Pressan - 12.12.1991, Side 14

14
FIMMTUDAGUR PRESSAN 12. DESEMBER 1991
PRESSAN
Útgefandi
Blað hf.
Framkvæmdastjóri
Hákon Hákonarson
Ritstjóri
Gunnar Smári Egilsson.
Ritstjórnarfulitrúi
Sigurjón M. Egilsson
Auglýsingastjóri
Hinrik Gunnar Hilmarsson.
Dreífingarstjóri
Steindór Karvelsson
Ritstjórn, skrifstofur og
auglýsingar: Hverfisgötu 8-10,
sími 62 13 13.
Faxnúmer: 62 70 19.
Eftir lokun skiptiborðs:
Ritstjórn 621391, dreifing 621395,
tæknideild 620055.
Áskriftargjald 600 kr. á mánuði.
Verð í iausasölu 190 kr. eintakið.
Efnahagsaðgerðir
handa ráðherrum
Eitt af því sem ríkisstjórnin hefur
kynnt sem efnahagsaðgerð að und-
anförnu er breyting á reglum um
skattgreiðslur ráðherra af biíreiða-
hlunnindum. í PRESSUNNI í dag
kemur fram að meö þessum breyting-
um lækka skattar ráðherranna af ráð-
herrabílunum um nokkrar milljónir.
Petta er því ekki efnahagsaðgerð í
venjulegum skilningi þess orðs. Að-
gerðirnar bæta hins vegar hag ráð-
herranna, — bæði þeirra sem nú sitja
og eins þeirra sem áttu sæti í síðustu
ríkisstjórn.
Reglugerð um þessar breytingar er
stefnt gegn túlkun ríkisskattstjóra á
skattalögum. Samkvæmt túlkun
hans áttu ráðherrar að sitja við sama
borð og aðrir þeir sem fá afnot af bíl-
um hjá fyrirtækjum eða stofnunum.
Pessi túlkun er sjálfsagt í takt við rétt-
lætiskennd flestra. Það er eðlilegt að
menn sitji við sama borð og ekki sé
gerður greinarmunur á Jóni og séra
Jóni.
Það er auðvitað óþolandi að ráð-
herrarnir skuli ekki sætta sig við
þessa túlkun eða láta reyna á hana í
eðlilegri skattalegri meðferð ef þeir
telja hana ranga. En það er algjörlega
út í hött að þeir breyti reglum sér í
hag og kynni þær síðan sem almenn-
ar efnahagsaðgerðir.
FJOLMIÐLAR
Pad vantar nýmœli
Ég hef ekki nokkra trú á að
aðstandendum Nýmælis tak-
ist að koma út nýju dagblaði.
Hins vegar vona ég að ég hafi
rangt fyrir mér. Það er nefni-
lega ótrúleg ládeyða yfir fjöl-
miðlunum og hefur verið um
nokkurra missera skeið. Allir
hafa þeir markað sér bás og
sitja þar án ónæðis af öðrum.
Morgunblaðið lifir á þeim
misskilningi að þar sem al-
varlegir hlutir eru sjaldnast
hlægilegir hljóti það að vera
vandað sem er nógu leiðin-
legt. Morgunblaðið er aldrei
gagnrýnið nema á skoðanir
þeirra sem eru á öðru máli en
ritstjórarnir í leiðurum. Það
siglir lygnan sjó; storkar eng-
um og segir sjaldnast aðrar
fréttir en þær sem lesandinn
sá á sjónvarpsstöðvunum
kvöldið áður. DV er fyrir
löngu hætt að vera síðdegis-
blað og er að mestu lagst í
sömu annálaskrifin og Mogg-
inn, fyrir utan einstaka sér-
viskupúkalega spretti. Blaðið
hefur tapað sérstöðunni og
fallið sem fréttamiðill.
Ríkissjónvarpið virðist vera
í svipuðum leik og Mogginn.
Það hengir enginn þann boð-
bera sem ber bara tilkynning-
ar frá stjórnvöldum í bland
við gamlar fréttir. Stöð 2 er
með líflegri fréttapakka en
Ríkissjónvarpið, en hefur
brennt sig nokkuð á skrítnu
fréttunum að undanförnu.
Eins vill fréttatíminn á Stöð-
inni oft verða sambland af
rútínufréttum og einka-
„Ekkert þessu Ifikt gerdist í
skrúðgöngunni á sídasta úri
en það er lýsandi dæmi fyr-
ir ástandið í þjóðfélaginu
að vera kallaður bölvaður
nískupúki og ríkisstjórnin
u
ætti að íhuga það.J
■nBBBIBHMMBSI JÓLASVEINNINN A NYJA-SJALANDI
Beint frá páfanum
„Manninum er ekki gefin kyn-
hvötin til gamans eða leikja _
kynlífið er engin íþrótt.“
Alfreö J. Jolson biskup
Ofsiónauki
„Ég hélt fyrst að ég væri
hreinlega að sjá ofsjónir og
það var ekki fyrr en ég sótti
sjónaukann, sem ég var ör-
ugg um að það vantaði stóra
hluta í húsið."
