Fréttablaðið - 20.07.2008, Síða 44

20 20. júlí 2008 SUNNUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Hæ elskan... Enn
sem komið er bara
enn einn leiðinleg-
ur, viðburðalaus,
algjörlega einskis
nýtur dagur á
skrifstofunni...
Þú gefur
okkur líf!
Og tekur
það í
burtu!
Þú
skapaðir
fiðrildið!
Og
morðóða
píranafiska!
Liverpool
vann meist-
aradeildina!
En spila svo eins
og drukknar
skátastelpur í
ensku deildinni!
Þessar skapsveiflur
þínar geta farið
aðeins í taugarnar á
fólki!
Bara svona
til umhugs-
unar!
Hvað ertu
að gera,
Palli?
Bjóða upp
hluti á eBay.
Ég held ég
hafi fundið
köllun mína,
mamma!
Ég ætla
að stofna
mína
eigin
uppboðs-
síðu!
En sniðugt!
Þá geturðu
keypt og
selt vörur á
internetinu!
Keypt? Hafið þið séð
brauðristina?
Ráddu gátu sfinxins -
hvernig hljómar klapp
með einni hönd?
„Bonk“ er góð ágiskun
Mamma okkar á
afmælis dag, svo hún má
fá hvað sem hún vill!
Nú, má hún
það?
Smjatt!
Smjatt!
Smjatt!
Slúrp!
Slúrp!
Slúrp!
Og hvað má svo
bjóða þér?
GANGA.IS
Ungmennafélag Íslands
Auglýsingasími
– Mest lesið
Hringdu í síma
ef blaðið berst ekki
Ég ólst upp við það að
hlusta á ABBA. Það
tók foreldra mína
nokkur ár að taka
hljómsveitina í sátt,
enda þótti víst alls
ekki nógu töff á sínum
tíma að fíla ABBA. Ég
hef oft heyrt söguna af því þegar
móðir mín var stödd með vinkonum
á einhverjum ónefndum skemmti-
stað í borginni og í tækjunum hóf
að hljóma eitthvað rosalega
skemmtilegt lag sem allir á staðn-
um virtust fíla og fóru því að dansa
við það. Svo var það víst mikið
svekkelsi þegar í ljós kom að lagið
var ABBA-lag. Svo virðist nú sem
ungir Íslendingar þeirra tíma hafi
tekið bandið í sátt, enda engin
ástæða til annars miðað við
skemmtanagildi tónlistar þeirra.
Ég hef af þessum sökum séð leik-
ritið sem gert var eftir lögunum og
hlakkaði til að sjá myndina. Og nú er
ég, ásamt tólf manns í fjölskyldunni
minni, komin í hóp þeirra 25 þúsund
Íslendinga sem hafa séð hana.
Söngvamyndir geta, og eru yfir-
leitt, frekar kjánalegar. En ef maður
nær að leiða það hjá sér þá geta þær
verið stórskemmtilegar. Það geta
líka ekki hverjir sem er komist upp
með að leika í svoleiðis myndum.
Þegar ég frétti fyrst að Meryl Streep
ætti að leika mömmuna í myndinni
fannst mér það alls ekki passa. Ég
veit ekki hvers vegna ég gerði mér
ekki grein fyrir því að herra Mark
Darcy – Colin Firth, og herra James
Bond – Pierce Brosnan, væru líka að
fara að leika og syngja.
Meryl truflaði mig nefnilega ekki
neitt og það var einhvern veginn
mjög eðlilegt að sjá hana syngja
með miklum tilþrifum og tilfinn-
ingu. Hins vegar fékk ég mikinn
kjánahroll þegar þeir tveir hófu upp
raust sína. Það var samt alveg eins
og þetta með söngvamyndirnar yfir-
höfuð, það þarf bara að komast yfir
kjánahrollinn og leiða hann hjá sér,
og þá uppsker maður mikla skemmt-
un. Ég er samt ekki viss um hvort ég
var að hlæja vegna þess hversu
fyndið var að sjá þá syngja eða
vegna þess að mennirnir sem voru
James Bond og Mark Darcy á
hátindi ferilsins eru nú farnir að
leika í söngvamyndum...
STUÐ MILLI STRÍÐA Snilldin við ABBA
ÞÓRUNN ELÍSABET BOGADÓTTIR SÁ JAMES BOND OG MARK DARCY SYNGJA ABBA-LÖG