Morgunblaðið - 02.12.2004, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 02.12.2004, Blaðsíða 28
28 FIMMTUDAGUR 2. DESEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ UMRÆÐAN Í SEPTEMBER sl. komu frá fé- lagsmálaráðuneytinu fyrstu tillögur nefndar um sameiningar sveitarfé- laga, í átaki um eflingu sveitarstjórn- arstigsins. Um margt eru þetta for- vitnilegar tillögur, enda var haft samráð við sveitarfélögin. Boðað er að í desember muni líta dagsins ljós endanlegar tillögur sem kosið verður um í apríl n.k. Gott er að vita til þess að kosið verður um sameining- artillögurnar og sveitarfélögin ekki þvinguð saman. Reynsla lýðræð- isríkja af slíku athæfi er ekki góð, enda sjálfsstjórnarréttur sveitarfé- laga ein af forsendum tilveru þeirra. En hvaða verkefni það eru, sem ríkið ætlar sveitarfélögunum að vinna eftir sameininguna hefur nánast ekk- ert verið gefið út um. Vissulega hafa mörg verkefni verið nefnd til sög- unnar og sveitarfélögunum lofað samráði áður en til flutningsins kem- ur, en m.v. núverandi stöðu mála ligg- ur ekkert fyrir með vissu hvaða verk- efni eigi að flytja. Ef það hefði legið fyrir áður en nefndin kom með sínar tillögur hefði það einfaldað ferlið allt, bæði fyrir nefndina sem og sveit- arfélögin til að taka afstöðu til tillagn- anna. Hver skyldi svo reynslan vera af tilfærslu verkefna frá ríki til sveitar- félaga? Þegar grunnskólarnir voru fluttir til sveitarfélaganna kom ríkið með auknar kröfur á hendur sveit- arfélögunum, kröfur sem því hafði ekki tek- ist að uppfylla sjálfu ellegar vildi ekki kosta til, t.d. um einsetningu skóla og aukna faglega þjónustu til handa nemendum sem eiga við erfiðleika að etja. Önnur reynsla af þess- um tilflutningi verk- efna er sú að sveit- arfélögin sameina sig sjálf eftir þörfum, því þau finna út hvað hvert og eitt þeirra ræður við, þegar verkefnin eru ljós. Óþarfi er að sameina sveit- arfélög bara til að sameina, ef vilji íbúanna er annar. Ýmsar rannsóknir styðja það að íbúar lítilla sveitarfé- laga eru ánægðir með stöðu sína, t.d. félagslega, enda er nálægðin við hluta stjórnvalda meiri. Sá galli er á til- lögum fyrrgreindrar nefndar, að eitt markmið tillagna hennar er að eftir sameiningu sveitarfélaganna eiga þau að hætta samvinnu við önnur sveitarfélög um lögbundin verkefni. Samvinna sveitarfélaga, um verkefni sem krefjast mismikils mannfjölda á bak við sig, hefur verið með ágætum sl. ár og hví skyldi sú ekki verða raun- in áfram? Auk verkefna um grunn- skóla má nefna sorpmál, veitur, barnaverndarmál, brunavarnir og rekstur sameiginlegra starfsmanna, t.d. um ferðamál, skipu- lagsmál og at- vinnuþróun. Og fleira mætti telja til. Sveitarfélögin eru semsagt að fá skilaboð um að sameinast, en vita í reynd ekki til hvers er ætlast af þeim eftir sam- einingu. Nú er það svo að verkefnin eru mis- munandi og þ.a.l. þurfa einingarnar á bak við þau að hafa lágmarks- stærð til að hagkvæmni verði náð, fjárhagslega en ekki síður faglega. Nær hefði verið að ríkisvaldið hefði skilgreint í upphafi hvaða verkefni sveitarfélögunum stæði til boða að yf- irtaka áður en sameiningartillög- urnar voru lagðar fram. Ef t.d. fé- lagsþjónusta hverskonar yrði á höndum sveitarfélaganna, hvaða vissu hafa þau þá fyrir því að ekki hellist yfir þau enn fleiri lög og reglu- gerðir án þess að nokkur umbun fylgi með? Sem dæmi má nefna tilskipanir hverskonar frá ESB sem þarf að taka upp hér á landi trekk í trekk þó svo að sérstaða Íslands sé svo augljós m.v. þéttbýl