Morgunblaðið - 05.06.2004, Blaðsíða 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. JÚNÍ 2004 41
✝ Signý Sigmunds-dóttir fæddist á
Skriðnesenni 30.
ágúst 1912. Hún and-
aðist á Sjúkrahúsinu
á Hólmavík 29. maí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Sig-
mundur Lýðsson,
bóndi og smiður á
Einfætingsgili, f. 8.
júlí 1880, d. 8. júní
1960, og Jóhanna Sig-
mundsdóttir, hús-
freyja á Einfætings-
gili, f. 23. ág. 1886, d.
13. júní 1969.
Bræður Signýjar eru: Lýður, fisk-
vinnslumaður og bifreiðastjóri á
Akranesi, f. 17. apr. 1911, d. 19. júní
1994, Jón, bóndi á Einfætingsgili, f.
22. nóv. 1914 og Indriði, bóndi í Ár-
dal, f. 26. ág. 1922.
Óspakseyri. Sonur Signýjar og Sig-
urðar er Jóhann Sigmundur, f. 9.
sept. 1950, verkamaður í Reykjavík.
Sambýliskona Sigmundar er Arndís
Birgisdóttir, f. 10. júlí 1948, hús-
freyja í Reykjavík.
Signý ólst upp hjá foreldrum sín-
um á Einfætingsgili og flutti til Ak-
ureyrar 19 ára gömul. Þar bjó hún
með Jóni, fyrri manni sínum, þar til
þau skildu 1950, en þá flutti hún að
Litla-Fjarðarhorni í Kollafirði á
Ströndum þar sem hún hóf búskap
með seinni manni sínum, Sigurði.
Þau bjuggu síðan í Króksfjarðarnesi
frá 1962–70 þegar þau fluttu að
Óspakseyri í Bitrufirði. Þar bjuggu
þau ásamt Sigmundi syni sínum til
1982. Árið 1983 byggðu þau sér hús-
ið Lyngás við Steinadal. Sigurður
lést skömmu síðar og Signý bjó þá
með Sigmundi syni sínum í Lyngási í
allmörg ár, eða þar til hún fór til
dvalar á Sjúkrahúsinu á Hólmavík.
Þar var hún til æviloka.
Útför Signýjar fer fram frá
Hólmavíkurkirkju í dag og og hefst
athöfnin klukkan 14. Jarðsett verð-
ur í Óspakseyrarkirkjugarði.
Signý giftist Jóni
Matthíassyni, gjald-
kera á Akureyri, f. 15.
nóv. 1903, d. 6. apr.
1970, frá Jónsseli í
Hrútafirði. Þau skildu.
Dóttir Signýjar og Jóns
er Ásdís, f. 16. apr.
1943, húsfreyja og
nuddfræðingur á
Hólmavík. Maður Ás-
dísar er Jón Gústi Jóns-
son, f. 20. okt. 1933,
bóndi í Steinadal. Börn
þeirra eru Hrafnhild-
ur, Svanhildur, Jón (dó
ungur), Jón Gísli, Jón,
Jóhanna Signý, Arnar Snæberg og
Árdís Björk.
Seinni maður Signýjar var Sig-
urður Franklínsson, f. 30. júní 1903,
d. 16. sept. 1983, bóndi í Litla-Fjarð-
arhorni, Króksfjarðarnesi og
Þá er hún amma í Lyngási dáin.
Hún var orðin 91 árs og var því södd
lífdaga, sátt við lífshlaupið og tilbúin
til að kveðja þetta tilverustig.
Amma var engin venjuleg kona.
