Morgunblaðið - 27.05.2005, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. MAÍ 2005 41
MINNINGAR
✝ María ÁgústaBenedikz fæddist
í Reykjavík 26. ágúst
1912. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Sóltúni 20. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
Maríu voru Ágúst H.
Bjarnason prófessor,
f. 20.8. 1875, d. 22.9.
1952, og Sigríður
Jónsdóttir Bjarnason
kennari, f. 18.4. 1883,
d. 26.3. 1971. Systk-
ini Maríu eru Hákon
Bjarnason skógrækt-
arstjóri, f. 13.7. 1907,
d. 16.4. 1989; Helga Valfells, f.
24.9. 1909, d. 16.11. 1974; Jón Á.
Bjarnason verkfræðingur, f. 28.3.
1911, d. 11.2. 1981; og Haraldur Á.
Bjarnason rafvirkjameistari, f.
9.3. 1922.
Hinn 6. nóvember 1936 giftist
María Þórarni Benedikz verzlun-
armanni, f. 1.3. 1912, d. 2.10. 1961.
Þórarinn stundaði nám í verzlun-
arfræðum í London. Fóstursynir
þeirra eru Ágúst H. Bjarnason
verkfræðingur og Þórarinn Bene-
dikz verkfræðingur.
Maki Ágústar er Sig-
rún Ragnarsdóttir
kennari og börn
þeirra eru Helga
Björg sellóleikari;
Ragnar Þórarinn
tölvunarfræðingur,
maki Jóhanna Þórs-
dóttir, dóttir þeirra
er Hekla Dögg, fóst-
ursonur Ragnars og
sonur Jóhönnu er
Logi Þór Baldurs-
son; og María Björg
háskólanemi við
Harvard. Maki Þór-
arins var María Solveig Héðins-
dóttir skólastjóri (þau skildu) og
dóttir þeirra er Ingibjörg María
nýstúdent.
María lauk verzlunarprófi frá
Verzlunarskóla Íslands og stund-
aði síðan framhaldsnám í eitt ár í
London. Hún starfaði um árabil
hjá Sjóvá og síðar sem gjaldkeri
og bókari Skógræktar ríkisins.
Útför Maríu verður gerð frá
Fossvogskapellu í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta.
Geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
(Úr Hávamálum.)
María Ágústa Benedikz, fyrrver-
andi tengdamóðir mín, og vinkona
hefur nú kvatt þennan heim. Fyrsta
minning mín um Mæsu er frá því ég
var 4–5 ára en á þeim tíma var hún
frú María og bjó á Hrefnugötunni í
sama húsi og Hidda frænka og Ein-
ar. Hidda frænka tengdi okkur sam-
an og viðhélt tengslum sem þá þegar
höfðu átt sér stað í fjölskyldum okk-
ar. Samverustundunum við Mæsu
fjölgaði síðan þegar ég varð tengda-
dóttir hennar.
Mæsa var merkileg kona; hún var
vel að sér, víðsýn, skemmtileg, dug-
leg og traust. Hún var heimskona,
mikill jafnréttissinni með ákveðnar
skoðanir. Mæsa hafði skemmtilegt
tungutak og einstaklega grípandi
frásagnarmáta. Það er henni að
þakka að gamla Reykjavík lifir í
huga manns. Böllin á Borginni, rúnt-
urinn, lífið í Hellusundi, ævintýrin í
Haukadalnum, skíðaferðir, útreiða-
túrar, námsveturinn í London og
siglingin mikla með Hvassafellinu
eru dæmi um brot úr hennar fallega
lífi. Alls kyns prakkarastrik, grín og
glens krydduðu tilveru hennar og
einnig okkar sem fengum að deila
reynslunni með henni. Það var eng-
inn flinkari að njóta augnabliksins en
hún og smitaði lífsgleði hennar út frá
sér. Hún töfraði fram dýrindis rétti
og bauð upp á ljúffeng vín og borð-
búnaðurinn setti svo punktinn yfir i-
ið.
Mæsa var mikil fjölskyldukona.
Hún gekk að eiga mann sinn, Þór-
arin Benedikz, þegar hún var 24 ára
gömul. Mæsa og Þórsi voru miklir
vinir og félagar. Virðing þeirra hvors
fyrir öðru var mikil og gagnkvæm.
Þegar Þórsi dó var Mæsa aðeins 49
ára gömul. Hún bar harm sinn í
hljóði en allir vissu að Mæsa missti
sinn besta vin og eina lífsförunaut
þegar hún missti Þórsa. Um foreldra
sína og systkini talaði Mæsa ávallt af
mikill ást og virðingu, enda reyndist
hún sínu fólki mikil stoð og stytta.