og misvel stödd Evr- ópuríki. Ríkið vill færa verkefni til sveitar- félaganna, m.a. með þeim rökum að nálægðin og staðbundin þekking geri þau betur í stakk búin til að sinna þeim. Á sama tíma stefnir allt í að rík- ið vilji hafa á sinni könnu þau land- svæði sem sveitarfélögin hafa um ald- ir nýtt sér og mikil og dýrmæt staðbundin þekking liggur fyrir um. Er hér átt við ásælni ríkisvaldsins til hálendisins. Sum hver landsvæðanna hafa sveitarfélögin trúað að þau ættu, enda haft gögn því til staðfestingar. Á hálendinu liggja m.a. tækifæri íbú- anna í dreifbýlissveitarfélögunum til nýrra verkefna, nú þegar hinn hefð- bundni búskapur á undir högg að sækja. En þar getur lítt gerst þessi árin meðan óvissuástand er þegar ríkið vinnur að því að slá undan sveit- arfélögunum þessum framtíðarmögu- leikum íbúanna til nýsköpunar. Ein- staklingar og fyrirtæki, með stuðningi þeirra sveitarfélaga sem við á, eru líklegri til að finna hentug tækifæri til nýtingar hálendisins fremur en ríkið sem stór eignaraðili. Þó svo að sveitarfélögunum sé áfram ætlað skipulagsvaldið á hálendinu, þá mun slíkt ekki duga ef eigandinn, þ.e.a.s. ríkið með alla sína flóknu yf- irbyggingu, vill ekkert aðhafast. Á heildina litið má segja að hér sé á ferðinni tvískinnungur ríkisvaldsins, annarsvegar á að treysta sveit- arfélögunum fyrir óskilgreindum verkefnum í byggð, en hinsvegar er þeim ekki treystandi fyrir hálendinu á sínu landsvæði þó þar liggi fyrir þekkingin á þeim. Þá skýtur það skökku við að á sama tíma og einka- væðing ríkisfyrirtækja eigi sér stað, þá sé verið að ríkisvæða hálendið og ríkið gert að stærsta landeiganda landsins. Sveitarfélögin eru tæki til valddreifingar og sá er einnig til- gangurinn með starfsemi þeirra og fyrirhugaðri eflingu þeirra. Hið póli- tíska vald í sveitarfélögunum er nær íbúunum og sjónarmið einstakling- anna fær meiri hljómgrunn, m.v. hjá ríkinu. Nær væri því að ný þjóð- lendulög væru sett m.t.t. nýtingar há- lendisins, á þá vegu að þau landsvæði sem einstaklingunum tekst ekki að sanna eignarétt sinn á, myndu til- heyra sveitarfélögunum. Í ljósi þess að þessi árin er rætt tilflutning verk- efna frá ríki til sveitarfélaga, þá þarf ríkið að sýna sveitarfélögunum það traust að þeim sé treystandi fyrir fleiru en nærþjónustu í byggð. Um samskipti ríkis og sveitarfélaga, tilfærslu verkefna og landareigna Erlingur Freyr Jensson gagnrýnir ríkisvaldið í sambandi við kennaraverkfall ’Á heildina litið má segjaað hér sé á ferðinni tví- skinnungur ríkisvaldsins, annarsvegar á að treysta sveitarfélögunum fyrir óskilgreindum verk- efnum í byggð, en hins- vegar er þeim ekki treystandi fyrir hálend- inu á sínu landsvæði.‘Erlingur Freyr Jensson Höfundur býr í Ásahreppi og stundar diplómanám í opinberri stjórnsýslu við HÍ. FRAMTÍÐ skólamála hefur tals- vert verið í umræðunni á síðustu mán- uðum, ýmissa hluta vegna. Kennaraverk- fallið vakti umræðu um forgangsröðun ís- lenskra stjórnvalda og hve lágt menntamálin eru á þeim lista. Fráv- ísanir þeirra sem hlé höfðu gert á námi sínu í framhaldsskólana var fáheyrð og skortir enn skýringar á þeim enda eigum við heimsmet í brottfalli. Leiðin er varla að loka skólunum fyrir þeim sem um tíma hafa „fallið á brott“ úr framhaldsskóla án þess að ljúka námi. Þá var það vondur viðsnúningur hjá Háskóla Íslands að hafna um skólavist þeim sem ekki hafa lokið stúdentsprófi af bóknámsbraut en hafa slíkt próf af starfsbrautum eða sambærilega reynslu úr skóla lífsins sem HÍ hefur