Morgunblaðið - 27.05.2005, Blaðsíða 43

vandaðan fræðimann og sem var vel
heima í hljóð- og hljóðkerfisfræði
málsins. Vegna þessarar yfirgrips-
miklu þekkingar sinnar á hljóðum og
táknum þeirra, stöfunum, útbjó
hann kennsluefni sem sýndi myndun
hljóða í íslensku máli og stöðu tal-
færanna við myndun hvers hljóðs.
Þó að ég hefði kennt lestur í
barnaskóla um nokkurt skeið endur
fyrir löngu voru mér myndir Jóns
með öllu ókunnar. Mér leist hins
vegar svo vel á þær að ég ákvað að
nota þær við kennsluna sem ég og
gerði. Börnin reyndust áhugasöm og
forvitin um myndirnar og árangur
kennslunnar varð góður. Skal ósagt
látið hversu stóran hlut myndirnar
áttu í árangri kennslunnar en hann
var án vafa mikill. Síðan hef ég notað
þessar myndir við eigin lestrar-
kennslu.
Þannig hófst kunningsskapur
okkar Erlu sem varð að vináttu.
Henni var lestrarkennsla ekki síður
brennandi áhugamál en stjúpföður
hennar. Hún var ekki kennari að
mennt heldur tækniteiknari en vann
við leikskóla síðustu starfsárin en
þeim lauk þegar hún varð sjötug fyr-
ir skömmu. Þar fékk hún nokkurt
tækifæri til þess að sýna börnum
hljóðstöðumyndirnar og fræða þau
jafnframt um málið.
Veikindi Erlu bar brátt að og
glíma hennar við dauðann varð bæði
hörð og snörp. Hún vildi ekki fara
strax, átti svo mörgu ólokið. Ég er
ekki í vafa um að hún heldur bara
áfram á nýju tilverustigi að vinna að
áhugamálum sínum af jafnmiklum
eldmóði og endranær.
Fjölskyldu Erlu Kristjánsdóttur
sendi ég hugheilar samúðarkveðjur
og þakka um leið fyrir að hafa fengið
að kynnast og eiga að vini jafnhæfi-
leikaríkan og einstakan eldhuga og
hún var.
Helga Sigurjónsdóttir.
Haustið 1982 kom hópur fólks
saman á Akureyri til að stofna minn-
ingarsjóð um Jón Júl. Þorsteinsson
fyrrum skólastjóra og kennara.
Stjúpdóttir hans hafði forgöngu
um stofnun sjóðsins, Erla Kristjáns-
dóttir, sem hér er kvödd. Í framhald-
inu tók hún að sér að leiða stjórn
sjóðsins og gegndi því hlutverki til
hinstu stundar.
Fljótt varð okkur hinum stjórnar-
mönnum ljóst hversu ötul og einörð
hún var í baráttu sinni fyrir að halda
á lofti verkum þessa mikla skóla-
manns sem Jón Júl. var.
Strax var hafist handa við útgáfu-
starfsemi og kynningarstarf á
kennsluefni Jóns en það heitir
„Hljóðstöðumyndir“ og er ætlað til
málþjálfunar og lestrarkennslu í
leik- og grunnskólum.
Erla helgaði líf sitt þessu verki.
Hún sendi mörg bréfin og fór ófáar
ferðirnar til að kynna kennsluefnið
og sjá það nýtt af öðrum. Þá kom í
ljós hvað hún bjó yfir mikilli þraut-
seigju og þolinmæði. Eldmóður hug-
ans bar hana hálfa leið því það er
meira en að segja það, að koma eldra
kennsluefni aftur í notkun í hraðfara
tæknivæddum heimi nútímans. En
hún trúði á málstaðinn og smám
saman hefur þetta efni verið tekið æ
meira í notkun í skólum landsins.
Við viljum í þessum örfáu orðum
minnast Erlu vinkonu okkar og
þakka henni samstarfið og kynnin og
fyrir allan þann dugnað og fórnfýsi
sem hún sýndi í þágu góðs málstað-
ar. Megi hún hvíla í friði og ganga á
guðs vegum.
Eiginmanni, börnum og öðrum
vandamönnum vottum við okkar
dýpstu samúð.
Stjórn Minningarsjóðs JJÞ.
Erla Kristjánsdóttir er dáin og
það er erfitt að trúa að það hafi
gerst, svo stutt sem er síðan við hitt-
umst á fundi með Vinum Afríku síð-
ast í febrúar, en þá var hún hress og
hvetjandi að vanda og engan gat
grunað að svo stutt væri í endalokin.
Erla var góður vinur og félagi, hún
hlustaði alltaf á hjartað og gerði það
sem hjartað bauð henni. Ég hef aldr-
ei kynnst annarri eins manneskju og
Erlu, sem lét sig varða jafnt sína
nánustu og persónulegt umhverfi
sitt, sem og þjóðfélagið og þann heim
sem við búum í. Hún var virkur fé-
lagi í Húmanistahreyfingunni á Ís-
landi frá árinu 1982 og dyggur
stuðningsmaður í öllum aðgerðum
sem hreyfingin beitti sér fyrir.
