trúir
myndskreytingum höfundar bók-
anna), leikurinn fínn og sagan heldur
áhorfendum spenntum. En rúsínan í
pylsuendanum er tónlist Þorvaldar
Bjarna Þorvaldssonar sem lyftir sýn-
ingunni á allan hátt og gerir hana að
frábærri skemmtun. Hæfileg stig-
mögnun er í tónlistinni, hún fer hægt
af stað en fjörið og áhrifin aukast eftir
því sem á líður og sýningin endar í
miklu stuði sem hrífur alla með. Sam-
anborið við annan söngleik sem nú er
á fjölunum í íslensku leikhúsi og ætl-
aður allri fjölskyldunni, Honk! í
Borgarleikhúsinu, hefur tónlistin hér
tvímælalaust vinninginn, hún er
frumlegri og fjörlegri með grípandi
og fallegum laglínum en hvergi
bregður fyrir dæmigerðum söng-
leikjaklisjum. Söngtextar Andreu
Gylfadóttur falla að tónlistinni eins og
best verður á kosið, enda textar og
tónlist unnir í náinni samvinnu. Þessi
tónlist á örugglega eftir að lifa sýn-
inguna – líkt og tónlist Ávaxtakörf-
unnar.
Foreldrar ættu að grípa tækifærið
og bjóða börnum sínum í leikhúsið –
bæði á Benedikt búálf og Honk! Báð-
ar sýningarnar eru það sem þær lofa:
fjölskylduskemmtun – og við þurfum
að ala upp nýja kynslóð af leikhús-
gestum, á þeim hvílir framtíð leiklist-
arinnar í landinu.
Vel lukkaður barnasöngleikur
Morgunblaðið/Jim Smart
„Í heildina er Benedikt búálfur afar skemmtilegur söngleikur og stuðla
margir þættir að þeirri niðurstöðu,“ segir m.a. í umsögn um sýninguna.
LEIKLIST
Draumasmiðjan
Höfundur texta: Ólafur Gunnar Guð-
laugsson. Höfundur tónlistar: Þorvaldur
Bjarni Þorvaldsson. Höfundur söngtexta:
Andrea Gylfadóttir. Leikstjóri: Gunnar
Gunnsteinsson. Leikarar: Björgvin Franz
Gíslason, Hinrik Ólafsson, Jóhann Sigurð-
arson, Lára Sveinsdóttir, Selma Björns-
dóttir, Sveinn Þórir Geirsson og Tinna
Hrafnsdóttir. Leikmynd og búningar:
María Ólafsdóttir. Lýsing: Alfreð Sturla
Böðvarsson. Hár og förðun: Kristín
Thors. Aðstoðarleikstjóri og danshöf-
undur: Selma Björnsdóttir. Laugardagur
12. október
BENEDIKT BÚÁLFUR
Soffía Auður Birgisdóttir
TRÍÓIÐ FLÍS er sjóðheitt og
ferskt og sendi frá sér fyrstu plötu
sína, Rask, í sumar. Píanistinn Dav-
íð Þór var m.a. við nám í Noregi og
lék með norsku djasssveitinni Motiv
sem vann fyrstu verðlaun í keppni
ungra norrænna djasshljómsveita.
Valdimar Kolbeinn Sigurjónsson
hefur verið í fararbroddi ungra ís-
lenskra djassbassaleikara síðustu ár
og nemur nú í Hollandi, sem er vin-
sælasti áfangastaður ungra ís-
lenskra djassleikara í framhalds-
námi; Helgi Svavar Helgason er
nýkominn frá námi í Kaupmanna-
höfn þar sem hann kynntist lithá-
íska saxófónleikaranum Liudas
Mockunas, sem einnig nam við Rý-
þmíska konservatoríið í Kaup-
mannahöfn. Liudas er feikifínn
barýtonsaxisti og blæs einnig í sópr-
an og fyrsta verkið á efnisskrá
þeirra drengja á Kaffi Reykjavík
var svíta tileinkuð stúdentagarði
þeim er Liudas býr á í Kaupmanna-
höfn. Þarna var margt á seyði; ljóð-
ræn fegurð, trylltur spuni Liudasar
í anda Brötzmanns, johanískur da-
laspuni Davíðs Þór, bassaurg og
trommuorgía og var margt gott þar
á ferð þótt samhengið vantaði á
stundum. Það eina sem fór í taug-
arnar á mér var sönglandi þeirra
fjórmenninga sem minnti á skáta-
hróp þegar verst lét. Í Lundamanni
Davíðs Þórs lék hann oft fínt píanó
og sló á norræna strengi svo hug-
urinn reikaði stundum til Jóns Leifs.
Valdimar Kolbeinn átti tvo ópusa og
var sá seinni, Bleikar neglur, ansi
góður. Valdimar er í mikilli framför
sem bassaleikari og vonandi endist
honum örendi.
Það er gott að ungir menn ferðist
sem víðast, leiti fanga, en mér finnst
að Davíð Þór, sem er einn hæfileika-
ríkasti djassleikari sem lengi hefur
komið fram hérlendis, mætti fara að
staldra við, hætta að leika sér um of
og móta eigin stíl – til þess hefur
hann alla burði.
