Tíminn - 07.07.1974, Blaðsíða 29

Sunnudagur 7. júli 1974
TÍMINN
29
Þvillkur dagur!
Gene og Edna eru kaþólsk, og
konur, sem eru meðlimir safnað-
arins, svo og nágrannákonur,
koma á morgnana fjórar eða
fimm i einu til þess að hjálpa til. í
dagstofunni er verið að mata
Nathan, leika við Jeffrey og
vagga John i svefn. t barnaher-
berginu er verið að skipta á
Catherine, og Edna er i eldhúsinu
aö smyrja brauð handa Gregory
með annarri hendi, en er með
Steven á hinum handleggnum.
Þegar á daginn liður, kemur ný
vakt hjálparkvenna. Gregory fer
i bilaleik, á meðan móðir hans
byrjar að útbúa kvöldverðinn. En
aldrei er friður, alltaf þarf að
sinna einhverju af börnunum,
gæla við þau, skipta á þeim, gefa
þeim pela og koma þeim I rúmið
aftur. Á kvöldin taka ein eða tvær
skátastúlkur við af eldri konun-
um, sem þurfa að fara og sinna
slnum eigin heimilum. Jafnvel
viö kvöldverðarborðið fá Stanek-
hjónin engan frið. í hvert sinn
sem þau setjast til borðs, þarf
venjulega annað þeirra, — oftast
bæði — að rjúka á fætur til að
sinna einhverju barnanna, og
sitja þau þvi oftast við matar-
borðiö með sitt hvort barnið á
handleggnum. „Við verum að
veröa jafnvig á báðar hendur”,
segir Edna. Um klukkan tiu á
kvöldin leysir nætur-barnfóstran
þau af, og þá geta þau farið að
sofa, — svefni sem er þó æði oft
truflaður, þegar tvö, þrjú eða öll
börnin vakna i einu.
En annríki Stanek-hjónanna
minnkar, eftir þvi sem mánuðirn-
ir liða, og i siðustu ferð þeirra til
læknisins meö fimmburana sagði
hann að börnin hefðu stækkað
verulega, og væru þau öll hreyst-
in uppmáluð.
Mánaðarlegar
læknisskoðanir
Fimmburarnir koma á stofu
James Strains læknis i tveim bil-
um, hlöðnum pelum, bleium og
handklæðum. Þrir nágrannar eru
með I förinni, einn til að aka öðr-
um bilnum, og tveir til að aðstoða
við að bera börnin. Inni á stofu
Strains læknis eru fimmburarnir
háttaðir, áður en hjúkrunarkona
skrifar niður þyngd þeirra, lengd
og fleira. Það tekur siðan lækninn
um tvær klukkustundir að skoða
augu þeirra, háls og eyru og
hlusta þau. Matarlyst fimmbur-
anna er mjög góð, og þeir stækka
þvi ört. John, Stefen, Catherine,
Nathan og Jeffrey, vógu við fæð-
ingu sex til átta merkur, en nú,
þegar þau eru átta mánaða hafa
þau öll þyngzt mikið. Yfirleitt er
heilsa þeirra mjög góð. Catherine

1 læknisskoðun hjá James Strain lækni. Frú Stanek fylgist með. Frá vinstri eru Steven, Nathan, Jcffrey, John, Catherine.
er þó með hósta, Steven er með
snert af kvefi, og Jeffery með
svolitla hálsbólgu. Edna hlustar
þvi með eftirtekt á ráðleggingar
læknisins um meðul þau sem
börnin eiga að fá. Læknirinn segir
Ednu, hvers hún megi vænta á
næstu vikum. Þótt fimmburarnir
fari ekki að ganga strax, verða
þeir sjálfstæðari með hverjum
deginum sem Hður, þeir eru að
byrja að skriða og kynnast heim-
inum fyrir utan faðm móður sinn-
ar. „Þau eru farin að teygja sig
eftir öllum hlutum”, segir Edna
stolt, „og eru farin að hrifsa leik-
föngin hvert af öðru”. Eftir að
börnin hafa verið bólusett, en það
framkallar öskur hjá hverju
þeirra fyrir sig, lýkur Strain
læknir skoðun sinni fyrir þennan
mánuðinn.
Hér fylgist Gregory með, þegar börnunum eru gefnir pelar, en minnir um leið á að hann er ekki slður
þýðingarmikill fjölskyldumeðlimur.
Frjósemislyf
Fimmburarnir eru ekki aldeilis
ókunnugir heimi lyfjanna — þeir
eru raunverulega framleiðsla
þeirra. Gene og Edna ákváðu að
eignast eitt barn i viðbót, helzt
systur fyrir Gregory. Þegar Ednu
tókst ekki að verða barnshafandi,
ráðlögðu læknar henni frjósemis-
lyf. Pergonal var lyfið, sem end-
anlega fjölgaði Stanel-fjölskyld-
unni svo að um munaði. „Kven-
sjúkdómalæknirinn minn hafði
gefið mér frjósemislyf áður”,
segir Edna, „en þau geröu ekkert
gagn, svo við héldum, að þetta lyf
myndi ekki verka heldur. Jafnvel
þótt við vissum, að 30% likur
væru á að fleira en eitt barn fædd-
ist, þá var okkur sagt að I flestum
tilfellum væru það tviburar, og
þaö fannst okkur allt i lagiEn
Edna eignaðist ekki tvibura,
heldur sexbura! Þeir fæddust sjö
vikum fyrir timann, og hefðu
jafnvel fæðzt fyrr, sem hefði orðið
hættulegt, en aðferðin, sem notuð
var til að seinka fæðingu þeirra
og aftra samdrætti, var mjög ó-
venjuleg, svo ekki sé meira sagt:
Það var vodkadrykkja! „Ég hafði
alltaf vodkaflösku á náttborð-
inu”, segir Edna, „og læknirinn
sagði mér að fá mér glas af
vodka, i hvert skipti sem mér
fannst aö hriöirnar væru aö
byrja. Þetta virtist verka ágæt-
lega, en það er fátt sem smakkast
jafnilla og volgt, óblandað
vodka”.
Eftir að börnin fæddust, — eitt
var tekið með töngum, hin fimm
meö keisaraskurði, — unnu átján
læknar og hjúkrunarkonur dag og
nótt við að hjálpa þeim að komast
yfir erfiðleika eins og súrefnis-
vöntun og lungnabólgu. Skipt var
um blóð i börnunum, og þeim gef-
in sérstök fæða. Þetta og fleira
varð til þess að öll börnin lifðu, —
nema eitt, Júlia litla. „Dauði
hennar var áfall fyrr okkur” seg-
ir Edna nú, „en við höfðum svo
miklar áhyggjur af hinum, að það
dró úr sorg okkar”.
Ástandið batnar
Fimmburarnir voru allir úr
hættu innan tveggja mánaða. Þá
voru þau skirð, og foreldrar Gene
og Ednu komu frá Texas og
Massachusetts til að dást að fall-
egu barnabörnunum sinum.
Núna fyrst er lif Stanek-hjón-
anna að komast i fastar skorður.
Þó veröa hjónin ennþá að fara
mjög snemma á fætur, sérstak-
lega eftir að næturbarnfóstran
hætti, þegar fimmburarnir voru
sex mánaða. „Það var eins gott
Edna er orðin vön að gefa tveim I einu, enda þarf hún aö gefa tuttugu
pela á dag.

Gene viröist hafa nóg aö gera.