Morgunblaðið - 27.04.2003, Blaðsíða 40

MINNINGAR
40 SUNNUDAGUR 27. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÁGÚSTA M. HRÓBJARTSDÓTTIR,
Hjallaseli 55,
lést á Landspítalanum Fossvogi sunnudaginn
13. apríl síðastliðinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Blessuð sé minning hennar.
Þökkum öllum sem sýndu okkur hlýhug við andlát hennar.
Ólöf S. Ágústsdóttir, Eysteinn Sveinbjörnsson,
Bjarghildur M. Jósepsdóttir, Ólafur Ingólfsson,
Ingibjörg Eysteinsdóttir, Sigurður Steinarsson,
Sjöfn B. Eysteinsdóttir, Valdimar Gunnarsson,
Sveinbjörn Eysteinsson,
Ágústa Ólafsdóttir, Bjarni Stefán Konráðsson,
Soffía Ólafsdóttir, Þorsteinn Gunnarsson,
Hildur Ólafsdóttir, Ómar Örn Jónsson,
Harpa Ólafsdóttir, Haukur Snær Hauksson,
langömmu- og langalangömmubörn.
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HARALDUR V.H. EGILSSON
verkstjóri,
áður til heimilis á
Grettisgötu 45,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund föstu-
daginn 18. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Hallgrímskirkju þriðju-
daginn 29. apríl kl. 13.30.
Sævar Haraldsson,
Sæmundur Haraldsson, Jenný Heiða Björnsdóttir,
Egill Haraldsson, Bylgja Ragnarsdóttir
og barnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
SIGRÚN KRISTINSDÓTTIR,
Rauðalæk 67,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi laugardaginn
19. apríl.
Útförin fer fram frá Laugarneskirkju mánu-
daginn 5. maí kl. 15.00.
Jón Erlendsson,
Ingileif Jónsdóttir, Birgir Björn Sigurjónsson,
Erlendur Jónsson, Anna Jóna Hauksdóttir,
Kristín Jónsdóttir, Þórarinn Eyfjörð,
barnabörn og barnabarnabörn.
Faðir minn, tengdafaðir og afi,
ÞRÁINN LÖVE
jarðvegsfræðingur og fyrrv. konrektor
Kennaraháskóla Íslands,
lést þriðjudaginn 8. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Arthur Löve, Lovísa H. Löve,
Elizabeth Ósk Anjie Löve,
Helena Vigdís Anhui Löve,
Arndís Sue-Ching Löve,
Kolbrún Þóra Löve.
Ástkær eiginkona mín, dóttir, móðir okkar,
tengdamóðir, systir og amma,
GRÉTA HERMANNSDÓTTIR
þroskaþjálfi,
verður jarðsungin frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði
miðvikudaginn 30. apríl kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á að
láta Styrktarfélag vangefinna njóta þess.
Jón S. Sigurþórsson,
Kristrún J. Steindórsdóttir, Þórður A. Marteinsson,
Jóna D. Steinarsdóttir, Alvar Óskarsson,
Berglind Þ. Steinarsdóttir, Ævar Sveinsson,
Gunnbjörn Steinarsson, Ragnheiður Dóra Ásgeirsdóttir,
Sigurþór Jónsson,
systkini og barnabarn.
✝ Ágústa MargrétHróbjartsdóttir
fæddist í Skuld á
Eyrarbakka 31.
mars 1909. Hún lést
á Landspítalanum í
Fossvogi 13. apríl
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru hjón-
in Bjarghildur
Magnúsdóttir, f.
25.7. 1861, d. 3.2.
1949 og Hróbjartur
Hróbjartsson, f.
20.10. 1858, d. 10.12.
1934. Ágústa var
yngst af níu systkin-
um, sem öll eru látin. Þau voru:
Sigurbjartur, Lúther, Kristinn,
Magnús, Jónína Helga, Magnea
Ingibjörg, Sólveig Kristjana og
Ágúst.
Ágústa trúlofaðist Joseph
Unglo. Leiðir þeirra skildu. Dóttir
þeirra er Bjarghildur María, f.
12.10. 1944, maki Ólafur Ingólfs-
son, f. 11.9. 1943. Dætur þeirra
eru: a) Ágústa, maki Bjarni Stefán
Konráðsson. Synir þeirra eru
Birnir, Ernir og Brynjar Óli. b)
Soffía, sambýlismaður Þorsteinn
Gunnarsson. Sonur þeirra er Ólaf-
ur Gunnar. c) Hildur, sambýlis-
maður Ómar Örn Jónsson. d)
Harpa, sambýlismaður Haukur
Snær Hauksson. Langalangömmu-
börn Ágústu eru Kristján Örn,
Ingibjörg Louisa og Sigurður
Steinar.