Hún var þvert á móti gríðarlega
mikill karakter og bóhem af guðs
náð. Hún reykti filterslausan Camel
eins og strompur, drakk marga lítra
af kaffi á dag og var sítálgandi og
föndrandi alls konar listaverk í kork
og tré. Öll þessi listaverk, hestarnir,
kindurnar, öskjurnar, speglarnir og
klukkurnar voru ótrúlega vel gerð
og vöktu lukku hvers manns sem sá
þau. Hún var líka mikil leikhús-
manneskja og starfaði lengi í leik-
húsinu á Akureyri og hélt áfram
leikhússtússinu eftir að hún flutti
burt þaðan.
Amma byggði sér hús rétt hjá
Steinadal þegar við vorum lítil og
kallaði það Lyngás. Þar bjó hún með
syni sínum, honum Simma frænda, í
mörg ár. Eftir að amma var flutt í
Lyngás hittum við hana miklu oftar
en áður – við fórum nokkrum sinn-
um í viku í heimsókn. Þær ferðir eru
afar minnisstæðar og margt
skemmtilegt til að rifja upp. Eitt það
skemmtilegasta við að heimsækja
ömmu í Lyngás var að hlusta á sög-
urnar hennar. Þær voru sérlega
skemmtilegar – í dag grunar mann
reyndar að stundum hafi örlítið ver-
ið fært í stílinn. En það gerir ekkert
til. Það var ótrúlega gaman að sitja
og horfa á ömmu tálga út kindur og
hesta og hlusta á sögurnar hennar,
um leið og maður hámaði í sig
heimabakað brauð með spægipylsu
og drakk kaffi með alltof miklum
sykri. Stundum voru líka lummur og
jólakaka á boðstólum til að maula
undir sagnalestrinum og þá söng
amma meðan hún bakaði „Addi kex,
Addi kex, Árdís jólakaka, þetta pex,
þetta pex, amma fer að baka“.
Sögurnar voru af ýmsu tagi – all-
margar voru um Spotta sem var gáf-
aðasti hundur í heimi og hlýddi
ömmu í einu og öllu en aðrar voru
um yfirnáttúruleg fyrirbæri sem
amma hafði mikinn áhuga á, huldu-
fólk sem söng í klettunum á Felli og
drauga sem hrekktu fólk og dýr og
fleira í þeim dúr. Leikhússögurnar
voru líka vinsælar og síðast en ekki
síst óteljandi sögur af ömmu sjálfri
þegar hún var yngri að alast upp á
Gili. Sögurnar af æskuslóðunum
voru margar um prakkarastrik
bræðra hennar – en einhvern veginn
læðist sá grunur að manni að hún
hafi ekki verið neitt skárri en þeir!
Stundum fórum við í gönguferð
upp að „Simmapissi“, sem var
heimatilbúinn gosbrunnur og þar lét
amma okkur leita að sápublómum,
sem við vorum ekki sérstaklega dug-
leg við að finna. Amma átti líka tölu-
krús sem var vinsælt leikfang. Í
henni voru óteljandi tölur sem var
hægt að fara í ýmsa leiki með og
alltaf var amma með í leiknum. Hún
gaf sér alltaf tíma fyrir okkur. Alltaf
var staðið upp og slökkt á sjónvarp-
inu þegar við kíktum í heimsókn og
við fengum frjálsar hendur með
hvaðeina sem við vildum gera heima
hjá henni.
Það er staðreynd að sumt fólk
gefur meira af sér en annað. Amma
var ein af þeim. Það er ekki hægt
annað en að brosa út að eyrum þeg-
ar maður hugsar um hana. Nú er
hún loksins búin að öðlast frið og er
eflaust byrjuð að eyða orkunni í að
tálga, segja sögur, syngja, leika og
bölva af meiri krafti en nokkru sinni
fyrr.
Takk fyrir allt, elsku amma. Það
voru forréttindi að fá að kynnast
þér.
Þín
Arnar og Árdís.
SIGNÝ
SIGMUNDSDÓTTIR
Lífið fer ekki mjúkum höndum
um alla. Ingólfur Franklín var yf-
irleitt kallaður Líni. Hann missti
móður sína þegar hann var fjögurra
ára og heimilinu var skipt upp þeg-
ar hann er sex ára. Þá var hann
sendur á næsta bæ sem var Húsa-
vík. Þar átti hann heima alla tíð.
