Morgunblaðið - 04.05.2003, Blaðsíða 58

Morgunblaðið - 04.05.2003, Blaðsíða 58
58 SUNNUDAGUR 4. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ HUGSAÐU STÓRT EINI THX LÚXUSSALUR LANDSINS Sýnd kl. 8 og 10.30. B.i. 14. Sýnd kl 2, 4 og 6. B.i. 12 Þetta var hin fullkomna brúðkaupsferð... þangað til hún byrjaði! Traust, svik og blekkingar. Í heimi leyniþjónustunnar er ekki allt sem sýnist. Sýnd kl. 1.40, 3.45, 5.50, 8 og 10.10. 400 kr Sýnd kl. 8 og 10.30. B.i. 14. Miðasala opnar kl. 13.30 HL MBL HK DV  Kvikmyndir.com  X-97,7 kl. 3, 6 og 9. Heims frumsýning Sýnd kl. 2, 4 og 6. ísl. tal. 400 kr. Sagan heldur áfram. Enn stærri og magnaðri en fyrri myndin. Missið ekki af þessari! Sýnd kl. 2, 5, 8 og 10.40. B.i. 12 ...Þetta er fyrsta stóra hasarmynd sumarsins 2003 og gæti hæglega endað sem ein sú besta ... Kvikmyndir.com ... tt r fyr t t r r y r i ti l i t ... vik y ir.c Kvikmyndir.is X-men 2 er mynd með boðskap, brellur og brjálaðan hasar... Hvað viltu meira? - r , r ll r rj l r... il ir Sýnd kl. 4 og 5.50. Tilboð 400 kr. 400 kr Sýnd kl. 10. B.i. 14.Sýnd kl. 8. Þetta var hin fullkomna brúðkaupsferð ... þangað til hún byrjaði! Heims frumsýning Sagan heldur áfram. Enn stærri og magnaðri en fyrri myndin. Missið ekki af þessari! Sýnd kl. 3.20, 5.40, 8 og 10.20. B.i. 12 ...Þetta er fyrsta stóra hasarmynd sumarsins 2003 og gæti hæglega endað sem ein sú besta ... Kvikmyndir.com ... tt r fyr t t r r y r i ti l i t ... vik y ir.c Kvikmyndir.is X-men 2 er mynd með boðskap, brellur og brjálaðan hasar... Hvað viltu meira? - r , r ll r rj l r... il ir TIL AÐ vera al-veg hreinskilinnþá lyftist brúnin ekkert sérstaklega mikið þegar fregnir bárust af því að ástr- alski leikstjórinn Phill- ip Noyce hefði afráðið að gera nýja aðlögun á skáldsögu Grahams Greene, The Quiet Am- erican. Síðustu myndir hans – allt frá miðlungs spennumyndum (Bone Collector, Clear and Present Danger) niður í handónýta skelli (The Saint, Sliver) – bentu ekki til þess að mikilla tilþrifa væri að vænta. Brúnin lyftist ögn við fregnirnar um að Michael Caine hefði tekið aðalhlutverkið að sér, en seig svo enn þegar nafn Brendans Frasier kom til sögunnar. En sé það eitthvað sem sjálf útkoman hefur kennt manni þá er það að aldrei skuli afskrifa gamla refi í faginu, kvik- myndagerðarmenn sem einhvern tímann á ferlinum hafa sýnt mátt sinn og megin. Það gerði andfætling- ur okkar hann Noyce sannarlega í árdaga ferilsins, heima í Ástralíu. Vakti hann fyrst athygli 1978 þegar blaðamennskudramað hans News- front sópaði að sér öllum helstu ástr- ölsku kvikmyndaverðlaununum, Heatwave frá 1982 með Judy Davis, staðfesti hæfileika hans og 1989 kom Polanski-skotni spennutryllirinn Dead Calm honum á alþjóðakvik- myndakortið, og ekki bara honum heldur einnig Nicole nokkurri Kid- man, sem lék aðal- hlutverkið á móti ein- um virtasta leikara Ástralíu Sam Neill og Billy Zane. Þá komu gylliboðin, eins og ger- ist, og Noyce fór til Hollywood og halla tók undan fæti jafnharðan. Andinn var í Ástralíu Það var ekki fyrr en hann sneri aftur heim til Ástralíu á mótum aldanna síðustu að and- inn kom almennilega yfir hann að nýju. Hann hellti sér út í gerð tveggja mynda. Kanínunetið er hreinræktuð heimamynd um svartan blett á fortíð heimalandsins byggð á sönnum at- burðum sem sýna glöggt þá fordóma sem grasseruðu í garð frumbyggja landsins og tilraunir yfirvalda til að vatna kynið út á fjórða áratug síð- ustu aldar. Og eins og það hafi ekki verið nægilega erfitt viðfangsefni þá réðst hann nær jafnhendis í aðlögun á sígildri en mjög svo umdeildri og vandmeðfarinni skáldsögu breska rithöfundarins Grahams Greene, The Quiet American. „Málið er svo einfalt að mig hefur lengi langað til að gera mynd eftir þessari sögu og mér bauðst færi til þess nákvæmlega á þessum tíma- punkti,“ segir fremur þögull en kurt- eis Ástralinn Noyce. „Ég ákvað fyrst árið 1995 að gera myndina þannig að það hefur tekið mig langan tíma að landa henni. Það flóknasta var að finna rétta tökustaðinn. Ég einsetti mér að taka myndina í Víetnam en það var hægara sagt en gert því yf- irvöld þar í landi hafa hingað til verið afar treg við að veita útlendingum leyfi til kvikmyndagerðar í landinu. Svo leið reyndar svolítið langur tími frá því myndin