Morgunblaðið - 18.04.2004, Qupperneq 47

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18. APRÍL 2004 47
Vinur minn og félagi
til margra ára Eggert
Thorberg Björnsson er
látinn. Það fóru margar
minningar af stað hjá
mér þegar ég frétti um andlátið sem
var eftir frekar stutt veikindi. Ég
hélt að Eggert yrði 100 ára eins og
móðir hans, en þau voru mjög lík, eða
eins lík og karl og kona geta orðið.
Fyrst man ég eftir Eggerti árið 1965,
þá hef ég verið sjö ára. Hann kom
skálmandi upp Víkurgötuna í stígvél-
um með röndótta húfu á höfði, það
vantaði bara lepp fyrir annað augað.
En hann var enginn sjóræningi held-
ur stálheiðarlegur karl sem vildi
greiða götur sem flestra. Þá hafði
hann einnig stórar og miklar tennur
sem gerðu hann enn vígalegri. Ég
minnist þess einhvern tíma að hafa
fengið að stýra á Gísla Gunnarssyni á
leiðinni fram í Elliðaey og var settur
upp á kassa svo ég sæi út, þessi bátur
var 12 tonna súðbyrðingur smíðaður
upp úr nótabát. Þetta var góður bát-
ur sem reyndist vel. Eggert skírði
alla báta sína sama nafni, Gísli Gunn-
arsson, en þeir voru sex eða sjö tals-
ins. Nema einn sem hét Trausti og
man ég vel eftir honum. Þetta var
einn af fyrstu bátum sem Eggert
eignaðist og hann var búinn að marg-
breyta honum í gegnum árin, tveggja
til þriggja tonna fley. Eggert prófaði
svo margar vélar í hann að hann
mundi ekki hvað þær væru margar.
Ásgeir, fóstursonur Eggerts, sonur
Unnar og undirritaður fóru oft á
Trausta í lunda og lúðuróðra þá bara
14–17 ára gamlir. En nafnið Gísli
Gunnarsson er eftir langafa Eggerts
sem var formaður á hákarlabátum og
þótti mikill sjósóknari. Það eru til
margar sögur af honum.
Á þessum tíma voru þau farin að
búa saman á Skúlagötu 24 Unnur
Lára, móðursystir mín, og hann,
Guðrún Birna, þá nýfædd 1964.
Seinna fæddist Jóhann Garðar 1967,
síðan Unnsteinn Logi 1973 en hann
fæddist eftir að þau fluttu á Höfða-
götu 23. Þegar þau voru á Skúlagötu
24 bjó Guðrún gamla, móðir Egg-
erts, í Kjallaranum. Ég man þegar
hún var að sjóða selkjöt með miklum
tilþrifum og lét það sjóða á hæsta
hita í langan tíma svo allt fylltist af
gufu. Þessa eldunaraðferð notaði
Eggert sjálfur, seinna, þegar hann
eldaði. Bauð hann mér oft í mat. Sér-
staklega er mér minnisstætt þegar
hann bauð mér í hrogn og lifur eitt
sinn, sem hann hafði soðið á hæsta
straum í upp undir klukkustund, líkt-
ist það þá meira súpu en hrognum og
EGGERT THORBERG
BJÖRNSSON
✝ Eggert Thor-berg Björnsson
fæddist í Bíldsey á
Breiðafirði 2. desem-
ber 1915. Hann and-
aðist á St. Francisk-
usspítala í Stykkis-
hólmi 30. mars síð-
astliðinn og var jarð-
sunginn frá Stykkis-
hólmskirkju 7. apríl.
lifur. En við slöfruðum
þetta í okkur og höfð-
um gaman af. Hann
sagði að það yrði að
sjóða mat vel og lengi
svo enginn yrði veikur
Eitt sinn vorum við að
sjóða svartbaksegg og
hann tók tímann átta
mínútur. Eitthvað
gleymdum við okkur og
var kominn hálftíma
suða. Þá segir karlinn:
„Ætla helvítis eggin
aldrei að verða linsoð-
in?“
Eggert tók sjálfan
sig og lífið sjálft ekkert of alvarlega,
þetta fannst mér einn af hans bestu
kostum. Hann gerði grín að öllu og
ekki síst að sjálfum sér. Hann átti
gott með að búa til vísur og þá líka
um sjálfan sig. Ein kom í vísnabálk á
fjölskyldumóti í Elliðaey.
Eggert hann byrjaði á Unni of seint
enda hefur mikið á skanka hans reynt,
ein löppin alveg úr sambandi er,
allt sem er notað það gengur úr sér.
Hann var orðinn 48 ára þegar
hann hóf sambúð með Unni og þegar
vísan er ort, um 20 árum seinna, var
karlinn orðinn lélegur í fótum, húm-
orinn og tilsvörin létu aldrei á sér
standa.
Þegar ég flyt í hólminn, 1982, fór
ég á sjó hjá honum og Ásgeiri á skel.
Þá var mikill uppgangur í skelveið-
um og einnig grásleppu sem við
stunduðum á sumrin. Þá fannst mér
Eggert ekkert vera gamall, þó að
hann væri að nálgast sjötugt. Hann
talaði líka aldrei um það þó að hann
væri orðinn slæmur í fótunum.
