Fréttablaðið - 14.01.2007, Qupperneq 69

550 5000
AUGLÝSINGASÍMI
hún hefur fyrir lesendur. Í sam-
hengi við viðtökur bóka nefnir
Jón Atli tvær bækur sem komu
út fyrir jólin 2005 – Barnagælur
eftir Óttar Martin Norðfjörð og
Myndina af pabba: sögu Thelmu
Ásdísardóttur sem Gerður
Kristný skráði. Viðfangsefni
þeirra beggja er kynferðislegt
ofbeldi gegn börnum. „Önnur
þessara bóka rakti sögu á
„góðum“ forsendum. Thelma
segir sögu sína sem er hræðileg
og áhrifamikil. Okkar móttökur
voru til dæmis að kjósa hana
konu ársins – sem er í sjálfu sér
frábært. Saga Óttars sýnir okkur
hins vegar inn í kollinn á skrímsl-
inu og það viljum við ekki. Við
erum svo langt frá því að vera
tilbúin að ræða þessi mál á slík-
um forsendum að viðfangsefni
bókarinnar var aldrei rætt –
aðeins ytri vankantar hennar og
hvort höfundurinn hefði vald á
stíl eða ekki.“
Viðtökur fleiri verka eru sama
marki brenndar og þegar búið er
að stimpla bók öðru hvorum
megin við hið ásættanlega er erf-
itt að snúa við hinni umræddu
umræðu.
„Maður getur aldrei talað fyrir
aðra. Ég veit að það er alveg sama
hvað þú ert að skrifa, hversu vel
eða illa – þú ferð lengst á því ef
tilgangurinn er heiðarlegur. Þú
ættir ekki að eyða tíma þínum í
skrif ef þér liggur ekkert á hjarta
– þetta er nógu skelfilegt hlut-
skipti samt.“ Jón Atli bætir við að
besta ráðleggingin sem hann hafi
nokkru sinni fengið hafi komi frá
útgefanda hans, Jóhanni Páli
Valdimarssyni. „Hann sagði mér
á sínum tíma að ef ég gæti mögu-
lega gert eitthvað annað en að
skrifa þá ætti ég að gera það.“