Fréttablaðið - 17.04.2003, Page 20
20 17. apríl 2003 FIMMTUDAGUR
Ég er alls ekki andlegur leiðtogieða neitt þess háttar,“ segir
Ksenia. „Við erum ekki með prest
hérna ennþá. Presturinn kemur
venjulega hingað frá Moskvu
tvisvar til þrisvar á ári en þetta
breytist kannski eftir að við erum
búin að byggja okkur kirkju. Það
fylgja því ýmis vandamál að hafa
ekki alltaf prest á staðnum því
það leita margir til okkar með til-
finningaleg vandamál og þurfa
stuðning og sálfræðilega hjálp
sem er eitthvað sem prestur getur
veitt. Þetta gerir mér stundum
erfitt fyrir því að ég get ekki sinnt
þessum þörfum þó að ég skipu-
leggi starfið að nokkru leyti.“
Kirkja og
menningarmiðstöð
Undirbúningurinn að kirkju-
byggingunni er kominn í fullan
gang en söfnuðurinn hefur hing-
að til leigt Friðrikskapellu fyrir
starfsemi sína. „Þegar prestur-
inn kemur fáum við afnot af
kapellunni en við eigum mjög
gott samstarf við Valsheimilið,
eiganda kapellunnar. Friðrik-
skapella hentar okkur mjög vel.
Hún er frekar lítil og það er
ágætt. Við erum ekki enn búin að
finna kirkjunni okkar stað en
erum að vinna að því með borg-
inni, sem hefur reynst okkur
mjög vel. Þetta hefur verið frjó
samvinna og okkur hefur verið
bent á marga áhugaverða staði.
Við erum samt ekki enn komin á
það stig að við getum sagt frá
neinu í þessu sambandi.“ Rétt-
trúnaðarkirkjan byggir á sterkri
hefð og kirkjubyggingin verður
því væntanlega nokkuð sérstök.
„Ég held að það sé óhætt að segja
að hún verði örugglega ekki eins
og íslensk kirkja enda verður
hún hefðbundin í þeim skilningi
að hún verður hönnuð með við-
mið rétttrúnaðarkirkjunnar í
huga. Það er samt byrjað að
hanna og reisa kirkjur sem eru
nútímalegar þó þær standist
kröfur hefðarinnar. Við höfum
ekki tekið neina lokaákvörðun
hvað útlit hennar snertir en erum
búin að mynda okkur mjög
ákveðnar skoðanir og munum
sennilega hafa hana með nor-
rænu yfirbragði.“ Ksenia bætir
því við að það sé einnig mjög
mikilvægt að fá pláss fyrir safn-
aðarheimili í eða við kirkjuna.
„Söfnuðurinn er eini opinberi
félagsskapur rússneskumælandi
fólks á Íslandi og stendur því fyr-
ir alls konar menningarstarf-
semi. Við höfum haldið jóla-
skemmtanir fyrir börnin, verið
með ljóðaupplestur og fleira og
þurfum að hafa húsnæði þar sem
fólk getur komið saman og unnið
að verkefnum sem snerta kirkj-
una ekki beint.“
Páskarnir viku
seinna á ferðinni
„Við erum búin að starfa í eitt
ár og virkir félagar eru um eitt
hundrað. Og það eru alltaf fleiri
að bætast í hópinn. Ég tel nú
aldrei í kapellunni en hún er
alltaf full við messur og það hef-
ur komið fyrir að fólk hefur þurft
að standa fyrir utan. Þetta hefur
gengið mjög vel og ég er afskap-
lega ánægð. Það eru líka allir til-
búnir til að leggja hönd á plóginn.
Það er ekki hægt að segja annað
en að þetta sé alþjóðlegur söfnuð-
ur. Við höfum fólk frá Eystra-
saltslöndunum, Armeníu, Búlgar-
íu, mikið af Rússum og nokkurn
fjölda frá Georgíu. Þá hef ég líka
orðið vör við fólk frá Póllandi.“
Kirkjan er svo ríkur þáttur í
menningu Kseniu að hún segist
ekki hafa getað hugsað sér að ala
upp börnin sín án þess að þau
fengju að kynnast kirkjunni þeg-
ar hún flutti hingað fyrir rúmum
þremur árum. „Það er svo mikið
af íkonum í kringum trúna og svo
er það auðvitað tónlistin og ilm-
urinn. Þetta er fyrir öll skilning-
arvitin og er mjög merkingar-
þrungið. Það er erfitt að hugsa
sér rússneska menningu án íkon-
anna.“
Það er mikið um dýrðir í rétt-
trúnaðarkirkjunni um páskana.