heimild til að meta að jöfnu. Allt út af fjársvelti og skilnings- leysi stjórnvalda á mikilvægi mennt- unar. Steininn tók síðan úr þegar mennta- málaráðherra kynnti fyrir Alþingi fyrirætl- anir sínar um að hækka innritunargjöld í rík- isháskólana um 40% og stíga þar með skrefið yf- ir í innheimtu skóla- gjalda á grunnnám í rík- isháskólana. Án þess að viðurkenna að svo sé. Lítill bragur yfir þeim feluleik og varla merki um forgangsröðun í þágu skólamála. Fjárfestingar í framtíðarskólanum Ég kynnti í Morgunblaðsgrein í byrj- un október sérstakt fjárfestingarátak sem Samfylkingin vill beita sér fyrir í menntamálum. Greinin hét „Fjárfest í Framtíðarskólanum“ og fjallaði um þau áform og markmið sem mennta- sókn Samfylkingarinnar hefur og hvernig við viljum sjá framtíðarskól- anum fyrirkomið. Slíkt fjárfest- ingarátak er sú forgangsröðun sem á að eiga sér stað í samfélaginu í þágu menntunar í landinu. Markmiðin með átakinu eru fjölda- mörg og nokkur þau helstu eru að: – Fjölga þeim sem útskrifast með framhaldsskólapróf og háskólapróf í hverjum árgangi um 25%. – Tryggja öllum skólavist í fram- haldsskólum sem eftir henni sækjast. – Ráðast í átak til að efla starfs- námið, draga úr brottfalli í framhalds- skólum og fjölga styttri náms- brautum við framhaldsskólana. – Bæta aðstöðu símenntunarstöðv- ana, færa þær frá fjárlaganefnd til ráðuneytis menntamála og efla fjar- námið bæði á framhaldsskóla- og há- skólastigi. – Tekjustofnar sveitarfélaga verði auknir í samningum við ríkisvaldið þar sem tekið verður mið af frekari eflingu grunnskólans og gjald- frjálsum leikskóla. – Undirbúa gjaldfrjálsan leikskóla í áföngum með auknum tekjum frá rík- isvaldinu. – Stofna framhaldsskóla fyrir full- orðna sem regnhlíf yfir fullorð- insfræðsluna í landinu. – Ráðast í frekari eflingu fullorð- insfræðslunnar með nýju tækifæri til náms fyrir þá sem hafa horfið frá námi, vilja bæta við menntun sína eða eru atvinnulausir. – Endurskoða námsskrá grunn- skólanna og notkun samræmdra próf á grunnskólastigi og leggja þau af á framhaldsskólastigi. Sérstöðu skól- anna á að standa vörð um. Við verðum að gera betur Við teljum að fjárfestingarátak okkar, sem er á bilinu 12–15 milljarðar á kjörtímabili tvö kjörtímabil í röð, muni leiða til varanlegrar hækkunar landsframleiðslu á mann um 3–6%, þegar áhrifin eru komin fram að fullu. Á tveimur kjörtímabilum hækkar landsframleiðslan vegna fjárfesting- anna um 1%-stig. Samkvæmt rann- sókn OECD eru langtímaáhrif á af- köst af einu viðbótarári menntunar meðal fullorðinna almennt á bilinu 3–6%. Segir það meira en mörg orð um mikilvægi forgangsröðunar í þágu menntunar. Staða okkar í menntamálum er ein- faldlega ekki nógu góð og engin merki eru um að það sé að vænta breytinga til hins betra. Skólagjaldavæðingin bendir a.m.k. ekki til þess. Það strandar á stjórnvöldum. Þau standa gegn frekari menntasókn okkar vegna þess að ekki eru settir nægj- anlegir fjármunir til menntamála. Framtíðarskólinn og skólagjaldavæðingin Björgvin G. Sigurðsson skrifar um skólamál ’Steininn tók síðan úrþegar menntamálaráð- herra kynnti fyrir Al- þingi fyrirætlanir sínar um að hækka innrit- unargjöld í ríkishá- skólana um 40% …‘ Björgvin G. Sigurðsson Höfundur er þingmaður Samfylkingarinnar. Eftirfarandi greinar eru á mbl.is: Sveinn Aðalsteinsson: „Nýj- asta útspil Landsvirkjunar og Alcoa er að lýsa því yfir að Kárahnjúkavirkjun, álbræðsl- an í Reyðarfirði og línulagnir þar á milli flokkist undir að verða „sjálfbærar“!