Tíminn - 09.03.1975, Side 24

24
TÍMINN
Sunnutlagur 9. marz 1975
Serafía
Þessa nótt heyrði Katrín ekki sama djúpa |atna andar-
dráttinn og venjulega vitnaði um væran svefn Gústafs.
Og meðan sonur hennar lá vakandi, gat hún ekki heldur
fest blund. Morguninn eftir þurfti hún ekki að vekja
hann eins og ætíð annars. Hann var kominn á fætur, er
hún kom inn frá því að mjólka kúna. Hún var ekki fyrr
búin að láta matinn á borðið en hann settist niður og
gleypti í sig fáeina munnbita. Síðan þreif hann byssu
sina og skálmaði til skógar.
Hann kom ekki heim fyrr en seint um kvöldið. Katrín
var fyrir löngu orðin óróleg vegna þessarar löngu f jar-
veru. Ótal sinnum hafði hún skimað út um gluggann og
beðizt fyrir af þeim brennandi innileik, sem mæðrum
einum er gef inn. Bara að hann mæti ekki Malm og grípi
til einhverra örþrifaráða í bræði sinni, núna þegar hann
er með skotvopnið í höndunum, hugsaði hún.
Gústaf reikaði stefnulaust fram og aftur um Suður-
skóginn. Hann bar ekki við að svipast um eftir bráð,
heldur þrammaði eirðarvana yfir freðnar mýrar, snævi
drifin kjörr og svellaðar klappir. Einu sinni nam hann
staðar, bar byssuskeptið upp að kinninni og miðaði á
trjábol. Með beiskjublandinni hefndargleði reyndi hann
að gera sér í hugarlund, að það væri Malm, sem hann
miðaði á. En er hann stóð þarna með kalt byssuskeptið
við kinnina, sýndist honum tréð breytast í raun og veru
taka á sig mannsmynd. Og það voru tvær manneskjur,
sem stóðu þarna — svo þétt saman, og það mátti í f yrstu
ætla, að það væri aðeins ein. Sýnin óskýrðist og hann lét
byssuna síga og þurrkaði með handarbakinu úr augun-
um, sem fyllzt höfðu tárum.
,, Djöf ullinn", tautaði hann, reiður yfir veiklyndi sínu.
Síðan arkaði hann af stað á ný.
Það var orðið dimmt er hann kom heim. Hann gleypti í
sig grautinn, sem Katrín hafði skammtað honum, og
f lýtti sér svo að hátta og mælti ekki orð f rá vörum f rem-
ur en kvöldið áður.
Næstu daga hélt hann uppteknum hætti um skógar-
ferðir. Svo byrjaði hann aftur að vinna. En hann fór
aldrei i sparifötin né gekk niður í þorpið á kvöldin. Ef
hann þurfti nauðsynlega að kaupa eitthvað, fór hann
ávallt i gömlu búðina.
Saga fékk að hverfa frá búðarstörfunum um stund og
brá sér til Maríuhafnar með ,,Álandinu" er það fór síð-
ustu hringferð sína. Pósturinn hafði þau tíðindi að segja,
að Malm hefði einnig farið með skipinu. Það þurfti ekki
frekar vitnanna við. Þegar báturinn kom aftur, leiddust
þau líka upp bryggjuna. Og nú gátu þorpsbúar komið og
óskað þeim hamingju. Saga litla var glöð og reif sem
áður, en þegar hún vó eða mældi varning í búðinni eða
sýslaði við bréfpokana, glampaði á gullhring á annarri
hendinni.
Katrin gaf sýni sínum gætur í laumi, þegar hún frétti
af þessari trúlof un. Hann var orðinn ofsafenginn og við-
skotaillur.
,,Það fæst ekki einu sinni brennivín á þessum hólma-
skækli, svo að maður geti drukkið sig fullan, ef mann
langar til", þrumaði hann einn daginn, er hann kom
heim.
,,Þú gerir þig ekki nema ennþá óhamingjusamari, ef
þú ferð að leggja í vana þinna að drekka", svaraði
Katrín hógværlega.
,,Ennþá óhamingjusamari? Hver hefur sagt, að ég sé
óhamingjusamur? Ég mundi aldrei syrgja kvenmann, —
það er ekki þess vert. Upphefð og lífsþægindi er allt, sem
kvenfólk girnist. Það tekur bækluðum og örvasa körlum,
ef þeir hafa einhver peningaráð".
,,Vertu ekki svona gramur, góði Gústaf minn. Við er-
um nú bara menn og höf um öll bæði kosti og galla. Ekki
þarftu að lá Malm, þó að hann reyni að höndla þá
ánægju, sem hann á kost á að veita sér".
Gústaf hlóð háðslega. „Það væri aumt grey, sem ekki
gleypti bita, er berst því sjálf krafa upp í ginið".
Það var þó ekki langt um liðið, er Gústaf hætti að forð-
ast unga fólkið. En nú var eins og kæti Gústaf s, sem áður
hafði veriðsönn og innileg, hefði einhvern veginn gengið
úr skorðum og fengið á sig napran og ruddalegan blæ.
Hann var eirðarlaus og skapillur og bylti sér á bekknum
á nóttunni. Og hann var óánægður, vanhaldinn og von-
svikinn er hann kom heim frá samkvæmum og skemmt-
unum. Og hann var sígráðugur. Það hungur, sem hafði
verið alið upp í honum síðustu misserin, án þess að það
væri satt, varð nú að nagandi græðgi, óseðjandi fíkn.
