Fréttablaðið - 07.10.2006, Blaðsíða 24

24 7. október 2006 LAUGARDAGUR
■ LAUGARDAGUR, 30. SEPT.
Varnarlaus
Mér skilst að bandaríska varnar-
liðið, setuliðið, hernámsliðið eða
Kaninn sé farinn, ýmist heim til
sín að verja föðurlandið eða til
annarra landa að boða frelsi og
lýðræði með hervaldi, blóðsúthell-
ingum, fangaflutningum, pynting-
um og öðru því sem nauðsynlegt
er til að tryggja lýðræðið.
Herlaust, vopnlaust Ísland!
Sumir héldu að þessi dagur
mundi aldrei renna upp og sjálf-
sagt hefur sumum ekki komið
blundur á brá í nótt af ótta við að
þeir kynnu að vakna upp við her-
göngumarsa Rauða hersins dag-
inn eftir að Kaninn færi.
Ég skildi aldrei skynsemina í
því að friðsöm lítil þjóð sem hefur
aldrei unnið öðrum þjóðum mein
fengi herskáustu og óvinsælustu
þjóð heimsins til sín sem land-
varnamenn.
Ekki myndi okkur þykja það
gáfulegt ef Benedikt páfi fengi
Norður-Kóreuher til að sjá um
landvarnir í Vatíkaninu, eða Sviss-
lendingar bæðu Írani að koma upp
herstöð í Genf − og eru Norður-
kóreumenn og Íranar þó snöggt
um friðsamari en Ameríkanar
eins og dæmin sanna.
Nú er upplagt tækifæri til að
hætta hinu heimskulega brölti
eftir sæti í öryggisráði Sameinuðu
þjóðanna og reyna heldur að kom-
ast til áhrifa í hinum gagnlegri
stofnunum samtakanna og láta
gott af okkur leiða á alþjóðavett-
vangi.
Öryggisráð Sameinuðu þjóð-
annar fjallar ekki um venjuleg
öryggismál í okkar skilningi:
Snjóflóðavarnir eða bílbelta-
notkun. Hjá S.Þ. segja menn
„öryggisráð“ og meina „her-
ráð“.
Seta í herráði Sameinuðu
þjóðanna kallar bara á að við
þurfum að taka afstöðu í
málum sem við höfum ekki
hundsvit á og setur okkur í þá
stöðu að þvarga um hermál
við stórveldi heimsins. Í
þann hóp höfum við lítið að
sækja og nóg er til af hollari
félagsskap og umræðuefn-
um sem henta okkur betur.
■ SUNNUDAGUR, 1. OKT.
Plögg
Ég er soldið leiður yfir því að
hafa ekki náð að ljúka við bók í
tæka tíð fyrir hina heillandi
jólabókaveislu. Það skemmti-
legasta við jólavertíðina er að
þá hefur maður tækifæri til að
hitta lesendur. Ekki veit ég
hvort þessi kynningarstarfsemi
verður til að auka sölu, en fyrir
bragðið fæ ég tækifæri til að
spjalla við fólk sem eins og
ég hefur ánægju af
bókum.
Markaðsfræði, mark-
aðssetning og auglýs-
ingamennska eru guð-
spjöll nútímans. Nú er
kynning ekki lengur köll-
uð kynning heldur
„plögg“. Ég held það þýði
að kynna eða auglýsa.
Nafnorðið er „plögg“ og
sagnorðið er „að
plögga“ og stýrir
held ég þágufalli –
að plögga ein-
hverju.
Hér í eina
tíð dugði ein
auglýsing í
hádegis-
fréttatíma
útvarps til að
öll þjóðin vissi
að ný sending
af frystikistum
væri komin til
landsins og
hægt að
bjarga spari-
fénu undan næstu gengisfellingu.
Fyrirtæki sem vissu ekki aura
sinna tal auglýstu líka í Moggan-
um.
Núna þarf bæði auglýsingastof-
ur og sprenglærða markaðsfræð-
inga til að ná athygli fólks og inni-
hald auglýsinga verður sífellt
hástemmdara og skrumkenndara.
Í dag sá ég „plögg“ sem toppar allt
sem ég hef séð hingað til í sam-
bandi við bækur, það var á hinum
ágæta fréttavef Moggans:
Þar segir að Bókaforlagið X
hafi gengið frá samningum um
útgáfu á nýrri skáldsögu eftir N.N.
„Þetta er önnur skáldsaga N.N. og
fer nú á markað á 24 tungumálum
í yfir eitt hundrað löndum í öllum
byggðum heimsálfum veraldar.
N.N. leggur um þessar mundir
lokahönd á nýju bókina og kemur
hún út í nóvember á Íslandi.“
Þarna er þykkt stungin tólg.
