Íslendingaþættir Tímans - 22.04.1970, Qupperneq 31

Pétur Jónsson í Árhvammi er
sonur hjónanna Hildar Benedikts-
dÓttur, Jónssonar frá Auðnum og
Jóns Pétnrssonar bónda í Mjóadal
í Bárðardal, Stórulaugum og víðar,
Péturssonar, Jónssonar bónda á
Hólmavaði, Magnússonar. Er fjöl
menni komið frá þeim feðgum,
Jóni og Magnúsi, þar á meðal
flest skáldin í Aðaldal.
Á nýársdag 1926 gekk Pétur í
Árhvammi að eiga unnustu sína,
Regínu Frímannsdóttur, og það er
það skynsamlegasta sem hann hef
ur gert á ævi sinni, hvílik kona
sem hún hefur verið honum.
Regína Kristjana, eins og hún
heitir fullu nafni, er dóttir hjón-
anna Guðrúnar Jónatansdóttur,
Hjálmarssonar bónda á Hömrum í
Reykjadal, og Frímanns Þórðarson
ar bónda í Yztahvammi og Jódís-
arstöðum, Þorkelssonar bónda á
Núpum, Þórðarsonar. Bróðir Þórð-
ar í Yztahvammi var Árni Þorkels
son Grímseyjarjarl. Eru nöfnin
Þorkell og Þórður mjög ríkjandi í
ættinni.
Foreldrar Regínu bjuggu fyrst á
KvíslarhóLi á Tjörnesi en síðan á
Húsavík. Móður sína missti hún 6
ára gömul. Þegar hún var 11 ára
gömul kom hún fyrst í Laxárdal
og hefur átt þar heima síðan.
Frú Regína hefur ekki legið á
liði sínu um ævina. Hún hefur
gengið með áhuga og hörku að
hverju vekri og gengur enn. nærri
64 ára gömul. Þó hefur heilsan
verið biluð nú í nærfellt 24 ár.
Þegar þau hjónin fluttu í Kast-
hvamm 1928, voru húsakynnin,
sem þau fluttu í léleg, jafnvel að
þeirra tíma kröfurn. Eldhúsið var
til dæmis gömul skemma, sem lag-
færð hafði verið svo hún gæti bor-
ið það nafn. Hún hafði alla þá
ókosti sem eitt hús getur haft:
Hún var lág, köld og dimm, en
við umgengni þeirra hjóna varð
jafnvel þetta hús viðkuunanlegt.
Þau hjón bæði hafa alltaf haft lag
á því að gera heimilislegt í kring
um sig, og því ánægjulegt er til
þess að vita, að þau búa nú i
góðri íbúð og við flest þægindi.
Þegar þau Árhvammshjónin
stofnuðu heimili höfðu þ___ekk
ert jarðnæði og mátti því álíta
eðliiegt að þau hefðu flutt í kaup-
stað. Em það var að minnsta kosti
fjarri Pétri .Hann var bundinn
seskusveit sinni þeim böndum,
sem hann vildi ekki slíta.
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
Engum er fært að dæma um það
hvað öðrum er fyrir beztu, þótt
gjarna sé það gert. Hér verður ekki
heldur reynt að gera það upp,
hvort heppilegra hefði verið fyrir
þau hjón að flytja í kumstað. En
fyrir sveit þeirra var það happ að
þau fóru ekki. Pétri hefðu eflaust
staðið margar leiðir opnar á víð-
ari vinnumarkaði, vegna ágætrar
verkhæfni á mörgum sviðum.
Hann hefði ef til vill átt léttari
starfsdag, en þá er spurningin,
hvort hann hefði skilað þjóðinni
jafnmiklu dagsverki. Og þjóðfélag
inu er það mest um vert hvílíkan
ávöxt dagsverk þegnanna ber
hverju sinni.
