Morgunblaðið - 29.05.2004, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 LAUGARDAGUR 29. MAÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Í
dag er spennuþrunginn
dagur í lífi 24 grannvax-
inna stúlkna á Íslandi.
Þær hafa undanfarnar
vikur svitnað í líkams-
ræktarstöðvum, legið í ljósa-
bekkjum og hvaðeina sem til þarf
svo að kvöldið í kvöld lukkist.
Hópurinn á ýmislegt sameig-
inlegt. Allar eru stúlkurnar á
aldrinum 18–24 ára, ógiftar og
barnlausar og engin þeirra mun
vera reykingakona. Eflaust eru
flestir lesendur nú búnir að átta
sig á því hvað um er rætt: Jú, í
kvöld skal úr því skorið hver á
landi fegurst er.
Það er svo margt sem ég furða
mig á í sambandi við fegurð-
arsamkeppnir að ég veit vart
hvar skal byrja. Og þó. Skoðum
vefsíðu
keppninnar
um Ungfrú
Ísland í ár.
Þar blasir við
mynd af
stúlkunum
sem keppa til úrslita í kvöld.
Flestar eru síðhærðar, ýmist
ljós- eða dökkhærðar. Íklæddar
rauðum sundfötum brosa þær
blítt til netverjans.
Og ekki er lesefnið síðra. Eft-
irfarandi texta er að finna á síð-
unni: „Keppnin er fyrir sjálf-
stæðar ungar konur sem vilja
læra og fá þjálfun í því að ná
markmiðum sínum. Auk þess öðl-
ast sigurvegararnir tækifæri til
að ferðast til fjarlægra landa sem
fulltrúar Íslands og láta þar gott
af sér leiða í þágu líknarmála og
góðgerðarstarfsemi sem er að-
almarkmið alþjóðlegra fegurð-
arsamkeppna.“
Af hverju ætti það að vera
markmið ungra, sjálfstæðra
kvenna að taka þátt í keppni sem
snýst um að vera sæt, samkvæmt
fegurðarstöðlum sem einhverjir
vafasamir menn, eða auglýsinga-
iðnaðurinn hafa sett? Og hvaða
„markmið“ eru það sem stúlk-
urnar fá þjálfun í að ná? Er það
til dæmis frábær undirbúningur
undir langskólanám, að hafa eytt
mörgum mánuðum í æfingar sem
ganga út á að tipla á sundbol og
háum hælum fyrir framan áhorf-
endur á Broadway? Meðan stúlk-
urnar sýna vel þjálfuð lærin
glymur í borðbúnaði áhorf-
endaskarans, sem gæðir sér á
lambasteik.
Þá má spyrja hvort það teljist
mikilvægt veganesti fyrir stúlk-
urnar að eiga í reynslubankanum
minningu um að hafa tekist að
stynja upp nokkrum setningum
um framtíðaráform í míkrófón á
úrslitakvöldinu? Sennilega
reyndist happadrýgra fyrir þær
að eyða frekar tíma í mennta-
skólanámsbækurnar, sem oft
sitja á hakanum hjá stúlkum sem
taka þátt í fegurðarsam-
keppnum.
Þegar sú „fegursta“ hefur ver-
ið krýnd og situr með kórónu á
sviðinu, grætur af gleði og trúir
þessu varla, hvað skyldi þá taka
við? Þá munu næstu skref vera
ferðir til fjarlægra landa, sem
fulltrúi Íslands, í því skyni að láta
gott af sér leiða í þágu líkn-
armála og góðgerðarstarfsemi.
Enda er það aðalmarkmið al-
þjóðlegra fegurðarsamkeppna að
sögn aðstandenda Ungfrú Ísland.
