Tíminn - 06.02.1977, Qupperneq 17

Sunnudagur 6. febrúar 1977
17
þeim aö snúa viB. Það fyrsta
sem var i fréttunum á skjánum
var frétt um aö mennirnir heföu
snúiö viö. Engri stúlknanna datt
I hug þá aö Carmody heföi lesiö
um þetta i kvöldblaði, og uröu
þær mjög óttaslegnar. Svo virö-
istsem stúlkurnarhafi veriö svo
uppfullar af ótta og skelfingu,
aö það hafi firrt þær allri dóm-
greind og hæfileika til aö hugsa
rökrétt. Þær hlýddu möglunar-
laust hverri skipun og trúðu öllu
eins og nýju neti.
Idesember 1975 féll þessi
ævintýraheimur Carmodys til
grunna. Lisa Peak, sem var
andlega niðurbrotin, fór til for-
eldra sinna og sagöi þeim upp
alla söguna. t fyrstu trúöu þeir
henni ekki, en hringdu aö lokum
til glæpalögreglunnar i Iowa.
Viö húsleit hjá Carmody fannst
Polaroid myndavél og birgöir af
filmum og flasskubbum. Einnig
fundust meira en 300 ljósmyndir
af kvennabúrinu. Carmody var
handtekinn og ákæröur fyrir
nauðganir og kúgun, og i jariúar
1976 játaöi hann sekt sina. 1 mai
var hann svo dæmdur i f jörutiu
ára fangelsi. Tæpum fimm ár-
um áður haföi Carmody staðið
fyrir framan þennan sama
dómara, ákærður fyrir svipaö
brot. Þá fékk hann fimm ára
fangelsisdóm, en honum var
breytt i skilorðsbundinn dóm.
Þaö var ekki gert i þetta sinn.
Lisa gat ekki notiö þess lengi
að vera frjáls og óttalaus. Hálfu
ári siöar fannst lik hennar nakiö
i skuröi. Henni haföi verið
nauögaö og siöan kyrkt. Car-
mody var þá i fangeísi, svo aö
hann getur ekki veriö moröing-
inn. Yfir 600 manns hafa veriö
yfirheyrðir, en enn hefur ekkert
komið fram, sem bendir til
sambands milli morösins og
kvennabúrsins.
Þó er nokkuð sem á eftir aö
athuga. Aö minnsta kosti tvær
stúlkurnar sögðu siöar, aö þær
hefðu ekki veriö kúgaöar. Þær
hefðu elskaö Carmody og vonazt
til að giftast honum. Og Lisa
haföi tjáö vinum sinum, aö önn-
ur þeirra heföi haft i hótunum
við sig fyrir að eyðileggja þenn-
an litla notalega heim Car-
modys.
(JB þýddi og endursagöi)
KVENNABÚR
CARMODYS
Lisa Peak (fyrir ofan) var ein
af stúlkunum i kvennabúrinu.
var borinn fram matur og
drykkur, og sagöi Carmody sög-
ur af Mafiunni og veldi hennar
og handfjatlaöi nokkrar byssur.
Eftir aö hann byrjaöi á sögun-
um, sagöi hann, að þar sem við-
komandi vissi nú of mikiö, yröi
hún aö ganga i hópinn, ella yrði
hún drepin. Þetta hreif venju-
lega. Lisa sagöist i fyrstu hafa
sagt Carmody, aö hann gæti lát-
iðdrepa hana, ef hann vildi, hún
myndi aldrei taka þátt i þessu.
Þá hafi hann sagzt þekkja syst-
kini hennar, og hann gæti ósköp
vel látið einhvern nappa þeim á
leiö heim úr skóla. Þetta nægði
fyrir hana. Sumar héldu, aö
þetta ætti aö vera brandari, en
þegar þær sáu alvörusvipinn á
hinum, sem sögðu aö þetta væri
allt saman satt og það væri viss-
ara að hlýöa, uröu þær felmtri
slegnar. Ein lét þó ekki segjast
fyrr en hópurinn haföi greittat-
kvæöi um aö drepa hana ef hún
ekki léti undan.
Carmody hélt hópnum viö
efniö með nýjum og nýjum út-
setningum á sögum sínum, og
notaöi fréttaflutning fjölmiöl-
anna til aðstoöar. Það var t.d.