Hann var samtíða fimm ættliðum í
Húsavík. Lengi framan af var hann
einn af heimilismönnum. En Líni
átti sér draum um að geta búið einn
og vera ekki öðrum háður. Þessi
draumur rættist þegar hann var 79
ára og flutti í eigið hús. Hann bjó
þar til dauðadags og hugsaði um sig
sjálfur að mestu leyti.
INGÓLFUR
FRANKLÍN
✝ Ingólfur Frank-lín Jónsson fædd-
ist í Tungugröf í
Kirkjubólshreppi í
Strandasýslu 22.
ágúst 1913. Hann
andaðist á Hólmavík
28. maí síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Kristín Guðmunds-
dóttir, f. 1875, d.
1917, og Jón Guð-
mundsson húsasmið-
ur, f. 1873, d. 1921.
Systkini Ingólfs voru
Guðmundur, Ingunn
Sigríður og Kristín,
öll látin. Frá sex ára aldri til
dauðadags var Franklín til heim-
ilis í Húsavík í Kirkjubólshreppi á
Ströndum.
Ingólfur verður jarðsunginn frá
Kollafjarðarneskirkju 5. júní og
hefst athöfnin klukkan 11.
Líni fékk berkla og
var langdvölum á Víf-
ilsstöðum og Landspít-
alanum. Þegar hann
var heima stundaði
hann venjuleg bústörf.
Líni hafði mjög gaman
af hestum og kúm en
var minna fyrir sauð-
féð. Hann hafði mikið
yndi af allri ræktun.
Sem dæmi um það má
nefna að hann kom sér
upp gróðurhúsi við
húsið sitt þar sem
hann ræktaði bæði
blóm og grænmeti.
Líni átti einnig fjölmörg önnur
áhugamál, m.a. náttúruna, landa-
fræði og ýmiss konar handavinnu.
Hann var mikill áhugamaður um
fugla og hlóð meðal annars hreið-
urstæði fyrir teistu til að hæna hana
að til varps. Þessi aðgerð bar góðan
árangur. Líni las mjög mikið og átti
mikið af bókum. Hann var fróður
um marga hluti og mikið var af hon-
um að læra.
Ég tel það hafa verið mikil for-
réttindi að kynnast honum og einnig
fyrir börnin mín að fá að umgangast
hann. Hann var fasti punturinn í til-
verunni og miðlaði þekkingu á land-
inu og fólki milli kynslóðanna.
Blessuð sé minning Lína.
Hafdís Sturlaugsdóttir.
Fallinn er í valinn Ingólfur, Líni
eins og hann var alltaf kallaður,
tæplega 91 árs.
Ungur missti hann móður sína og
var þá tekinn í fóstur hjá frændfólki
sínu í Húsavík og átti þar heima alla
sína tíð.
Líni var hávaxinn, grannur, bros-
mildur og ljúfur í viðmóti. Hann var
einstakt snyrtimenni og heimilið
hans bar þess vott.
Hann bakaði brauð, eldaði góðan
mat og sá alveg um sig sjálfur, en
að sjálfsögðu hafði hann góðan
stuðning heimamanna í Húsavík alla
tíð.
Áhugamál hans var handverk og
garðrækt, enda laginn til þeirra
verka.
Í bókinni Vefnaður á 19. öld og
fyrri hluta 20. aldar sem Halldóra
Bjarnadóttir frá Blönduósi tók sam-
an og kom út 1966, segir á bls. 164:
Til gamans má geta þess að þeg-
ar ársritið Hlín hét verðlaunum fyr-
ir bezt gerða smáteppið, hæfilegt
framan við rúm, eða undir lítið borð,
þá var það karlmaður í Stranda-
sýslu, sem hreppti verðlaunin: Ing-
ólfur Jónsson, Húsavík. Teppið var
útsaumað með íslenzku bandi, sem
Ingólfur hafði unnið, og mynztrið
hafði hann líka gert.
