Morgunblaðið - 23.04.2004, Síða 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. APRÍL 2004 35
✝ Gísli GuðjónGuðjónsson
fæddist í Villingadal
á Ingjaldssandi 26.
september 1924.
Hann lést á Land-
spítalanum við
Hringbraut föstu-
daginn 16. apríl síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Rakel
Katrín Jóna Jörunds-
dóttir, f. á Brekku í
Mýrahreppi 17.
ágúst 1900, d. 6. maí
1956, og Guðjón
Guðmundsson, f. 2
júlí 1898 í Villingadal á Ingjalds-
sandi, d. 8. júní 1980.
Systkini hans voru sjö og ein
hálfsystir, þar af eru fimm látin,
þau voru Svanborg, Guðmundur
Hagalín, Eiríkur, Guðberta og
Sjöfn. Eftirlifandi eru Sigríður
Jakobína, Bára og Rakel Katrín.
Eftirlifandi eigin-
kona Gísla er Lilja
Benediktsdóttir, f. á
Akranesi 29. júní
1922. Áttu þau sex
börn og tvö stjúp-
börn sem eru Rakel
Þórey Gísladóttir, f.
8. september 1948,
Eygló Gísladóttir, f.
1. nóvember 1949,
Kolbrún Gísladóttir,
f. 27. september
1951, Kristrún
Gísladóttir, f. 13.
ágúst 1953, Róbert
Gíslason, f. 8 nóvem-
ber 1955, Guðrún B. Gísladóttir,
f. 28. nóvember 1960; Ída Berg-
mann, f. 5. maí 1944, Benedikt
Rúnar Hjálmarsson, f. 31. janúar
1946, d. 7. mars 1990.
Útför Gísla verður gerð frá
Akraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Elsku pabbi. Það er svo sárt að þú
skulir vera farinn frá okkur, þar sem
þú varst alltaf til staðar ef eitthvað
bjátaði á. Þær eru svo margar
minngarnar sem við eigum um þig
heima á Vesturgötunni.
Þær voru ófáar útilegurnar sem
við fórum með þér og mömmu og
ekki má gleyma ferðunum í berjamó,
síst af öllu gleymum við fótboltanum
því þú varst mikill aðdáandi ÍA-liðs-
ins. Svona getum við lengi talið upp
því það eru svo margar margar
minningarnar um þig, elsku pabbi.
Þó í okkar feðra fold
falli allt sem lifir,
enginn getur mokað mold
minningarnar yfir.
Við viljum með þessum fáu orðum
þakka þér, elsku pabbi, fyrir allt sem
þú gerðir fyrir okkur og allar sam-
verustundirnar sem við áttum. Hlýj-
ar og góðar minningar verða okkur
öllum styrkur.
Rakel, Eygló,
Kolbrún, Róbert,
Guðrún og Ída.
GÍSLI GUÐJÓN
GUÐJÓNSSON
✝ Guðjón Ólafssonfæddist á Garðs-
stöðum í Ögursveit
við Ísafjarðardjúp 4.
desember 1950.
Hann lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á
Ísafirði 13. apríl síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Ólafur Bjarni Jóns-
son og Guðrún
Hansdóttir frá
Skjaldarbjarnarvík
á Ströndum. Guðjón
var eitt af 14 systk-
inum og er hann hið
fjórða í hópi þeirra til að kveðja
þennan heim. Eftirlifandi systk-
ini Guðjóns í aldursröð eru
þessi: Magnús, Vilborg, Kristín,
Héðinn, Hallvarður,
Ragnar, Ólöf, Ragn-
heiður, Aðalsteinn
og Guðmundur.
Guðjón ólst upp í
Ögursveit. 17 ára
gamall fór hann til
Ísafjarðar og gerð-
ist sjómaður. Síðar
vann hann í frysti-
húsum og við beitn-
ingar bæði á Ísa-
firði og víðar.
Guðjón var ókvænt-
ur og barnlaus.
Hann þjáðist af
heilsubresti síðast-
liðið ár.
Útför Guðjóns verður gerð frá
Ísafjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Fréttin um andlát Guðjóns Ólafs-
sonar kom fáum á óvart sem til
þekktu enda hafði heilsu hans hrak-
að mjög á síðustu mánuðum.
Reyndar hafði Guðjón sagt okkur
fyrir skömmu að nú lyki brátt heim-
sóknarferðum hans á lögreglustöð-
ina á Ísafirði. Hann myndi nefnilega
deyja fljótlega og því yrðu sam-
skiptin ekki mikið lengri okkar á
milli hérna megin en hann sagðist
hitta okkur hinum megin og þá
tækjum við upp samband að nýju.
Guðjón sem í daglegu tali var kall-
aður „Gaui gassa“, kenndur við
Garðstaði í Ögurvík, var góðkunn-
ingi lögreglunnar. Góðkunningi í já-
kvæðustu merkingu þess orðs enda
mikill vinur lögreglumanna allra.