Þetta fæ ég ekki botn í, hvern-
ig sem ég reyni. Hver eru tengsl-
in milli þess að vera „sæt“ og
vinna að líknarmálum? Væri ekki
nær að spara þá peninga sem
fara í að halda keppnir sem þess-
ar og láta þá renna beint til líkn-
armála í staðinn? Seður það
hungur fátækra barna úti í heimi
að ljóshærð fegurðardís klappi
þeim á kollinn? Þarft er að vinna
að góðgerðarmálum, en smekk-
legra væri að halda fegurð-
arkeppnum utan við þá starf-
semi.
Fegurðarsamkeppnir, hvað
sem aðstandendur þeirra kunna
að segja um þær, eru fyrst og
fremst gróðabissness. Meðal
helstu styrktaraðila eru yfirleitt
sokkabuxnainnflytjendur, lík-
amsræktarstöðvar og fatabúðir.
Keppnin í ár er engin undantekn-
ing. Ekki er ósennilegt að sú sem
þykir hafa fegurstu leggina í
kvöld, verði verðlaunuð af sokka-
buxnainnflytjanda með árs-
birgðum af slíkum buxum.
Líklegt er að titillinn um
sokkabuxnadrottningu ársins
verði eftirsóttur í keppninni enda
vita allar konur að næl-
onsokkabuxur endast stutt.
Það má lengi gera sér mat úr
sætum stelpum. Þegar keppnin
um Ungfrú Ísland.is var og hét
fyrir nokkrum árum, sá ég aug-
lýsingu á vef Flugleiða þar sem
verið var að reyna að selja
bandarískum ferðamönnum helg-
arpakka, en miði á keppnina var
innifalinn í verðinu. Boðskap-
urinn: Komið til Íslands, ríku
Ameríkanar, því þar eru gull-
fallegar konur, tilvaldar til fylgi-
lags. Íslendingar hafa löngum
stært sig af því að vera falleg
þjóð, en sumir myndu líkja þess-
ari áráttu við rasisma.
Einhverjir stuðningsmenn feg-
urðarkeppninnar myndu nú
segja að hún snúist ekki bara um
útlit, heldur einnig um persónu-
leika. Dómnefndin mun, sam-
kvæmt vefsíðu keppninnar um
Ungfrú Ísland, eiga við þær við-
töl, þar sem reynt verður að
„kynnast persónuleika, metnaði,
framtíðaráformum og mark-
miðum keppenda“. Og hverjir
skyldu sitja í dómnefndinni? Jú,
fyrrv. fegurðardrottningar og
fulltrúar þeirra fyrirtækja sem
styrkt hafa keppnina. Þar á með-
al eigandi líkamsræktarstöðvar
og ritstjóri Séð og heyrt. Senni-
lega skiptir ekki máli hver situr í
dómnefnd sem reynir að meta
persónuleika fólks, enda óskilj-
anlegt hvernig hægt er að gefa
einkunn fyrir slíkt. Og til þess að
eiga séns í að fá persónuleika
sinn metinn af þessu fólki, er
auðvitað skilyrði að vera á aldr-
inum 18–24 ára, grönn, ljósabrún
og ógift. Hvað með meydóminnn?
Væri kannski æskilegra að feg-
urðargyðjan væri jafnframt
óspjölluð?
Fallegu stelpurnar sem keppa
í Ungfrú Ísland í kvöld hafa
örugglega eytt miklum tíma fyrir
framan spegil í því skyni að æfa
brosin að undanförnu. En skyldi
keppnin sjálf sýna spegilmynd
þjóðar sem leggur meira upp úr
umbúðum en innihaldi? Mál er að
linni.
Spegill,
spegill…
Líklegt er að titillinn um sokkabuxna-
drottningu ársins verði eftirsóttur í
keppninni enda vita allar konur að
nælonsokkabuxur endast stutt.
VIÐHORF
Eftir Elvu Björk
Sverrisdóttur
elva@mbl.is
✝ Einar Sigurfinns-son fæddist í
Vestmannaeyjum 14.
febrúar 1940. Hann
lést á heimili sínu
miðvikudaginn 19.
maí síðastliðinn. For-
eldrar hans voru Sig-
urfinnur Einarsson-
ar, f. 3.12. 1912, d.
