Fréttablaðið - 28.03.2008, Blaðsíða 16

16 28. mars 2008 FÖSTUDAGUR
nær og fjær
„ORÐRÉTT“
Aðfaranótt sunnudagsins 30.
mars verður klukkunni flýtt um
eina klukkustund í þeim löndum
á norðurhveli sem hafa hefð
fyrir því að nota sumartíma.
Það er gert til að lengur sé bjart
á kvöldin að sumarlagi.
Englendingurinn William
Willett hóf árið 1907 að berjast
fyrir því að klukkunni yrði flýtt
á vorin og seinkað aftur á
haustin, til að nýta sumarbirt-
una betur.
Þetta fyrirkomulag var hins
vegar fyrst innleitt í Þýska-
landi, hjá bandamönnum
Þjóðverja og í hersetnum
löndum á meginlandi Evrópu í
miðri heimsstyrjöldinni fyrri,
vorið 1916.
Bretar, bandamenn þeirra og
hlutlaus ríki Evrópu fylgdu
fljótt í kjölfarið.
Sumartími:
Betri nýting
dagsljóssins
„Ég er að fara með myndina mína Duggholu-
fólkið á kvikmyndahátíðir, hún verður á fjórum
kvikmyndahátíðum núna í apríl. Myndin verður
á opnunarhátíð barnamynda í Stokkhólmi
og Kristiansand. Einnig fer hún á barna-
kvikmyndahátíðir í Taívan og Toronto,“
segir Ari Kristinsson kvikmyndagerðar-
maður. Á ensku heitir myndin No
Network. Myndin, sem gerð var í fyrra,
fjallar um Kalla, tólf ára strák sem
alinn er upp af einstæðri móður
í úthverfi Reykjavíkur. Hann
eyðir mestum tíma sínum
í netheimum, í tölvunni og
við sjónvarpið. Þegar Kalli
er sendur vestur á firði til að
eyða jólunum með föður
sínum breytast sýndarævintýri
netheima í alvöru ævintýri.
Sýndarheimar Kalla eru ekki bara á skjánum
eða í sveitinni því alls staðar eru verur á reiki
sem erfitt er að festa hönd á. Mjög vel hefur
gengið að selja myndina erlendis, að sögn Ara,
sem hlakkar mikið til að fylgja mynd sinni
eftir á kvikmyndahátíðum. Fram undan hjá
Ara er að framleiða litla barnamynd fyrir
sjónvarpið sem verður stuttmynd eða um
fimmtán mínútur að lengd. „Ég er líka
að fara með No Network á hátíðir í
sumar og síðan ætla ég að hefja
undirbúning að handritum
að lengri myndum,“ segir Ari
um verkefnin sem eru fram
undan. Fjölskyldufyrirtæki
Ara, Taka.is, hefur unnið
að þróun kvikmynda og
var Duggholufólkið fyrsta
frumsýnda verk þess.
HVAÐ ER AÐ FRÉTTA? ARI KRISTINSSON KVIKMYNDAGERÐARMAÐUR
Duggholufólkið gerir víðreist
Hvor hefur betra þol?
„Halda þeir að ég gefist
upp?“
ÓSKAR HRAFN ÞORVALDSSON,
RITSTJÓRI VISIR.IS, UM AÐGERÐIR
ÞÓRHALLS GUNNARSSONAR, DAG-
SKRÁRSTJÓRA SJÓNVARPS HJÁ RÚV,
OG LÖGMANNS HANS TIL AÐ KOMA
Í VEG FYRIR AÐ LAUN ÞÓRHALLS
VERÐI GERÐ OPINBER.
FRÉTTABLAÐIÐ 27. MARS
Þensla í skólamálum
„Nú þegar eru komnar fleiri
umsóknir hjá okkur en voru
komnar á sama tíma í fyrra.“
ÁGÚST EINARSSON, REKTOR
HÁSKÓLANS Á BIFRÖST, EN SVO
VIRÐIST SEM KREPPUTALIÐ HVETJI
FÓLK TIL NÁMS.
24 stundir 27. mars.
„Þegar fólk verður fyrir svona
áfalli eins og þegar Vilhjálmur dó
er einfaldlega sett lok á pottinn
en þetta var til þess að feykja því
loki af,“ segir Magnús Kjartans-
son.
Honum brá heldur betur í brún,
þegar hann var að stilla upp
græjum og undirbúa sig fyrir tón-
leikahald, þegar Tony Cook upp-
tökumaður kom aðvífandi en hann
hafði tekið upp fjölda laga með
þeim Vilhjálmi hér á árum áður.
Bað hann Magnús um að koma
með sér stundarkorn út í bíl, en
þegar þangað var komið setti
hann tónlistar græjurnar í gang
og úr hátölurunum ómaði rödd
Vilhjálms sem söng eigin texta
við lag Magnúsar. Það hefur
aldrei hljómað í eyrum almenn-
ings og jafnframt var talið að
þessi upptaka væri fyrir löngu
týnd og tröllum gefin.
Hvað verður um lagið?
„Það léku um mig blendnar til-
finningar en ég sogaðist hrein-
lega þrjátíu ár aftur í tímann.