þegar hópur Marokkóbúa ætlaði
inn i Spænsku Sahara i nóvem-
ber 1975, aö hann kom heim og
sagði, aö Mafian heföi skipaö
Mason City er litil borg i Iowa i
Bandarikjunum. Af öllum stöö-
um virðist þessi borg óliklegust
til aö verða fyrir valinu sem aö-
setur kvennabúrs. Það héldu
ibúar hennar a.m.k. En i mai i
fyrra féll dómur i máli manns,
sem ákæröur hafði veriö fyrir
nauöganir og kúgun. Þessi maö-
ur haföi haldiö kvennabúr i
borginnii tæpt ár og heföi hvaöa
soldán sem er getað veriö
hreykinn af þvi. Meö uppspunn-
um sögum og hótunum náöi
hann á sitt vald um tuttugu
stúlkum úr bænum. I þeirra
augum voru orö hans lög og
framkvæmdu þær hverja ósk
hans i blindni.
Þetta furöulega mál hófst
snemma árs 1975, þegar John
Carmody, þrjátiu og átta ára
bilasali komst i kynferðislegt
samband við miðaldra konu, —
móöur stúlkunnar, sem hann
varmeð á föstu. Einhvern veg-
inn tókst honum aö ginna þær
báöar i ibúö sina i úthverfi
borgarinnar og þar hófst leikur-
inn fyrir alvöru. Hann notaði
ákveöna blöndu af áfengi og
hótunum til aö fá þær á sitt
band. Ahrifamáttur þessa sagöi
brátt til sin. Carmody átti
myndavél og vildi hann aö þær
mæögurnar sætu fyrir hjá hon-
um. Það heföi i sjálfu sér ekki
veriö svo slæmt, en hann vildi
aö þær væru naktar og i vissum
stellingum. Eftir nokkurt þóf
samþykktu þær þetta og þar
meö haföi hann náö undirtökun-
um. Meö þvi að hóta aö sýna
myndirnar fékk hann þær til að
fá fleiri i hópinn. Voru þær beitt-
ar sömu aðferðum og voru að
lokum á valdi hans lika.
Fólk kann aö undrast, aö
stúlkurnar skyldu ekki sjá i
gegnum Carmody, en aöferðir
hans til aö fá þær til aö þegja
voru meöal annars fólgnar i þvi
aö segja þeim, aö hann væri
háttsettur i Mafiunni, og ef þær
kjöftuöu frá, yröu þær drepnar.
Hann sagöi þeim, aö ef þær
gerðu ekki eins og hann vildi,
yröi sýru kastaö yfir þær, þeim
yröi nauögaö, þær stútfylltar af
heróini eöa aö fjölskyldum
þeirra yröi ógnaö. 1 stærri borg
hefði veriö hlegiö aö honum, en I
Mason var honum trúaö.
Og þannig hélt þetta áfram.
Eftir þvi sem imyndunarafl
Carmodys óx, fjölgaði i hópn-
um. Stúlkurnar þjónuðu honum
á alla lund, þrifu, elduöu, sæng-
uöu hjá honum, útveguöu hon-
um peninga, föt og húsgögn.
Einnig héldu myndatökurnar
áfram. Þaö voru annaö hvort
myndir af einni og einni stúlku,
stúlku með Carmody, eöa af
stúlkunum saman. Kraföist
Carmody þess af stúlkunum, aö
þær brostu á myndunum. En
a.m.k. einni þeirra veittist þaö
erfitt.
Carmody haföi sagt stúlkun-
um, aö hann væri einn af
höfundum bókarinnar God-
father I, og að hún væri um afa
sinn. Þetta barst til eyrna Lisu
nokkurrar Peak frá einni stúlk-
unni i hóp Carmodys, sem send
var út af örkinni til aö reyna að
fá hana i — fjölskylduna. Lisa
var að læra blaöamennsku, og
fannst henni ekki ósennilegt, aö
þetta gæti staöizt og væri efni I
góöa frétt. Hún greip þvi strax
tækifærið, sem henni bauðst til
Carmody i handjárnum. Hann
hlaut fjörutiu ára fangelsis-
dóm.
að ná þarna tali af alræmdum
Mafíuforingja.
Carmody hafði það aö venju
aö bjóða væntanlegu fórnar-
lambiheim tilsin yfirhelgi. Þar
Nýnasistar fylkja
Nasistahreyfingin virðist aftur i uppgangi
iÞýzkalandi. Stjórnvöidum landsins hefur
ekki þótt ástæða til að skipta sér af að-
gerðum nýnasista þrátt fyrir það, að þær
beinast einkum gegn Gyðingum.
Talsvert hefur boriö á aögerö-
um ýmissa nýnasistahópa i
Vestur-Þýzkalandi i seinni tið.
Þetta eru einkum ofsóknir á
hendur Gyöingum, herþjálfun
ungra liðsmanna o.fl. Innan-
rikisráöuneytinu i Bonn hefur
veriö send skýrsla um máliö, en
þaö hefur ekki séö ástæðu til aö
grípa i taumana.