Hann gat ekki fellt sig við að fara heim að sofa, þegar
hann var búinn að dansa hálfa nóttina. Hann heimtaði
meira. Það var eitthvað, sem vantaði á. Skraf stúlkn-
anna, hvísl þeirra og hlátrar eggjaði hann nú eins og
fyrir mörgum árum, er hann stóð álengdar og horfði
á þær með óþreyjublandinni forvitni. En nú eggjuðu þær
hann á allt annan hátt. Hann sá þrýstin brjóstin titra
undir þunnum kjólnum eða blússunni, þegar þær sveifl-
. Dreki spyr marga þess
/ sama, en enginn þykist
i kannast við manninn.
Ef hann er þekktur héA
fréttir hann aðégleita/
hans-'- •
Sunnudagur
9. marz
8.00 Morgunandakt Séra
Sigurður Pálsson vigslu-
biskup flytur ritningarorð
og bæn.
8.15 Létt morgunlög
9.00 Fréttir.Otdráttur Ur for-
ustugreinum dagblaðanna.
9.15 Morguntónleikar. (10.10
Veðurfregnir). a. Sinfónia
nr. 1 i D-dúr op. 18 eftir Jo-
hann Christian Bach.
Kammersveitin i Stuttgart
leikur, Karl Miinchinger
stjórnar. b. Fiðlukonsert i
Fis-dUr op. 23 eftir Heinrich
Wilhelm Ernst og „Vetrar-
söngur” eftir Eugéne
Ysaye. Aaron Rosand og
Sinfóniuhliómsveit Utvams-
ins i Luxemburg leika, Louis
de Froment stjómar. c. Til-
brigði fyrir óbó og blásara-
sveit eftir Rimsky-Korsa-
koff um stef eftir Glinka.
Liakhovetsky og rUssnesk
lUðrasveit leika, Nikolai
Nazaroff stjórnar. d. Missa
Choralis eftir Franz Liszt.
Kammerkór finnska Ut-
varpsins flytur. Harald
Andersén stj. (Hljóðritun
frá finnska Utvarpinu).
11.00 Messa i Luugarneskirkju
Prestur: Séra Garðar
Svavarsson. Organleikari:
GUstaf Jóhannesson.
12.15 Dagskráin. Tónleikar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.15 Hafréttarmálin á vett-
vahgi Sameinuðu þjóðanna
Gunnar G. Schram
prófessor flytur fyrsta
hádegiserindi sitt: Auð-
lindalögsaga.
14.00 A gamalli leiklistartröð,
siðari hluti Jónas Jónasson
ræðir við Lárus Sigur-
björnsson fyrrverandi
skjalavörð. (Þátturinn var
hljóðr. skömmu fyrir andlát
Lárusar s.l. sumar).
15.05 Maurice Ravel, — 100
ára minning Halldór
Haraldsson kynnir. Fluttir
veröa þættir Ur eftirtöldum
verkum: Saknaðarljóði,
Ondine, Schéherazade,
Hebrezkum söng, Triói fyrir
fiðlu, píanó og selló,
Tzigane, Pianókonsert i G-
dUr og Dafnis og Klói.
16.15 Veðurfregnir. Fréttir.
16.25 Endurtekið efni a. A
langri göngu Gunnar Bene-
diktsson rithöfundur segir
frá gönguferð frá Akureyri
austur um land til Reykja-
vlkur haustið 1914. (Aður
Utvarpað 27. des.). b. Ljóð
eftir sænska skáldið Harry
Martinsson Jón Ur Vör les
eigin þýðingar (Aður á dag-
skrá 19. marz i fyrra). c.
Máttur móðurástar GuðrUn
Ásmundsdóttir leikkona les
smásögu eftir Þórarin
Haraldsson frá Laufási i
Kelduhverfi (Aður Utv. 30.
des.).
7.15 Létt tónlist Incognito Five
léika.
17.40 Útvarpssaga barnanna:
„Vala” eftir Ragnheiði
Jónsdóttur.SigrUn Guðjóns-
dóttir byrjar lesturinn.
18.00 Stundarkorn með Robert
Tearsem syngur lagaflokk-
inn „Liederkreis” op. 39 eft-
ir Schumann. Tilkynningar.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 „Þekkirðu land?”Jónas
Jónasson stjórnar spurn-
ingaþætti um lönd og lýði.
Dómari: Ólafur Hansson
prófessor. Þátttakendur:
Pétur Gautur Kristjánsson
og Lýður Björnsson.
19.45 „Vetrarferðin”, laga-
flokkur efir Franz Schubert
— siðari hluti Guðmundur
Jónsson syngur, Fritz
Weisshappel leikur á pianó.
Þórður Kristleifsson is-
lenzkaði ljóðin.
20.20 Ferðir séra Egils Þór-
hallssonar á GrænlendiSéra
Kolbeinn Þorleifsson flytur
f jórða og siðasta erindi sitt.
20.50 Kvöldtónleikar a. Kvar-
tett nr. 2 i c-moll op. 4 fyrir
klarinettu og strengjahljóð-
færi eftir Bernhard
Henrik Crusell. The Music
Party leikur. b. Konsert i
Es-dúr fyrir tvö pianó og
hljómsveit (K365) eftir