Morgunblaðið - 13.12.2005, Blaðsíða 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 13. DESEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Kristjana Hilm-arsdóttir fæddist
í Hafnarfirði 8. des-
ember 1973. Hún
lést á sjúkrahúsi í
Groningen í Hol-
landi 2. desember
síðastliðinn. For-
eldrar hennar eru
Hilmar Ægir Arn-
órsson, f. 16. júní
1928 og Hafdís Guð-
mundsdóttir, f. 17.
maí 1937. Systkini
Kristjönu eru Krist-
ín Halla, f. 16. janúar
1957, Ásthildur, f. 16. júní 1958,
sambýlismaður Anders Egriell, og
Guðmundur, f. 25. nóvember 1961,
maki Sigríður Kristjánsdóttir.
Unnusti Kristjönu er Ben Fogge,
f. 24. október 1958.
Kristjana fluttist
til Hollands fyrir 13
árum. Hún fór þang-
að sem skiptinemi en
frá því hún hóf kynni
við Ben fyrir tíu ár-
um settist hún að í
Groningen í Hol-
landi. Þar rak hún
meðal annars, ásamt
unnusta sínum,
kaffihúsið Kaffi
Reykjavík og
skemmtistaðinn
Storm.
Minningarathöfn um Kristjönu
verður í Hafnarfjarðarkirkju í dag
og hefst hún klukkan 13.
Útför hennar fór fram í Gron-
ingen 6. desember síðastliðinn.
Viku fyrir 32. ára afmælisdaginn
sinn kvaddi elskulega systir mín hún
Sjana þennan heim. Fjölskyldunni
heima á Íslandi bárust þær harma-
fregnir að Sjana hefði veikst alvar-
lega á heimili sínu í Groningen og
sólarhring síðar var hún farin frá
okkur. Stórglæsileg kona í blóma
lífsins, full af fjöri með glæsileg
framtíðarplön var tekin frá okkur
fyrirvararlaust og eftir sitjum við í
djúpri sorg, örvingluð yfir óréttlæt-
inu. Af hverju Sjana? Þessi engill
sem allir elskuðu, dáðu og dýrkuðu.
Sjana var gimsteinn allt frá því
hún kom í heiminn og til dauðadags.
Það eru ekkert til nema góðar og
glæsilegar minningar af henni
Sjönu. Hún leitaði á vit ævintýranna
og hélt til Hollands ung að árum í
skiptinám og örlögin höguðu því
þannig að hún eyddi síðustu 13 árum
ævi sinnar í landi blómanna. Sjana
kynntist Ben fyrir áratug síðan,
manni sem elskaði hana afar heitt.
Með þeim bundust sterk bönd og er
missir Ben því mjög mikill.
Það er gott til þess að vita að
Sjana átti yndislega ævi. Hún lifði
hamingjusömu og skemmtilegu lífi
með þeim sem hún unni mest, Ben
og fjölskyldunni. Mamma og pabbi
ásamt okkur systkinunum og börn-
um okkar voru Sjönu afar kær.
Væntumþykja Sjönu í garð foreldra
okkar var aðdáunarverð sem lýsti
sér í fjölmörgum heimsóknum til
þeirra og saman fóru þau í margar
ferðir til framandi landa. Systkina-
börnin áttu frábæra frænku sem allt
fyrir þau gerði og hjá þeim öllum er
Sjana glæsileg fyrirmynd sem þau
munu aldrei gleyma.
Ég er heppinn að hafa fengið að
kynnast jafn yndislegri persónu og
Sjana hafði að geyma og nú þegar
hún er orðin að engli í faðmi guðs
finn ég fyrir miklum tómleika. Engin
Sjana systir á leið heim til að halda
jólin og engin Sjana kemur til Ís-
lands í sumar til að vera með okkur.
Ég kveð Sjönu mína með djúpum
söknuði. Minningin um yndislega
systur mun lifa í hjarta mínu að ei-
lífu. Guð varðveiti þig elsku Sjana.
Takk fyrir allt. Þinn bróðir
Guðmundur.
