Pressan - 12.11.1992, Page 18

18
FIMMTUDAGUR PRESSAN 5. NÓVEMBER 1992
E R L E N T
JS^Iaður
vikunnar
Repúblikanar í Bandaríkjunum tóku ósigri sínum með reisn. Dan
Quayle varaforseti hughreysti vonsvikna stuðningsmenn sína með eftir-
farandi ummælum: „Ef Clinton á eftir að takast að stýra bandarísku
þjöðinni jafn vel og kosningabaráttu sinni fer allt að óskum.“ Breyting af
þessu tagi á valdastjórnun í lýðræðisþjóðfélagi er ein ánægjulega hliðin á
slíku stjórnarfari.
Það sást ljóslega á fagnaðarlátum Saddams Hussein vegna kosninga-
úrslitanna hversu margar þjóðir rangtúlka grundvallarreglur lýðræðis-
ins. íraski einræðisherrann kýs að líta á ósigur erkióvinar síns, Georges
Bush forseta, sem algjöra niðurlægingu. Lýðræðið felur ekki í sér yfir-
drottnun eins ákveðins manns eða stjómmálaflokks, heldur lýðræðislegt
stjórnarfar, í eiginlegri merkingu þess orðs. Rétt eins og George Bush er
Bill Clinton kjörinn fulltrúi þessa stjórnarfars, sem helst óbreytt þrátt
fyrir að völdin færist í hendur nýrra manna.
Rauðirfánar og
sigð á lofti — öreig-
ar í Biharfagna
„landtöku“.
aðgerðalausir, en í ránsherferðum
þeirra til þessa hefur þeim tekist
að „ræna“ tæplega sex þúsund
hektara lands í eigu ríkis og einka-
aðila, og færa í hendur öreigun-
um.
ÓTTINNVIÐAÐ KÆRA
Fyrir skemmstu fundust lík 37
bænda á hrísgrjónaakri skammt
frá þorpinu Bara og höfðu þeir
verið limlestir á óhugnanlegan
hátt með sigðum. Enginn þorir að
kæra glæpalýðinn sem farið hefúr
um landið eins og eldur í sinu. Til
þess er hann of hættulegur og svo
virðist sem yfirvöld fái ekkert að
gert. Á dögunum handtók lög-
regla sextán öfgasinnaða vinstri-
menn sem liggja undir grun um
að hafa myrt bændurna, en engin
leið er að fá fólk til að bera vitnis-
burð í málinu af hræðslu við
hefnd. í fljótu bragði virðist engin
leið vera út úr ógöngunum sem
Bihar er komið í og h'ta siðmennt-
aðri menn með hryllingi til þeirrar
skálmaldar sem ríkir í þessu kon-
ungsríki glæpanna.
Læknar segja að Honecker sé
nógu hress fyrir réttarhöldin þrátt
fyrir krabbameinið.
Erich
Honecker
Hann hefur haft það ansi
náðugt hann Erich Honecker
frá þvf hann var færður þýsk-
um yfirvöldum í hendur og
sloppið furðuvel við óþægileg-
ar yfirheyrslur, enda skákað í
skjóli hárrar elli og mikillar
vanheilsu. En nú hafa læknar
staðfest að þrátt fyrir krabba-
meinið sé Honecker bærilega
hress og í dag, fimmtudag,
hefjast réttarhöldin yfir honum
í Berlín; réttarhöld sem margir
hafa beðið eftir með mikilli
óþreyju og eiga sér ekki for-
dæmi í sögu þýsks réttarfars.
Fanga númer 2955/92 er gefið
að sök að bera ábyrgð á dauða
fjölda Þjóðverja, sem féllu fyrir
hendi landamæravarða er þeir
freistuðu þess að flýja harðræði
Honeckers í fýrrum Austur-
Þýskalandi. Mikil spenna ríkir í
kringum þetta mál, enda eng-
inn venjulegur maður sem í
dag sest á ákærubekkinn. Um
sjötíu fréttamönnum og jafn-
mörgum áheyrendum verður
leyft að fylgjast með réttarhöld-
unum, sem verða án nokkurs
vafa söguleg. Fyllsta öryggis
verður þó gætt og verður við-
stöddum aðeins leyft að hafa
með sér „litlar handtöskur úr
mjúku efni“ inn í réttarsalinn,
enda svo sem aldrei að vita
upp á hverju menn taka í hita
leiksins. Af sömu ástæðu
munu dómverðir geta krafist
þess að menn skilji skóna sína
eftir ffammi í fatahengi. Dóm-
arinn í máli Erichs Honeckers
hefúr margsinnis lýst því yfir
að hann hafi litla samúð með
hinum ákærða, enda þótt að
hann sé veikur af krabbameini,
og vill afgreiða málið sem fýrst.