23.2. 2004, og Anna
Ester Sigurðardóttir,
f. 18. nóvember 1919,
d. 19. janúar 1980.
Systkini Einars eru
Sigurfinnur Sigur-
finnsson, f. 18. júní
1944, og Þorbjörg Sigurfinnsdótt-
ir, f. 5. júní 1949, d. 27. nóvember
1996.
Árið 1959 kvæntist Einar Mar-
gréti Bragadóttur. Þau slitu sam-
vistum. Með henni eignaðist hann
tvo syni. Þeir eru: 1) Bragi Ein-
arsson, f. 1. júní 1960, eiginkona
hans er Guðrún Filippía Stefáns-
dóttir, f. 1. des 1960. Börn þeirra
eru: A) Steinunn
Björk, f. 16. mars
1986. B) Stefán Arn-
ar, f. 14. maí 1990. C)
Einar Ágúst, f. 16.
nóvember 1992.
Fjölskyldan býr í
Garðinum. 2) Jó-
hannes Ágúst Stef-
ánsson, f. 22. júní
1961, var ættleiddur
við fæðingu.
Framan af ævi
sinni stundaði Einar
sjómennsku á ýms-
um bátum frá Eyj-
um, en eftir að hann
kom í land vann hann fyrst hjá Ís-
félagi Vestmannaeyja. Þá var
hann nokkur ár hjá SÍS Vöruaf-
greiðslu í Vestmannaeyjum. Síð-
ustu 12 árin hefur Einar starfað
sem afgreiðslumaður hjá Endur-
vinnslunni í Vestmannaeyjum.
Útför Einars fer fram frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum í
dag og hefst athöfnin klukkan 11.
Vertu Guð faðir, faðir minn
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgr. Pét.)
Elsku afi, við viljum kveðja þig
með þessari bæn. Þú varst alltaf svo
hress þegar við hittum þig, síðast í
fermingunni hans Stefáns. Við biðj-
um Guð að geyma þig.
Þín afabörn,
Steinunn Björk, Stefán Arn-
ar og Einar Ágúst.
Hve dýrmæt er Guðs undra náð,
sem upp mig hóf úr synd.
Ég týndur var, mitt reikult ráð,
var ræfill sál mín blind.
Úr þrautum, snörum, hættum hér
mig hefur frelsað náð
og náðin Drottins nægir mér,
hún nær á himna láð.
Og komin heim á ljóssins lóð
við lítum herrann Krist,
og syngjum honum sigurljóð
í sælli himna vist.
Einar bróðir er allur. Hann lést
snögglega að kvöldi 19. maí, við
heimili sitt á Faxastíg 35 í Vest-
mannaeyjum.
Segja má að lífið hafi ekki leikið
við Einar, því snemma á lífsleiðinni
kynntist hann því böli sem fylgir
áfengissýkinni og fylgdi honum um
áratugi. En hann átti því láni að
fagna með aðstoð góðra manna, og
þó sérstaklega fólks innan AA-sam-
takanna, að segja skilið við þá sýki
árið 1978. En frá þeim tíma hefur
Einar verið mjög virkur innan þeirr-
ar hreyfingar hér í Vestmannaeyj-
um, þar sem hann hélt fræðsluerindi
í skólum og víðar og sagði frá sinni
reynslu með þessum harða húsbónda
sem Bakkus er.
Hann hafði alla tíð mikið yndi af
músik, og á árum áður var hann
söngvari með hljómsveitum. Lengst
af söng hann með hljómsveit Sigurð-
ar Óskarssonar og kölluðu þeir sig
SÓ og Einar. Hann tók mjög oft þátt
í kabarettsýningum og fræg eru
Eyjakvöldin hér á árunum, þar sem
hann brá sér gjarnan í gervi Fats
Domino, Louis Armstrong og fleiri.
Þá var Einsi kaldi úr eyjunum í ess-
inu sínu.