Það er ekki knattspyrnuleikur
sem kynntur er með fyrirsögninni
Ísland–Írland heldur eru það tón-
leikar þar sem írskur djassleikari
leikur í fyrsta skipti með Íslending-
um hérlendis. Það er gítarleikarinn
Mark O’Leary og með honum leika
Kjartan Valdimarsson píanisti og
Matthías M.D. Hemstock trommu-
leikari. O’Leary hefur unnið mikið
með köppum sem hljóðritað hafa
fyrir ECM útgáfuna, s.s. Banda-
ríkjamönnunum Jack DeJohnette,
Steve Swallow og Paul Bley, Pól-
verjanum Tomasz Staiko, Svíanum
Bobo Stenson og Norðmönnunum
Arild Andersen og Jon Christensen.
Leikur hans ber þess merki og var
hinn svífandi ECM stíll ráðandi í
flestum verkanna sem heyra mátti á
tónleikunum. Gítartónn O’Leary er
sérdeilis fallegur og í þriðja verki
tónleikanna, en ekkert þeirra var
kynnt, voru hinir stríðari hljómar
ráðandi og minnti tónlistin í mörgu á
hinn frjálsa spuna er tríó Paul Bleys
hefur verið að leika. Kjartan var þar
réttur maður á réttum stað og er
sama hvaða stíl hann bregður fyrir
sig – hann er allstaðar jafn vel
heima. Öðrum tóni brá fyrir í loka-
verkinu sem var írskt þjóðlag og
Matthías kýldi þar á hryninn þótt ég
sé ekki viss um að þeir á Dubliners,
hinumegin í Hafnarstræti, hefðu fíl-
að útgáfu tríósins.
Annars er Kaffi Reykjavík ekki
vettvangur tríóleiks sem þessa.
Hann hefði notið sín mun betur í
Kaffileikhúsinu.
Gestir að utan
DJASS
Kaffi Reykjavík
Mockunas, sópran- og barýtonsaxófóna,
Davíð Þór Jónsson, píanó, Valdimar Kol-
beinn Sigurjónsson, bassa, og Helgi
Svavar Helgason, trommur. Föstudaginn
4. október 2002 kl. 21:00.
FLÍS MEÐ LIUDAS MOCKUNAS
Vernharður Linnet
Mark O’Leary, gítar, Kjartan Valdimars-
son, píanó, og Matthías M.D. Hemstock,
trommur. Laugardagskvöldið 5. október
2002 kl. 20:30.
ÍSLAND–ÍRLAND
Draumar barna og
merking þeirra er
eftir Amöndu Cross
í þýðingu Önnu Mar-
íu Hilmarsdóttur.
Í bókinni er að
finna útskýringar á algengustu fyr-
irbærum og táknum í draumum barna
og gagnleg ráð handa þeim sem þurfa
að kljást við martraðir og ótta hjá
börnum.
Í kynningu frá útgáfunni segir m.a.:
„Hvað dreymir barnið þitt og hvern-
ig líður því? Er það óttaslegið eða
kvíðafullt undir niðri og fær ef til vill
martraðir á nóttunni? Eða sefur það
vel allar nætur og dreymir ljúfa
drauma? Merkja draumarnir eitthvað?
Draumar barna eru mikilvæg vís-
bending um sálarlíf þeirra og með því
að fylgjast með hvað börnin dreymir
geta fullorðnir áttað sig betur á því
sem bærist innra með þeim: Vonum
þeirra og væntingum, vonbrigðum og
áhyggjum.“
Útgefandi er Vaka-Helgafell. Bókin
er 143 bls., prentuð í Kína.
Kápu hannaði Ragnar Helgi Ólafs-
son. Verð: 2.980 kr.
Mannrækt
Milljón holur er
barna- og ung-
lingasaga eftir
Louis Sachar í
þýðingu Sigfríðar
Björnsdóttur og
Ragnheiðar Erlu
Rósarsdóttur.
Óheppni hafði
fylgt ætt Stanleys
Yelnats allt frá því
að einskisnýti syndumspillti grísaþjóf-
urinn hann langalangafi hans sveik
sígaunakerlinguna forðum daga.
Þess vegna kom engum á óvart þegar
Stanley var dæmdur fyrir glæp sem
hann hafði ekki framið og var sendur
til betrunarvistar í Grænavatnsbúð-
irnar.
Þar kynnist Stanley Handarkrika,
Sikksakk og Röntgen, eins og strák-
arnir kjósa að kalla sig, að ekki sé
minnst á Zero sem ekki er allur þar
sem hann er séður.
Milljón holur kom út í Bandaríkj-
unum árið 1998 og hlaut öll helstu
verðlaun sem barna- og unglingabók-
um eru veitt þar í landi. Bókin hefur
verið þýdd á fjölmörg tungumál.
Útgefandi er Mál og menning.
Bókin er 218 bls., prentuð í Dan-
mörku. Verð: 1.599 kr.
Unglingasaga
Meðgöngubelti
brjóstahöld, nærfatnaður
Þumalína, Skólavörðustíg 41