Tíminn - 15.08.1976, Blaðsíða 7

Tíminn - 15.08.1976, Blaðsíða 7
Sunnudagur 15. ágúst 1976 TÍMINN 7 HELCARSPJALL við að leigja Fjallkonuna? Páll Pétursson: Eigum Maður er til í Reykjavik, sem ávaxtar fjármuni og heitir Aron. öðru hverju hefur hann haft uppi söng um það, hvernig íslendingar ættu að leysa efna- hagsvandamál sin, þeir ættu aö leigja Bandarikjamönnum aö- stöðu til herstöðvareksturs og mundu þeir gjalda stórfé fyrir og gætum við allir dansað i kringum þann gullkálf og vel- ferð þjóðarinnar yrði þannig tryggð til frambúðar. Lengst af hefur Aron þessi sungið einsöng, en svo bar við snemmsumars að hann fékk há- væra undirtekt, og siðan hafa — þótt ótrúlegt megi virðast — átt sér stað manna á meðal og i fjölmiðlum þó nokkrar umræð- ur um þessar hugmyndir. Sérstakir bjartsýnismenn Meðan landhelgisdeilan stóð sem hæst voru þeir menn all- margir, sem töldu þess ein- hverja von, að Nato mundi rétta hlut okkar og jafnvel að okkur væri traust i varnarsamningi við Bandarikin, þannig að þau mundu snúast á okkar sveif er Bretar gerðu flotainnrásina. Þegar sú von brást, þá sáu margir þeir, er áður höfðu skrif- lega beðið um áframhaldandi hersetu, að herlið Bandarikj- anna f Keflavik væri þar ein- ungis vegna hagsmuna Banda- rikjanna sjálfra,en ekki vegna islenzkra hagsmuna. Þar bætt- ist einnig við, að Bandarikja- menn birtu i vor skjöl varðandi aðdragandann aö inngöngu ís- lands i Nato og vörpuðu þau skjöl nýju og ógeðfelldu ljósi á þá atburði alla, bæði markmið og leiðir. Orsakir efnahagsvandans Efnahagsörðugleikar slðustu ára hafa átt sér ýmsar orsakir, sumar utanaðkomandi, en aðr- ar af innlendum toga spunnar. Hefur þá venjulega legið til grundvallar æðisgangur I lifs- gæðakapphlaupinu, ásamt skorti á ráðdeild. Við höfum ekki kunnað okkur hóf, ekki gætt þess alltaf aö sniða stakk- inn eftir vextinum. Þótt nú sé heldur að rofa til vegna bættra viðskiptakjara eru þó enn þá blikur á lofti. Rán- yrkja sumra fiskistofna er mjög viðsjárverð, en nú hafa með nýunnum sigri i landhelgismál- inu skapazt skilyrði, til þess að við getum sjálfir — og innan tiðar einir — búiö að fiskimiðum okkar meö forsjá og fyrir- hyggju. Örþrifaráð ráðleysingja Hér hefur, sem betur fer, aldrei skapaztneitt það neyðar- ástand er réttlætt gæti það aö gripið sé til örþrifaráöa svo sem þess, aö leita eftir gjaldtöku vegna hersetunnar. Greipa- gleiðum eyðsluhákum kann aö virðast, að fyrirhyggja sé taf- söm og leiðinleg, og að freist- andi væri að afla fjár með nýrri aðferð, svo enn megi bæta á sukk og flottræfilshátt. Ein hug- myndin, sem fram hefur komiö er sú, að krefja herinn um stór- framkvæmdir i samgöngumál- um, bæði vegagerð og flugvalla. Væntanlega þyrfti þá að koma upp nýjum herstöðvum til þess að gæta þessara mannvirkja, t.d. á Egilsstöðum, með öllu þvi Páll Pétursson. sem þeim umsvifum fylgir. Auðvitað er herinn ekki hér vegna hagsmuna okkar Islend- inga, þess vegna eigum við að losa okkur viðhann, þvi fyrrþvi betra, en ekki festa hann hér i sessium ókomin ár, sem einaaf undirstöðum þjóðlifsins. Viö megum alls ekki gera hermang að neinum aðalþætti þjóðarbú- skaparins né herinn aftur að meginatvinnuveitanda i land- inu. Hins vegar er það álitamál hve mikla efnahagslegar fórnir er réttlætanlegt aö færa, vegna veruhersins hér, m.a. hvortrétt sé af Islendingum að greiða niður matvæli handa hernum, ellegar una þvi, að tollamálin i sambandi við herstöðina séu i þvi ófremdarástandi sem nú er, eða verja fé úr húsnæðislána- kerfi landsmanna til þess að byggja leiguibúðir handa her- mönnum Suðurness. Sjálfbjarga þjóð Ég lit svo á, að þetta land með gögnum þess og gæðum eigi aö vera fyrir Islendinga sjálfa og þá eina og kviði þvi ekki, að þeim muni ekki takast að nytja það svo og nýta, að þeir geti ekki framfært sjálfa sig hjálparlaust. En til þess að svo megi verða þurfa þeir að vera fyrirhyggjusamir i skipt- um sinum við landið og auðlind- ir þess, og ekki eyðileggja gróð- urlendi né fiskimið vegna vonar um skjótfenginn stundarhag. Þjóðin verður að vera varkár i samskiptum sinum við þá aðila erlenda, sem hér seilast til náttúrugæða eða áhrifaaðstöðu, hvort heldur þaö eru Bretar eða Vestur-Þjóðverjar sem vilja veiða fiskinn við strendur lands- ins, auðhringa sem hér vilja njóta orkulinda og vinnuafls — jafnveli forréttindaaöstöðu um- fram innlend fyrirtæki — elleg- ar herveldi, sem vilja varðveita eða koma hér upp hernaðarað- stöðu. Allt eru þetta greinar á sama meiði og runnar af sömu rót. Þessvegnaer undanlátsemi i landhelgismáli, gjafmildi við erlenda auðhringa og fram- færsluvon af herstöð öll á eina bók lærð. Hættan af herstöðinni Vitaskuld stafar okkur mikill lifsháski af veru hermannanna á Reykjanesi og þeirra amboða sem þeir hafa þar hjá sér, en ráðið úr lifsháskanum er ekki það, að heimta hraðbrautir eða flugbrautir til þess að reyna aö flýja þegar i óefni er komið, ráðið er annað og einfaldara, bægja hættunni frá. I samræmi við það sjónarmiö hafa Framsóknarmenn þá stefiiu, að herinn fari burt i áföngum svo fljótt sem við veröi komið, og var þessi stefna siðast áréttuð nú i vor i stjórnmálaályktun aðalfundar miðstjórnar flokks- ins. Ég mun ekki i þessu stutta spjalli ræða að ráði þá stjórnar- farslegu hættu, sem af veru hersins getur stafaö, en sem kunnugt er hafa sumar stofnan- ir Bandarikjamanna og þá eink- um leyniþjónusta CIA verið heldur óþrifalegar i tiltektum sinum við það að varöveita það, sem þeir hafa talið hagsmuni Bandaríkjanna. Hafa þeir viöa leitað fanga og er mikil mildi að sú stofnun skuli aldrei hafa rennt auga til okkar. Hagsmunir lýðræðisins Bandarikin voru lengi for- ysturiki þeirra stjórnarhátta sem við höfum valið okkur, þótt margt hafi gengið öndvert um framkvæmdlýðræðis vestur þar i seinni tið. Siguröur Nordal komst allra manna bezt að orði. Einhverju sinni sagði hann eitt- hvað á þá leið, aö það væri stór- kostleg tilraun, sem Islendingar væru að gera, að ætla sér að halda uppi sjálfstæðu lýðræðis- þjóðfélagi svo fáir sém þeir væru. Ég er ekki i vafa um það, að lýðræðishugsjón þjóðanna — þar á meðal Bandarikjamanna, er mestur greiöi gerður með þvi aö láta þá tilraun heppnast. Ég er ekki i efa um það, að þjóðin er nógu dugleg og landiö nógu gott til þess að tilraunin heppnist. Þess vegna er ég gjörsamlega andvigur þvi, að við gerumst þeir dólgar að leita okkur fram- færslu með þvi að leigja Fjall- konuna hermönnum. Hér á að STANZa FLESTIR árekstrar og slys i Reykjavik verða vegna þess að einföldustu umferðarreglum er ekki framfylgt. Samkvæmt yfir- litá um árekstra virðist einna al- gengast að ökumenn virði ekki stöðv unarskyldu — og bið- skyldumerki. Þeir, sem hafa náð ökuprófi, ættu allir að kannast við stóra kringlótta merkið með þrihyrn- ingi og áletruninni STANZ. Þetta er stöðvunarskyldu- merkið, sett upp við gatnamót til að gera umferöina öruggari og greiðari. Þegar ökumaður kemur ak- er stöðvunarskyldumerki, ber stöðvunarskyldumerki, ber honum að stöðva algjörlega áðuren ekið er yfir gatnamótin. Ef stöðvunarlina er mörkuð á yfirborð götunnar á að stöðva við hana, þannig að framendi bifreiöarinnar nemi við stöðv- unarlinuna. Þar sem stöðv- unarlina er ekki á yfirboröi vegar, eða götu, er heppilegast aöhafa þaö fyrir fasta venju aö stöðva við merkiö sjálft. Ef merkið eða stöðvunarlina er ekki nærri jaðri akbrautarinnar sem á að aka yfir, er rétt að stöðva við merkiö eða linuna, láta bifreiöina siðan renna ró- lega að gatnamótunum og stanza aftur ef umferð nálgast eftir aðalbrautinni. Biðskyldumerkið Þegar ekið er að gatnamót- um, þar sem er biðskyldumerki, ber ökumanni að draga úr hraða i hæfilegri fjarlægð frá gatna- mótunum, og gæta þess að trufla ekki þá umferð, sem fer eftir aðalbrautinni. Þetta er mjög mikilvægt. Þaö er allt of algengt að ekiö sé að aðalbraut- inni á miklum hraða og stöðvað snögglega. Þetta truflar öku- menn, sem fara um aðalbraut- ina. Ef útsýni við gatnamótin er ekki gott, ber að stöðva algjör- lega við biðskyldumerkið — það er betra að stöðva i eina eða tvær sekúndur, en lenda i árekstri. Ef ökumenn færu nú i einu og öllu eftir þessum tveimur ein- földu umferðarmerkjum, myndi árekstrum i Reykjavik og viðar i þéttbýli fækka að mun. Og þá er rétt að itreka regl- una: HÆTTA TIL HÆGRI, en hún gildir þar sem hvorki eru biðskyldu né stöðvunarmerki. Kári Jónasson ALLT- NEMA TEPPIÐ FUÚGANDI I teppadeild JL-hússins finnið þér mesta teppaúrval á landinu - hverskonar teppi í öllum verðflokkum. Verð: kr. 900.- til kr. 13.000.-m2. í leiðinni getiö þér litið inn í stærstu húsgagnaverslun landsins. Og það kostar ekkert að skoða. Jón Loftsson hf. Hringbraut 121 Sími 10600

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.