Fréttablaðið - 17.05.2008, Blaðsíða 38

● Forsíðumynd: Daria Scagliola og Stijn Brakkee tóku
mynd af stól eftir Rianne Makkink og Jurgen Bey Útgáfu-
félag: 365 miðlar ehf., Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík, s. 512
5000 Ritstjórar: Roald Eyvindsson roald@frettabladid.is
og Emilía Örlygsdóttir emilia@frettabladid.is Auglýsing-
ar: Ámundi Ámundason s. 517 5724 Útlitshönnuður:
Kristín Agnarsdóttir kristina@frettabladid.is.
V
orin eru ansi hressandi í minni fjölskyldu enda margir sem eiga
þá afmæli, þar á meðal ég og dóttir mín.
Húsmóðirin kemur fram í mér og hugmyndir um kökuhönnun,
þemaveislur og pinnamat streyma um kollinn vikum saman.
Dóttir mín hefur leikinn í lok apríl, og við byrjum strax í febrúar að kíkja
í tertubækur og hamstra birgðir. Ég hlusta varfærnislega á óskir um rat-
leiki, kjóla og kökur í öllum regnbogans litum á meðan ég byrja í laumi að
ímynda mér eitthvað mjög nýmóðins kokkteilboð fyrir sjálfa mig tveimur
vikum síðar. Eldhúsverkin leika í höndum mér, barnaterturnar eru ævin-
týralegar. Ég er hinn fullkomni gestgjafi, hlæ á viðeigandi stöðum, býð
fram það besta úr sælkeraverslunum borgarinnar. Er með óviðjafnanlega
lagalista í spilastokknum og hælarnir eru ítalskir.
Þeir sem þekkja vel mig vita að þetta er náttúrlega
haugalygi.
Húsmóðurdyggðir hafa sjaldan verið mín sterka
hlið og mér er í fersku minni svipur ömmu minnar
þegar ég skráði mig svo á mynd- og handíðabraut í
framhaldsskóla. Bútasaumurinn vildi frekar festast
við peysuna en að verða að pottaleppum, prjónarnir
týndust í hárinu á mér og garnið flaug í allar áttir á
meðan saumavélin bræddi úr sér. Enda var það sam-
eiginlegu átaki nokkurra meðlima úr saumaklúbbnum hennar ömmu að
þakka að ég kolféll ekki í Prjónum 103.
Eftir að dóttir mín fæddist liðu fyrstu barnaafmælin hjá án þess að upp
kæmist um bresti mína, enda miskunnaði amma sig yfir mig með marens.
Þegar ég fluttist til útlanda gat amma náttúrlega ekki sent marensinn
á milli landa, en til allrar lukku redduðu vinkonurnar mér vitandi af
harmi mínum, sem ég bar nánast í hljóði. Litla systir varð fljótlega minn
helsti bandamaður og úr ofni hennar runnu stanslaust tertur sem hrein-
lega björguðu barnæsku dóttur minnar frá þeirri nöturlegu staðreynd að
mamma gat ekki bakað.
Með góðsemina eina að vopni langaði mig að sjálfsögðu að launa systur
minni greiðann. Afraksturinn varð marens sem sennilega hentaði frekar
til hellulagna en manneldis. Ég lét mér því nægja að fara í Ríkið og brjóta
saman servíettur fyrir hana að launum.
Mér hefur margoft verið bent á að hlutir taki tíma, en ég hef enga þolin-
mæði í að hlusta á slíkar fortölur. Ég hugsa hratt, stundum gleymin, utan
við mig og óþolinmóð. Þó er ég öll af vilja gerð og með þrotlausum æfing-
um og auðmýkt hefur kviknað von í brjósti mér og öðrum. Enda tókst af-
mæli dótturinnar með eindæmum vel í ár og skreytingarnar alveg í anda
Dadaisma sem öll börn kunna vel að meta. Blessunarlega hangir þó ekki
sjálfsvirðingin í þræði útsaumsnálarinnar eða á kökufati inni í skáp, því
mig prýða aðrar mjög góðar dyggðir. Hins vegar átti ég besta afmæli í
heimi syngjandi úti í garði í gúmmístígvélum með úfið hár úti í sveit á
meðan ég lét mig dreyma um að gerast garðyrkjubóndi sem giftist mjög
sætum bakara.
