Fréttablaðið - 12.05.2007, Blaðsíða 24

Stæsta bloggsamfélagið á Íslandi
Viltu sei’eikkað?
Ný útlit · Myndaalbúm · Símablogg
Bloggaðu með
símanum!
Hvar sem er og
hvenær sem er!
F
rönsku vori
á Íslandi
lýkur í dag
þegar risess-
an leggst til
svefns við hafnarbakk-
ann. Vorið var flutt til
landsins í febrúar af
franska sendiráðinu,
eftir hugmynd sendi-
herrans, Nicole Michel-
angeli. Sendiherrann
þykir feykilega góður
fulltrúi síns lands og
fengur að henni fyrir
Íslendinga. Nicole
er lýst sem glæsi-
legri konu og skarp-
greindri með brenn-
andi áhuga á öllu sem
viðkemur menningu,
þjóðfélags- og stjórn-
málum. Meðal hugðar-
efna hennar eru til að
mynda kvikmyndir og
tónlist og hún er vel
lesin svo tekið er eftir.
Þegar Nicole óx úr
grasi starfaði faðir
hennar sem lækn-
ir og það er víst af
þeim sökum sem fjöl-
skyldan ferðaðist tals-
vert um heiminn. Hún
fæddist í Marseille
í Suður-Frakklandi,
fæðingarborg móður
hennar, og bjó þar
fyrstu fimm ár ævinn-
ar. Faðir hennar fædd-
ist á eyjunni Korsíku
og mun Nicole hafa
dvalið þar nokkuð í
æsku. Þegar Nicole
var á sjötta ári tók
fjölskyldan sig upp og
fluttist búferlum til
Guadaloupe á Antilles-
eyjum í Karíbahafi.
Þar dvöldu þau í tólf
ár. Nicole er því eyj-
arskeggi í húð og hár,
að sögn kunnugra.
Seint á táningsárum
Nicole flutti fjölskyld-
an loks til Elsass-hér-
aðs, nánar tiltekið til
Strassborgar.
Nicole er afar al-
þýðleg í viðkynn-
ingu og hrein og bein.
Hún hefur og góðan
húmor og er gædd
þeim dýrmæta eigin-
leika að geta greint á
milli virðuleika og há-
tíðleika. Þannig gætir
hún sín á að sýna
þá háttsemi og virð-
ingu sem starfi henn-
ar fylgir en á það til að
skjóta launfyndnum og
lúmskum athugasemd-
um inn á milli.
Sendiherrann hefur
náð afar langt á eigin
verðleikum á skömm-
um tíma. Starfið á
Íslandi er hennar
fyrsta sendiherra-
staða og hefur hún
hellt sér út í vinnuna
og unnið með glæsi-
brag. Miklu lífi hefur
verið hleypt í menn-
ingarleg samskipti
þjóðanna síðan hún
kom hingað og sést
það best á franska
vorinu; menningar-
hátíðinnni Pourquoi
pas? Hátíðin er til
marks um hversu
stórhuga Nicole er
og mun þrekvirkið
að mestu leyti henn-
ar verk. Hún hefur
verið vakin og sofin í
að koma þessu áhuga-
máli sínu til leiðar og
fullyrðir einn viðmæl-
enda að enginn annar
sendiherra hefði af-
kastað slíku með jafn
lítil efni.
Franska sendiráðið
á Íslandi er ekki risa-
vaxið en Nicole hefur
ekki látið það draga
úr sér kjark. Sam-
kvæmt heimildum
hafa starfsmenn þar
staðið í ströngu sól-
arhringum saman í
marga mánuði.
Kunnugir segja
sendiherrann hafa
einlæga ást á Íslandi
og ferðast þó nokkuð
innanlands.
Hún er og fyrsti
franski sendiherrann
sem hefur lagt það á
sig að læra íslenska
tungu, svo vitað sé.
Mikla athygli og að-
dáun hefur vakið hve
Nicole er ófeimin
við að halda langar
ræður á íslensku. Sem
dæmi má rifja upp
þegar hún kom fram
við opnun sýningar
í listasafni um miðj-
an desember í fyrra.
Ræðan sú var hvorki
meira né minna en tíu
blaðsíður að lengd.
Það hefur verið mikið
að gera hjá Nicole,
sem fyrr segir, en
samt sem áður hefur
hún gefið sér tíma til
að sækja námskeið í
íslensku.
Árangur þess
heyrðist glögglega
þegar Pourquoi pas?
var hleypt af stokkun-
um í lok febrúar.
Þá hafði fram-
burður hennar batn-
að mjög mikið. Sendi-
herrann hefur að auki
ágætt vald á þýsku og
ensku.
Glæsilegur fulltrúi Frakka