Morgunblaðið - 26.08.2005, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. ÁGÚST 2005 37
MINNINGAR
staklega skemmtilegur og prúður
maður, og vinskapur hans gaf mér
mikið. Sérstaklega eru minnisstæðar
allar sögurnar sem hann sagði af for-
feðrum mínum og fólkinu í sveitinni,
en Stefán var mjög skemmtilegur
sögumaður og mikill húmoristi. Eng-
um hef ég kynnst með fallegra bros
en Stefán, kómískt og kankvíst. Við
æfðum saman eftirhermur, á hverjum
einasta degi daglangt við vinnuna.
Hann var mikil og góð eftirherma, og
enginn í sveitinni slapp undan þeim
hæfileika hans. Stefán var mér fyrir-
mynd í einu og öllu. Mér þótti hann
svo duglegur, sterkur og hæfileika-
ríkur að ég vildi allt á mig leggja til að
verða eins og hann. Ég stend mig enn
að því á gangi úti í náttúrunni að
labba að hrossaskít og sparka í hann
til að dreifa honum, eins og Stefán
gerði með sinni sérstöku tækni. Stef-
án kenndi mér vel inn á lífið, ekki síst
hvernig menn þyrftu að vinna fyrir
sér og leggja fyrir.
Ég gleymi því ekki eftir fyrsta
sumarið í Skipanesi þegar við kvödd-
umst í gamla eldhúsinu, en þá grétu
bæði maður og strákur á kveðju-
stundinni. Það hafði verið lagt til með
mér allt sumarið, en hann sýndi mér
þessa aura og sagðist mundu leggja
þá inn í Landsbankann á Akranesi
fyrir mig. Svo hélt hann utan um
þetta og allt kaup fyrir skipavinnuna
sem við fórum í niður á Akranes fór
inn á þessa sömu bankabók. Þar lærði
ég mikilvæga lexíu, því að þegar ég
þurfti svo að fjármagna nám fyrir
austan fjall sem unglingur komu
þessir peningar að góðum notum. Ég
hafði átt nokkrar kindur í Skipanesi
og arðurinn af þeim var lagður inn
jafnóðum á meðan ég vann við
heyskap og hirðingar. Eitt sinn kom
ég í heimsókn sem unglingur og
spurði hvort ekki hefði verið lagt inn
af lömbunum þá um haustið. Þá
svaraði sá gamli: „Þeir fá engan arð
sem ekki annast og hirða um skepn-
urnar. Það verður að vinna fyrir arð-
inum.“
Stefán hafði ekki farið af bæ í ára-
tugi þegar við félagarnir tókum okkur
upp eitt sumarið og fórum með rútu
norður að Lómatjörn í Höfðahverfi,
þar sem móðir mín var ráðskona hjá
Sverri bónda. Þá þótti mér merkilegt
að sjá Stefán vin minn í jakkafötum
og með sjópoka með nauðsynjum.
Stefán var líklega með sterkari mönn-
um og eitt sinn í þessari ferð komu
þeir að Grund, Sverrir og Stefán, en
þar var belja sem var lögst í básinn
sem þótti ekki gott. Allan næsta vetur
var mikið talað um þennan mann að
sunnan, sem bretti upp jakkaermarn-
ar og lyfti kúnni upp á lappirnar einn
og óstuddur, svo að hún stóð eftir það.
Stefán var sérstakur að því leytinu
að hann ók ekki vélknúnum ökutækj-
um, hvorki dráttarvélum né öðru.
Hann fór heldur aldrei á hestbak, þótt
yfirleitt væri riðið út á hverju kvöldi í
Skipanesi. Ég kom honum þó einu
sinni á bak. Þá var ég við vinnu inni í
Höfn í tvo daga, en þaðan átti Stefán
hestinn Væng, sem var gjarn á að
strjúka þangað inn eftir. Stefán kom
til að líta eftir hvernig mér gengi, en
líka til að sækja klárinn sem þangað
var kominn. Ég reyndi að fá karlinn
til að ríða klárnum heim, því að sjálfur
þurfti ég að keyra traktorinn, en hann
tók það ekki í mál, fyrr en við vorum
komnir í hvarf frá Höfn. Þá steig
hann á bak og reið klárnum alveg upp
undir Fiskilæk, en þar fór hann af
baki svo að ekki sæist þaðan að hann
væri á hestbaki. Svo teymdi hann
hestinn heim að Skipanesi.