Veisluhöld garðálfsins
HEIMILISHALD
RUT HERMANNSDÓTTIR
Afraksturinn
varð marens
sem sennilega
hentaði frekar
til hellulagna
en manneldis.
Þráðlaus þægindi frá Danfoss
Gólfhiti - einfaldari en nokkru sinni fyrr
Þráðlausar gólfhitastýringar
Háþróaðar en einfaldar
Við erum leiðandi í hönnun og
framleiðslu gólfhitastýringa
Danfoss stjórnbúnaður fyrir hitakerfi fæst í öllum helstu lagnaverslunum landsins
● heimili&hönnun
„Mig langaði að poppa borðhaldið
aðeins upp með skrautlegum
áhöldum en vísa á sama tíma í
þetta gamla og góða sem allir
þekkja,“ segir vöruhönnuðurinn
Sóley um lokaverkefni sitt í vöru-
hönnunardeild Listaháskóla Ís-
lands. Sóley hannaði áhöld í eld-
húsið úr áli sem skreytt eru gömlu
munstri.
„Verkefnið var unnið í sam-
starfi við tvö fyrirtæki. Gull- og
silfursmiðjuna Ernu og Álverið
ehf. í Garðabæ,“ útskýrir Sóley
en Gull- og silfursmiðjan Erna
hefur sérhæft sig í framleiðslu á
íslenskum silfurborðbúnaði í ára-
raðir.
„Ég ákvað að nýta framleiðslu-
aðferðir sem eru nú þegar til stað-
ar en gera hlutina með öðrum
hætti. Gull- og silfursmiðjan Erna
framleiðir nær eingöngu hluti úr
silfri en ég ákvað að nota ál. Ég
hannaði lagið á áhöldunum sjálf
en nota síðan gömlu munstrin frá
Ernu til að skreyta þau,“ útskýrir
Sóley og bætir við að engin tvö
áhöld séu nákvæmlega eins þótt
lagið sé það sama.
„Þarna í Gull- og silfursmiðj-
unni Ernu eru til óteljandi stansar
sem hafa verið notaðir við þessa
iðn árum saman en ég nota þá á
nýjan hátt og frekar tilviljana-
kennt. Þegar búið er að steypa
skeiðarnar eru þær rafhúðaðar hjá
Álverinu ehf. og það er í því ferli
sem álið fær á sig lit og styrkist,“
útskýrir Sóley, sem hefur feng-
ið góð viðbrögð við hönnuninni.
„Ég sýndi verkið á útskriftar-
sýningunni og margir þekktu
gömlu munstrin og þótti gaman að
sjá þau í nýjum búningi. Allt sam-
starfið við Ernu gekk líka ofboðs-
lega vel og var ákaflega lærdóms-
ríkt,“ segir Sóley, sem hyggur nú
á framleiðslu og markaðssetningu
en áhöldin verða meðal annars til
sölu í netversluninni Birkiland.
com. - þo
Gamalt munstur fær nýtt líf
● Nýstárleg eldhúsáhöld sem byggja á gömlum grunni eru lokaverkefni Sóleyjar Þóris-
dóttur, sem útskrifast úr vöruhönnun frá LHÍ í lok mánaðarins.
Sóley ætlar að sitja við smíðar í sumar og koma áhöldunum í sölu. FRÉTTABLAÐIÐ/ARNÞÓR
Sóley vildi poppa borðhaldið aðeins upp með því að hafa áhöldin í sterkum litum.
17. MAÍ 2008 LAUGARDAGUR2