Sjálfstæða og gagnrýna hugsun hef-
ur Mæsa örugglega fengið bæði í
vöggugjöf sem og með móðurmjólk-
inni. Henni þótti sjálfsagt að taka hin
ýmsu svið tilverunnar til skoðunar
og var hún í mörgu tilliti langt á und-
an sinni samtíð. Skóla- og uppeldis-
mál voru henni hugleikin og efast ég
um að fordómalausari og skilnings-
ríkari mamma hafi fundist í Reykja-
vík í þá daga. Boð og bönn voru
henni ekki að skapi. Synir hennar og
vinir þeirra nutu þessa, enda ýmsar
skemmtilegar tilraunir sem fram
fóru á Hrefnugötunni.
Nýr kafli í samskiptum okkar
Mæsu hófst þegar Ingibjörg dóttir
mín fæddist. Ekkert barn gat hugs-
að sér betri ömmu en Mæsu. Hún
auðgaði líf ömmustelpunnar sinnar
mikið. Þegar skóladegi í Ísaksskóla
lauk var gott að fara á Hrefnugötuna
til ömmu. Við tóku sundferðir,
vöfflubakstur, lautarferðir út í garð
– samverustundir sem voru mann-
bætandi og gleðjandi á allan hátt.
Mæsa hafði næmt fegurðarskyn, það
sást vel á heimili hennar á Hrefnu-
götunni auk þess sem hún fylgdist
alltaf með því sem var móðins. Hún
fylgdist af áhuga með tískunni hjá
unga fólkinu og henni fannst það
þroskamerki þegar ungt fólk var að
prófa sig áfram með hársíddina, út-
víðar buxur, brilljantín og fleira.
Amma Mæsa var besti vinur
barnanna, enda vildu margir eiga
hana sem ömmu.
Samverustundirnar verða ekki
fleiri og Mæsa hefur fengið hvíldina.
Í hjarta mínu þakka ég þessari ein-
stöku konu allt sem hún hefur verið
mér. Líf hennar og persónuleiki ein-
kenndust af fegurð; það er mikil
gæfa að hafa fengið að deila lífinu
með henni og fyrir það ber að þakka.
Fjölskyldu hennar allri votta ég
samúð mína.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum.)
María Solveig Héðinsdóttir.
Það er fátt eins mikilvægt og að
eiga góða ömmu. Amma Mæsa var
ekki bara góð amma, hún var ein-
stök. Á Hrefnugötunni hjá henni var
hver dagur ævintýri. Hún sótti mig í
skólann og við tók mikill uppgötv-
unar- og gleðitími. Við ræddum um
allt milli heima og geima; hún sagði
mér sögur og ævintýri, kenndi mér
þulur, leyfði mér að baka vöfflur og
að máta fötin hennar og skóna.
Ömmu tókst að búa til ævintýri úr
hversdagslegustu hlutum, drauma-
beddinn er eitt dæmi um það. Af
mörgu skemmtilegu er að taka þegar
stundirnar hjá ömmu eru rifjaðar
upp.
Eitt af því fjölmarga og ógleym-
anlega sem við amma gerðum saman
var að fara að kjósa. Við fórum í
Austurbæjarskólann og kusum í al-
þingis-, borgarstjórnar- og forseta-
kosningum. Við ræddum auðvitað
hvað við ættum að kjósa og oftast
komumst við að þeirri niðurstöðu að
það væri best að kjósa konurnar.
Þegar spilaklúbburinn var að koma í
heimsókn var nóg að gera hjá okkur
ömmu. Við sóttum bridgeborðið og
spilin og skruppum út í Björnsbak-
arí. Fínu sérríglösin voru tekin fram
og vinkonur hennar ömmu komu
með bros á vör í spilaklúbbinn. Þessa
daga vorum við amma sérstaklega
fínar og amma setti á sig ilmvatnið
sitt Paris. Amma fylgdist alltaf með
tískunni; hún vildi alltaf að ég væri
fín og hún kenndi mér að í skókaup-
um ætti maður aldrei að spara. Við
töluðum oft um það sem var móðins
og um fötin hennar ömmu frá í gamla
daga. Amma Mæsa kunni að njóta
lífsins. Hún hafði mikinn áhuga á
öllu sem maður tók sér fyrir hendur.
Sundæfingar, píanótímar, dans og
reiðnámskeið allt þetta fannst henni
mjög spennandi. Hún sagði að mað-
ur ætti endilega að prófa sig áfram
og sinna áhugamálunum. Henni
fannst unga fólkið svo duglegt og
hugmyndaríkt; hún sagði að það
væri miklu skemmtilegra heldur en
gamla fólkið. Amma tilheyrði reynd-
ar alltaf unga fólkinu bæði í skoð-
unum og lífsmunstri.
Við amma áttum einn mjög góðan
sameiginlegan vin. Við kölluðum
hann „Gussa á loftinu“. Ég sagði að
Gussi væri á himninum en amma
sagði að hann væri inni í mér. Þrátt
fyrir mismunandi afstöðu til þessa
vinar okkar, trúðum við báðar að
hann væri það góða í heiminum.