Þau 25 ár sem hann átti eftir lifað
frá fyrra líferni var hann sáttur við
Guð og menn. Hann lifði með sínum
hundi og var sjálfum sér nógur.
Hann minntist þess oft hversu
ánægður hann var með það að móðir
okkar náði að lifa það af að sjá hann
snúa baki við áfengisbölinu, en hún
lést í ársbyrjun 1980 mjög snögglega
eins og hann, 60 ára að aldri.
Faðir okkar yndislegur talaði oft
um þá Guðs blessun að fá að lifa það
að eiga með þér þessi ár, eftir að þú
snerir baki við fyrra líferni. Þið
pabbi voruð nánir feðgar. Það leið
ekki sá dagur að þú litir ekki inn til
hans, fyrst á Faxastígnum og síðar á
Dvalarheimilið Hraunbúðir. En þú
keyptir íbúðina hans á Faxastígnum
eftir að hann fluttist að Hraunbúð-
um. Það voru gleðidagar hjá þér og
öðrum eigendum hússins þegar ráð-
ist var í það sl. haust að fara í stór-
framkvæmdir á húsinu utan dyra,
sem er rétt að ljúka nú. Þú komst oft
til okkar Þorbjargar á laugardags-
morgnum í kaffisopa og talaðir um
þessar framkvæmdir og varst með
áform um að nú væri kominn tími að
taka til hendinni innan dyra, sem þú
því miður náðir ekki.
Hinn 23. febrúar sl. misstum við
elskulegan föður okkar, sem lést
EINAR
SIGURFINNSSON
✝ Gunnar Björns-son, sjómaður í
Ólafsfirði, fæddist
22. október 1919.
Hann lést hinn 18.
maí síðastliðinn á
Fjórðungssjúkrahús-
inu á Akureyri. For-
eldrar hans voru Sig-
fríður Björnsdóttir,
f. 18.2. 1897, d. 3.10.
1978, og Björn Einar
Friðbjörnsson, f.
21.2. 1896, d. 22.10.
1924. Systkini Gunn-
ars eru: Baldvin
Björnsson, látinn,
Björn Friðbjörnsson Björnsson,
látinn, Fjóla Baldvinsdóttir, Ólafs-
firði, Héðinn Ósmann Baldvinsson,
Ólafsfirði, Margrét Pollý Baldvins-
dóttir, Reykjavík, Rannveig Júl-
íana Baldvinsdóttir, Hvolsvelli,
Ingvi Kristinn Baldvinsson, Bakka,
Svarfaðardal, Svandís Baldvins-
dóttir, látin, og Vigdís Sigurlaug
Baldvinsdóttir búsett í Reykjavík.
Gunnar kvæntist 25. desember
1940 Birnu Kristbjörgu Björns-
elsdóttur og eiga þau tvær dætur
og sex barnabörn. 5) Gunnar, f. 8.7.
1948, kvæntur Stellu Báru Hauks-
dóttur og eiga þau fjögur börn og
sjö barnabörn. 6) Sigurður, f.
25.10. 1949, kvæntur Ólínu Þor-
steinsdóttur og eiga þau þrjú börn
og fjögur barnabörn.
Gunnar ólst upp á Kleifum í
Ólafsfirði frá sex ára aldri hjá
hjónunum Guðrúnu Þorláksdóttur
og Guðmundi Bergssyni í Hofi.
Skólagangan var stutt, aðeins tveir
vetur í barnaskóla. Hann byrjaði
ungur að sækja sjó og starfaði á sjó
í um þrjátíu ár. Eftir það vann
hann verkamannavinnu, á neta-
verkstæði, við fiskverkun og yfir-
höfuð þá vinnu sem til féll. Gunnar
hafði mikil afskipti af félagsmálum
og var um tíma formaður Verka-
lýðs- og sjómannafélags Ólafs-
fjarðar og sat fyrir þess hönd þing
Alþýðusambands Íslands.