„Páskarnir okkar eru viku á eftir
páskunum hjá ykkur. Hefðirnar
eru samt ekki ólíkar í grundvall-
aratriðum. Við búum til sérstak-
an mat um páskana og erum með
lituð egg og mjög háar og sér-
kennilegar kökur. Það mætti
sennilega kalla þær skyrkökur.
Þetta var svo fallegt hjá okkur í
Friðrikskapellu í fyrra. Þar vor-
um við með þetta allt saman og
allir komu með egg og kökur í
kirkjuna. Páskamessan í rétt-
trúnaðarkirkjunni fer fram í
kringum miðnættið, en nætur-
messan setur alveg sérstakan
svip á helgihaldið – allt verður
einhvern veginn svo spennandi.“
Kynntust í kirkju
Ksenia á eina systur og þær
bjuggu hjá móður sinni í Moskvu.
Ksenia lærði innanhússarki-
tektúr í háskóla í Moskvu og seg-
ist hafa tekið þessa stefnu í lífinu
snemma. „Amma var arkitekt og
móðir mín og faðir eru listasagn-
fræðingar og ég var byrjuð í
listaskóla þegar ég var eitthvað í
kringum sjö ára gömul. Það má
segja að þetta hafi aðallega verið
spurning um hvort ég legði fyrir
mig arkitektúr eða innanhúss-
arkitektúrinn. Innanhússarki-
tektúrinn var nýr á þessum tíma
og var því mjög spennandi.
Mamma hafði sérhæft sig í nú-
tímaarkitektúr og var mjög
áhugasöm um þetta og tókst að
gera mig enn áhugasamari.”
Ksenia kynntist manni sínum
Jóni Ólafssyni í Moskvu og það
vill svo skemmtilega til að þau
hittust fyrst í kirkju. „Ömmu-
bróðir minn er erkibiskup og því
hátt settur innan kirkjunnar.
Hann var mjög í sviðsljósinu á
þessum tíma og var nátengdur
Gorbatsjov og umbótaöflunuum í
kringum hann. Jón starfaði þá
fyrir Ríkisútvarpið og hafði fal-
ast eftir viðtali við þennan fræn-
da minn og þegar þeir hittust var
ég á staðnum.“ Jón var búinn að
ákveða að fara til New York í
doktorsnám í heimspeki um það
leyti sem þau kynntust. „Hann
fór svo á undan til New York en
ég fylgdi í kjölfarið.“
Fyrsta messan
Ksenia og Jón eiga tvær dæt-
ur, Alexöndru sem fæddist í
Moskvu 1993 og Anastasíu sem
fæddist á Íslandi 1995. Það gekk
mikið á þegar Alexandra kom í
heiminn 2. október en um þetta
leyti sauð upp úr á milli stuðn-
ingsmanna Borisar Jeltsín, for-
seta Rússlands, og Rutskois
varaforseta. Umsátursástand
skapaðist í kringum þingið og
b o r g a r s t j ó r n a r s k r i f s t o f u r
Moskvu með tilheyrandi átök-
um. „Það gekk mjög illa að kom-
ast á spítalann enda var algert
Ég er komin af
prestum í marga ættliði. Afi
minn var sendur í Gúlagið
fyrir þær sakir einar að
hann var prestur. Hann átti
þrettán börn sem enduðu á
götunni þegar hald var lagt
á húsið hans.
,,
Ksenia Ólafsson er
fædd og uppalin í
Moskvu. Hún flutti
til Íslands ásamt eig-
inmanni sínum, Jóni
Ólafssyni heimspek-
ingi, fyrir þremur
árum. Hún er for-
maður safnaðarfélags
rússnesku rétttrúnað-
arkirkjunnar á Íslandi.
Söfnuðurinn er að
leita að lóð undir fyr-
irhugaða kirkjubygg-
ingu og heldur pásk-
ana hátíðlega eftir
rúma viku.
KSENIA ÓLAFSSON
„Þetta var svo fallegt hjá okkur í Friðrikskapellu í fyrra. Þar vorum við með þetta allt sam-
an og allir komu með egg og kökur í kirkjuna. Páskamessan í rétttrúnaðarkirkjunni fer
fram í kringum miðnættið, en næturmessan setur alveg sérstakan svip á helgihaldið – allt
verður einhvern veginn svo spennandi.“
STÓRBORGARSTÚLKAN
Ólst upp í Moskvu, bjó svo í
fimm ár í New York og kann
vel við sig í Reykjavík.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/B
IL
LI
Litlu sigrarnir
eru mikilvægir