Ó, elsku Sjana, því varstu tekin í
burtu frá okkur sem elskuðum þig
svo mikið? Ung kona í blóma lífsins,
hamingjusöm, góðhjörtuð, alltaf
brosandi, vildi allt fyrir alla gera og
mátti ekkert aumt sjá. Sjana var
ótrúlega falleg kona jafnt að innan
sem utan. Hvert sem hún fór var tek-
ið eftir henni. Hún hafði eitthvert
ótrúlegt aðdráttarafl, fólk hreinlega
sogaðist að henni. Hún gaf öllum jafn
mikið af sér enda allir jafnir fyrir
henni. Það fór ekki fram hjá neinum
að Sjönu þótti afar vænt um foreldra
sína og var hún augasteinn pabba
síns. Það var aðdáunarvert að sjá
þegar þau voru að horfa saman á
sjónvarpið þá kúrði hún hjá honum
eins og litla stelpan hans. Hún og
Ben unnusti hennar til tíu ára voru
óþreytandi að bjóða þeim með sér í
utanlandsferðir og fóru þau saman
m.a. til Kanaríeyja, Taílands og nú
síðast til Karíbahafsins og komu þau
úr þeirri ferð aðeins þremur dögum
áður en Sjana lést og eru foreldrar
hennar óendanlega þakklát fyrir
þann tíma sem þau áttu með henni
þar. Einnig voru Sjana og Ben dug-
leg að heimsækja okkur á Íslandi. Á
hverju sumri og um hver jól. Alltaf
sama tilhlökkunin að fá þau til okkar,
þó sérstaklega hjá börnunum okkar.
Þau dýrkuðu hana enda ekkert
skrýtið því betri frænku er ekki
hægt að hugsa sér og er söknuður
þeirra mikill.
Sjana mín, þegar þú varst meðal
okkar á þessari jörðu varstu engill í
mannsmynd. Núna ertu engill á
himnum.
Elsku Hafdís, Hilmar, Ben, Didda,
Obba og Gummi, missir ykkar og
harmur er mikill en minningin um
yndislega dóttur, unnustu og systur
mun lifa í hjörtum ykkar að eilífu.
Hver blundar svona blítt í húmi nætur.
Ó, barnið mitt þú sefur vært og rótt.
Því Drottinn sjálfur litla hvarma lætur
lokast í hljóðum draumi þessa nótt.
Og hjá þér stendur Jesúbarnið bjarta
og brosir til þín litla vina mín.
Því auðmýktin sem er í þínu hjarta,
hún opnað getur sjálfan himininn.
(Gunnar Dal.)
Ég kveð þig nú, elsku Sjana, með
söknuði.
Þín mágkona
Sigríður.
Það er skelfileg staðreynd að hún
Sjana, yngsta barn stóru systur okk-
ar, er dáin. Þessi unga, fallega
frænka okkar sem var hvers manns
hugljúfi, öllum góð og leit á alla sem
jafningja.
Hún fór til Hollands 19 ára gömul
sem skiptinemi og heillaðist af landi
og þjóð og hefur verið búsett þar síð-
an. Þar kynntist hún honum Ben sín-
um sem bar hana á höndum sér,
elskaði hana og dáði og var það
gagnkvæmt.
Það var að morgni 1. desember
sem hún vaknaði hress og kát en eins
og hendi væri veifað var hún orðin
helsjúk og látin að morgni 2. desem-
ber.
Við fengum alltaf fréttir af henni
Sjönu hjá foreldrum hennar sem
voru svo stoltir af stelpunni sinni,
enda voru hún og Ben þeim afar góð.
Fegurðin er frá þér barst,
fullvel þótti sanna,
að yndið okkar allra varst,
engill meðal manna.
Hlutverk þitt í heimi hér,
þú hafðir leyst af hendi.
Af þeim sökum eftir þér,
Guð englahópa sendi.
Sú besta gjöf er gafst þú mér,
var gleðisólin bjarta,
sem skína skal til heiðurs þér,
skært í mínu hjarta.
(B.H.)
Með þessum orðum kveðjum við
þig elsku Sjana og biðjum guð að
styrkja Ben, Hafdísi, Hilmar og aðra
ástvini á þessum erfiðu tímum.
Vilborg, Kristín, Ágústa,
Hrefna og fjölskyldur
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur.)
Elsku hjartans Ben, Hilmar og
Haddý, Didda mín, Obba, Guðmund-
ur, Sigríður og systkinabörn öll.
Megi Guð almáttugur hjálpa ykk-
ur yfir þennan mikla missi.
Minningin um yndislegu, glaðlegu
og fallegu Kristjönu lifir.