Jóm'na Gestsdótlir húsireyja
Það má kannski
hafa hag af tapinu
„En það er einhver rosalegur
vilji til að sameinast Þjóðvilj-
anum og öðrum aumingjum
sem eru í gangi.“
Indrlói Þorsteinsson rltstjórl
Þá er hann í vftlausum flokki
„Eg hef engan áhuga á norna-
veiðum."
Karl Steinar Guðnason
alþingismaður
áhugamálum fréttamann-
anna. Ríkisútvarpið birtir lík-
lega heillegasta fréttayfirlitið
af rafmiðlunum. Það vill þó
verða dálítið þurrkuntulegt
og væri steindautt ef Atla
Rúnars og ef til vill tveggja
annarra fréttamanna nyti
ekki við.
Það er kannski ekki hægt
að kvarta yfir því að þessir
miðlar flytji allir fréttir af
sömu málunum. En það er
svo sannarlega hægt að
kvarTa þegar þeir gera það
allir á nákvæmlega sama
hátt. Þótt lífið sé ekki alltaf
dans á rósum þá er það ekki
svona andskoti leiðinlegt.
Gunnar Smári Egilsson
Þar missti Kolaportið
afvænum bita!
„Það er alveg Ijóst að það
verður ekki bútur úr bankan-
um seldur á næsta ár.“
Guðni Ágústsson bankaráðsformað-
ur Búnaðarbankans
Ohæft formannsefni
I viðtali við Tímann um síð-
ustu helgi gaf Guðmundur
Arni Stefánsson, bæjarstjóri í
Hafnarfirði, sterklega í skyn
að hann mundi sækjast eftir
formennsku í Alþýðuflokkn-
um á næsta flokksþingi sem
haldið verður haustið 1992.
Kvað hann tíma kominn til að
meta frammistöðu núverandi
formanns, Jóns Baldvins
Hannibalssonar, og fór ekki á
milli mála hvað bæjarstjórinn
taldi að ætti að koma út úr því
mati.
Nú má ýmislegt um Jón
Baldvin segja. í mínum huga
skiptir meginrnáli að honum
hefur tekist að halda Alþýðu-
flokknum í ríkisstjórn á
fimmta ár og stefnir í að þau
verði að minnsta kosti átta.
Þannig hefur hann tryggt
áhrif alþýðuflokksmanna og
nútímajafnaðarstefnu á
landstjórnina á íslandi. Geri
aðrir betur. En þetta hefur
ekki verið létt verk fyrir for-
manninn því auk andstæð-
inga á stjórnmálavellinum
hafa hans eigin flokksmenn
veist að honum í tíma og
ótíma, ekki síst varaformaður
flokksins, Jóhanna Sigurðar-
dóttir, og Guðmundur Árni.
Sú spurning vaknar í fram-
haldi af Tímaviðtalinu hvort
bæjarstjórinn í Hafnarfirði
eigi eitthvert erindi í for-
mannsstól í Alþýöuflokkn-
um. Um það er ég afar efins.
Guðmundur Árni gerir því
skóna að undir forystu Jóns
Baldvins hafi Alþýðuflokkur-
inn gerst fráhverfur grund-
vallaratriðum í stefnu jafnað-
armanna og um of sótt í hug-
myndasarp markaðshyggju.
Guðmundur er á þeirri skoö-
un að tími sé til þess kominn
að stjórna landinu svo unnt
verði að verja það velferðar-
kerfi sem Alþýðuflokkurinn
hefur átt stærstan þátt í að
koma á.
Þessi afstaða ber vott um
algjöran skilningsskort á
þeim vanda sem við er að
etja í íslenskum þjóðmálum.
Vandinn liggur í því að at-
vinnulífið stendur ekki leng-
ur undir þeim kröfum sem til
þess eru gerðar, meðal ann-
ars í þágu velferðarkerfisins.
Ástæðan fyrir því að svo er
komið er ekki síst sú að á
liðnum árum hefur allt of
mikið og allt of miklu verið
stjórnað á íslandi.
Talsmenn nútímajafnaðar-
stefnu gerðu sér grein fyrir
þessu fyrir löngu. Þeir vilja
virkja markaðsöflin í þágu at-
vinnuuppbyggingar og hag-
vaxtar af því að þeim er annt
um velferðarkerfið og þeir
vita að það er engin önnur
leið fær til að viðhalda því og
Tilfinningasemi, klisjur
og breyskleiki
Kannski greip Gvendur jaki
eitthvað í sig þegar hann sat
fyrir sem Jesús um árið. Að
minnsta kosti talar hann allt-
af eins og hann telji sig hafa
óskorað umboð frá alþýðunni
í landinu. Þá skiptir engu þótt
hann sé að mælast til þess að
vextir af sparifé almennings
verði skornir niður eða skatt-
peningar almennings notaðir
til að halda uppi einhverju
gjaldþrotafyrirtækinu. Á
sama hátt og leikrænir til-
burðir jakans eru klisju-
kenndir eru málatilbúningur
hans og innihald það líka.