Hjónin í Árhvammi hafa eign-
azt ellefu börn. Þrjú misstu þau,
stúlku á 4. ári, aðra á 12. ári og
dreng á fyrsta mánuði. Hin eru
ÖU uppkomin og hafa staðfest ráð
sitt. Þau eru þessi:
Hildur, húsfreyja á Dalvík, Guð-
rún, húsfreyja á Árhólum i Lax-
árdal, Jón, bóndi á Árhvammi,
liallsrímur, húsasmíðarnp;*i'": í
0
Framhald af bls. 32.
um á tilheyrendum sínum. Langt
er síðan ég varð Baldvini samferða
á fundi, ©r hann var erindreki SÍS
og jafnframt lítilsháttar þátt-
takandi. Við höfðum meðferðis
kvikmyndavél. Hann var ávallt iafn
upplífgandi. Og mér virðist hann
samur og jafn nú, er ég hef setið
með honum fundi Samvinnutrygg-
inga, og aðra fámennari trygginga-
fundi, síðustu árin. Sami áhuginn,
fjörið og glaðværðin.
Baldvin ritstýrir nú smæsta
blaði landsins, Gjallarhominu.
Hann hefur kunnað svo með að
fara, að geta þjappað saman kjarn-
miklu efni í örstuttum greinum,
svo eftir er tekið, má s.-gja um
samstarfsmenn hans við blað-
ið. Hann er afbragðs rit-
snjall, er hann vill það
við hafa, og hefur tamið sér þarna
stuttorðan blaðastíl og gagngeran.
TeJ ég að stóru blöðin gætu hér
mikið lært af hinu smæsta.
Geta má þess hér, að þá er Bald
vin dvaldist sér til heilsubótar suður
í löndum og síðar í Hveragerði,
tók hann sig til og þýddi vel og
vandlega, merka bók siðfræðilegs
og trúarlegs efnis, eftir víðkunnan
kennimann, dr. Vinsent Pale. Það
Kópavogi, ÞorkelJ stund-i irá húsa
smíði, Þórður, skytta á Húsavík,
Pétur, útgerðármaðu. á Húsavík
og Aðalsteinn fulltrúi á Húsavík.
ön eru systkinin ág‘vvt' °ólk,
starfhæf og vel kynnt hvar sem
þau koma fram.
Það sézt á framanrituðu, að þau
Árhvammshjónin hafa haft eitt
hvað við að vera um ævina og að
oft hefur hlotið að vera þungt fyr-
ír fæti. í byrjun búskapar þeirra
skail á hin illvíga fjárhagskreppa,
sem allt ætlaði að leggja í rústir.
Kom það auðvitað sérstaklega illa
við þá, sem voru að byrja húskap
eignalausir. Það hlutu að verða
erfiðleikar með afkomuna. En
kjarkur þeirra hjóna oe br^ut-
seigja var mikil og sigraði að lok-
um. Það ér mikill arfur sem þau
hiskíla bióðinni.
Að endingu sendi ég Pétri og
Regínu mínar beztu hamineiuósk
ir með framtíðina oe v^kka lrynn-
in á liðnum árum. — Vinur.
hefur ekki verið gert með hang
andi hendi að ljúka þýðingunni og
k„ma bókinni á prent.
Baldvin er kvæntur Gróu Ás-
mundsdóttur frá Akranesi, mætri
dugnaðar- og forstandskonu. Þau
eiga tvo sonu: Kristján, er stund
að hefur lækningar um nokkur ár
í Svíþjóð, en er nú nýtekinn við
embætti sjúkrahúslæknis í Stykkis
hólmi og Gunnlaug rafvirkja.
Um 40 ára skeið hef ég notið
óbrigðullar runáttu Baldvins Þ.
Kristjánssonar. Ég bið honum vel-
farnaðar, er hann fetar nú inn á
sjöunda áratug ævi sinnar. Fvrst
og fremst óska ég þess, að ’ann
megi varðveita Ifsþrótt sinn tii
hinztu stundar, sem ég treysti að
sé ennþá langt undan. Menn með
hans hugarfari ala jafnan með sér
næg hugðarefni, sem þeir miðla
samferðamönnum í ræðu og riti
af ..fiársióði síns hjarta“.
Og að lolcnum þessum línum
finnst tilhlýðilegt að tileinka
Baldvini þessaT ljóðlínur úr einu af
kvæðum Þórodds Guðmundssonar:
Um eilífð varir æskugleði mín.
Ást, ég fagna því að hafa lifað.
Kristján Jónsson,
frá Garðsstöðum.
3!
BALDVIN Þ. KRlSTJÁNSSON