Ágústa fluttist til Reykjavíkur
18 ára gömul og bjó þar alla tíð síð-
an. Hún vann við ýmis störf, þó
lengst af hjá Mjólkursamsölunni í
Reykjavík. Ágústa var mjög fé-
lagslynd og var virkur þátttakandi
í félagsstörfum fram til síðasta
dags. Síðustu æviárin bjó Ágústa í
Seljahlíð og undi hag sínum vel.
Útför Ágústu fór fram í kyrr-
þey, að ósk hinnar látnu.
Ágústa giftist
Ágústi Ólafssyni. Þau
skildu. Saman áttu
þau tvö börn, þau eru:
1) Ólöf Sigurbjörg, f.
12.4. 1931, maki Ey-
steinn Sveinbjörns-
son, f. 19.1. 1929. Börn
þeirra eru: a) Ingi-
björg, maki Sigurður
Steinarsson. Börn
þeirra eru: Ólöf og
Bjarni. b) Sjöfn Bjarg-
hildur, maki Valdimar
Gunnarsson. Börn
þeirra eru: Eygló
Hulda og Gunnar Há-
mundur. c) Sveinbjörn. Börn hans
eru: Jón Ingi, Margrét og Ey-
steinn. 2) Eiður, f. 11.12. 1932, d.
19.11. 1965. Hann var ókvæntur og
barnlaus.
Elsku besta mamma mín.
Ég vil þakka þér fyrir að hafa átt
þig fyrir móður og vinkonu. Hafðu
þökk fyrir allt sem þú hefur gert fyr-
ir mig og mína fjölskyldu. Guð blessi
þig og varðveiti.
Guð þig leiði sérhvert sinn
sólarvegi alla.
Verndarengill varstu minn
vissir mína galla.
Hvar sem ég um foldu fer
finn ég návist þína.
Aldrei skal úr minni mér
mamma ég þér týna.
(Jón Sigfinnsson.)
Þín dóttir,
Bjarghildur.
Kveðja til yndislegrar tengdamóð-
ur minnar:
Nú sit ég hérna’ er sólin skín
og sál mín full af trega.
Leitar hljóðum hug til þín
sem hvarfst svo skyndilega.
Þú fylltir líf mitt ást og yl,
svo aldrei bar á skugga.
Hvort á nú lífið ekkert til
sem auma sál má hugga?
Það friðar, gleður, léttir lund
og lokar hjartans undum,
að eiga’ í hug sér helgan fund,
með horfnum ævistundum.
Myndin þín hún máist ei
mér úr hug né hjarta.
Hún á þar sæti uns ég dey
og auðgar lífið bjarta.
(Ágúst Böðvarsson.)
Hafðu þökk fyrir allt. Guð blessi
þig.
Ólafur Ingólfsson.
Nú þegar elskuleg amma okkar er
dáin langar okkur að minnast henn-
ar með örfáum orðum. Við fráfall
hennar er höggvið stórt skarð í fjöl-
skyldu okkar sem aldrei verður fyllt.
Amma var einstaklega hjartahlý
og góð kona. Það eru forréttindi að
hafa kynnst henni og fengið að hafa
hana svona lengi hjá okkur.
Flestar okkar minningar tengjast
ömmu á einn eða annan hátt því hún
var svo stór hluti af fjölskyldu okkar.
Hún vissi alltaf hvað var að gerast
hjá okkur, jafnt í gleði og sorg.
Amma var fyrirmynd okkar allra.
Við minnumst hennar sem glæsi-
legrar og tignarlegrar konu sem bar
aldurinn einstaklega vel. Alltaf var
hægt að leita til hennar því hún var
umfram allt vinkona okkar og leit á
okkur sem jafningja. Hún var mjög
dugleg, ósérhlífin og mátti hvergi
aumt sjá.
Eitt af því sem einkenndi ömmu
var mjög góð nærvera. Það veitti
okkur ómælda gleði að hún var ætíð
tilbúin að verja tíma sínum með okk-
ur, hvort sem var heima eða að heim-
an. Ógleymanlegar eru samveru-
stundir okkar með henni í útlöndum,
bíltúrum, gönguferðum og sumar-
húsum.