Heimsóknir hans á lögreglustöðina
á Ísafirði, sem og hringingar, skipta
hundruðum, jafnvel þúsundum, og
voru jafnt að nóttu sem degi. Guð-
jón var merkilegur karakter og átti
fáa sína líka og var hann einn af
þessum kynlegu kvistum sem
krydda mannlífið með nærveru
sinni. Hugðarefni hans beindust
fyrst og fremst að heimspekilegum
vangaveltum um frjósemi mann-
anna, kortlagningu hugans og að
samskiptum kynjanna. Um þessi
yrkisefni sín skráði Guðjón ótal
„skýrslur“ eins og hann kallaði það
sjálfur og var hann óspar á að leyfa
vinum sínum að njóta skrifanna.
Guðjón mætti með skýrslurnar á
lögreglustöðina og fékk ljósritað og
var honum mikið í mun að lögreglu-
menn héldu eintaki eftir til aflestrar
og varðveislu á stöðinni. Að Guðjóni
gengnum er til nokkurt safn skrifa
um hans ýmsu hugðarefni og verður
að segjast eins og er að pælingar
hans voru á mörgum sviðum mun
dýpri en okkar hinna. Guðjón orti
einnig ljóð um upplifanir sínar og
lífsreynslu. Oft ræddum við um það
við Guðjón hvort ekki væri rétt að
koma ljóðunum á prent og gefa þau
út. Guðjón tók fálega í það en þótti
vænt um hugmyndina.
Læknisfræðin var Guðjóni hug-
leikin og hafði hann mjög ákveðnar
skoðanir á aðferðafræðinni í þeim
geiranum og var honum nokk sama
hvort skoðanir hans féllu að skoð-
unum sérfræðinga greinarinnar.
Rökfræði Guðjóns var um margt
merkileg og var aldrei komið að
tómum kofanum hjá honum, sama
hvert umræðuefnið var. Hann var
kurteis og heiðarlegur og bar mikla
virðingu fyrir náunganum. Breytti
þar engu þótt hann hafi stundum
orðið fyrir því að menn notfærðu
sér góðmennsku hans og sakleysi,
öllum vildi hann vel og heyrðum við
hann aldrei tala illa um nokkurn
mann, sama hvernig á stóð. Í hvert
sinn sem hann annað hvort heim-
sótti lögreglumenn eða hringdi,
byrjaði hann alltaf á því að spyrja
hvort menn væru uppteknir, enda
ekki ætlun Guðjóns að tefja menn
frá störfum sínum. Heimsóknirnar
og símtölin voru mislöng, allt frá því
að forvitnast bara um hver væri á
vaktinni og upp í lengra spjall um
heima og geima. Óhætt er að segja
að Guðjón hafi kryddað tilveru okk-
ar lögreglumanna með vinskap sín-
um við okkur og er hans sárt sakn-
að. Þá stendur mannlífið á Ísafirði
fátækara eftir að Guðjóni gengnum.
Að endingu birtum við eitt af ljóð-
um Guðjóns sem hann orti fyrir
nokkrum árum. Ljóðið, sem er frá
því í febrúar 1998, á vel við að leið-
arlokum og lýsir um margt sýn
Guðjóns á lífið og samferðamenn-
ina.
Margt og skrýtið útaf ber
og englar vorsins fylgi mér.
Enginn fær þó annan her
en englar vorsins ætla mér.
Í tímans önn ég lifi hér
og margt og skrýtið sumir ætla mér
og í þeim sálin kveinkar sér.
Ég held ég aldrei fari úr lífsins her,
það bjargast nú.
(G.Ó.)
Blessuð sé minning Guðjóns
Ólafssonar.
Jón Svanberg Hjartarson,
Gylfi Þór Gíslason.
Öll höfum við okkar sérstöðu. Og
það er eitt af því sem gerir þessa
veröld svo spennandi og áhuga-
verða. Engir tveir eru eins. Sumir
telja sig þess umkomna að telja sig
eðlilega, en samferðamenn sína
óeðlilega. Guðjón Ólafsson, „Gaui
gassi“ eins og hann var oft nefndur
hér á Ísafirði, er nú fallinn frá. Við-
urnefni Guðjóns er dregið af bæj-
arnafninu Garðstöðum í Ögurvík, en
þaðan var Guðjón. Guðjón var tal-
inn, af sumum, skrítinn og ekki eins
og fólk er flest. En hver er það
ekki? Okkur sem kynntumst Guð-
jóni fannst hann hvorki skrítinn né
illa gefinn, heldur þvert á móti var
hann ágætlega gefinn. Hins vegar
átti hann í erfiðleikum vegna sjúk-
dóms og segja má að hann hafi ekki
farið vel með sig og því fór sem fór.