Þegar við vorum í skipavinnu á
Akranesi vorum við í fríu fæði og
Stefán benti mér á að snæða nú vel,
því að það væri góð launauppbót að
gera sér gott af mat sem ekki þyrfti
að borga fyrir. Þetta hef ég haft í
huga alla tíð síðan og reynt að hafa að
reglu.
Það var stundum erfitt að heim-
sækja Stefán hin seinni árin þar sem
hann var mikið til rúmliggjandi. Þó
var ánægjulegt þegar ég kom til hans
ekki alls fyrir löngu á kaffitíma og
hann sat frammi. Við drukkum saman
kaffi og allan tímann lék um varir
hans þetta kankvísa bros sem lýsti
hjartalagi hans betur en allt annað.
Vináttan við þau Ólínu og það sem
þau kenndu mér var mikilvægasta
veganesti mitt inn í lífið. Fyrir það vil
ég þakka af öllu hjarta þegar nú skilj-
ast leiðir.
Bjarni Geir.
Börn finna fljótt hvað að þeim snýr.
Fyrir margt löngu er ég var telpu-
korn heima á Læk var haldinn þar
fjölmennur fundur. Ég mun hafa
komið himinlifandi til móður minnar
og tilkynnt að ég væri „búin að finna
hann Stebba minn í Skipanesi.“ Snar-
aðist síðan til Stefáns, gerði honum
ljóst að ég vildi setjast í fang hans og
var svo sofnuð er að var gáð. Stefán í
Skipanesi munaði ekki um að hafa
barn í fanginu, enda myndarlegur
maður með stórar hendur, og úr aug-
unum skein hlýleg glettni. Við fráfall
hans rifjast upp minningar um góðan
nágranna, mann sem var trúr orðun-
um „vinnan göfgar manninn“. Hann
var viljugur að gera sveitungum sín-
um greiða og taldi það ekki eftir sér ef
hann var beðinn bónar. Honum var
umhugað um líðan annarra og spurði
þá gjarnan hvort ekki væru „allir
frískir og annað soddan“.
Börn og unglingar löðuðust að
Stefáni. Þau fundu að í honum gátu
þau eignast góðan vin og verndara.
Við mæðgurnar kveðjum kæran ná-
granna, þökkum gott og traust ná-
grenni frá þeim tíma er lönd okkar
lágu saman og skemmtileg kynni alla
tíð.
Vertu í guðs hendur falinn, gamli
vinur.
Ásdís Einarsdóttir.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
STEFÁN GUNNARSSON
frá Skipanesi,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju í dag, föstu-
daginn 26. ágúst, klukkan 14.00.
Sigurbjörg Kristjánsdóttir,
Ármann Stefánsson, Ingibjörg Valdimarsdóttir,
Svandís Stefánsdóttir,
Jóhanna Stefánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar,
NÍNA KRISTBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR,
Kjalarsíðu 14b,
Akureyri,
sem lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
mánudaginn 22. ágúst sl., verður jarðsungin frá
Glerárkirkju þriðjudaginn 30. ágúst kl. 14.00.
Áslaug, Elísabet, Henríetta,
Davíð og Ægir Kristinsbörn og aðrir aðstandendur.
Hjartans þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur
hlýhug og samúð vegna fráfalls eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
BRYNJÚLFS SIGURÐSSONAR,
Boðagerði 12,
Kópaskeri,
sem jarðsunginn var hinn 12. ágúst síðastliðinn.
Ingiríður Árnadóttir,
Ragnheiður Regína Brynjúlfsdóttir, Jón Maggi Óskarsson,
Hulda Kristín Brynjúlfsdóttir,
Sigurður Brynjúlfsson, Anna María Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, dóttir, tengdadóttir og amma,
GUÐNÝ (Nína) JÓHANNESDÓTTIR,
Einhamri,
áður Jörundarholti 26,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness mánudaginn
22. ágúst sl.