Hugur minn og fjölskyldu minnar
er svo sannarlega hjá ykkur öllum.
Guð geymi ykkur.
Okkar dýpstu samúð,
Kristín G. Hjartardóttir
og fjölskylda.
Fljótlega eftir að ég frétti af frá-
falli Kristjönu fór að koma upp djúpt
úr viðjum hugans fullt af minning-
um.
Minningar frá því að við Kristjana
vorum litlar stelpur að leika okkur
saman í stigaganginum á Breiðvangi
32 og þau skipti sem við fengum að
gista saman, ég og hún og stundum
Kolla systir líka.
Ég veit ekki mikið um það hvernig
lífi hún hefur lifað á fullorðinsárum
sínum, hvað hún hefur gengið í gegn-
um og upplifað en alltaf þegar ég hef
hitt hana í gegnum árin hefur hún
með geislandi brosinu sínu virst
ljóma af hamingju og ég vona að það
hafi verið raunin.
Elsku Kristjana, mér þykir svo
sárt og ósanngjarnt að þú skulir vera
fallin frá svona ung, ég vona að þú
sért á góðum stað og að við hittumst
aftur þegar minn tími kemur.
Elsku Hafdís, Hilmar, Didda, Haf-
dís yngri, Gummi og aðrir aðstand-
endur, ég votta ykkur samúð mína
og bið þess að æðri máttur styrki
ykkur í þessari miklu sorg.
Katrín Sif Sigurgeirsdóttir.
Sjana var ein af mínum nánustu og
bestu vinkonum í æsku og þykir mér
erfitt að trúa því að hún sé nú farin.
Leiðir okkar skildu þegar Sjana
flutti til Hollands rétt fyrir tvítugt en
Didda og mamma hennar voru ávallt
duglegar að skila kveðju og fréttum
af hvor annarri. Þrátt fyrir að Sjana
sé löngu hætt að vera hluti af mínu
daglegu lífi þá lifir sagan og þær
mörgu minningar sem við sköpuðum
saman á unglingsárunum. Þín glitr-
andi bláu augu og breiða bros mun
halda áfram að búa í hjarta mínu og
huga um ókomna tíð, elsku vinkona.
Hér rétt í lokin vil ég láta eitt af
hennar uppáhaldsljóðum frá ung-
lingsárunum fylgja með til heiðurs
minningu hennar.
Til eru fræ, sem fengu þennan dóm:
Að falla í jörð, en verða aldrei blóm.
Eins eru skip, sem aldrei landi ná,
og iðgræn lönd, er sökkva í djúpin blá,
og von sem hefir vængi sína misst,
og varir, sem að aldrei geta kysst,
og elskendur, sem aldrei geta mæst
og aldrei geta sumir draumar ræst.
Til eru ljóð, sem lifna og deyja í senn,
og lítil börn, sem aldrei verða menn.
(Davíð Stefánsson.)
Elsku Hafdís, Hilmar og fjöl-
skylda, ég votta mína innilegustu
samúð á þessum erfiðu tímum, farið
vel með ykkur, bestu kveðjur,
Dagbjört.
Ég hef alltaf ímyndað mér það að við séum
ferðalangar sem komu hér til að læra, og
okkar alvöru heimili er á himnum, þar sem
engar sorgir eru til, en finnum þar bara
vellíðan og gleði.
Ég hugsa að himnaríki sé yndislegur stað-
ur þar sem ekki er til sársauki, aðeins
þægindi og ylur, staður þar sem fjölskylda
og vinir hittast aftur.
Trúðu því að þið munið hittast aftur.
Ástvinir þínir eru ekki glataðir að eilífu.
Láttu vonina og styrkinn af ást þinni
hjálpa þér gegn um erfiðu tímana.
(Höfundur óþekktur.)
Kristín Halla og Ásthildur.
Hæ Kristjana, ferjumaðurinn
kallaði á þig, tók þig burt frá öllum
draumunum þínum, á gylltri ferju
hans siglir þú með því að tíminn þinn
hér var búinn.
Hæ Kristjana, þú varst enn svo
ung og sólin þín skein enn svo skært.
En ferjumaðurinn spyr ekki um ald-
ur því að hann þekkir aðeins skyldu
sína.
Hæ Kristjana, bíddu augnablik.
