Fréttablaðið - 22.11.2006, Qupperneq 85

Tímarnir hafa svo sannarlega
breyst síðan Damien Rice sló í
gegn með stórkostlegri plötu sinni
„O“ fyrir rúmum þremur árum.
Þá voru trúbadúrar í tilvistark-
reppu og því virkuðu strípaðar og
hefðbundnar útsetningar hans
eins og straumur af fersku lofti í
mengaðri stórborg. Núna er allt
morandi í tónlistarmönnum sem
styðjast við kassagítarinn sem
helsta verkfæri tónsmíða sinna.
Ég efast um að sönglagahefðin
hafi verið eins sterk síðan Bob
Dylan „sveik lit“ og tók upp raf-
magnsgítarinn um miðjan sjöunda
áratuginn. Þetta er vissulega
þróun sem Damien á stóran þátt í.
En það sem gerir Damien svona
töfrandi er fyrst og fremst rödd
hans og flutningur. Þrennir tón-
leikar hans á klakanum hafa sann-
að það, að maðurinn hefur ótrú-
legt vald yfir þeim hæfileikum
sem Guð gaf honum. Hann er samt
í klípu. Af hverju? Vegna þess að
frumraun hans var bara aðeins of
góð. Lögin þar voru svo frá hjart-
anu að það er erfitt að ímynda sér
að hann geti mögulega hleypt
hlustendum nærri. Þannig kemur
það ekkert á óvart að þessi fylgi-
fiskur „O“ sé örlítil vonbrigði.
Þegar maður hlustar á „9“ áttar
maður sig á því að það hafi verið
einhver sérstakur galdur yfir
fyrstu plötu hans sem er ólíklegt
að hann nái nokkurn tímann að
fanga aftur. Kannski hleypti hann
okkur of langt inn í fyrsta skiptið?
Það er samt notalegt að heyra í
honum og hér er vissulega ágætis
skammtur af fallegum lögum.
Nefni opnunarlagið 9 Crimes og
Elephant. Í öðrum reynir hann að
beisla reiði, sem fer honum ekki
eins vel. Besta dæmið um þetta er
Rootless Tree þar sem Damien
syngur orðin „fuck you“ aftur og
aftur, en virkar einhvern veginn
bitlaus.
Damien hljómar ennþá eins og
hann sé að reyna komast yfir stóru
ástarsorgina í lífi sínu og hljómar
nokkuð sár hér og þar. Undarleg-
asti textinn í því samhengi er við
hið hádramatíska Accidental Bab-
ies, þar sem hann spyr fyrrver-
andi ástkonu sína m.a. hvort hún
bursti tennurnar áður en hún kyssi
nýja ástmanninn sinn. Þannig
virka mörg lögin, eins og prívat
ástarbréf til einu persónunnar
sem getur mögulega botnað í
svona textum. Damien er afbragðs
söngvari og lagasmiður, og þessi
plata sýnir að hann á enn margt
eftir. Þó svo að hann muni hugsan-
lega alltaf vera að fylgja meist-
arastykki sínu eftir, sem kom
fyrst.
Damien rýfur þögnina
Vegur kvikmyndaleikstjór-
ans Dags Kára Péturssonar
heldur áfram að aukast á
erlendri grundu en hann
er í hópi tólf kvikmynda-
gerðarmanna sem eiga
möguleika á vænum styrk
frá Sundance-kvikmynda-
stofnuninni.
Væntanleg kvikmynd Dags Kára,
Good Heart, er ein þeirra tólf
kvikmynda sem koma til greina
fyrir tíu þúsund dollara styrk hjá
bandarísku kvikmyndastofnun-
inni Sundance sem heldur hina
virtu kvikmyndahátíð Sundance
Film Festival á ári hverju og jap-
anska ríkissjónvarpinu NHK.
Þetta kemur fram á vef kvik-
myndatímaritsins Hollywood
Reporter. Styrkurinn er hugsaður
fyrir þá leikstjóra sem eiga sér
bjarta framtíð í kvikmyndalistinni
og miklar vonir eru bundnar við.
Ljóst má vera að töluverð eftir-
vænting ríkir
í kring-
um
nýjustu afurð íslenska leikstjór-
ans en Good Heart skartar þeim
Ryan Goosling og Tom Waits í
aðalhlutverkum og er framleidd
af ZikZak-kvikmyndafyrirtækinu.
Fjórir verðlaunahafar verða
tilkynntir við sérstaka athöfn
þann 27. janúar en hinir tólf til-
nefndu koma frá Evrópu, Japan,
Suður-Ameríku og Bandaríkjun-
um og verður einn valinn úr hverj-
um hópi. Fram kemur í frétt Holly-
wood Reporter að verðlaunin
tryggi jafnframt sýningar í jap-
önsku sjónvarpi auk þess sem
kvikmyndastofnunin Sundance
mun aðstoða verðlaunahafana
eftir fremsta megni við leit að
fjármagni og kaupendum á sýn-
ingarétti í náinni framtíð. Sund-
ance-kvikmyndahátíðinni var
komið á fót fyrir tilstilli banda-
ríska stórleikarans Roberts Red-
ford og þykir meðal þeirra virt-
ustu og stærstu í
kvikmyndaheiminum.
Dagur tilnefndur á Sundance