Fréttablaðið - 30.09.2006, Page 44

Soffía er sannkallaður heimshornaflakkari. Hún bjó í
tvö ár í Hollandi þar sem hún var í söngnámi ásamt
því að koma fram með reifhljómsveitinni Groove.
Hún fékk því útrás fyrir sitt helsta hugðarefni þarna
úti auk þess að geta sinnt gríðarlegri söfnunaráráttu.
„Ég var svo heppin að hafa aðgang að alls kyns
mörkuðum í Hollandi,“ segir Soffía. „Eftir á að hyggja
hefði ég viljað komast oftar á flóamarkaði en tím-
inn leyfði það einfaldlega ekki vegna söngsins. Helst
hefði ég þurft gám undir alla hlutina sem ég fékk
augastað á. Nú er draumurinn að komast á banda-
ríska markaði þar sem finna má alls kyns skemmti-
lega hluti.“
Soffía fór fyrst að safna gömlum munum þegar
hún hóf búskap fyrir um það bil fimmtán árum.
Mestmegnis eru þetta hlutir frá ferðalögum og úr
fjölskyldunni, en hún segist ekki hika við að spyrja
ömmu og afa um gamla muni rati þeir upp á háaloft
hjá þeim. „Ég lít á þessa gömlu hluti sem börnin mín,
hálfgerða munaðarleysingja sem ég hef tekið undir
minn verndarvæng, og þykir afar vænt um,“ segir
hún og bætir við að henni finnist sorglegt til þess að
hugsa hversu duglegt fólk er við að henda heillegum
hlutum, sem gegndu kannski áður hlutverki helsta
stofustássins á heimilinu.
Soffía safnar öllu á milli himins og jarðar; göml-
um skóm, ritvélum, spilum, leikföngum og skólatösk-
um. Saumavélar eru í sérstöku uppáhaldi hjá henni.
„Saumavélasafnið mitt vekur jafnan mikla kátínu,
þar sem ég sauma sjálf ekki nokkurn skapaðan hlut,“
segir Soffía hlæjandi.
„Flestar eru vélarnar frá langömmu minni, að
einni undanskilinni sem ég fékk í gjöf frá góðvini
mínum Bjartmari Þórðarsyni leikara,“ segir hún.
„Hún er upphaflega úr skáp sem hann notaði undir
baðvask heima hjá sér. Þannig að nú á ég eina frí-
standandi saumavél, sem verður bráðlega tekin í
gegn og sett á viðeigandi stað í nýja „gamla“ hús-
inu mínu, sem við maðurinn minn festum kaup á í
Vogum á Vatnsleysuströnd. Það var byggt árið 1946
og þarfnast töluverðra endurbóta, sem verður gaman
að takast á við,“ segir hún.
Soffía er augljóslega í skýjunum yfir flutningun-
um og segist hafa dottið í lukkupottinn þegar þau
fundu húsið, þar sem þarna sé fámennt en góðmennt
og fjölskylduvænt.
Soffía hefur fleiri ástæður til að fagna því hún er
að leggja lokahönd á plötu sem kallast Wild Horses
eftir samnefndu lagi. „Ég hefði viljað hafa fimm-
tíu lög á plötunni en tókst að velja tíu lög, flestöll
í rólegri kantinum, sem mér þykir afar vænt um,“
útskýrir hún. „Þarna er meðal annars að finna lag
sem Guðrún Árný systir mín samdi við ljóð eftir mig.
Lögin eru annars héðan og þaðan og því kannski
svolítið eins og hlutirnir sem ég hef safnað í gegnum
tíðina.“ - rve
Ættleiðir gamla hluti
Soffía Karlsdóttir söngkona safnar öllu milli himins og jarðar og vill helst hafa
sem minnst í stíl heima hjá sér.
Smiður sem bjó í íbúðinni áður en Soffía tók við henni setti upp þessa skemmtilegu
innréttingu. Soffía keypti á hana höldur úr versluninni Borð fyrir tvo og gætti þess að hafa
engar tvær eins, þar sem henni er illa við að hafa allt í stíl.
Singer-saumavél frá annarri langömmu
hennar. Hún er enn nothæf þótt hún sé
ekki notuð.
Óhætt er að segja að stofan hjá Soffíu sé skrautleg. Í horninu er gamalt orgel frá afa henn-
ar, sem barnabörnin fengu að glamra á tímunum saman. Í dag fær systursonur Soffíu að
leika sér á því. Á borðinu er leirskál eftir móður Soffíu sem er að hennar sögn mjög listræn.
Soffía gefur líklegast út plötu fyrir jólin og vænta má að fyrsta lagið verði flutt í útvarpinu á
næstunni.
Þessa leikfangakubba átti frændi Soffíu þegar hann var
lítill. Þeir eru frá sjötta áratugnum og útbúnir smellum
svo að hægt sé að festa þá saman.
FRAMHALD Á
NÆSTU OPNU...
Þennan gamla rugguhest smíðaði ömmu-
bróðir Soffíu handa móður hennar þegar
hún var þriggja ára. Soffía hefur skreytt
hann með heimatilbúnum jólakransi sem
henni finnst flott að hafa uppi allt árið um
kring.
■■■■ { heimilið } ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Frá vinstri talið barnaskór af syni Soffíu, henni sjálfri og móður hennar.
4