Morgunblaðið - 11.09.2003, Blaðsíða 15

HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. SEPTEMBER 2003 15

 







 
 
 

 



 
  


  

 




 




  

 


 



 









  

 









 

  
 


! 


"

 

 
 
 






 

#

 



 



 $  


 



 

 
        


   
% &





 


 
 


$ &


'

( 
)  % 

 
 
 &


! * +








 
* ,  

 
  
   




&

* -




  


* (

  %  
 





 
* .
 
 






#

 




#
!!

// $ #0/  
" 

  12  '

 01344#/4344
 


, 352444



  

  
  !"#$ %
& '   !"#$""
  () ÞÓTT landsliðsleikmennirnir okkar í fótbolta
séu þeir sem fyrst og fremst eru í eldlínunni
þegar stórir leikir eru spilaðir, eru þó fleiri
sem mikið mæðir á fyrir og meðan á leikjum
stendur. Einn þeirra er Jóhann Gunnar Krist-
insson, vallarstjóri á Laugardalsvelli, sem þarf
að sjá um að allt smelli saman þegar stóra
stundin rennur upp.
Hann segir að aldrei hafi verið meira um-
stang fyrir leik en þann sem Íslendingar
spiluðu við Þjóðverja á laugardag. Löngu upp-
selt var á leikinn en á hann komu yfir 7.000
áhorfendur. „Samt gekk allt stórvel því Þjóð-
verjarnir voru einstaklega þægilegir, reyndar
fyrirferðarmiklir en allt áberandi vel skipulagt
hjá þeim.“
Hann bendir á að fimmtán Þjóðverjar hafi
komið hingað strax í júní til að skoða aðstæður
og byrja að undirbúa. Þeir hafi m.a. sett upp
fjögur sjónvarpsstúdíó enda fylgdu liðinu yfir
200 þýskir sjónvarps- og blaðamenn en talið er
að um 10–15 milljónir hafi horft á leikinn í
sjónvarpi í Þýskalandi. „Manni fannst maður
heldur lítill því þeir voru svo yfirgnæfandi,“
segir hann og brosir.
Hann nefnir að öryggisgæsla hafi líka verið
gríðarleg en um fjörutíu lögreglumenn og yfir
hundrað skátar sáu um öryggisgæslu. Meðal
annars varð að gæta þess að áhorfendur lið-
anna blönduðust ekki saman til að forðast
slagsmál. Óttast var að ófriðarseggir létu sjá
sig með liðinu en lögreglan var vel búin undir
það.
„Hingað komu um fimmtíu menn sem þýska
knattspyrnusambandið treysti ekki. En síðan
reyndust þeir allir hinir prúðustu á leiknum og
landi sínu til sóma.“
En eru Íslendingarnir alltaf stilltir?
„Ja, það er nú meira kvartað undan því að
það heyrist of lítið í þeim,“ svarar Jóhann og
hlær. Hann segir að löngum hafi þótt vanta dá-
lítið upp á stemmninguna, menn hafi verið
jafnvel of stilltir og hógværir en það sé að
breytast. „Fólk þorir meira að öskra og hafa
sig í frammi, koma í búningum og mála sig í
framan. Það er mjög skemmtilegt.“ Hann seg-
ir að þýsku stuðningsmennirnir hafi verið
mættir klukkan fimm á laugardagsmorguninn,
sumir greinilega beint af djamminu, með fána
og læti. Öryggisvörður hafi átt fullt í fangi með
þá þar til lögreglan mætti klukkan átta.
Unnið var fram yfir miðnætti dagana fyrir
leikinn til að allt yrði nú tilbúið. Mæddi mikið á
Jóhanni og meira en ella því hann þurfti að
sinna undirbúningnum hoppandi um á hækju
eftir að hafa ökklabrotið sig nýlega er hann
spilaði golf. Golf hefur hingað til ekki þótt sér-
lega áhættusöm íþrótt en Jóhanni tókst þó að
fótbrjóta sig þegar hann ætlaði að stytta sér