Hreyfingin viröist i uppgangi
og má i skýrslunni til ráöu-
neytisins lesa um aögeröir ný-
nasista i sjö borgum Þýzka-
lands:
I Frankfurt am Main hafa
meðlimir „Kampfgrund”, sem
eru samtök nýnasista, hengt
upp hakakrossfána og limt upp
bréfspjöld meö hakakrossi og
myndum af Hitler viöa um
borgina.
1 Krefeld hefur mörgum leg-
steinum i kirkjugaröi Gyöinga
veriö velt um koll og hakakross
málaöur á þá. Borgaryfirvöld
hafa heitiö þeim, sem getur
gefiö visbendingu um hverjir
þarna voru aö verki.
1 Wiesbaden, Stuttgart og
Dorsten (i Ruhrhéraðinu) hafa
verið hengd upp bréfspjöld meö
slagoröinu „Deutschland er-
wache” (Þýzkaland vaknaöu).
Á þessum stööum beinist grunur
yfirvalda sterklega aö ákveön-
um mönnum, en samt er ekkert
frekar gert 1 málinu.
1 Múnster hafa ýmis samtök
og félög, þar á meöal Menn-
ingarsamband Gyðinga, svo og
Sósialdemókrataflokkurinn,
fengið senda pakka meö
nasistaáróöri. Þar á meöal eru
myndir og auglýsingaspjöld,
sem á stendur „Niöur meö þá
rauöu”, „Kommúnistar eru
verkfæri Júöanna”, og „Kaupiö
ekki hjá Júöunum”.
Sendandinn er svokölluö
„Utanlandsdeild NSDAP”, sem
aösetur hefur i Lincoln I Banda-
rikjunum. Leiötogi hennar er
Gary Rex Lauck, sem i mörg ár
hefur sent nasistisk áróöursrit
til dreifingar I Vestur-Þýzka-
landi.
Frá Bönsheim, i nágrenni
Kölnar, og Gelsenkirchen hafa
borizt skýrslur um svipaöar aö-
geröir nýnasista. En lögreglan
hefur ekki tima til aö eltast viö
þá, og yfirvöldin i Bonn láta sem
þau hafi aldrei heyrt á þá
minnzt. Þó er vitað, aö á meöal
þessara nýnasistasamtaka eru
„Deutsche Kulturwerk europ-
áischen Geistes”, sem stofnuö
voru 1. mai 1950 i Múnchen.
1 Austurriki hafa þessi sam-
Foringinn Adolf Hitlertalartilstuöningsmanna sinna á valdatfma sfnum.
tök veriö bönnuö vegna stefnu-
skrár sinnar, sem er keimlik
stefnuskrá Nasistaflokks Hitl-
ers. En i Þýzka Sambands-
lýöveldinu hafa þessi samtök
fengið aö starfa óáreitt öll þessi
ár.
Formaður DKEG er Karl
Gúnther Stempel frá Múnchen,
dómari viö hæstarétt 1 Bæjara-
landi. A Hitlerstimanum var
hann meölimur i NASKAP
(Nasistaflokki Hitlers) og
Stormsveitunum (SS). Samtök
hans standa á bak við útgáfu
blaösins — Mut —, sem á sinum
tima réöst harkalega á Willy
Brandt.
Innanrikisráðuneytiö hefur
heldur ekki séö ástæðu til aö
hafa afskipti af herþjálfun liös-
manna — Wiking — Jugend —
sem er æskulýöshreyfing af
svipuöu tagi og Hitlers-Jugend
var. RáBuneytiö segir þaö hafi
ekkert upp á sig aö blanda sér
inn i þetta, þvi hreyfingin hafi
ekki yfir tvö hundruö mönnum á
aö skipa.
Þaö raskar augljóslega ekki
ró hinnar frjálslyndu sósíal-
demókratisku stjórn Vestur-
Þýzkalands, i Bonn, aö tónlistin
sem þeir leika á fundum sinum,
sker i eyru allra tónlistarunn-
enda og aö þeir brjóta I bága við
lög meö þvi aö bera einkennis-
búninga. Þaö þarf þó ekki aö
hugsa lengi til aö komast aö
niöurstööu um hver sé fyrir-
mynd þeirra.
Einkunnarorö Wiking-Jugend
eru: „Heute gehört uns
Deutschland und Morgen die
ganze Welt”, sem útleggst. „1
dag tilheyrir Þýzkaland okkur
og á morgun allur heimurinn.”
(JB þýddi)