Guðjón gerði engum mein og sá sem
er meinlaus og gefur jafnframt af
sér til okkar hinna telst til höfðingja
að mínum dómi. Sá sem er ríkur í
veraldlegum skilningi eða valdamik-
ill er ekki endilega höfðingi.
Mörg samtölin áttum við Guðjón
um ýmsa hluti, ekki svo að skilja að
ég hafi áttað mig alltaf á því um
hvað hann var að tala. En oft lá hon-
um mikið á að segja frá uppgötv-
unum sínum, einkum á sviði líf-
fræði, vísinda og ýmissa leyndar-
dóma tilverunnar. Oft lét hann
ýmsar flóknar reikniformúlur fylgja
með leiðbeiningum sínum og ekki
urðu þær alltaf til að auðvelda mér
skilninginn á því sem Guðjón vildi
koma á framfæri. Guðjón hafði
húmor fyrir því ef maður misskildi
hann og stundum ofmat hann skiln-
ing minn á því sem hann var að
túlka. Okkur fannst ástæðulaust að
velta okkur upp úr því.
Þegar ég átti fertugsafmæli í
fyrra tóku nokkrir velgjörðarmenn
mínir til þess ráðs að gera stutta
kvikmynd um lífshlaup mitt, alger-
lega án minnar vitundar. Guðjón
var víst fús til að leika í myndinni,
sem ég sá síðan á afmælisdaginn.
Ekki ætla ég að fjölyrða um leik
Guðjóns í myndinni, sem hann skil-
aði óaðfinnanlega. Hitt vildi ég sagt
hafa að þegar ég þakkaði Guðjóni
fyrir framlagið í myndinni góðu,
nokkrum dögum síðar, sagði hann:
Já, gerði ég þér ekki gott, Hlynur
minn, með leiknum?“ Sannarlega
gerði Guðjón mér gott, en hugurinn
á bak við þetta framlag hans stað-
festi það sem ég vissi svo sem fyrir
að Guðjón var góður drengur og
vildi vel. Með þátttökunni í leiknum
var hann að sýna mér einlæg vin-
arhót.
Nú kveðjum við Guðjón með
ákveðnum söknuði, því hann krydd-
aði bæjarlífið hérna á Ísafirði með
nærveru sinni og án þess að rekast
á samferðamenn sína. Á lögreglu-
stöðinni munum við, vinir Guðjóns,
geyma vel handskrifuðu útskýring-
arnar á uppgötvunum heiðurs-
mannsins, ljóðum og öðrum skrif-
um. Hver veit nema einhvern tíma
fæðist maður sem skilur útskýring-
arnar betur en við. Ég er ríkari eftir
kynni mín af Guðjóni.
Nánustu aðstandendum, vinum
og öðrum er syrgja Guðjón Ólafsson
sendi ég mínar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Hlynur Snorrason.
GUÐJÓN
ÓLAFSSON
Samúðarblóm
Minningarkort
570 4000
Pantanir á netinu: www.redcross.is
Rauði kross Íslands bregst við neyð jafnt innanlands
sem utan og veitir aðstoð er gerir fólk hæfara til að
takast á við erfiðleika og bregðast við áföllum.
Þegar á reynir
Rauði kross Íslands
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
ÖNNU S. GUÐMUNDSDÓTTUR,
Seyðisfirði.
Mikael Jónsson, Lilja G. Ólafsdóttir,
Lovísa Jónsdóttir, Hafsteinn Steindórsson
og fjölskyldur.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærrar eiginkonu minnar, móður okkar,
dóttur og tengdadóttur,
MAGDALENU S. GISSURARDÓTTUR,
Flúðaseli 12,
Reykjavík.
Ragnar Guðsteinsson,
Birgir Karl Ragnarsson,
Óskar Ragnarsson,
Berglind Ragnarsdóttir,
Gerda Guðmundsson,
Guðsteinn Magnússon, Ragna Hermannsdóttir.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og systir,
GUÐBJÖRG EIRÍKSDÓTTIR,
Heiðdalshúsi,
Eyrarbakka,
sem lést á Sjúkrahúsi Suðurlands laugardag-
inn 10. apríl sl., verður jarðsungin frá Eyrar-
bakkakirkju laugardaginn 24. apríl kl. 14.00.
Eiríkur Sigurjónsson,
Sólveig S. Sigurjónsdóttir, Steindór I. Steindórsson,
Bjarni Sigurjónsson, Antonía Sveinsdóttir,
Elín M. Sigurjónsdóttir,
Erla S. Sigurjónsdóttir, Loftur Kristinsson,
Guðbjörg Eiríksdóttir, Sveinn E. Lárusson,
Vigdís V. Eiríksdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
 Fleiri minningargreinar um Guð-
jón Ólafsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.