Fréttablaðið - 22.11.2007, Blaðsíða 58

22. NÓVEMBER 2007 FIMMTUDAGUR14 ● fréttablaðið ● hafnarfjörður
Karen Marie Jensen er fardönskukenn-
ari sem kennir dönsku í Áslandsskóla.
Hún segir að löngunin til að upplifa
eitthvað nýtt og spennandi hafi lokkað
hana til landsins. Þær væntingar hafi
staðist.
Karen Marie Jensen er fardönskukennari
sem kennir í Áslandsskóla en kenndi þar á
undan í Setbergsskóla og Hvaleyrar skóla
í haust. Þetta er í þriðja sinn sem dönsku-
kennari kemur hingað á vegum mennta-
málaráðuneytanna á Íslandi og í Dan-
mörku, sem hafa átt samstarf um verk-
efnið frá árinu 1995. Hlutverk Karenar
er margþætt, meðal annars að bæta
færni nemenda í munnlegri og skriflegri
dönsku.
Hver skyldi reynsla hennar vera af
kennslunni? „Ég hef unnið með verulega
góðum kennurum hér, en ég held að það
sé erfitt að vera kennari á Íslandi,“ segir
Karen. „Mér finnst þó ekki nógu mikið af
úrræðum fyrir börn sem eru greind með
hegðunarvandamál og allt of algengt að
þau séu sett í bekk með börnum sem ekki
eiga við vanda að etja.“
Karen bætir við að íslensku börnin hafi
verið örlítið feimin í upphafi þar sem hún
tali enga íslensku. „En svo verða þau mjög
hissa á að geta tjáð sig á dönsku,“ bætir hún
við. „Það hversu góðir kennararnir þeirra
eru hefur hjálpað til. En ég tel að eina leiðin
til að læra tungumál sé að hlusta á það og
tala það.“
Hvað skyldi hafa orðið til þess að Karen
ákvað að koma hingað? „Ég þurfti á ein-
hverri áskorun að halda. Fannst tímabært
að rífa mig úr viðjum vanans og kanna nýja
möguleika. Ísland er vinsæll ferðamanna-
staður og mikið til umfjöllunar í Danmörku.
Danir eru betur að átta sig á hvað er að ger-
ast hér. Ekki vegna þess að Íslendingar hafa
verið duglegir við að kaupa fyrirtæki í Dan-
mörku, heldur skynjum við að hér er mikið
að gerast. Mig langaði til að upplifa það.“
Þetta er í tólfta sinn sem dönskufarkenn-
ari kemur til Íslands en fyrsta heimsókn
Karenar, sem segist vera mjög hrifin af nátt-
úrunni. „Ég hef ferðast yfir þveran og endi-
langan hnöttinn, en ekki séð neitt í líkingu
við hana. Fjöllin eru einstök. Ekki það að
mig langi til að klífa þau,“ segir hún og hlær,
„heldur finnst mér þau bara svo falleg.“
Karen er sömuleiðis hrifin af höfuðborgar-
svæðinu og þá meðal annars vegna þess
hversu margt er í boði. „Það eru svo margir
menningarlegir viðburðir, núna síðast Air-
waves-hátíðin. Síðan er allt svo aðgengilegt
fyrir útlendinga, hvort sem það er vegna
fjölmiðla eða ekki. Það er mjög auðvelt að
vita hvað er á seyði.“
Karen finnst Hafnarfjörður sérlega
fallegur bær og minna hana um margt á
heimahagana, Esbjerg í Danmörku. „Es-
bjerg er líka hafnar borg,“ segir hún. „Svo
finnst mér athyglisvert að í Hafnarfirði
virðist allt saman vera lítið, þótt hér búi
margir, og allir virðast þekkja alla.“
En hvernig skyldi Karen verja frí-
tímanum? „Við dönskukennararnir hittumst
og prjónum íslenskar lopapeysur, eða reyn-
um það að minnst kosti“ segir hún hlæjandi.
„Um helgar könnum við síðan náttúruna.
Svo finnst mér frábært að geta synt og farið
í heitu pottana undir berum himni. Ég les
þess á milli bækur eftir íslenska höfunda,
Einar Má Guðmundsson, Kristínu Marju
Baldursdóttur og fleiri.“
Karen ætlar að vera hér fram á sumar við
kennslu og mun eftir það snúa heim til Dan-
merkur. Hún stefnir á að koma hingað aftur
næsta vetur. „Ekki spurning. Það er bara
aldrei að vita nema ég kaupi mér lítið sumar-
hús í nágrenni við Hafnarfjörð.“ - rve
Þurfti á einhverri áskorun að halda
Karen Marie Jensen ásamt nemendum í Áslandsskóla þar sem hún kennir dönsku. Hún segir börnin verða
hissa þegar þau átti sig á því hversu auðvelt þau eigi með að tala dönsku. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
Sjálfsagt minnast margir
Sædýrasafnsins í Hafnarfirði
með söknuði, en því var lokað
snemma á níunda áratugnum.