Líkast til mun þó reyna á þol-
inmæði hans, en sökum van-
heilsu Honeckers verður að-
eins hægt að yfirheyra hann
tvo daga í viku, í þrjár klukku-
stundir í senn.
Stjórnleysið í ríkinu Bihar á Indlandi
er algjört, þar sem íjölmennur hópur
eignalausra öfgasinnaðra marxista
heldur þjóðinni í heljargreipum.
Byltingarsinnarnir fara ránshendi
um sveitir landsins, yfirtaka jarðir
stóreignamanna og myrða hvern þann
sem á vegi þeirra verður.
Ástandið í Bihar er skelfilegt,
en barist er í borgum og sveitum
landsins nótt sem dag og svo virð-
ist sem hörmungamar ætli engan
endi að taka. Átökin í Bihar, sem
eru afleiðing aldagamallar þjóðfé-
lagsskipunar, standa á milli
tveggja stétta; eignalausra öfga-
sinna sem gera tilkall til landar-
eigna og tiltölulega fárra stóijarð-
eigenda sem reyna allt til að
hindra yfirgang skrælingjanna. Af
870 milljónum íbúa Indlands búa
nær þrír fjórðu í sveitum og flestir
við mjög mikla fátækt, þar sem
þeir eiga sér vart viðreisnar von.
Er ástandið einkum slæmt á
Norður-Indlandi, þar sem fólks-
fjöldinn er langmestur og vanda-
málin að sama skapi stærst.
„HELVÍTr INDLANDS
Bihar er annað stærsta ríki Ind-
Iands en þar búa um 86 milljónir
manna. Orðsporið sem fer af
þessum landshluta er síður en svo
gott og þeir sem geta forðast hann
eins og heitan eldinn, enda vart
óhætt að ferðast þar um nema í
fýlgd með vopnaðri sveit manna.
Álgjör ringulreið ríkir í þessu
„helvíti" Indlands þar sem spill-
ingin er í hámarki og glæpatíðnin
hærri en í nokkru öðru ríki lands-
ins. Það segir sig sjálft að mennt-
un er ekki upp á marga fiska í
slíku landi en rúmlega 60 prósent
íbúa þess eru ólæs og óskrifandi
og eru hvergi fleiri á öllu Indlandi.
Lítill hluti íbúa Bihar á einhverjar
eignir og helmingur landsmanna
telst undir fátæktarmörkum.
Ástandið í Bihar hefúr eðlilega
orðið til að vekja áhyggjur margra
og í nýlegri grein sem birtist í
blaðinu Times of India var Bihar
kallað „konungsríki glæpanna".
Spillingin í þessu illræmda
glæparíki nær ekki aðeins til
þeirra fátæku og þurfandi, því af
hinum 325 þingmönnum sem
starfandi eru í höfuðborginni
Patna eru um 40 yfiriýstir glæpa-
menn, sem víla það ekki fyrir sér
að ræna og myrða blásaklaust
fólk. I Bihar sitja guðfeður stór-
glæpamannanna á valdastóli; inn-
an stjómmálaflokka, dómstóla og
stéttarfélaga.
KOMMÚNISMINN LÍFSEIGUR
í Austur-Evrópu hrundi
kommúnisminn með þvílíku
braki og brestum að það fór ekki
framhjá neinum. Nema ef til vill
skrælingjunum í Bihar, sem enn
aðhyllast marxisma og hafa orð
Leníns og Maós að leiðarljósi.
„Lenín lifir enn í Bihar“ er eitt af
slagorðum þessara sjálfskipuðu
fulltrúa öreiganna í landinu, sem
bera rauðan sigurfána og hafa
hvarvetna hátt. Þeir eru staðráðn-
ir í að bæta hag sinn
og vinna nú hörðum
höndum að því að
ná fram byltingu í
Iandinu.
I því skyni fara
þeir í flokkum um
sveitir landins rupl-
andi og rænandi og
myrða hvern þann
sem reynir að standa
vegi þeirra. Sem
fýrsta sláefið í átt til
umbreytinga miða
þeir allt að því að út-
vega þeim sem ekk-
ert eiga land, þ.e.
flytja eignirnar frá
þeim ríku til þeirra
fátæku. Víst er að
ekki hafa þeir setið
Fórnarlömb skrœl-
ingjanna; 37 bœnd-
ur sem myrtir voru
á hroðalegan hátt.
1« -Stanóncó
Lýðrœðið rangtúlkað
Öhö... ekki henda þeeeu væna mín.
Pað er beet að éq taki þetta
með márá nýja etaðinn...
Skálmöld
I Blhar