Hann var áhugasamur og hvetj-
andi, það var gott að vinna hjá hon-
um. Hann hafði létt skap, en gat ver-
ið orðhnippinn ef það seig í hann.
Eggert reyndist mér oft vel á erf-
iðum tímum og get ég seint fullþakk-
að það. Sagt er að engir tveir menn
séu eins og á það vel við um hann, það
var aðeins eitt eintak til af Eggerti
Björnssyni. Það þyrfti heila bók til að
lýsa honum og dygði varla til. Hann
var mótaður af eyjalífi, sjóvolki og
basli. Uppgjöf og harðindavæl var
ekki til í hans orðabók, hann sá alltaf
ljósið í myrkrinu, margt datt honum í
hug og margt brallaði hann. Sjórinn
og eyjarnar voru hans líf og yndi og á
seinni árum börnin og barnabörnin.
Eggert var orðinn 80 ára þegar hann
fór í land, geri aðrir betur, hann naut
trausts stuðnings frá Ásgeiri, alla tíð
og man ég varla eftir styggðaryrði
þeirra á milli þau ár sem ég vann með
þeim. Eitt sinn þegar Eggert var á
sjúkrahúsi í Reykjavík eftir aðgerð á
mjöðm var hann að fara á milli hæða í
lyftu. Gekk honum eitthvað illa að
finna hæðina. Þá kemur inn lyftuna
myndarleg hjúkrunarkona, honum
varð starsýnt á konuna. Hún spyr
hvort hún geti aðstoðað hann, og
hann segir:
Hér er ekki flóarfriður,
fögur eru brjóstin þín.
Á þeim fer ég upp og niður
eftir þörfum, elskan mín.
Eggert hafði gaman af því að
dansa og skemmta sér. Samt notaði
hann aldrei vín, sagðist hafa fæðst
fullur, svo hann þyrfti ekki áfengis
með.
Eggert var afar laginn sjómaður
og aðgætinn og það eru mörg sker og
grunn og harðir straumar á Breiða-
firði sem hann kunni skil á, enda al-
inn upp í eyjum og var snemma kom-
inn með sinn eigin bát og flutti fólk
og fénað og vörur á milli eyja og
lands í mörg ár og hef ég aldrei heyrt
að honum hafi hlekkst á svo orð sé á
gerandi. Lipur var hann með af-
brigðum ef þurfti að koma fólki fram
í eyjar og ekki voru það dýrar ferðir
fyrir farþegann.
Ég finn að ég gæti haldið lengi
áfram, það er margs að minnast og á
Eggert stóran sess í mínu lífi. Bless-
uð sé minning Eggerts Björnssonar.
Sigurður Páll Jónsson,
Stykkishólmi.
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Ólafur Ö. Pétursson,
útfararstjóri,
s. 896 6544
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
S. 551 7080
Vönduð og persónuleg þjónusta.
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Flatahrauni 5A, sími 565 5892
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Kistur - Krossar
Prestur - Kirkja
Kistulagning
Blóm - Fáni
Val á sálmum
Tónlistarfólk
Sálmaskrá
Tilk. í fjölmiðla
Erfisdrykkja
Gestabók
Legstaður
Flutningur kistu á
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
milli landa og
landshluta
Landsbyggðar-
þjónusta
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
Guðmundur Þór
Gíslason,
útfararstjóri.
Útfararþjónustan ehf.
Stofnað 1990
Þegar andlát ber að
Síðastliðin 14 ár höfum við feðgar
aðstoðað við undirbúning útfara.
Alhliða útfararþjónusta
Símar: 567 9110,
893 8638 og 897 3020
Rúnar
Geirmundsson
Sigur›ur
Rúnarsson
Elís
Rúnarsson
Hjartans þakkir fyrir samúð og vinarhug við
andlát og útför
MARGRÉTAR A. KRISTÓFERSDÓTTUR
frá Kúludalsá,
Höfðagrund 8,
Akranesi.
Gæfan fylgi ykkur öllum.
Fjölskyldan.
Innilegar þakkir færum við öllum sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
mannsins míns og föður okkar,
ERLENDAR PÁLSSONAR.
Sérstakar þakkir viljum við færa Bjarna Jónas-
syni heimilislækni og Heimahlynningu Krabba-
meinsfélags Íslands fyrir frábæra alúð og góða
umönnun.
Hamelý Bjarnason,
Edda Erlendsdóttir,
Sverrir Páll Erlendsson.
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát okkar ástkæra
sonar og bróður,
SIGMUNDAR VIGGÓSSONAR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheim-
ilisins Sólvangs.
Kristín Guðmundsdóttir,
Vigdís, Lilja og fjölskyldur.
Kæru ættingjar og vinir. Innilegar þakkir fyrir
hlýhug og samúð við andlát og útför
INGÓLFS AGNARS GISSURARSONAR,
Kleppsvegi 34,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild 13D,
Landspítalanum við Hringbraut.
Vilborg Stefánsdóttir,
Guðrún, Gissur, Sæmundur, Auður,
Helga og Arna Ingólfsbörn
og fjölskyldur.
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu vegna
andláts eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
GESTS BREIÐFJÖRÐS SIGURÐSSONAR
skipstjóra,
Þrastarási 2,
Hafnarfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Elísabet Hauksdóttir
og fjölskylda.