Margir glöddust þegar golf-
klúbburinn Keilir tók síðan yfir
svæðið, en þar er nú verið að
ljúka framkvæmdum sem hafa
staðið í ein fimmtán ár.
„Við erum þessa daga að ljúka við
breytingar á svæðinu sem hafa
staðið yfir síðastliðin fimmtán ár.
Þetta er komið í endanlegt horf
hvað okkar notkun varðar,“ segir
Ólafur Þór Ágústsson, vallarstjóri
golfklúbbsins Keilis í Hafnarfirði,
sem er nú þar sem Sædýrasafnið
stóð áður, en því var sem kunnugt
er lokað snemma á níunda áratugn-
um.
Ólafur minnist þess tíma og segir
ísbirnina hafa verið með fyrstu
dýrunum sem fengu að fara. „Þeir
voru helsta aðdráttaraflið. Sem
barni fannst mér þeir og hvalirnar
langöflugastir. Eftir að birnirnir
fóru lognaðist þetta smám saman
út. Hér voru þó dýr örugglega í
heil sjö ár eftir að lokað var, síðast
kengúrur og hvalir.“
Nú eru fáar minjar um Sædýra-
safnið, nema helst þrjú hús sem
forsvarsmenn Keilis hafa á síðustu
árum unnið að því að laga að starfs-
semi golfklúbbsins. „Við höfum
verið að breyta þeim,“ segir Ólafur.
„Þar sem apar og ljón voru eru nú
áhaldahús og verkstæði. Ísbjarn-
argryfjan er upphitunarpúttflöt-
ur og aðstaða fyrir ræsa við fyrsta
teig. Fólk gengur því um og púttar í
skjólinu sem þeir höfðu.“
Ein róttækasta breytingin var þó
gerð á hvalalaug, sem var umbreytt
í stóra innanhúss golfaðstöðu. „Hún
var endurbyggð frá grunni í fyrra-
vetur. Þannig að nú er hægt að æfa
pútt og vipp inni í 20 stiga hita, sem
er einstakt á Íslandi,“ segir Ólafur.
„Þar sem Keiko synti áður pútta
golfarar í dag.“
Forsvarsmenn Keilis vildu þó
ekki eyða öllum ummmerkjum um
safnið og sem dæmi fannst þeim við
hæfi að halda eftir skilti þar sem á
stendur „Ekki gefa dýrunum að
éta, þau geta bitið“. „Við hengdum
það upp á kaffistofunni í áhalda-
húsinu, enda hefur öpunum í raun
bara verið skipt út,“ segir Ólafur
hlæjandi. „Það er líka á ensku og
vekur gríðarlega athygli. Ferða-
menn mynda það í gríð og erg.“
Að öðru leyti er fátt sem minnir
á dýragarð, nema ef vera skyldi
hróp og köll ofan af golfvellinum
sem hljóma svolítið í vindinum eins
og apaskrækir. Svæðið er glæsi-
legt á að líta og segir Ólafur mikla
ánægju vera með að klúbburinn
skyldi fá það.
„Þetta er náttúrulega flottasta
heilsárs golfæfingasvæði sem hér
fyrirfinnst í dag og svæðin sem
hægt er að slá á úti eru einstök,“
segir hann og bætir við að klúbbur-
inn hafi óneitanlega notið góðs af
því að hafa afnot af svæðinu. - rve
Púttað og vippað í ísbjarnargryfjunni
Hvalasundlauginni hefur verið breytt í innanhúss golfaðstöðu sem á sér engan sinn
líka á Íslandi að sögn Ólafs.
Þar sem ísbirnir höfðust áður við pútta kylfingar í dag. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
Ísbirnir voru á sínum tíma eitt helsta
aðdráttarafl Sædýrasafnsins. Gryfjunni
hefur nú verið breytt í útivistarsvæði
fyrir kylfinga. Mynd birt með leyfi
Hafnarfjarðarbæjar.
Hér sést Jón Kr. Gunnarsson, sem var
á sínum tíma forstjóri Sædýrasafnsins,
gefa hval í gömlu lauginni. Mynd birt
með leyfi Hafnarfjarðarbæjar.