Henni var húmanisminn hjartans
mál og léði sitt lið bæði í starfi Húm-
anistaflokksins og í starfi samtak-
anna Vina Afríku, sem styðja upp-
byggingarverkefni húmanista í
Afríku.
Þá er ótalið hugsjónastarf henn-
arvið að koma á framfæri nýbreytni í
lestrarkennslu með hljóðstöðumynd-
um, sem stjúpfaðir hennar Jón Júl.
Þorsteinsson átti hugmyndina að og
þróaði. Hún kom á samstarfi við fjöl-
mennan hóp skólafólks og myndaði
sérstakan minningarsjóð til þess að
stuðla að þessum framförum í lestr-
arkennslu fyrir íslensk börn. Að
þessari hugsjón vann hún allt til
dauðadags og lagði verkefninu lið
jafnvel á sínum sjúkrabeði stuttu
fyrir andlátið.
Erla var einstök kona, sem lifði
fyrir að hjálpa öðrum, ekki síst ungu
fólki og var hún m.a. sérstök amma,
félagi og vinur barnabarna sinna,
sem hún gaf allt sitt besta, bæði í
veraldlegum og andlegum skilningi.
Það er mikill missir í Erlu fyrir
marga sem nutu samvista við hana í
lifanda lífi. Hugur minn er nú hjá
fjölskyldu hennar og nánustu vinum.
Það sem vegur hins vegar þyngst nú,
þegar hún fer á sinn góða stað, er
þakklætið fyrir að hafa átt þess kost
að kynnast annarri eins manneskju.
Þar duga engin orð, þar verður
hjartað að taka við.
Ég þakka Erlu fyrir samfylgdina
sem hefur gert mig ríkari og styrkt
mig á minni leið. Ég sendi fjölskyldu
hennar innilegar samúðarkveðjur og
óska þeim styrks og friðar nú á þess-
um tímamótum þegar mikið reynir á.
Júlíus Valdimarsson.
Fuglarnir hnita hringi yfir skín-
andi haffletinum. Í morgunsólinni
stirnir á vængi þeirra. Gargandi
steypa þeir sér niður á ógnarhraða í
leit að bráð. Björg í bú. Aðrir húka á
syllum sínum og taka aðeins flugið
þegar nauðsyn krefur og sulturinn
hrekur þá niður stundarkorn. Enn
aðrir fara sér hægt að öllu, sáttir við
sitt.
Í vængjatökum enn annarra fugla
má greina óljósa þrá og spurn. Af öll-
um fuglunum eru þessir fuglar þó
ekki margir. Þeir hnita stærri hringi
en hinirog það er eins og dálítil
óþreyja í vængjatökum þeirra. Fyrr
en varir taka þeir flugið, einn og
einn, og fljúga út yfir silfurskæran
hafflötinn, á brott. Þeir leita ein-
hvers sem þeir hafa óljósan grun, en
þó jafnframt staðfasta vissu, um að
bíði handan við sjóndeildarhringinn.
Þeim nægir ekki að sitja á syllum
sínum og leita ætis í öruggu og kunn-
uglegu umhverfinu heldur halda þeir
á haf út í leit að einhverju öðru en því
þekkta og kunnuglega. Þessir fuglar
þurfa vissulega æti eins og aðrir
fuglar en sú þörf þeirra yfirgnæfir
þó ekki löngunina til þess að kanna
hið óþekkta.
Þannig fugl var Erla. Ung þurfti
hún að sjá sér farborða og lífsbar-
áttan var henni á stundum þyngri
róður en mörgum öðrum. Hún glat-
aði þó aldrei hinni frjóu og frumlegu
hugsun sem einkenndi hana allt til
dauðadags. Erla var skarpgreind
kona sem umfram allt tók umhverfi
sínu og öðrum manneskjum með
opnum huga, hlýju og þeirri forvitni
sem ekki er öllum gefin. Þannig fugl-
ar fljúga langt og lifa lengi.
Fuglarnir hnita enn hringi yfir
silfurgráum haffletinum og kvöldsól-
in varpar gylltum bjarma á vængi
þeirra. Nú tekur einn þeirra sig út úr
hópnum. Í fyrstu eru vængjatök
hans hikandi en verða sífellt örugg-
ari. Hann flýgur í austurátt, þangað
sem sólin rís.
Minningar sem verða til við birtu
af heilli mannsævi lifa áfram.
Hverfa þeir í bláinn,
fljúga beint af augum
áfram áfram
fyrir yztu hylji
geislavængjum smáum
geim kaldan,
komast svo að endingu
aftur heim.