Gunnar var einn af stofnendum
kiwanisklúbbsins Súlur í Ólafsfirði
og var félagi þar til dauðadags.
Hann hafði gaman af hestum og
hestamennsku og var félagi í
hestamannafélaginu Gnýfaxa í
Ólafsfirði.
Útför Gunnars verður gerð frá
Ólafsfjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
dóttur, f. í Vík í Héð-
insfirði 11. maí 1918,
d. á dvalarheimlinu
Hornbrekku Ólafs-
firði 3. júní 2003. For-
eldrar hennar voru
Björn Ásgrímsson, f.
29.6. 1885, d. 22.4.
1943, og Anna Lilja
Sigurðardóttir, f. 19.9.
1890, d. 3.12. 1964.
Birna og Gunnar eign-
uðust sex börn. Þau
eru: 1) stúlka, fædd
andvana í september
1940. 2) Björn, f. 6.7.
1942, kvæntist Klöru
Gestsdóttur, sem er látin, og eign-
uðust þau sex börn og 15 barna-
börn. Sambýliskona Björns er Sig-
ríður Olgeirsdóttir og á hún þrjú
börn. 3) Sævar, f. 3.8. 1943, kvænt-
ist Rannveigu Önnu Hallgríms-
dóttur og eiga þau fjögur börn og
tíu barnabörn, þau slitu samvist-
um. Sambýliskona Sævars er Ólöf
Lilja Stefánsdóttir og á hún tvo
syni og þrjú barnabörn. 4) Birgir,
f. 16.9. 1945, kvæntur Hrefnu Ax-
Það verður skrýtið að koma heim
til Ólafsfjarðar núna og afi ekki þar
til að taka á móti okkur með sínu
hlýja faðmlagi og góðlega brosi, en
ég veit að þú varst sáttur við að fá
að fara án þess að liggja lengi veik-
ur og geta fylgst með öllu fram á
síðasta dag.
Það eru margar minningar sem
koma upp í kollinn á svona stundu
Afi var alltaf stór partur af mínu lífi
þar sem hann og pabbi voru svo
nánir og þegar pabbi var úti á sjó
var afi alltaf tilbúinn að hjálpa til
þegar á þurfti að halda. Þær voru
margar ferðirnar sem við fórum
saman bæði út á Kleifar og fram í
sveitina á hestunum og það var
sama hvert við fórum, alltaf hafði
afi á hreinu öll örnefni og oft furð-
aði maður sig á hvernig hann gat
munað þetta allt. Sérstaklega er
mér minnisstæð ferð sem við afi
fórum saman fyrir nokkrum árum
til Héðinsfjarðar þegar við sigldum
út fjörðinn í renniblíðu og við afi
stóðum saman alla leiðina uppi á
dekki og hann sagði mér frá því
sem við sigldum framhjá. Ekki varð
gleðin minni þegar við sigldum inn
Héðinsfjörðinn og sögurnar sem þú
einn gast sagt svo skemmtilega frá
á ég núna fyrir mig.
Elsku afi, þær voru margar góðu
stundirnar sem við áttum og þú
varst alltaf svo góður. Elsku pabbi
og mamma, ég veit að það verður
erfitt fyrir ykkur að fylgja afa
svona stuttu eftir að við fylgdum
ömmu en núna er þau aftur saman
og ég veit að það er vel tekið á móti
honum.
Elsku afi minn, ég sakna þín
meira en orð fá lýst en ég er bara
þakklát fyrir þann tíma sem við átt-
um saman. Það gæti enginn hugsað
sér betri afa heldur en þig. Megi
guð styrkja okkur öll í sorginni.
Farðu í friði, vinur minn kær,
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær,
aldrei ég skal þér gleyma.
(Bubbi Morthens.)
Guðrún Dröfn Birgisdóttir
og fjölskylda.
Það er svo erfitt að þurfa að
kveðja þig núna, afi, það er bara ár
GUNNAR
BJÖRNSSON