Það þurfti mikið til að fá verðlaun
frá Halldóru Bjarnadóttur eins og
margir vita.
Líni kom sér upp gróðurhúsi og
þar ræktaði hann sitt grænmeti.
Daginn áður en hann veiktist var
hann búinn að setja niður margar
tegundir af grænmeti og sumar-
blóm í gróðurhúsið, með góðra
manna hjálp.
Við hjónin erum þakklát fyrir
samfylgdina í tuttugu ár um leið og
hann kveður þetta líf og sveitina
sína og teljum okkur ríkari að hafa
kynnst reynslumiklum manni.
Við sendum öllum aðstandendum
samúðarkveðjur.
Svanhildur og Sturlaugur
Grétar.
Okkar ástkæra,
GUÐNÝ HÖDD HILDARDÓTTIR,
lést aðfaranótt mánudagsins 31. maí.
Jarðarförin tilkynnt síðar.
Einar Hildarson,
Guðný Egilsdóttir, Sigurður Einarsson,
Eva G. Sigurðardóttir,
Erna G. Sigurðardóttir,
Anna S. Sigurðardóttir, Kamel Benhamel,
Oddný Þ. Sigurðardóttir, Hrafn S. Melsted,
Sigurður Már, Sigursteinn Orri,
Örn Calvin, Sólon og Embla Signý.
Elsku faðir okkar, tengdafaðir og afi,
KRISTJÓN ÓMAR PÁLSSON,
áður til heimilis að Geldingaá,
í Leirá og Melasveit,
verður jarðsettur frá Hallgrímskirkju í Saur-
bæ á Hvalfjarðarströnd mánudaginn 7. júní
kl. 14.00.
Sigrún Ómarsdóttir, Sigurður B. Magnússon,
Sigríður Alma Ómarsdóttir, Kári V. Rúnarsson,
Ólafur Ómarsson,
Halldóra Harpa Ómarsdóttir,
Hafdís Telma Ómarsdóttir, Finnur Jónsson
og barnabörn hins látna.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HÉÐINN JÓNSSON,
Þórðarsveig 1,
Reykjavík,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 25. maí.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju mánu-
daginn 7. júní kl. 13.30.
Guðmann Magnús Héðinsson, Guðríður Þorkelsdóttir,
Ólafía Héðinsdóttir,
Sigurjón Héðinsson,
Margrét Héðinsdóttir, Henry Kristinn Hansen,
Þóranna Björg Héðinsdóttir, Örn Stefánsson,
Júlíana Jóna Héðinsdóttir, Otto Björn Erlingsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Þökkum vinarhug við andlát föður okkar,
tengdaföður, afa og bróður,
HARALDS BLÖNDALS
hæstaréttarlögmanns.
Þórarinn Blöndal, Hanna Hlíf Bjarnadóttir,
Gunnar Örn, Unnar og Marsibil,
Margrét H. Blöndal,
Sölvi Magnússon,
Steinunn H. Blöndal, Guðfríður Lilja Grétarsdóttir,
Sveinn H. Blöndal,
Halldór Blöndal,
Ragnhildur Blöndal.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
PETRA FANNEY ÞÓRLINDSDÓTTIR,
Álftamýri 30,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtu-
daginn 3. júní.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju mánudaginn
14. júní kl. 13:30
Ragnar Ingólfsson, Guðbjörg Bjarnadóttir,
Ólafur Ingólfsson, Inga Svala Jónsdóttir,
Guðlaug Ingólfsdóttir,
Sigríður Ingólfsdóttir, Björgvin Kristjánsson,
Vigdís Ingólfsdóttir, Ólafur Atli Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.