Amma var ein af þeim sem þótti
betra að gefa en þiggja en þó var
stærsta gjöfin hún sjálf. Hún var
mikil listakona í höndunum og á
heimilum okkar eru ómetanlegir
hlutir sem bera handbragði hennar
fagurt vitni. Hún var mjög fróð og
minnug, kunni margar vísur og ljóð
og fylgdist vel með því sem var að
gerast í þjóðfélaginu.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þótt söknuðurinn sé mikill vitum
við að hún mun vaka yfir okkur og
veita okkur styrk. Minningin um
bestu ömmu í heimi mun ávallt lifa í
hjarta okkar. Við og fjölskyldur okk-
ar þökkum fyrir allt.
Ágústa, Soffía, Hildur
og Harpa.
ÁGÚSTA M.
HRÓBJARTSDÓTTIR
Mig langar með ör-
fáum orðum að minn-
ast heiðurskonunnar
Sigríðar Kristinsdótt-
ur sem 94 ára gömul
og södd lífdaga hefur lotið í lægra
haldi fyrir elli kerlingu.
Kynni okkar hófust þegar mér
tókst á sínum tíma að krækja í
barnabarn hennar, Steinunni, eig-
inkonu mína og lífsförunaut í tæp
30 ár. Strax við fyrstu kynni var
mér ljóst að amma hennar Steinu
var engin meðalmanneskja. Löngu
fyrir okkar kynni hafði Sigga
misst manninn sinn og hafði því
um langa hríð séð sér og sínum
farborða ein og óstudd. Ég minnist
hennar sitjandi með prjónana dag-
inn út og inn nánast falin bak við
hrauka af nýprjónuðum ullarsokk-
um, vettlingum og grifflum. Sjó-
menn ÚA, BÚR og fleiri útgerða
nutu þessarar framleiðslu. Margri
góðri ullarflíkinni læddi hún í sjó-
SIGRÍÐUR
KRISTINSDÓTTIR
✝ Sigríður Krist-insdóttir fæddist
á Kerhóli í Sölvadal í
Saurbæjarhreppi í
Eyjafirði 23. septem-
ber 1908. Hún and-
aðist á Kristnesspít-
ala 8. apríl
síðastliðinn og var
jarðsungin frá Akur-
eyrarkirkju 15. apríl.
pokann minn í gegn
um árin og hélt þar
með á mér hita með
sínu lagi á köldum
vetrarnóttum. Þetta
var ekkert tóm-
stundagaman hjá
Siggu heldur hörku-
vinna sem hún snéri
sér að af krafti eftir
að hefbundinni starfs-
ævi lauk. Einhvern-
tíma spurði ég hana
hvort hún fengi ekki í
axlirnar með þessari
rosalegu keyrslu í
prjónaskapnum. Hún
svaraði því til að verkurinn kæmi
bara þegar hún stoppaði og þar af
leiðandi væri betra að herða sig og
bæta frekar við snúning.
Annars eru það algjör öfugmæli
að tala um hefðbundna starfsævi
hjá þvílíkum dugnaðarforki sem
hún alla tíð var. Það nægði henni
ekki að vinna 10-12 tíma á dag í
Niðursuðuverksmiðju K. Jónsson,
heldur stormaði hún þaðan upp á
Símstöð og skúraði þar og þreif.
Þaðan arkaði hún niður í versl-
unina Alaska sem var ein af kjör-
búðum KEA og skúraði þar svona
rétt á heimleiðinni. Sigga var ein
af þessum hvunndagshetjum sem
unnu myrkranna á milli alla sína
löngu ævi. Fyrir utan dugnaðinn
þá fannst mér hún alveg einstök
að því leyti að segja umbúðalaust
það sem henni bjó í brjósti og lét
menn, háa sem lága, hafa það
óþvegið. Stundum var það að
sumra mati óþarflega beinskeytt
en þannig var hún alla tíð, sam-
kvæm sjálfri sér, hrein og bein.
Ég þakka fyrir að hafa fengið
tækifæri til að kynnast þessari
kjarnorkukonu sem stóð sína pligt
með sóma sem móðir, amma og
langamma við misjafnar aðstæður.
Minningin lifir meðal fjölskyldunn-
ar, um merka konu sem með
atorku sinni lagði þungt lóð á vog-
arskálina til betra lífs okkur til
handa sem eftir stöndum. Guð
blessi minningu Sigríðar Kristins-
dóttur.
Árni Bjarnason.
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá
sem fjallað er um er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um
foreldra hans, systkini, maka
og börn og loks hvaðan útför-
in verður gerð og klukkan
hvað.
Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum,
sem er feitletraður, en ekki í
greinunum sjálfum.
Formáli
minning-
argreina