Það er enn svo margt eftir að segja
en vindurinn er þegar farinn að
þenja seglin og eykur hraðann á
bátnum.
Hæ, Kristjana, heyrir þú í okkur?
Á meðan við hlaupum meðfram
bakkanum og reynum að kalla á þig
á móti vindinum hversu gott það var
að þekkja þig.
Hæ, Kristjana, Lola litla hefði líka
gjarnan hitt þig en ég mun segja
henni seinna af stelpunni með vík-
ingablóðið.
Stelpunni sem þekkti álfana og
tröllin sem bar allar sögurnar inni í
sér og með brosi sínu um hverja ein-
ustu sögu fældi burt dökku hliðar
allra.
Hæ Kristjana, tönn fyrir tönn, því
að þó þú þolir ekki væl þá ætla ég
samt að biðja Heklu í kvöld um að
láta Ásgarð brenna þangað til him-
inninn fær lit.
Hæ Kristjana, ég má ekki fara
lengra, ég er hræddur um að þú
verður að halda áfram ein en ég verð
hér til að vinka þér bless, hér á enda
bryggjunnar nem ég staðar.
Hæ Kristjana, trén og blómin hafa
lofað að eigna þér hvert vor eftir
kuldann að vetri og blómstra sér-
staklega fyrir þig.
Hæ Kristjana, ég gleymi oft og
mörgu en hvað sem mun fölna, minn-
inguna um hversu góð þú varst mun
ég alltaf bera með mér.
Hæ Kristjana, sofnaðu nú því að
nóttin er köld og ferðin enn löng. En
þangað sem þú ferð, þar ertu vel-
komin, óttastu það ekki.
Kees.
KRISTJANA
HILMARSDÓTTIR
Elsku Sjana mín. Þú varst allt-
af svo góð við mig.
Ég elskaði þig og Ben alltaf
svo mikið. Ég ætla allt mitt líf
að hugsa til þín og þú lifir í
hjarta mínu. Þú ert mín fyr-
irmynd og ég vil verða eins og
þú þegar ég verð stór.
Ég man þegar ég fékk að
greiða þér hárið alveg eins og
ég vildi og svo fannst mér gam-
an að skrifast á við þig í tölv-
unni. Þú átt alltaf stað í hjarta
mínu.
Kveðja. Þín frænka,
Arna Sif.
Elsku Sjana. Þú varst besta
frænkan mín. Þú varst alltaf
svo góð við alla, sama hverjir
það voru. Ég mun sakna þín
HINSTA KVEÐJA alla ævi. Guð geymi þig, elsku
Sjana.
Viktor.
Elsku Sjana mín. Þetta voru
alveg frábærar stundir sem ég
eyddi með þér og þú varst alltaf
ótrúlega góð, skemmtileg og
mjög lífsglöð manneskja. Ég er
glaður að hafa verið mjög náinn
þér. Ég á mjög góðar minn-
ingar um þig og þær munu
aldrei gleymast í mínum huga.
Þetta er mikill missir fyrir mig
og aðra í fjölskyldunni að þú
skulir ekki vera lengur á meðal
okkar. Sagt er að guð taki til sín
það sem honum þykir vænst
um, elskulegt fólk eins og þig.
Ég vona að þú sért núna á góð-
um stað og megi guð geyma
þig, elsku besta frænka.
Arnór.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu,
ELÍNAR SIGURÐARDÓTTUR,
Skipasundi 43,
Reykjavík.
Einnig færum við þakkir til starfsfólks á Drop-
laugarstöðum fyrir umönnun og hlýju til hinnar
látnu.
Stefán Karl Linnet,
Sigríður S. Júlíusdóttir,
Helga Júlíusdóttir, Arnfinnur R. Einarsson,
Kristján Karl Linnet, Sigríður Anna Guðbrandsdóttir,
Sigurður Karl Linnet, Erla Einarsdóttir,
Mark Cohagen
og barnabörn.
Hugheilar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur hlýhug og vinarþel við andlát og út-
för eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og
afa,
EINARS ODDSSONAR
fyrrverandi sýslumanns,
Úthlíð 6,
Reykjavík.
Halla Þorbjörnsdóttir,
Karl Einarsson, Kristín Bragadóttir,
Páll Einarsson,
Andrea Ösp Karlsdóttir,
Berglind Ýr Karlsdóttir
og Birkir Örn Karlsson.