Amma mín trúði á það góða í sér-
hverjum manni.
Amma Mæsa var um margt sér-
stök. Hún vildi að stelpur og strákar
fengju jöfn tækifæri og henni fannst
menntun skipta mjög miklu máli. Við
amma vorum báðar í Verzlunarskól-
anum. Þegar ég set upp stúdentshúf-
una mína á laugardaginn hugsa ég til
hennar með söknuði, þakklæti, ást
og virðingu. Megi hún hvíla í friði.
Ingibjörg María Þórarinsdóttir.
MARÍA ÁGÚSTA
BENEDIKZ
Ástkær móðir mín, amma okkar og langamma,
GUÐNÝ BJARNADÓTTIR
frá Gerðisstekk,
Norðfirði,
Lóurima 6,
Selfossi,
andaðist á Heilbrigðisstofnuninni á Selfossi
miðvikudaginn 25. maí.
Dóra María Aradóttir,
Dagbjartur Ari Gunnarsson, Erla Traustadóttir,
Guðný Esther Gunnarsdóttir, Ómar Björnsson,
Ebba Guðlaug Gunnarsdóttir,
Anna María Gunnarsdóttir, Össur Björnsson,
Kolbrún Dóra Gunnarsdóttir, Øystein Bjarte Mø
og langömmubörnin.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, dóttir, systir og amma,
SIGRÍÐUR INGIBJÖRG CLAESSEN
kennslumeinatæknir,
Sæviðarsundi 82,
Reykjavík,
lést á krabbameinsdeild Landspítala Háskóla-
sjúkrahúss mánudaginn 23. maí.
Útförin verður gerð frá Dómkirkjunni í Reykjavík nk. miðvikudag 1. júní
kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Minningarsjóð Krabbameins-
félags Íslands.
Júlíus Sæberg Ólafsson,
Guðrún Júlíusdóttir, Júlíus Þór Gunnarsson,
Guðlaug María Júlíusdóttir, Brynjar Þór Jónasson,
Elísabet Júlíusdóttir, Arnar Þór Ragnarsson,
Guðrún A. Claessen,
Gunnlaugur Claessen, Helga Kristín Claessen
og barnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
SIGURLAUG ÞORKELSDÓTTIR,
Bárustíg 7,
Sauðárkróki,
sem andaðist á Dvalarheimili aldraðra,
Sauðárkróki, miðvikudaginn 18. maí, verður
jarðsungin frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn
28. maí kl. 11.00.
Friðrik Friðriksson,
Erna Flóventsdóttir, Valgarður Jónsson,
Stefán Friðriksson, Gunnhildur Vilhjálmsdóttir,
Sólbrún Friðriksdóttir, Jón Árnason,
Friðrik Geir Friðriksson,
Guðni Friðriksson, Valgerður Einarsdóttir
og öll ömmubörnin.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur,
tengdasonur og mágur,
BENEDIKT MÁR AÐALSTEINSSON,
Holtagerði 65,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut þriðju-
daginn 24. maí.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju þriðjudaginn
31. maí kl. 11.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á Krabbameinsfélagið.
Jóhanna Davíðsdóttir,
Aðalsteinn Árni Benediktsson,
Íris Benediktsdóttir,
Snjólaug Benediktsdóttir,
Anna B. Sigmundsdóttir,
Steingrímur Davíð Steingrímsson, Guðrún Veturliðadóttir,
Steingrímur Davíðsson, Kristín Alexíusdóttir,
Gunnhildur Davíðsdóttir, Jón Hannes Stefánsson.
Elskulegur eiginmaður og faðir,
VU VAN PHONG,
er látinn.
Minningarathöfn hefur farið fram,
Jarðaförin fer fram í Víetnam.
Þökkum ykkur öllum auðsýnda samúð og
stuðning.
Loi cam Ta
Toi xin chan Thanh cam on
ba con cong dong nguoi viet
nam dang song tai bang dao
da nhiet tinh den chia buon
phung vieng dam le tang chong
loi trong khi tang gia boi roi
co diei gi so suat mong ba
con rong long luong thu
goa phu
Mac Thanh Vietft.
Viet Thanh Mac,
Kristín Trang Linh Vu,
ættingjar og vinir.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Formáli Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstandend-
ur senda inn. Þar koma fram upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, fæddist, hvar og
hvenær hann lést, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin fer fram og
klukkan hvað athöfnin hefst. Ætl-
ast er til að þetta komi aðeins fram
í formálanum, sem er feitletraður,
en ekki í minningargreinunum.
Undirskrift Minningargreinahöf-
undar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Minningar-
greinar
r ar rin fer fram í Víetnam.