Tíminn - 25.11.1973, Qupperneq 26
Jafn sjálfsagt, að fáni íslands
blakti á Olympíuleikvanginum
og hjá Sameinuðu þjóðunum
FYRIR skemmstu var
Gisli Halldórsson, for-
seti ÍSÍ, kjörinn for-
maður Ólympiunefndar
íslands. Af þvi tilefni
sneri iþróttasiðan sér til
Gisla og iagði fyrir hann
nokkrar spurningar um
málefni Ólympiunefnd-
arinnar og ÍSÍ.
— Telur þú heppilegt, aft sami
mafturinn sé formaðurö 1. og for-
seti Í.Sit..?
— Ég hef nú átt sæti i ólympiu-
nefnd Islands i 20 ár og tel það
ekki óeðlilegt, að forseti t.S.f. sé
af og til formaður nefndarinnar.
Enda hefur það átt sér stað áður,
t.d. var fyrirrennari minn,
Benedikt G. Waage, formaður
nefndarinnar á árunum 1949-’53.
Veena bess að samskipti t.S.I. og
Ólympiunefndarinnar eru mjög
náin, er þessi ráðstöfun að mörgu
leyti heppileg. T.d. hefur það
ávalit verið talið rétt, að fram-
kvæmdastjóri t.S.t. væri einnig
ráðinn framkvæmdastjóri Ó.t. og
aðsetur hennar væri á skrifstofu
sambandsins. Framkvæmda-
stjórn tS.t. á að tilnefna 2-3 menn
i nefndina, og forseti sambands-
ins er sjálfkjörinn. Fer þvi ekki
hjá þvi, að sljórn t.S.t. hlýtur að
láta þessi mái mjög til sin taka.
Þá fellur starf t.S.t. að mörgu
leyti i sama farveg og starf ó.t.
Helzta verkefni nefndarinnar
er að sjá um, að sem flest sér-
sambönd eigi þess kost að senda
þátttakendur á Ólympiuleika, svo
og aðrar iþróttagreinar, sem ekki
hefur verið stofnað sérsamband
um, en þá fer t.S.t. með umboð
þeirra greina á erlendum vett-
vangi. ólympiunefndin á að
tryggja fjárhagslegan grundvöll
ferðarinnar, og er það ávallt eitt
aðalverkefnið að safna fjármun-
um til þess að greiða þann
kostnað. Þá hefur Ó.t. ávallt
styrkt sérsamböndin nokkuð til
þess að auka þjálfun landsliða
okkar, sem tekið hafa þátt i leik-
unum. Vegna þess sem nú er sagt,
hefur ávallt verið talið rétt, að
formenn sérsambanda væru ekki
formenn Ó.t. Formaður nefndar-
innar hefur þvi ávallt verið einn
úr hópi þeirra, sem tilnefndir
hafa verið i nefndina af t.S.t. eða
fráfarandi Ólympiunefnd.
Ef við litum á það, hvernig
Norðurlöndin hafa skipað sinum
málum i þessu efni, þá er það
ákveðið i lögum sænska iþrótta-
sambandsins, R.F., að forseti
þess sé einnig formaður Ólympiu-
nefndarinnar, og þannig er það
lika i Finnlandi.
t Danmörku hefur það lengst af
verið sami maðurinn, þar til nú
fyrir ári, að formaður danska
iþróttasambandsins var kosinn
varaformaður, en formaður
Gisli Halldórsson, forseti tSt. Myndin er tekin á skrifstofu tSt I tþróttamiöstöðinni I Laugardal. (Tfma-
mynd GE).
danska iþróttasambandsins var
kosinn varaformaður, en for-
maður var kosinn fulltrúi
Alþjóðaólympiunefndarinnar i
Danmörku, hinn kunni iþrótta-
maður Ivar Vind. t Noregi var
það ákvæði i lögum, að sami
maðurinn skyldi vera formaður á
báðum stöðum, en nýlega var lög-
unum breytt þannig, að þetta
væri ekki skylda, en jafnframt
var ákveðið, að á Ólympiuleikun-
um væri forseti norska iþrótta
sambandsins æðsti maður, og
kæmi þar fram fyrir hönd
Ólympiunefndarinnar.
Af þessu má sjá, að allir frænd-
ur okkar á Norðurlöndum telja
heppilegt og nauðsynlegt, að
þarna séu mjög náin tengsl á
milli.
— Ilyggst þú beita þér fyrir ein-
hverjum nýmælum i starfi ó.t.
með tilliti til þeirrar gagnrýni,
sem komið liefur fram á störf
nefndarinnar?