(Snorri Hjartarson.)
Dóróthea Júlía Siglaugsdóttir.
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. MAÍ 2005 43
MINNINGAR
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
JÓHANNA ÁSDÍS JÓNASDÓTTIR,
Mánatúni 2,
Reykjavík,
lést á heimili sínu föstudaginn 20. maí.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju þriðjudaginn
31. maí kl. 13.00.
Þeir, sem vilja minnast hennar, eru beðnir að láta Minningarsjóð hjá hjúkr-
unarþjónustunni Karitas njóta þess, sími 551 5606.
Birgir J. Jóhannsson,
Guðrún Birgisdóttir, Chuck Mack,
Jónas B. Birgisson, Stella Guðmundsdóttir,
Inga Jóhanna Birgisdóttir, Halldór Úlfarsson,
Sigrún Birgisdóttir, Óskar Baldursson,
Haukur Birgisson, Áslaug María Magnúsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ANNA FRÍÐA STEFÁNSDÓTTIR,
Grund,
Vestmannaeyjum,
lést á Sjúkrahúsi Vestmanneyja miðvikudaginn
25. maí.
Útförin fer fram frá Landakirkju Vestmannaeyja
laugardaginn 4. júní kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast Önnu Fríðu, er bent á Hraunbúðir, Vestmanna-
eyjum.
Stefán Örn Jónsson, Björk Elíasdóttir,
Ragnheiður Lára Jónsdóttir, Karl Harðarson,
Helena Jónsdóttir, Jón Bragi Arnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elsku móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ANNA MAGNÚSDÓTTIR
frá Selhóli,
Hellissandi,
sem lést á dvalarheimilinu Jaðri mánudaginn
23. maí, verður jarðsungin frá Ingjaldshóls-
kirkju laugardaginn 28. maí kl. 14.00.
Erla Laxdal, Ársæll Ársælsson,
Ágústa Rósa Þórisdóttri, Hjörvar Garðasson,
Guðfinna Hjálmarsdóttir Grímur Ingólfsson,
Guðbjartur Ástþórsson, Sigríður Karlsdóttir,
Jens Sigurbjörnsson,
Þóra Sigurbjörnsdóttir, Jón Garðar Snæland,
Guðbjörg Sigurbjörnsdóttir, Ægir Þórðarson,
Sigurpáll Sigurbjörnsson, Gréta H. Ebenesardóttir,
Hans Bjarni Sigurbjörnsson, Sigríður Fjóla Jóhannsdóttir,
Anna Birna Sigurbjörnsdóttir, Björn Halldórsson,
barnabörn og langömmubörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
stjúpi, afi og langafi,
SIGURJÓN JÓNSSON
járnsmiðameistari,
Furugerði 1,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju mánu-
daginn 30. maí kl. 13.00.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Ragnheiður Magnúsdóttir,
Svava Sigurjónsdóttir.Ástkær faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUÐMUNDUR GUÐLEIFSSON
frá Langstöðum í Flóa,
síðast til heimilis á
Lyngheiði 15, Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju laugar-
daginn 28. maí kl. 11:00.
Ingibjörg Helena Werner Guðmundsdóttir,
Sonja Werner Guðmundsdóttir,
Íris Erla Werner Sigurðardóttir,
Magný Rós Sigurðardóttir,
Hrönn Sverrisdóttir,
Gunnar Bjarni Sigurðsson,
Grímur Marínó Steindórsson,
Sigrún Hildur Werner Guðmundsdóttir,
Ástrós Werner Guðmundsdóttir
Guðleifur Werner Guðmundsson,
Elínborg Werner Guðmundsdóttir,
Guðmundur Þór Werner Magnússon,
barnabarnabörn og aðrir ástvinir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
SIGURÐUR BJÖRGVINSSON
f.v. bóndi á Neistastöðum,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Víðinesi föstu-
daginn 20. maí sl., verður jarðsunginn frá
Selfosskirkju mánudaginn 30. maí kl. 13:30.
Jarðsett verður í kirkjugarðinum að Hraun-
gerði.
Margrét Björnsdóttir,
Björn Sigurðsson, Sigríður Júlía Bjarnadóttir,
Soffía Sigurðardóttir, Sigurður Ingi Andrésson,
Stefanía Sigurðardóttir, Björn Jónsson,
Guðbjörg Sigurðardóttir, Stefán Hrafn Jónsson,
Sigurður B. Sigurðsson, Þorbjörg Erla Sigurðardóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður og
afa,
GUÐGEIRS ÁGÚSTSSONAR,
Þverási 16.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild 13D
Landspítala við Hringbraut.
Sigríður Þorsteinsdóttir,
Ólafur H. Guðgeirsson, Magný Jóhannesdóttir,
Garðar Þ. Guðgeirsson,
Sigrún Hrönn,
Jóhannes Árni,
Magnús Geir.