Reyndar eru tilburðirnir
þannig að það er ekki hægt
að trúa orði af því sem hann
segir. Hann tekur niður gler-
augun (eins og Lúlli), hallar
sér fram í púltinu, hnyklar
brýnnar og mælir dimmri
röddu, sneisafullri af tilfinn-
ingasemi. Ef hann væri í leik-
listarskóla yrði hann sendur
heim og sagt að finna ein-
efla. í formennskutíð Jóns
Baldvins hefur stefna Al-
þýðuflokksins byggst á þess-
um grundvallarstaðreyndum
og í raun geta ærlegir jafnað-
armenn ekki aðhyllst aðra
stefnu.
Guðmundur Árni Stefáns-
son verður áreiðanlega fyrir-
ferðarmikill í íslenskum
stjórnmálum á næstu árum.
En á meðan hann hefur ekk-
ert betra að bjóða en úrelta
ofstjórnarhyggju í sama anda
og liggur að baki nýrri stefnu-
skrá Alþýðubandalagsins á
hann ekkert með það að
verða formaður Aiþýðu-
flokksins.
Birgir er hagfræðingur hjá
EFTA i Genf.
hverjar raunvcrulegar tilfinn-
ingar í eigin brjósti að spinna
út frá. Maður sem lætur
svona þekkir ekki muninn á
tilfinningum og tilfinninga-
semi.
En kannski er við hæfi að
Islendingar sitji uppi með
verkalýðsleiðtoga eins og
Gvend. Þeir eru hrifnir af
klisjum. Þeir vilja trúa því að
hægt sé að setja plástra á öll
sár, — líka þau banvænu. fs-
lendingar dæla því fé í far-
lama fyrirtæki, lækka vexti
til að skuldurum líði örlítið
betur í örstuttan tíma og þar
fram eftir götunum. Þeim
býður við róttækum lækn-
ingaaðferðum.
Þess vegna eru þeir hrifnir
af mönnum eins og Gvendi,
sérstaklega þegar hann veð-
ur inn í banka og tekur út
sjóði Dagsbrúnar og hneyksl-
ast á því hvað þeir hafa ávaxt-
ast vel. Þeir voru líka hrifnir
af honum þegar hann studdi
síðustu ríkisstjórn við að
koma á atvinnutrygginga-
sjóði og öðru svipuðu, — sem
reyndar stendur óþyrmilega í
þjóðinni í dag.
Annað í fari Gvendar sem
heillar þjóðina er breyskleik-
inn. Þótt fólk viti vel að það
er ófyrirgefanlegt af for-
manni Dagsbrúnar að þiggja
fé af Hafskip og Eimskip þá
getur hún ekki annað en elsk-
að hann fyrir það.
Gvendur og aðrir ámóta
hafa fengið að byggja í kring-
um sig einskonar búlgarskt
valdaapparat í verkalýðs-
hreyfingunni. Þeirsvínbeygja
allar leikreglur lýðræðisins
og koma því þannig fyrir að í
raun eru þeir æviráðnir til
forystu. Þeir henda molum í
lýðinn í gegnum verka-
mannabústaðakerfið (áður
einnig í gegnum lífeyrissjóðs-
lánin).
Þetta hefur þeim tekist
vegna ástar þjóðarinnar á til-
finningasemi, klisjum og
breyskleika.
ÁS
o
o
AAAARR
Ko&Bí MA56- REyf/iR A& ktoMA VírÍMtA
sm'/öxtOA senPiN£Fi4piK/A Þ/skúu ;,,
6 MÍKLA R^£)3r£fNlÁJKAMSti
ÍCt veir Aí» ÍG £R- BAKA
M£D EiMU HE-il'A BH ÍCr
SAMTMÖD HMOKVHb,
Éff H£F MCFníLEóA LÁT5Ð AFA UPP SÁH
D^öSKRÁ MéÐ ÖUUfA GÖASUaI
NýLÍSTApÖNkGERNiH(?A-,
P.O)CKGRÚtBBllNlAM
Ni'tAAJDA ÁRATUGjÞwI

TJÁ BÍDDiA AOLitiS &ÁL€gT!
f>U PBUMR tfÁJTÚfuLEGA Ab þGTTA
EiHKVER RfiSALEO^C. SKAWDAO.
|EN ViÐ ÖRÆ-BWM FntiTAF E-VRÓMÖK-KtAM
PVÍ AÐ P^Ó/AoTERA SJÓÍ/s/IA ER-LEND«S i!