“ Hafsteinn Hjaltason: „Landa- kröfumenn hafa engar heimild- ir fyrir því, að Kjölur sé þeirra eignarland, eða eignarland Biskupstungna- og Svínavatns- hreppa.“ María Th. Jónsdóttir: „Á land- inu okkar eru starfandi mjög góðar hjúkrunardeildir fyrir heilabilaða en þær eru bara allt of fáar og fjölgar hægt.“ Guðmundur Hafsteinsson: „Því eru gráður LHÍ að inntaki engu fremur háskólagráður en þær sem TR útskrifaði nem- endur með, nema síður sé.“ Á mbl.is Aðsendar greinar MÁNUDAGINN 22. nóv. sl. vitna Staksteinar Morgunblaðsins í ráðherra sem ,,föndrar“ við byggðamál í ráðstjórninni ís- lenzku. Á vef sínum hafði frúin, sem ,,dútlar“ við byggðastefnu, fært Morgunblaðinu sér- stakar þakkir fyrir ,,afar vandaðar greinar um Vestfirði og Norðurland vestra“. Það var vonlegt að ,,föndur“-frúin í byggðamálum væri þakklát blaðinu fyrir hinar vönduðu grein- ar um landshlutana, enda hafði blaðið al- veg sneytt hjá því að ræða um aðal vanda byggðanna: Fisk- veiðistjórn- unarkerfið. Þau vinnubrögð blaðsins eru í eðli- legu framhaldi af huggunarorðum þess í garð Djúpmanna fyrr á árinu, sem mættu minnast þess, að eitt sinn hefði Hesteyri í Jökul- fjörðum verið mikill athafnastaður, en nú væri þar blómleg sumarhúsabyggð. Ís- firðingar, Bolvíkingar og Súðvík- ingar þyrftu því sjálfsagt engu að kvíða þótt þann veg tækist til um þau pláss í framtíðinni. Það væri eðlileg þróun, enda ,,getum við ekki ,,föndrað“ með sjávarútveg- inn, þar sem hann er okkur svo mikilvægur“, svo orðrétt sé vitnað í ráðherra eyðibyggðamála. Nú merkir föndur dútl eða tóm- stundaiðja, sem kunnugt er. Skilst fyrr en skellur í tönnum: Þjóðfélagið hefir ekki efni á að Vestfirðingar séu að ,,dútla“ við sjávarútveg. Þeir, sem kunna að hagræða, eins og Samherji í kjör- dæmi frúarinnar, eru þess verðir að þeim séu gefnar veiðiheimildir fyrir tugi milljarða króna. Enda kunna þeir að þakka fyrir sig með greiðslu á pólitískum herkostnaði frúarinnar í kosningum – og flokks hennar. Íslenzkt þjóðfélag hefir ekki efni á að leyfa Hríseyingum að hafa fiskveiðar að ,,tómstunda- iðju“. Þeim mun síður sem þegar er búið að gefa hag- ræðingarmönnum fiskinn, sem þeir þar voru áður að ,,dútla“ við. Það er alveg hár- rétt, sem þingmaður þeirra, Halldór Blön- dal, sagði um árið: Það er ekki hægt að veita Hríseyingum heimildir til fiskveiða þar sem þá þyrfti að taka þær heimildir frá öðrum. Á kannski að taka þær af Samherja, sem fékk um árið aukreitis veiðiheim- ildir að fjárhæð 4,4, milljarða króna? Eða Ágústi Einarssyni, Samfylkingarforkólfi, sem aðeins fékk aukaheimildir ,,grat- ís“ fyrir 3 milljarða króna? Nei, slíkt getur ekki gengið af ástæð- um sem lesa má skýrum stöfum á vef byggðamálaráðherr- ans, þar sem segir: ,,Sjávarútvegsráðherra Noregs sagði nýlega eftir að hann hafði verið í heimsókn á Íslandi að hann væri undrandi á því hvernig Íslendingar gætu rekið sjáv- arútvegsstefnu eins og raun ber vitni, vegna áhrifa á byggðirnar. Ég svaraði með því að segja að við gætum ekki „föndrað“ með sjávarútveginn þar sem hann væri okkur svo mikilvægur.“ Mikil allsherjar andskotans áþján eru völd þeirra manna, sem föndra við lífshagsmuni byggða Íslands nú um stundir. ,,Föndrið“ Sverrir Hermannsson skrifar um stjórnvöld og sjávarútveg Sverrir Hermannsson ’Mikil alls-herjar andskot- ans áþján eru völd þeirra manna, sem föndra við lífs- hagsmuni byggða Íslands nú um stundir. ‘ Höfundur er fv. formaður Frjálslynda flokksins.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.