Ennfremur er undirstrikað að á
þessum 24 tungumálum verði
bókin „aðgengileg fyrir tvo og
hálfan milljarð lesenda ... í öllum
byggðum heimsálfum veraldar.“
Vonandi verður þessi bók von
bráðar líka aðgengileg fyrir les-
endur „í öllum hinum óbyggðu
heimsálfum veraldar“ svo að
útgefandinn geti fríkað almenni-
lega út í næsta plöggi.
Það er rétt að taka fram að hér
er ekki átt við okkar eina heims-
fræga rithöfund, Arnald Indriða-
son, sem svo sannarlega er lesinn
í ergi og gríð um allar trissur.
Að segja að rit sem kemur út á
kínversku sé „aðgengilegt“ fyrir
milljarð manna er dæmi um það
sem er kallað „að missa sig“.
Svona er plöggið varasamt og
blaðamenn þurfa að
hafa vit fyrir útgefendum þegar
jólaæðið grípur þá.
■ MÁNUDAGUR, 2. OKT.
Sagarmatha og Arnarfell
Það er stórmerkilegt að ég skuli
ekki vera
með harðsperrur því að í gær
fór ég í fjallgöngu. Sigurður
þjóðgarðsvörður fékk mig til
að slást í för með gönguhóp
sem gekk á Arnarfell í Þing-
vallasveit.
Þetta harðsperruleysi
sannar fyrir mér að fyrir
utan að vera einstakt augna-
yndi er Arnarfell sérlega
hentugt fyrir þá sem hafa
gaman af fjallgöngum án
þess þó að vera að hugsa um
að komast upp á himnagyðju
á borð við þá sem Nepal-
búar kalla Sagarmatha og
Tíbetar nefna Tsjómólung-
ma en við köllum Everest.
Arnarfell teygir sig í 250
metra hæð yfir sjávar-
mál, 150 metra yfir flöt-
inn á Þingvallavatni.
Alveg passlega hátt fyrir
mig.
■ ÞRIÐJUDAGUR, 3. OKT.
Sumarleyfi lýkur
Í dag var Alþingi Íslend-
inga kallað saman. Ekki
seinna vænna að tilkynna
mannskapnum að sumar-
fríinu sé lokið, því að nú
fer að líða að jólafríi.
Mér líst vel á vinnutíma
þingmanna og furða mig
á því hvað margir vilja
hætta þingmennsku á
besta aldri.
■ MIÐVIKUDAGUR, 4. OKT.
Grunnhyggin sníkjudýr
Í vor var ég eitthvað rotinpúruleg-
ur og vinkona mín ráðlagði mér að
tala við næringarfræðing og hómó-
pata ef ég vildi bæta líðan mína og
lét mig hafa símanúmer.
Loksins var röðin komin að mér í
dag.
Þetta var stórmerkilegt.
Ég hélt að ég væri við sæmilega
heilsu svo að mér krossbrá þegar
mér var sagt að ég væri maður ekki
einsamall heldur með laumufar-
þega innanborðs, orma og sníkju-
dýr af ýmsu tagi.
Þetta hljóta að vera grunnhygg-
in sníkjudýr. Ef þau hefðu gripsvit
myndu þau taka sér bólfestu í stríð-
öldum bankastjóra eða kjölfjárfesti
fremur en mér.
Mér er uppálagt að gera breyt-
ingar á mataræðinu og forðast
hveiti, hafragrjón, skelfisk og hnet-
ur eins og pestina næstu tvo mán-
uði.
Ég stefni sem sagt lífi mínu í
hættu með því að halda áfram að
skrifa um mat – en hverju fórnar
maður ekki fyrir Fréttablaðið?
■ FIMMTUDAGUR, 5. OKT.
Ráðherrann og „Draumalandið“
Nú er sagt frá því í fréttum að iðn-
aðarráðherra hafi verið að gagn-
rýna „Draumalandið“ það er að
segja hina umtöluðu bók Andra
Snæs.
Ég fagnaði útkomu þeirrar
bókar á sínum tíma, því að mér
finnst gott til þess að vita að ekki
séu allir listamenn frábitnir því að
tjá sig um pólitík. Samt er ég ekki
fullkomlega viss um að það sé jafn
eftirsóknarvert að stjórnmála-
menn fáist við bókmenntagagn-
rýni. Ég hef ekki alveg náð að
hugsa það mál til enda.
Norðurkóreuher í Páfagarði
Kæra
Dagbók
Þráinn Bertelsson skrifar
Í Dagbók Þráins Bertelssonar er sagt frá fyrsta varnarlausa deginum og muninum á öryggisráði
og herráði. Ennfremur er rætt um „plögg“, fjallgöngu, sumarleyfi og jólafrí, bókmenntagagnrýni
iðnaðarráðherra og minnst er á grunnhyggin sníkjudýr.