— Varðandi þá gagnrýni, sem
kom fram á sambandsráðsfundi
tSt, tel ég ekki að hún hafi verið
alvarlegs eðlis. Það helzta var, að
einstaka fundarmaður taldi, að
nefndin i heild hefði haldið of fáa
fundi. En samkvæmt starfsregl-
um i framkvæmdanefnd, sem i
eiga sæti 5menn á að halda fundi
minnst mánaðarlega, en öll
nefndin tvo fundi á ári. t nefnd-
inni voru 15 menn, en 17 eiga sæti
I núverandi nefnd.
Þá var það og gagnrýnt, að ekki
skyldi vera læknir með i ferðinni
til Munchen. Fráfarandi nefnd
var mikill vandi á höndum að afla
fjár til þessarar farar, vegna þess
að nú tók lang-fjölmennasti hóp-
ur, sem nokkru sinni hefur farið
á leikana þátt iþeim Eftir hinn
frækilega sigur handknattleiks-
manna i undanúrslitum ólympiu-
leikanna á Spáni, þar sem, þeir
unnu sér rétt til þátttöku, var
sýnt, að miklu meira fjármagn
þurfti til ferðarinnar en nokkru
sinni fyrr. ólympiunefndin og
fjáröflunarnefnd, er skipuð hafði
verið áttu þvi mikið verk fyrir
höndum. En fyrir ötult starf þess-
ara aðila, og sérstaklega
formanns Ó.t., safnaðist mikið fé
i frjálsum framlögum, og sveitar-
stjórnir og rikisvald létu aukið fé
af hendi rakna. Ber vissulega að
þakka það. En þrátt íyrir það,
varð nefndin að halda sparlega á
þeim fjármunum, sem hún hafði
handa milli.
Alls fóru 45 manns á leikana,
þar af 21 i liði handknttleiks-
manna. Vissulega verður að telj-
ast eðlilegt.að læknir fari með svo
stórum hópi iþróttamanna, sem
keppa dag eftir dag i erfiðum
leikum. Hér var aðeins um fjár-
hagsatriði að ræða, þar sem
nefndina vantaði á þessum tima
nokkur hundruð þúsund krónur,
svo endar næðu saman. Þá hafði
einnig, eins og endranær, verið
talað við Dani um að vera okkur
innan handar með þessa þjón-
ustu, en það hefur áður verið talið
fullnægjandi.
Vegna þess hve keppni nú var
ströng hjá handknattleiksmönn-
um, yar sú þjónusta i þessum
efnum, sem fékkst á staðnum,
ekki fullnægjandi, og mun nefnd-
in að sjálfsögðu draga sinar
ályktanir með tilliti til þess i
næstu ferð.
Það hefur þegar komið fram
ósk nefndarmanna um að fjölga
fundum, umfram sem reglugerð
segir fyrir um, og verður það
gert.
Nú, þegar svo stutt er siðan ég
tók við formennsku i nefndinni, er
erfitt um vik að tala um nýmæli,
sem ég muni beita mér fyrir.
Nefndin hefur ákveðnar starfs-
reglur að fara eftir, en þar er
kveðið svo á i 2. gr.:
„Starfssvið Ólympiunefndar
ísl. er að útbreiða og vernda
Ólympiuhreyfinguna, að undir-
búa, ákveða og stjórna þátttöku
tslendinga i Ólympiuleikum.
Ólympiunefnd skal fylgja áhuga-
mannareglum I.S.I., og hún skal
hafa nána samvinnu við fram-
kvæmdastjórn t.S.t. og sérsam-
böndin.”
Eins og sést á þessari grein, eru
starfssviði okkar sett ákveðin
takmörk. tþróttahreyfingin i
heild er stöðugt að útbreiða
ólympiuhugsjónina með sinu við-
tæka starfi, bæði innanlands og á
sviði alþjóðasamvinnu. Ólympiu-
nefndin starfar i anda þessarar
hugsjónar með þátttöku okkar i
leikunum. Aðalstarf nefndarinn-
ar er að afla þess fjár, sem þarf
til þess að standa straum af þeim
mikla kostnaði, sem er þvi sam-
fara að taka myndarlega þátt i
leikunum.
Þar sem Ólympiuleikarnir
verða næst i Austurriki og
Kanada, tel ég að við eigum að
standa að myndarlegri þátttöku i
næstu leikum. Við erum að eign-
ast magra ágæta skiðamenn, sem
vonandi eiga eftir að ná enn betri
árangri á næstunni, svo við getum
sent myndarlegan hóp til þátttöku
i vetrarleikunum Siðastvoru þeir
báðir i Japan, en þangað þótti of
dýrt að senda keppendur, miðað
við getu okkar þá. Það ætti að
vera sérstök ánægja að senda
fjölmennan hóp til Kanada. En
eftir leikana ættu islenzku kepp-
endurnir að fá tækifæri til að taka
I