Tíminn - 11.09.1977, Blaðsíða 39

Sunnudagur XI. september 1977
L'-liií.'.ll
flokksstarfið
Norðurlandskjördæmi eystra
Almennir stjórnmálafundir
Samband ungra framsóknarmanna mun halda almenna stjórn-
málafundi á eftirtöldum stöðum föstudaginn 23. sept: Ólafsfiröi,
Dalvik, Akureyri, Húsavik og Kópaskeri.
Tveir framsögumenn frá SUF munu veröa á hverjum staö •
Nánar auglýst siðar.
SUF.
Kisilverksmiöjan varö einna
verst úti i umbrotunum.
Sprungur komu i tvær af
þremur þróm verksiniöjunnar
og eins skemmdust hús á
svæöinu.
Auðvelt að verja
Kr öf lu virkj un
með varnargörðum
— en enn sem komið er hafa
þeir ekki verið byggðir
áþ-Reykjavik. — Það er ekki
nokkur vafi á þvi aö það er hægt
að veita svona hrauna hvert sem
er meö varnargöröum. Þetta er
svo þunnfijótandi aö þaö rennur
rétt eins og vatn eftir landslaginu,
sagöi Axel Björnsson jaröeölis-
fræöingur i samtali við Timann i
gær. — Við sjáum þaö bæði af
rennslinu á hrauninu sem kom
upp um daginn og eins sést það af
gömlum hraunstrauinum. Mý-
vatnseidahrauniö rann til dæmis
marga kilómetra eftir gömlum
lækjarfarvegum. Hinsvegar er
nær ógjörningur aö stjórna
iiraunst. aum»m eins og komu
•upp í Yestrjv nnaeyjum. Þar var
það um 100 metrar aö þykkt, en
þetta var um og yfir einn meter.
Axel sagöi aö jarðvisindamenn
hefði fyrir löngu siöan lagt til að
geröir yröu varnargarðar i
brekkunni fyrir ofan Kröfluvirkj-
un en ekki hefur neitt oröiö úr
frarakvæmdum. Hversvegna
garðarnirhafa ekki veriö byggðir
sagöist Axel ekki vita þvi: „varn-
argarðar væru pólitisks eölis en
ekki jarövisindalegs eölis”.
Hraunið sem kom upp um daginn
er mjög svipað og það sem kom
upp i Mývatnseldunum og kemur
lika upp á sömu sprungu. Érfitt er
að segja nokkuð um hve hættan er
mikil á að hraun komi upp í
brekkubrúninni, eöa i Leirhnúk,
en tæplega er rétt aö ganga út frá
þviaö menn veröi jafn heppnir og
fyrr i þessari viku.
— Það er ekkert vatn á Kröflu-
svæðinu sem myndi nægja til kæl-
ingar, sagöi Axel, — einu vatns-
byrgöirnar eru i víti og i borhol-
unum, en Viti myndi tæmast
mjög fljótlega, þannig aö varnar-
garöar eru það eina sem kemur
tilgreina. Ein tillagansem komiö
hefur fram er sú aö verja virkjun-
ina meö göröum á brekkubrún-
inni og byggðina meö þvi að hafa
garð viö Hvithólaklff og veita
hrauninu niöur i Hliöardal, sem
er sunnan við virkjunina.
U ndirbúnmgur
að leit var hafin -
en þá fannst bát-
urinn við Engey
áþ-Reykjavik. Rétt fyrir
miönætti á föstudagskvöldiö var
ellefu tonna báts frá Reykjavík
saknað. Báturinn haföi ekki til-
kynnt sig, þrátt fyrir itrekaöar
augiýsingar i útvarpi og hóf þvi
Slysavarnarfélagiö aö undirbúa
leit. En áöur en af henni varð,
fannst báturinn viö Engey, þar
sem áhöfnin var i aðgerö.
— Það þyrfti aö fara aö taka
haröar á þessum mönnum, sagöi
Óskar Þór Karlsson erindreki hjá
Slysavarnarfélaginu i samtali viö
Timann i gær. — Þessi aöili hefur
hingaö til veriö góöur með aö til-
kynna sig, og almennt skilja sjó-
menn nauösyn þess aö tilkynna
sig Hinsvegareru þeiræðimarg-
ir sem við erum i erfiöleikum
með.
Tilkynningarskyldan sendir
þeim bátum bréf sem hafa
gieymt aö tilkynna sig oftar en
tvisvar f hverjum mánuði, en i
lögum er ákvæði þess efnis að
sekta megi þá báta sem gleyma
að tilkynna sig. Þessu ákvæði
hefur aldrei veriö beitt og sagöi
Óskarástæðuna vera þá að vissir
landshlutar búa ekki viö nægjan-
lega góö fjarskiptaskilyröi.
Breiðafjörðurinn er sennilega
verst settur og norðausturlandið,
frá Glettingi og alveg austur
undir Raufarhöfn. En i sumar er
veriö að vinna viö að bæta sam-
bandiö á þessu siöarnefnda svæði
og þá verður Breiðafjörðurinn
einn eftir. — Þeir sjómenn sem
reka sig á erfiðleika meö aö senda
skeytihreinlega láta þaö eiga sig,
sagði Óskar.
Mjólk... CD
var foringi þess i nokkur ár.
— Ég hef einnig verið i kirkju-
félögum, iþróttafélögum aö ó-
gleymdu Húsmæörafélagi Is-
lands. En þótt ég sé nú mikil
„selskabsmanneskja” vil ég nú
helztfara snemma aö sofa. Þess
vegna horfi ég lft
ið á sjónvarpiönema fréttir. Ég
er reyndar alveg viss um. aö
fólk er alveg hætt aö lesa nokkra
bók af viti, eítir að sjónvarpið
kom.
Guöriði sagðist þ<ó gruna, aö
margir þyrftu á ráðleggingurn
að halda f sainbandi viö matar-
æði, en megrunarstand lizt
henni ekkert á. — Þaö sem
bjargar fólkinu er leikfimi, sund
og Utivera og skapið hjálpar
mikið. Ég er tvöföld ekkja og bý
núein istórri ibúö, en ég er ekk-
ert að ergja mig yfir hlutunum.
Eftir aö hafakvatt Guðriöi,
reyndum viö að brugga fegurö-
arivfiö sem viö vorum aö fiska
eftír. Mjólk er jú góö, en karl-
menn betri — F.I.
Kári Jónasson fréttamaöur
útvarps og Höröur tækni-
maöur hvessa hér brý.rnar á
nýrunna hrauntungu.
•títvarpsmennirnir sýndu
hina mestu dirfsku er þeir
skoöuðu hrauniö, ma. geröu
þeir itrekaöar tiiraunir til aö
ganga á þvi. Timamyndir:
Gunnar.
Gos á Mývatnssvæöinu eru
engin nýiunda. Þannig rann
áriö 1725 gos i Leirhnjúk og
var það þytigos. Hraun rann
1728, en stöðug eidvirkni var
á þessu svæöi frá 1724 til 1729.
Þaö litur nógu sakleysislega
út, en þegar hendi var lögö
yfir t.d. sprungu þá var ekki
hægt aö halda henni þar nema
örstutta stund. Á rauninu var
á sumum stööum svört gijá-
andi húö, rétt eins og þaö heföi
veriö tjöruboriö.
Allskonar kynjamyndir mátti
sjá f nýja hrauninu, sem er
ákafiega iaust i sér og frauö-
kennt. Til dæmis má mylja
hraunmola milli handanna i
smátt.