leið á golfvellinum í Grafarholti með því að
stökkva yfir skurð. „Svo týndi ég auðvitað
hækjunni í öllum asanum í kringum leikinn en
þetta fór nú samt vel allt saman. Maður hvílir
sig bara eftir á.“
Sat í stiganum og grét
Jóhann hefur verið vallarstjóri í á sjöunda
ár og finnst það afar skemmtilegt starf. Hann
segir að það fjölbreytt og miklir snúningar auk
þess sem hann kynnist ýmis konar fólki. Eftir-
minnilegustu kynni hans af liði segir hann hafa
verið þegar franska landsliðið kom hingað
1998 og spilaði sinn fyrsta leik eftir að hafa
orðið heimsmeistarar um sumarið en sá leikur
fór eins og menn muna 1–1. Var það mikið áfall
fyrir hina nýbökuðu heimsmeistara að gera
jafntefli við Íslendinga. „Ég man í hálfleik að
þegar ég kom hérna fram sat einn frönsku
leikmannanna undir stiganum og grét og átti
mjög erfitt. Síðan sá ég að leikmennirnir leit-
uðu að honum um allt en fundu ekki því hann
hafði ekki komið inn í klefa eins og yfirleitt er
gert. Ég benti þeim á hann og þeir fóru og
reyndu að róa hann. Hann fór þó aldrei inn í
klefann þennan hálfleikinn heldur sat þarna
einn og vildi bara fá að vera í friði.“
Vallarstjórinn í Laugardal hefur í mörgu að snúast fyrir landsleiki í fótbolta
„Íslendingarnir
jafnvel of stilltir“
Morgunblaðið/Þorkell
Jóhann Gunnar Kristinsson vallarstjóri á Laugardalsvelli hoppaði um á hækju er hann undirbjó
leikinn við Þjóðverja. Hann segir þá hafa verið þægilega þótt þeim hafi fylgt mikið umstang.
SUMUM til ánægju en öðrum til
hrellingar er sumri lokið og haustið
komið. Þó er varla hægt að kvarta
yfir veðrinu sem hefur leikið við
íbúa höfuðborgarsvæðisins að und-
anförnu en í gær var allt að 15 stiga
hiti úti.
Þeir voru djúpt hugsi þessir
menn sem voru við störf í gjólunni á
Faxagarði við Reykjavíkurhöfn á
dögunum en erfitt er að segja til um
hvað þeim var efst í huga. Ef til vill
voru þeir að spá í þjóðmálin eða
einfaldlega að velta fyrir hvað kom-
andi haust og vetur bera í skauti
sér? Morgunblaðið/Kristinn
Haust-
stemmning
við höfnina
DAGMAMMA í Hafnarfirði hefur
unnið mál sem hún höfðaði gegn
Heilbrigðiseftirliti Hafnarfjarðar-
og Kópavogssvæðis, en þar var um-
sókn hennar um leyfi til að starf-
rækja daggæslu fyrir 6–10 börn á
þriðju hæð í fjölbýlishúsi hafnað,
m.a. með þeim rökum að slysahætta
fylgdi því að vera með börnin þar
sem aðkoma væri um stigagang.
Kærandinn hafði um skeið rekið
daggæslu fyrir sex börn í húsi en
umsókn hennar um að vera með 6–10
börn var hafnað í október 2002. Mál-
ið var því kært til úrskurðarnefndar
samkvæmt lögum um hollustuhætti
og mengunarvarnir, sem lagði fyrir
heilbrigðisnefnd Hafnarfjarðar- og
Kópavogssvæðis að gefa út starfs-
leyfi til handa dagmömmunni.
Í úrskurðarorðinu segir að
ákvörðun kærða hafi verið óréttmæt.
Þar segir ennfremur að „hvorki í
reglugerðunum né heldur í leiðbein-
andi reglum fyrir dagvistun 6–10
barna í heimahúsum er kveðið á um
að húsnæði með stigum sé óviðun-
andi vegna öryggis barna“.
Dagmamma vinnur mál og fær leyfi
Má gæta barna í
íbúð á þriðju hæð
Hafnarfjörður