Lagið var tekið upp í vikunni áður
en hann lést og ég hafði ekki heyrt
það síðan þá.“ Þeir tónlistar menn
sem léku með þeim tvímenn-
ingum voru Pálmi Gunnarsson,
sem lék á bassa, og trommu-
leikarinn Sigurður Karlsson.
Þegar spurt er um titil lagsins
verður fátt um svör. „Það var ekk-
ert farið að ræða það einu sinni,“
segir hann.
Tony Cook bjó um áratug hér á
landi og tók upp mikið af efni með
íslensku tónlistarmönnum.
Magnús veit ekki hvernig upptak-
an með Vilhjálmi komst í leitirnar
en afleiðingar eru aug ljósar.
„Þetta varð til þess að ég ákvað
að nú yrði að fara yfir upp-
tökurnar hans Vilhjálms, færa
þær yfir á tölvutækt form og hver
veit nema eitthvað annað finnist.
Og svo er það náttúrlega sú spurn-
ing hvort almenningur fái að
heyra þetta lag en það er afar vel
sungið. Þetta er fjölrásaupptaka,
sem býður upp á talsvert marga
möguleika. Það þýðir meðal ann-
ars að hægt er að halda söngnum
en leika önnur hljóðfæri upp á
nýtt.“
Þjóðin sleppir ekki hendinni af Vil-
hjálmi
Þrjátíu ár eru liðin síðan Vil-
hjálmur lést í bílslysi í Lúxem-
borg, en hann starfaði fyrir Arnar-
flug þar í landi. „Það vildi nú
þannig til að ég var með Vilhjálm
lifandi í eyrunum, enda við hljóð-
vinnu, þegar Ómar Valdimarsson,
þá blaðamaður, hringdi í mig og
tjáði mér lát Vilhjálms.
Hann var afskaplega góður sam-
starfsmaður enda listamaður fram
í fingurgóma. Margir tónlistar-
menn mættu taka sér til fyrir-
myndar hvernig hann nálgaðist
viðfangsefnið. Hann lét alla til-
gerð lönd og leið og spáði lítið í
þær kvaðir sem tíska og tíðarandi
leggja oft á menn. Enda virðist
hann óháður straumum, stefnum
og tíma og eflaust er það þess
vegna sem Íslendingar hafa enn
ekki sleppt af honum hendinni.
Það sannaðist rækilega þegar
hann var meðal þeirra söluhæstu
um síðustu jól.
Það er mikilvægt að hafa þetta í
huga þegar maður hefur svona
upptökur undir höndum; það þarf
að gera þeim þannig skil að það sé
sanngjarnt gagnvart öllu þessu
fólki. Það sama má segja um per-
sónuna en hann var svo marg-
slunginn að það er erfitt að lýsa
honum stuttlega. Það er þó óhætt
að segja að hann var mikill pælari
og afar vel lesinn. Það var líka
mikið fjör í kringum hann og yfir-
leitt nóg að gera en hann átti líka
sínar slæmu stundir eins og allir
menn.“
Í dag eru liðin þrjátíu ár frá frá-
falli Vilhjálms og verða af því til-
efni minningarhljómleikar í Saln-
um um þessa helgi.
„En svo eru Sena, Concert, fjöl-
skylda Vilhjálms og aðrir sem
stóðu honum nærri að undirbúa
nokkuð sem ég get ekki sagt betur
frá núna en það mun hvort sem er
líta dagsins ljós 11. apríl, á afmælis-
degi Vilhjálms.“ jse@frettabladid.is
Upptökur með Vilhjálmi finnast
VILHJÁLMUR VILHJÁLMSSON
Upptökur sem Vilhjálmur Vilhjálmsson, einn ástsælasti
söngvari landsins, gerði viku fyrir andlát sitt fyrir þrjátíu
árum fundust fyrir skömmu. Lagið hefur aldrei heyrst á
öldum ljósvakans. Þetta hreyfði vissulega við Magnúsi
Kjartanssyni, samstarfsmanni og vini Vilhjálms.
■ Kínverski herinn réðst inn
í Tíbet árið 1950 og árið eftir
innlimuðu kínversk stjórnvöld
landið formlega í Kína. Tíbet-
búar hafa þó aldrei viðurkennt
hernámið og útlagastjórn hefur
verið starfandi allar götur síðan
á Indlandi. Leiðtogi útlagastjórn-
arinnar er Dalai Lama. Kínversk
stjórnvöld segja að 2,4 milljónir
Tíbeta búi í „sjálfstjórnarhéraðinu
Tíbet“, en alls búi meira en fimm
milljónir Tíbeta í Kína, bæði í
héraðinu sjálfu og nágrannahér-
uðum. Tíbetar hafa síðustu vikur
hert mjög mótmæli sín gegn
Kína í tilefni af Ólympíuleikun-
um, sem Kínverjar halda í sumar.
TÍBET
HERNUMIÐ Í HÁLFA ÖLD
MAGNÚS KJARTANSSON Í HLJÓÐVERINU Fundur-
inn hefur heldur betur hreyft við Magnúsi, sem
nú er að fara yfir aðrar upptökur Vilhjálms.
Hver veit nema eitthvað annað finnist sem
áður var talið týnt og tröllum gefið.