Útför hennar verður gerð frá Akraneskirkju þriðjudaginn 30. ágúst
kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Krabbameinsfélagið.
Hjörleifur Jónsson,
Jóhanna Lilja Hjörleifsdóttir, Elvar Trausti Guðmundsson,
Lísbet Fjóla Hjörleifsdóttir, Gunnar Sigurðsson,
Guðrún Hjörleifsdóttir, Hilmar Ægir Ólafsson,
Fjóla Guðbjarnardóttir,
Lilja Helgadóttir
og barnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
HÉÐINN JÓNSSON
skipstjóri,
Mýrum 14,
Patreksfirði,
andaðist mánudaginn 22. ágúst.
Útförin fer fram frá Patreksfjarðarkirkju þriðju-
daginn 30. ágúst kl. 14.00.
Guðrún Jónsdóttir,
Elín Magnea Héðinsdóttir, Bolli Ólafsson,
Jón Már Héðinsson, Rósa Líney Sigursveinsdóttir,
Inga Mirjam Héðinsdóttir, Kristján Hermannsson,
Jóhannes Héðinsson, Styrgerður Fjeldsted,
Freyr Héðinsson, Steinunn Finnbogadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
verður milli kl. 12.30 og 15.00 í dag, föstudag, vegna jarðarfarar
GUÐMUNDAR HELGASONAR.
Málning hf., Dalvegi 18.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
MAGNÚSAR B.G. GUÐMUNDSSONAR
frá Kljá,
Helgafellssveit.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki St. Franc-
iskusspítalans í Stykkishólmi og Sjúkrahússins á
Akranesi.
Halldóra Þórðardóttir,
Kristján B. Magnússon, Sólrún U. Júlíusdóttir,
Ingibjörg Magnúsdóttir, Sigfús Axfjörð,
Þórður S. Magnússon, Halldóra B. Ragnarsdóttir,
Guðmundur K. Magnússon, Þorbjörg H. Hannesdóttir,
Dagbjört Magnúsdóttir, Jakob V. Guðmundsson,
Þröstur Magnússon, Guðmunda J. Hermannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar elskulegs eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og bróður,
EINARS ODDGEIRSSONAR,
Heiðvangi 16,
Hafnarfirði.
Valgerður Kristín Brand,
Hlín Einarsdóttir, Sigurður Þórðarson,
Malín Brand,
Alvin Sigurðsson
og systur.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda
í gegnum vefsíðu Morgunblaðs-
ins: mbl.is (smellt á reitinn Morg-
unblaðið í fliparöndinni – þá birt-
ist valkosturinn „Senda inn
minningar/afmæli“ ásamt frekari
upplýsingum).
Skilafrestur Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún
að berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrr (á föstudegi
ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi). Ef útför hefur farið
fram eða grein berst ekki innan
hins tiltekna skilafrests er ekki
unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er tak-
markað getur birting dregist,
enda þótt grein berist áður en
skilafrestur rennur út.
Lengd Minningargreinar séu ekki
lengri en 2.000 slög (stafir með
bilum - mælt í Tools/Word
Count). Ekki er unnt að senda
lengri grein. Hægt er að senda
örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur, og votta
þeim sem kvaddur er virðingu
sína án þess að það sé gert með
langri grein. Ekki er unnt að
tengja viðhengi við síðuna.
Formáli Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram
upplýsingar um hvar og hvenær
sá, sem fjallað er um, fæddist,
hvar og hvenær hann lést, um
foreldra hans, systkini, maka og
börn og loks hvaðan útförin fer
fram og klukkan hvað athöfnin
hefst. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift Minningargreinahöf-
undar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín en ekki stuttnefni und-
ir greinunum.
Myndir Ef mynd hefur birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið
sé um annað. Ef nota á nýja
mynd er ráðlegt að senda hana á
myndamóttöku: pix@mbl.is og
láta umsjónarmenn minningar-
greina vita.
Minningargreinar