var fullgerð þangað til við vorum reiðubúnir að sýna hana. Myndin var prufusýnd stuttu eftir árásina á New York 11. sept- ember 2001 og menn brugðust illa við nokkrum atriðum, aðallega sprengjutilræðinu. Því var afráðið að fresta frumsýningu myndarinnar af tillitssemi við fórnarlömb hryðju- verkanna, aðstandendur þeirra og alla þá er viðkvæmir voru fyrir slík- um myndum. Þær voru greinilega of nærri. Svo er hitt að sumum fannst þetta óviðeigandi tími til að frum- sýna mynd sem væri svo gagnrýnin á utanríkisstefnu Bandaríkjamanna, það er pólitík sem ég kæri mig ekki um. Svo leið og beið og myndin var prufusýnd þar til viðbrögðin töldust viðunandi.“ Tilgangur stríðs Það sem heillaði Noyce helst við sögu Greene segir hann hafa verið líf söguhetjunnar, breska blaðamanns- ins Thomas Fowlers (Michael Caine) og þetta framandi og eldfima um- hverfi sem hann býr í, sem er Saigon skömmu fyrir Víetnamstríð. „Hann er á flótta og maður slæst ósjálfrátt í för með honum og það er auðvelt að setja sig í hans spor.“ Annað sem laðaði Noyce að sög- unni var að hann hafði umgengist nokkuð ástralska hermenn sem börðust í Víetnamstríðinu og sögðust alltaf hafa átt í erfiðleikum með að skilja tilganginn með því. Þeir hafi sagt bókina skýra tilganginn upp að vissu marki. „Það vill gleymast að Ástralir gleyptu þessa dómínókenningu hráa um að ef ekkert yrði aðhafðst myndi hvert ríkið af fætur öðru lenda í klóm kommúnismans. Við lögðum því Bandaríkjamönnum lið í þessu stríði og snerum rétt eins og þeir til baka vonsviknir og sárir. Rétt eins og aðr- ir fylltist ég sem ungur maður ótta við að smitast af kommúnisma- vírusnum sem geisaði svo nærri okk- ur, en ég áttaði mig einnig á því, líkt og margir aðrir, hversu tilgangs- lausar þessar blóðsúthellingar voru.“ Noyce segir engan vafa leika á því að hann sem Ástrali nálgist viðfangs- efnið á allt annan veg en t.d. Banda- ríkjamaður hefði gert það. „Þótt sag- an sé ekki beinlínis andamerísk þá veltir hún upp óþægilegum spurn- ingum um tilgang stríðsins.“ Þrátt fyrir sögusagnir um annað, eins og að fyrst hefði verið leitað til Sean Connery, þá fullyrðir Noyce að Michael Caine hefði alltaf verið efst- ur á óskalistanum hjá sér í hlutverk Fowlers. „Ástæðan er einföld. Hver annar kæmist upp með að gera það sem hann gerir í myndinni og við- halda samt samúð áhorfandans. Þetta er enginn jólasveinn, heldur flókin persóna, sem stendur upp sem hetja, en reynir um leið mjög á holl- ustu okkar og skilning. Sem leikari sýnir hann á sér einstaklega mann- eskjulegar hliðar, breyskleika og næmi sem áhorfendur geta skynjað. Michael er mjög hreinskilinn leikari og ósérhlífinn á tilfinningar sínar. Hann gaf sig allan í þetta hlutverk og var virkilega sér meðvitandi um hversu bitastætt það er. Hann gaf sig algjörlega á vald þess og týndi sér í því.“ Caine var tilnefndur til Óskarsverðlauna fyrir hlutverk sitt en tapaði fyrir píanistanum Adrien Brody. Noyce segist hafa valið Brendan Fraser í hlutverk þögla Kanans vegna fjölhæfni hans sem leikara. „Hann hefur leikið svo ólík hlutverk að mér fannst hann tilvalinn í hlut- verk hins óræða kameljóns sem Kaninn ungi er.“ Viðtökurnar við Þögla Kananum hafa almennt verið góðar, jafnt hjá gagnrýnendum sem áhorfendum víðast hvar í heiminum, og færði honum leikstjóraverðlaun NBR, landssamtaka gagnrýnenda í Banda- ríkjunum. En eins og við mátti búast féll hún þó í heldur grýttan jarðveg hjá áhorfendum þar í landi, vegna misskilnings, að sögn Noyce um að hún sé andamerísk. „Ég sá hana allt- af sem andstríðs-mynd.“ Ætli hinn orðheppni Sir Michael eigi ekki kollgátuna þegar hann seg- ir myndina „and-fáeinir-Kanar“ og á við þá sem hrundu af stað Víetnam- stríðinu. Hvað sem því líður þá hreifst und- irritaður af myndinni og mun brún hans sannarlega lyftast næst þegar hann fréttir af gerð nýrrar myndar eftir Phillip Noyce. skarpi@mbl.is Þögli Kaninn er sýnd í Háskólabíói. Phillip Noyce Þögli Kaninn fjallar um ástir og afbrýði á ólgutímum. Þögli Ástralinn Ástralski leikstjórinn Phillip Noyce á tvær af rómuðustu kvikmyndum síðasta árs, Kanínunet og Þögla Kanann. Skarphéðinn Guðmundsson sló á þráðinn til Noyce og ræddi við hann um Kanann og Caine.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.